To lubuskie miasto jest zagłębiem historycznych odkryć! Kolejne miejsce może przynieść sensację!
Od Poli Dec
Teren przy ul. Chrobrego bada archeolog Oktawian Wróblewski i jego pracownia Relikt Pracownia Archeologiczna z Żagania.
– Badania zostały przedłużone i poszerzone o obszar położone między dotychczasowymi miejscami eksploracji – tłumaczy O. Wróblewski. – Wciąż odkrywamy fragmenty dawnej ceramiki naczyniowej użytkowej i budowlanej, narzędzi i pozostałości po wytopie rudy żelaza.
Dron odkrył ciekawe miejsce
Najciekawsze odkrycie znajduje się na terenie strefy przy ul. Chrobrego w Żaganiu, w niewielkim oddaleniu od prowadzonych wyprzedzających badań archeologicznych. Zostało znalezione podczas lotu specjalistycznym dronem z sensorem do teledetekcji z użyciem wiązki lasera, używanym do badań archeologicznych.
– To spory teren – anomalia na modelu wysokościowym w kształcie trapezu, na którym widać wyraźnie założenie przestrzenne pochodzenia antropogenicznego – podkreśla archeolog. – W tej sprawie konsultowałem się z fachowcami z Uniwersytetu Szczecińskiego i Uniwersytetu Warszawskiego od tzw. archeologii lotniczej i nieinwazyjnych metod stosowanych w archeologii, którzy potwierdzili, że ta anomalia w kształcie regularnego trapezu to archeologicznie obiecujące miejsce. Mam nadzieję, że doczeka się szerszego zbadania i będzie można określić chronologię i funkcję tego obiektu. Nie można dokładnie określić, z jakiego okresu pochodzą fortyfikacje.
Historyczny trapez koło grodziska
– Nowe, obiecujące miejsce znajduje się obok rozległego pagórka przy ul. Chrobrego, który kryje starożytne grodzisko. Obok niego znajdowały się prawdopodobnie budowle służące obronności, których ślady odkryto dzięki zastosowaniu drona i metody laserowego skaningu lotniczego tzw. metody ALS, która pozwoliła na zarejestrowanie dużej anomalii o kształcie regularnego trapezu, o długości ramienia ponad 100 metrów. Zgłosiłem odkrycie służbom konserwatorskim – zaznacza O. Wróblewski.
– Ustalono, że nie ma tam obiektu wpisanego do rejestru zabytków i gminnej ewidencji. Nie wiemy, co
to jest i czy jest związane równoczasowo, chronologicznie z grodziskiem z wczesnej epoki żelaza. Jedna z hipotez, po konsultacji z naukowcami, mówi, że może to rodzaj szańców z okresu nowożytnych fortyfikacji ( np. w czasie wojny XXX-letniej). Ale też być może to założenie związane z dawną wieżą rycerską ze średniowiecza. Najmniej prawdopodobną interpretacją, że jest to fragment cmentarzyska megalitycznego. Struktury przestrzenne o kształcie wydłużonych trapezów są w pradziejach identyfikowane jako grobowce megalityczne i przy takiej interpretacji można by domniemywać, że jest to być może tzw. wyjątkowych rozmiarów
megaksylon (megadendron) ogromny grobowiec z okresu neolitu. Do budowy tego typu obiektów na Niżu Polskim używano dużych pni drzew stąd nazwa z greckiego, zastępowano w ten sposób kamień.
Grodzisko zbadane bezinwazyjnie
Grodzisko zostało nieinwazyjnie zbadane przez dra Arkadiusza Michalaka z ramienia Muzeum Archeologicznego Środkowego Nadodrza. Zastosowana metoda magnetyczna przyniosła bardzo interesujące rezultaty i pozwoliła na jednoznaczne określenie funkcji zabytku jako osady obronnej (grodziska). Grodzisko należy wiązać z grupą białowicką kultury łużyckich pól popielnicowych i datować na okres halsztacki epoki żelaza. Społeczność ta funkcjonowała od V okresu epoki brązu do początkowych faz okresu
lateńskiego (około 800-450 p.n.e.) i była budowniczymi najbardziej znanego zabytku archeologicznego województwa lubuskiego, tj. grodu w Wicinie, a także szeregu innych zweryfikowanych i potencjalnych osad obronnych w obrębie swojej ekumeny, tj. obszaru dorzecza Łaby, Nysy Łużyckiej i Odry.
Badania archeologiczne w żagańskiej strefie
Współczesne badania archeologiczne obejmują teren w pobliżu grodziska. Archeolodzy odsłonili warstwę gruntu ciężkim sprzętem, a następnie odkopali ręcznie. Znaleźli między innymi starożytne paleniska z pozostałościami żużla oraz fragmenty naczyń ceramicznych i kości zwierzęcych, w miejscach, w których ludzie przygotowywali posiłki. Okres. w którym powstały należy do kultury łużyckiej, grupy białowickiej. Można przypuszczać, że osada ma nawet 1.500 lat