Poniżej kolejne dwa odcinki Księgi Tura do posłuchania – w specjalnym hołdzie dla wielkiej przyjaciółki Mitologii Słowiańskiej, a zwłaszcza Księgi Tura, reżyser tych nagrań – Romany Bobrowskiej z Polskiego Radia w Krakowie. Niestety nie ma jej już między nami i nie nagra już całej reszty Mitologii, chociaż tak bardzo chciała. W 2005 roku usunięto nagrania kolejnych 20 odcinków Księgi Tura z planów Radia Kraków, chociaż były już wstępnie zatwierdzone. Argumentem była konieczność nagrania po śmierci Jana Pawła II cyklu poświęconych mu programów. Nie mam dowodów na ingerencję Kurii, jedynie pogłoski i poszlaki, ponieważ z podobnymi „trudnościami” spotkałem się chcąc urządzić promocję nowego wydania Mitologii i wystawę Jerzego Przybyła w Muzeum Archeologicznym – gdzie Kuria jest gospodarzem – sądzę że jest w tych opowieściach więcej niż duże, bardzo duże źdźbło prawdy. Tam w Muzeum Archeologicznym dano mi do zrozumienia, że mimo całej przychylności mogę wynająć salę tylko na zasadach komercyjnych, bo niczego innego GOSPODARZ nie zaakceptuje. Tak samo nagle, po zmianie kierownictwa w 2004 roku, zaczęło się zachowywać Radio Kraków i zażądało opłaty za swoją salę koncertową i opłaty za promocję książki i wystawę Jerzego – trzeba było zrezygnować. Pamiętam doskonale oburzenie Romany na takie stanowisko Radia – zwłaszcza, że byliśmy już umówieni na patronat medialny. Widać Polskie Radio podlega Cenzurze Kościelnej i może być patronem medialnym tylko katolików i katolickich audycji – bardzo ciekawa postawa.
Kochana Pani Romana – jeden z długiego łańcucha Strażników Wiary, jeden z niestrudzonych orędowników mitologii Słowian – włożyła rzeczywiście wiele wysiłku i serca w to, aby ukazały się i znalazły czas antenowy w III Programie Polskiego Radia i w Radiu Kraków nagrania, które tutaj słyszycie. Nie mogła odżałować, że kolejnych 20 odcinków które miały zamknąć cykl i stać się wersją audio skróconego I Tomu tak po prostu wyrzucono za burtę jakąś ukrytą polityczną decyzją, noszącą znamiona znienawidzonej i dopiero co obalonej komunistycznej cenzury.
Teraz oczywiście prezesi na wyprzódki pędzą z kondolencjami – tylko po to żeby o niej dokładnie zapomnieć jutro i pojutrze, teraz oczywiście nazywają jej imieniem jedno ze studiów, ale kiedy prosiła o czas studyjny dla Mitologii spychali ją na boczny tor.
Taki jest świat.
♥
Z wielkim żalem – 6 października 2009 roku przyjąłem
wiadomość o śmierci kochanej pani Romany Bobrowskiej, wielkiej dziennikarki radiowej Radia Kraków,Czarodzieja słowa i dźwięku, autora i reżysera wielu znakomitych radiowych adaptacji literackich.
Pani Romana reżyserowała moje pierwsze słuchowisko w latach 70-tych XX wieku – i już wtedy była legendą Radia Kraków. Nie spotkałem już później nigdy tak ciepłej osoby, bezinteresownej i przychylnej wszystkiemu co nowe i młode .
Czesław Białczyński
Niech to dzieło głosi jej wielkość – Pozostaje po nas bowiem wyłącznie nasze dzieło:
Księga Tura Odcinek 2
Księga Tura Odcinek 3
♥
2009-10-06 18:30
Kraków: Zmarła reżyserka radiowa Romana Bobrowska
W Krakowie zmarła we wtorek w wieku 76 lat Romana Bobrowska, jedna z najwybitniejszych polskich reżyserek radiowych, autorka wielu spektakli i słuchowisk radiowych. Poinformował o tym PAP we wtorek prezes Zarządu Radia Kraków Mariusz Bartkowicz.
Romana Bobrowska, urodzona w 1933 roku, z wykształcenia filolog i polonistka, całe swoje życie zawodowe związała z pracą dla Radia Kraków. Pracę tę rozpoczęła w 1952 roku, kiedy po wygranym konkursie i zatrudnieniu w dziale informacyjno-publicystycznym, rozpoczęła pracę w dziale literackim jako realizator i potem reżyser.
Pracy z aktorem uczyli jej najwybitniejsi ówcześni reżyserzy teatralni, pracowała też z najwybitniejszymi polskimi aktorami, m.in. Anną Polony, Anną Seniuk, Jerzym Bińczyckim, Jerzym Trelą, Jerzym Radziwiłowiczem.
W dorobku blisko 60 lat jej pracy twórczej znalazły się adaptacje arcydzieł literatury klasycznej (wg utworów Stanisława Wyspiańskiego, Josepha Conrada, Karola Huberta Rostworowskiego), a także słuchowiska poetyckie – według wierszy Bolesława Leśmiana, Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego, Wisławy Szymborskiej i Zbigniewa Herberta.
Romana Bobrowska była laureatką Złotego Mikrofonu, nagrody artystycznej miasta Krakowa i wielu innych. Za słuchowisko „Szach – Mat” Tomasza Stokowskiego na IV Krajowym Festiwalu Teatru Polskiego Radia i Teatru TVP „Dwa Teatry – Sopot 2004” otrzymała nagrodę za adaptację scenariusza. Słuchowiska „Chrystus z Loebetal” Leszka Wołosiuka i „Mojry” wg Marka Sobola w jej reżyserii otrzymały rekomendację na festiwalach „Dwa Teatry” w Sopocie w latach 2005 i 2006. Oba słuchowiska zostały później zaprezentowane na Festiwalu Prix Europa, podobnie jak jej ostatnie słuchowisko – adaptacja tekstu Wojciecha Albińskiego „Kto z Państwa popełnił ludobójstwo?”.
W rozmowie z Anną Balicką w listopadzie 1996 roku Romana Bobrowska mówiła: „Nie jestem mistrzem. Jestem zawodowcem, profesjonalistą. Od najwcześniejszych lat odróżniałam w interpretacji prawdę od fałszu, głębię przekazu od powierzchowności. Umiałam to uzasadnić. Intuicję traktowałam jako ostatnie ogniwo w reżyserii. Myślę, że umiem dobrze odczytywać i odczuwać tekst”. Powiedziała również, że w radiu obowiązuje zasada mówienia jak do stulonej dłoni. „Ta odległość – do stulonej dłoni – budzi kontakt ze słuchaczem. Bo mówi się zawsze do jednego człowieka, który chce słuchać” – stwierdziła.
Na wtorek wieczorem Radio Kraków przygotowało specjalną audycję poświęconą Romanie Bobrowskiej.(PAP)
♥
To był wybitny reżyser – tak o Romanie Bobrowskiej mówią aktorzy i ludzie teatru.
Romana Bobrowska zmarła w Krakowie. Była najwybitniejszą polską reżyserką radiową – mówi Anna Polony.
Posłuchaj:
Współpracowała z najwybitniejszymi polskimi aktorami m.in z Jerzym Trelą, Jerzym Radziwiłłowiczem, Jerzym Bińczyckim i Anną Dymną
Bardzo związany z Romaną Bobrowską był również Krzysztof Globisz
Posłuchaj:
Studio S-5 Radia Kraków będzie nosiło imię Romany Bobrowskiej. Taką decyzję podjął zarząd rozgłośni.Od początku swej zawodowej kariery związana była z naszą rozgłośnią, a Studio S-5 jednoznacznie kojarzy się z jej pracą – mówi prezes Radia Kraków, Mariusz Bartkowicz
19-tego października, w dniu pogrzebu Romany Bobrowskiej, w studiu S-5 spotkają się jej bliscy i przyjaciele – wśród nich wybitni aktorzy.
Wtedy też studio otrzyma oficjalnie imię reżyserki…
|
|
2009-10-21 18:18:32 Maria Brzezińska z RL+195.205.36.* |
|||
|
2009-10-11 10:18:31 Gosia+83.175.191.* |
|||
Wielki reżyser, wspaniały człowiek pozostaje głęboki… |
2009-10-07 09:27:07 Aska+82.177.124.* |
♥
A teraz coś co bardzo by ją ucieszyło, coś co ma zupełnie pogańskie korzenie – każdy nowy wizerunek boginki czy boguna , każde moje odkrycie bardzo ją rozbawiało – to rodzaj naszego hołdu dla niej, czuję jak teraz się uśmiecha: tryzna, stypa, bdyna i igry:
Nowe wizerunki Stworzy i Zduszy
Czeskie Południce (Polednice) i Wieszczyce:
Polednica z muzeum boginek i bogunów
Południca piękna i krwiożercza
Południca z czeskiego filmu
inna filmowa demoniczna południca
Nicola Culik- Wieszczyce
Nicola Culik- Wieszczyce
Pszespolnica
Łużycka pszespolnica
Dziennice
John Atkinson Grimshaw – Dziennica-świetlica
Jeszcze jedna Dennica-Swetlica
Wodniki i Wodnice
Nikola Culik – Wodnik
czeski wodnik Hastamranka z muzeum bogunów
Wodnik z fajką – czeska rzeźba ogrodowa
Drasznice
wschodnia wersja Baby Jagi – Drasznicy
W. Korolkow – drasznica z Rosji, Pani Inicjacji
Drasznica ze wschodu Słowiańszczyzny
Jeszcze jedna czeska Drasznica lub Czerounica
Dziwożony
Dziwożona
Dyjbołty i Czarty
Dyjbołt
Czarty
czart
Czarcisko ozdobne
Bannik
W. Korolkow – Bannik-Wannik (banik-wenik, wenik – także rózga wierzbowa do oćwiczania w Bani)
Kraśniaki
Kraśniak
Krasniczka – devicka lasky, czyli miłosna z Czech
Krasniaki Lechickie – Pomorskie, Polskie, Łużyckie, Wieleckie, Draweńskie
Kraśniaki prerafaelickie
Skrzaty
rzeźba czterotwarzowego skrzata w Jesenikach
Skrzat zębaty
Skrzat s Moraw wersja nowoczesna z czapą szlachecką
Skrzat, czyli Skrzęt – nad potokiem
skrzacie lampy
Chorwackie Skrzęty – Patuljaki
Patuljak z Ptuju – raczej kiczolak
Ogrodowy – klasyka
Para – z punktu widzenia sztuki absolutny kicz, ale trafia ludziom do serca
Domowiki
Para olbrzymich Domowików z Górskiego Karabachu
Rzeźba drewniana w powszechnej sprzedaży
To Żyr, domowy pożeracz – klasyczny, bardzo stary (XIX wiek)
Domowik karmiący, chociaż to jego trzeba zawsze karmić
Licho – jako Żyr
Welesożar
Skarbki
Skarbek-Skrzętek (Skarbnik) z Wieliczki
Laskowce
leśny skrzat ogrodowa sztuka czeska
Laskowiec Tichon z Rusi
Laskowce z Zachodniej Słowiańszczyzny
Kikomora-Szyszymora, Leszy i Skałoludy
Szyszymory, Szoszuny, Kikomory
Stroje Kikimorze na Święto Kostromy
Klasyczna Szyszymora – Lisiokurzobaba
Kikimora
i jeszcze jedna
Rusałki i Brzeginie
W. Korolkow – Brodzice-Błotnice
W. Korolkow – Brodarica i wojowie
Boginki Doli
Sojenice (Rodzanice) przyniosły nowonarodzonemu wierg-wyrok
Rarach, czyli Raróg
Demon- Zdusz Strach-Rarach z czeskiego muzeum
Aitwary – po polsku Oćwiary
Litewskie Aitvaras (Aitwary) – przybierają poza postacią domowika postać smoka przynosząc domowi bogactwo. Litewski duch opiekuńczy domu, przedstawiany jest także często w postaci czarnego ognistego koguta – jest to raczej postać skrzata, skrzęta – skrzącego się złotem i bogactwem, skrzętnego zbieracza wszystkich pozostawionych nie na miejscu przedmiotów.
Aitwar pod postacią Skry-Skrząta (Ognistego znosiciela bogactwa)
Oć-wiara (Ot-wara) – w ptasich postaciach, zwłaszcza złotego koguta
Aitwaras – symboliczny Skrzyniec płonący
Zdusze
Wilkodłaki
Wilkodłak – Psiogłowiec z 1493 roku
Upiory
Upiór – W. Korolkowa
Zduchacze czyli Duchy
Duch dziewczyny zmarłej dziewicą