Tu, na stronach podporządkowanych Działowi Przyrody Wielkiego Kaganatu SIS, pokażemy w całej rozciągłości piękno ziemi tego wspaniałego królestwa i bogactwo jej płodów
Kluczewska Sopka (ros. Ключевская сопка) – wulkan na Kamczatce, wznosi się na wysokość 4750 m n.p.m. Jest to największy i najbardziej aktywny wulkan w Eurazji i jednocześnie najwyższy szczyt Kamczatki.
Po raz pierwszy erupcję tego wulkanu zanotowano w 1697 r. i od tego czasu jest ciągle aktywny, podobnie jak inne sąsiadujące z nim wulkany. Po raz pierwszy został zdobyty w 1788 r. przez Daniela Gausa i dwóch innych członków ekspedycji Billingsa. Następną próbę wejścia podjęto dopiero w 1931 r. – przy schodzeniu z wulkanu kilku ze wspinaczy zostało zalanych płynącą lawą. Według niektórych źródeł pierwszego wejścia na szczyt dokonali potomkowie polskiego zesłańca Piotr i Jan Kozyrewscy pomiędzy 1701 a 1703.
Jakby powiedział zapewne Stanisław Szukalski autor kierunku zwanego Zermatyzmem – Tych Trzech Braci , przybywa do Krainy Cudów, gdzieś od Wyspy Wielkanocnej – A ta Kraina to Cud Końca Mazji – Kamczatka (Kończudka)
Zasiedlili ją Kozacy – a więc Koszanie ze Skrajiny (Ukrainy Wschodniej), odkrywali ją i opisywali Polacy i przebywali tu licznie jkak we wszystkich krainach Siewierzy – W 1770 przebywał na niej słynny Maurycy Beniowski. W latach 1795-96 przebywał tam na zesłaniu po Powstaniu Kościuszkowskim Józef Kopeć, opis Niższej Kamczatki, ludów ją zamieszkujących i ich obyczajów zamieścił w swoim „Dzienniku Podróży”.
Czytaj dalej →
Zaintrygował mnie ostatnio artykuł Kamienne kręgi w Górach Świętokrzyskich, Michał Rolski (http://archeowiesci.pl/2014/07/20/kamienne-kregi-w-gorach-swietokrzyskich/ , a właściwie postawione przez autora pytanie „dlaczego wybrano akurat te konkretne góry, mimo iż nie są one ani najwyższe ani najbardziej reprezentatywne”. Jeśli głębiej się nad tym zastanowimy, dojdziemy do przekonania, że to bardzo dobre pytanie, bo zadają je sobie zarówno ci, którzy zajmują się tą tematyką na co dzień jak i osoby stykające się z tym tematem okazjonalnie. Pytanie intrygujące i dlatego zapadające w pamięć. Każdy chyba raz w życiu spotkał się z opowieściami o diabelskich kamieniach, magicznych kręgach lub tajemniczych ruinach zamków itp. elementach krajobrazu, z którymi wiążą się najczęściej jakieś lokalne legendy. Wiele z nich zapewne jest wyssana z przysłowiowego palca, jednakże są też zapewne i takie, które zasługują na uwagę jak choćby przypadek kamienia Joście, opisane w projekcie „Boże sópki” (http://bozestopki.pl/?p=148).