Film dokumentalny poświęcony osobie Lecha „Emfazego” Stefańskiego
Od Miłosza Adamczyka
Pomysł jest taki. Kręcimy dokument o Lechu „Emfazym” Stefańskim! Legendzie polskiej ezoteryki. Człowiek przez którego 13 grudnia 1981 r nie było „Teleranka” Założyliśmy zrzutkę. Nie potrzebujemy wiele, bo tylko na paliwo, spanie i montaż. Jeśli nie zbierzemy, trudno. Jeśli zbierzemy, każdy darczyńca prócz imienia i nazwiska na końcu filmu – otrzyma bonus!
Zbigniew Łagosz
Film dokumentalny poświęcony osobie Lecha „Emfazego” Stefańskiego
https://www.facebook.com/profile.php?id=100008014570096
Urodzony 2 lipca 1928 r. w Warszawie, Lech Stefański był postacią nietuzinkową. Podczas okupacji żołnierz AK, brał udział w Powstaniu Warszawskim gdzie narodził się jego pseudonim Emfazy. Wraz z Mironem Białoszewskim współtworzył nowatorski „Teatr na Tarczyńskiej”. Głównie znany był jednak ze swej miłości do zjawisk paranormalnych. Z międzynarodowych zjazdów psychotroników, przywoził wszelkie nowinki tej rodzącej się naówczas dyscypliny[1]. Był również kontynuatorem i pierwszym poszukiwaczem myśli Czesława Czyńskiego[2]. Stefański eksperymentował z hipnozą opartą na metodzie Kafki i Ryzla. Opracował oparty na metodzie szkoleniowej Jose Silvy własny kurs DU (Doskonalenie Umysłu), z którym od kwietnia 1980 r., jeździł po kraju[3]. Należał do rady redakcyjnej biuletynu psychotroników „Trzecie Oko” pod redakcją Marka Godlewskiego, który współtworzyli tacy badacze ezoteryki jak: T. Doktór, R. Bugaj, T. Bogumił. Wreszcie propagował Rodzimy Kościół Polski[4].
Legenda jaką obrosła jego osoba to mieszanka najlepszej klasy horroru, humoru i niesamowitości.
Jako badacz akademicki zajmuję się ezoteryką w sposób stricte naukowy. Osobę Stefańskiego miałem okazję poznać osobiście. Chciałbym (wraz ze swoją ekipą), nakręcić film dokumentalny o tym niesamowitym człowieku.
[3] Zobacz: L.E. Stefański, Budzenie i rozwijanie zdolności parapsychicznych metodą DU, w „Trzecie oko. Biuletyn psychotronika”, nr 10 (34) Warszawa 1986.
[4] Na temat działalności Stefańskiego w tej instytucji zobacz: G. Rowiński, M. Purzycka, Inne Niebo, wyd. Bellona, Warszawa 1998, s. 90-104.
[1]Psychotronika to zdaniem jej badaczy: „wiedza odrębna, samodzielna, która zajmuje się w interdyscyplinarnym współdziałaniu studiowaniem interakcji (oddziaływania wzajemnego) między organizmami żywymi, ich środowiskiem (wewnętrznym i zewnętrznym) oraz studiowaniem procesów energetycznych, jakie występują przy tych wzajemnych związkach” (S.Bednarek, W. Beckenheim, J. Jastrzębski, Encyklopedia Nowej Ery, wyd. Astrum, Wrocław 2008, s. 272).
[2] Na temat Czyńskiego zobacz: Z. Łagosz, Polska myśl magiczna XX wieku na przykładzie Czesława Czyńskiego, w „Furor Divinus”, wyd. Lashtal Press 2009. Z. Łagosz, Na obrzeżach religii i filozofii. Czesław Czyński, w „Nomos. Kwartalnik Religioznawczy”, nr 53/54, Kraków 2006. Z. Łagosz, Mit polskiego satanizmu. Czesław Czyński – proces którego nie było, w Hermaion nr 1/2012, Warszawa 2012, s. 186-206.