Andriej Graczow – Uczta pożegnalna w Mstiorze
Andriej Graczow – Uczta pożegnalna w Mstiorze
Andriej Graczow – Uczta pożegnalna w Mstiorze
Andriej Graczow – Uczta pożegnalna w Mstiorze
Pashet’ – Święto ku Czci Niebiańskiej Drogi Bogów obchodzone jak Święto Czarodany raz na wiele lat (co Trzy razy Dziewięć roków, czyli co 27 lat – 1/4 wielkiego kołwieku, bo małe koło wieków 54 lata , a wielkie 108 – tyle ile ogniw w różańcu buddyjskim) . Powyżej ilustracja z jednej z rosyjskich stron rodzimowierczych, związana z tym świętem – niepodpisana nawet inicjałami ani jakimś nickiem. Szkoda bo chętnie zobaczyłbym inne prace tego autora. Ta ma absolutnie magiczną mitologiczną moc, oddaje dobrze ideę splotu świata boskiego z ziemskim oraz ze światem zmarłych przodków – Zaświatem – Nawią (Wela-Ziemia-Zaświaty, Prawia-Jawia-Nawia)
Zaczniemy nietypowo, od wpisu na pewnym blogu. ten wpis mówi więcej o Mikołaju Rerichu niż można to wyczytać z uczonych biografii na jego temat. Fragmenty tych biografii po polsku, angielsku i rosyjsku zamieścimy poniżej ale to tylko tak informacyjnie dla tych którzy o nim nic nie wiedzą.
Dobra (Daba-Dażboga) – Matka Mira (Światła, Świata, Pokoju i Chwały)
Kniagini Lęda-Łabęda (Carewna Łabęda), 1900 – Galeria Trietiakowska
[Aż dziw bierze jak mało w Polsce wiadomo, o tym wspaniałym malarzu – Polaku uważanym za artystę rosyjskiego, tylko z tego powodu, że urodził się w Omsku a zmarł w Petersburgu, a przecież jego ojcem był Polak a matką Dunka. Czerpał pełną garścią z tradycji słowiańskiej – nie jak napisano poniżej w polskiej wersji Wikipedii z bajek ruskich, ale z całej tradycji nurusko – budynowskiej, a więc także harskie-chorwackiej – czyli małopolskiej.