Wiemy, kim był „lodowy książę”. Po 1300 latach jego szczątki „przemówiły”/Fot. BLfD
Od Poli Dec
Ciekawe dlaczego od jakiegoś czasu nie piszą nigdy o genetycznym przebadaniu ciała czy szkieletu i wynikach tego badania. Czyżby w Bawarii w roku 670 n.e. znowu odkryto MIEJSCOWE – jak piszą – SŁOWIAŃSKIE a może nawet POLSKIE Y-DNA hg R1a1a??? Na dodatek byłoby to dziecko słowiańskich władców tej” „rdzennej korzennej niemieckiej, germańskiej odwiecznej ziemi”??? Aj, Waj! Nie daj Panie Boże!
„Miał błękitne oczy i jasne włosy. Pochowano go 1300 lat temu w grobie z bogatymi darami, wśród których był jedwab i srebrne bransolety. W momencie śmierci chłopiec miał zaledwie półtora roku. Już wiemy, dlaczego tak szybko zmarł.”
Do odkrycia doszło w 2021 roku w Mattsies. Tak bogaty grób z obstawą kamienną zaskoczył naukowców. Dlatego w celu dokładnych badań postanowiono przetransportować go w całości do laboratorium. W tym celu zamrożono go z pomocą ciekłego azotu. Dlatego nazwano go „lodowym księciem”. Od tego czasu w sterylnych warunkach trwają analizy grobu, wydobytego wraz z otaczającą go ziemią. Naukowcy ogłosili szereg zaskakujących informacji.
Grób jak dom – jak pochowano dziecko?
Zespół konserwatorów, archeologów i techników wykopaliskowych z Bawarskiego Urzędu ds. Ochrony Zabytków (BLfD) pozyskał mnóstwo informacji z zmrożonego ciała dziecka. – Wyniki badań pokazują teraz w imponujący sposób, jak wiele informacji można uzyskać z tak niezwykłego znaleziska grobu dzięki odpowiednim metodom wydobycia i intensywnej analizie – mówi prof. inż. Mathias Pfeil, konserwator generalny BLfD.
Dziecko spoczywało w komorze grobowej wykonanej z płyt kamiennych w dawnej rzymskiej posiadłości ziemskiej. Jego forma przypominała niewielki domek uszczelniony zaprawą wapienną – to spora rzadkość w tamtym czasie. Dziecko żyło prawdopodobnie między 670 a 680 r. n.e. Z badań wynika, że miało niebieskie oczy i jasne włosy. Z analiz izotopów strontu w jego zębach i profilu DNA można wywnioskować, że chłopiec pochodził z rejonu, w którym umarł.
Rozwój jego uzębienia wskazuje, że był karmiony piersią aż do śmierci w wieku półtora roku. Pomimo wzmacniającego odporność działania mleka matki, spotkał go los częsty w czasach przednowoczesnych. Zmarł na skutek przewlekłej infekcji, która rozwinęła się z zapalenia ucha środkowego. – Śmierć chłopca musiała wstrząsnąć jego znaczącą w regionie rodziną. Najwyraźniej podjęła ona wielkie wysiłki, aby zorganizować dziecku pogrzeb odpowiadający jego statusowi społecznemu – skomentował prof. Pfeil.
Bogate wyposażenie „księcia”. Jedwab i srebro
W komorze grobowej chłopca złożono na futrze. Jego ubranie składało się ze skórzanych butów, spodni i płaszcza. Ubiór wykonano z delikatnej tkaniny, ozdobionej na brzegach pasami jedwabiu. Jedwab był materiałem, który można było zdobyć tylko dzięki kontaktom z Cesarstwem Bizantyjskim, a zatem stanowił symbol statusu społecznego.
Na ramionach chłopca znajdowały się srebrne bransolety, a do jego butów przymocowane były srebrne ostrogi. Skórzana pochwa krótkiego miecza, który nosił przy pasie, była ozdobiona wyszukanymi złotymi zdobieniami. W komorze grobowej znajdowała się też misa z brązu, w której były:
- grzebień,
- drewniana miska,
- kubek z srebrnymi okuciami,
- resztki orzechów laskowych, jabłek i gruszek.
Źródło: BLfD