Teoria Gorana Pavlovica o kalendarzowym charakterze rytów mitologicznych została potwierdzona
Znaki te stanowią proto-pismo. Zatem początki zapisu informacji sięgają Epoki Łowców i można uznać że ten proces zainicjowano w Europie wśród Oryniaków, a potem był kontynuowany przez Staro-Europejczyków (Y-DNA I2). Dalszych postępów w tej dziedzinie dokonano w obszarze Naddunajskim rozwijając ideę do formy pierwszego pisma w kulturze Vincza (ok 5500 r. p.n.e). To z Europy owa idea wywędrowała do Egiptu i Sumeru.
Zupełnie ubocznym efektem odkrycia Bena Bacona jest potwierdzenie teorii dokumentowanej w setkach już artykułów na portalu Old European Culture przez Gorana Pavlovica o kalendarzowym charakterze rytów na wielu zabytkach prehistorycznych i starożytnych oraz o takim samym znaczeniu towarzyszących im opowieści mitologicznych.
To ostatnie z kolei utwierdza i potwierdza prawidłowość rozumowania i właściwe uformowanie oraz osadzenie Księgi Tanów (rytów, dani oraz obrzędów) Słowian w Wijozwiii Przyrody (Przyrodzonej) [filozofii, przyrody] w Prawach Przyrodzonych.
To w następstwie owego „kalendarzowania” przez Człowieka rui zwierząt łownych i udomowionych oraz czasu owocowania oraz zbiorów roślin zwierzęta i drzewa trafiają na Niebo Gwieździste jako obiekty gwiezdne tworzące Zowijak Gwiezdny (Zodiak) i inne konstelacje mitologiczne.