Trzy pierwsze tomy zawierają Taje i Tany czyli inaczej Obrazy i Obrzędy, które się wywodzą z danych nam Obrazów. Czwarty Tom, który będzie systematycznie publikowany i rozwijany w e-wydaniu w dziale I Starosłowiańskiej Świątyni Światła Świata – daje Wiedy czyli Objaśnienia owych Obrazów i Obrzędów. Tutaj kilka słów o Księdze Wiedy:

Jak powiedziano jest 36 Wied, które są Prawdami. Dlaczego jednak mówimy o Księdze Wiedy a nie Wiedzy?

Bo wiedzę może posiąść tylko Uczeń, Wyznawca. Nauczyciel, Mistrz, Wieszcz nie powinien przekazywać wiedzy chociaż jest osobą wiedzącą. Zarozumialstwem jest – jak to niektórzy praktykują – wygłaszać sądy niewzruszone, najmądrzejsze i jedyne. Każdy z nas ogarnia na tyle szeroki wycinek Rzeczy Istności (Rzeczywistości) na jaki pozwala mu jego Źreb (zręb losu-koszu – czyli czas i miejsce bytowania dane z Góry przez Swąta-Światłoświata i innych Bogów  – lub jak kto chce Siłę Sprawczą Wszechświata oraz Moce i Żywioły), Wierg (wyrok losu-koszu – czyli ciało i  duszę [mózg-umysł i wrażliwość nerwów -emocjonalność] w jakie duch człowieka wstępuje – także dane z Góry, bez udziału naszej woli), Dola (czyli sploty zewnętrznych okoliczności z jakimi musimy się zmagać prazy pomocy tego co dostaliśmy do dyspozycji) i Byt (czyli – to co kształtujemy zupełnie sami, najbliższe otoczenie – najbliższe nam osoby i fakty jakie sami wytworzymy).

Wieda jest więc tym co dawały w dawnych czasach ludziom wieszczki i wiedźmy, wiedunowie i wieszczowie – To wskazówka – droga wiodąca ku Prawdzie takiej jaką jesteśmy w stanie poznać w danym momencie życia. Ta prawda może być inna kiedy dojrzejemy albo się zestarzejemy. Ta prawda która jest naszą wiedzą – jest prawdziwą wiedzą o naszym żywocie. Nic nikomu poza nami jednak z tej prawdy nie przyjdzie.

Możemy zatem jedynie wskazywać – wieść chętnych wiedzy, wodzić ich ku Prawdzie czerpiąc z własnej wiedzy. Oni biorąc do siebie tę wieść – nić przewodnią i opowieść wysnutą z Baji – Materii Świata,  mogą ją przekształcić w prawdziwą Wiedzę, przydatną dla nich w takim stopniu w jakim potrafią ją przyswoić i dla swojego pożytku wykorzystać.