Ezoteryka Wyspy Wielkanocnej, czyli RApa Nyji a teoria Macimowy Szukalskiego.

A View of the Monuments of Easter Island, Rapanui, c. 1775-1776 by William Hodges.^[22] The earliest known painting of Easter Island.

(Widok monumentalnych posągów Ra-Pa-Nui wykonany przesz Williama Hodgesa – jeden z najwcześniej poznanych obrazów Easter Island (Wyspy/Isepu Osta-RA)

Przytaczam angielską etymologię za anglojęzyczną Wikipedią, ponieważ Polska Wikipedia wciąż jako narzędzie funkcjonujące w neokolonialnym kraju NIEWOLNYM, w ogóle nie zajmuje się etymologią nazw. Gdyby się zajęła wyszłoby na to, że zbyt wiele z nich ma słowiańskie korzenie, a dużo u zachodnich i u wschodnich WIELKICH (BIG EGO!!!) Sąsiadów Polski, po prostu polskie.

Posągi Anunakich rozmieszczone są wzdłuż wszystkich brzegów Rapanuji i spoglądają w bezkresny ocean we wszystkie strony Świata, a także do wnętrza wyspy, odwrócone plecami do oceanu/okeanusu-okołonasu. Odróżnijmy tutaj od razu Rzeczywisty ewentualny Kontakt Człowieka z Nadistotą taką jak Anunaki, od new age’owych głupot w których celują Anglosasi, robiący z Nadistot węże czy smoki. Ten zabieg był i jest chwytem propagandowym Wall Street i City of London wymierzony w Słowian. Ale to inna sprawa, którą tutaj się nie będziemy zajmować. Oto posągi Anunakich takich, jakich być może widzieli ludzie Ziemi. 

The name „Easter Island” was given by the island’s first recorded European visitor, the Dutch explorer Jacob Roggeveen, who encountered it on Easter Sunday (5 April) in 1722, while searching for Davis or David’s island. Roggeveen named it Paasch-Eyland (18th-century Dutch for „Easter Island”).^[11] The island’s official Spanish name, Isla de Pascua, also means „Easter Island”.

The current Polynesian name of the island, Rapa Nui („Big Rapa”), was coined after the slave raids of the early 1860s, and refers to the island’s topographic resemblance to the island of Rapa in the Bass Islands of the Austral Islands group.^[12] However, Norwegian ethnographer Thor Heyerdahl argued that Rapa was the original name of Easter Island and that Rapa Iti was named by refugees from there.^[13]

Wyspa Wielkanocna Easter-OstaRA-EsteRA lub RA-panuje lub RApa Nya lub RApa NOVA – rozmieszczenie posągów zwanych Ahu, w rzeczywistości posągów ANU – Pożegnania Anunakich.

Pytanie, na co patrzą figury z Ostara czy RapaNoua. Dokąd prowadzi ich wzrok? Wpatrują się w dookolny ocean, a część z nich w głąb lądu. Dlaczego tak? Nigdy się nie zastanawiałem nad tym ani nawet mnie to nie interesowało. Co lepsze dopiero po wizjach jakich doznałem w ogóle zainteresowałem się jak naprawdę wygląda rozmieszczenie posągów na wyspie Wielkanocnej, kiedy je wykonano, kiedy zasiedlono wyspę według oficjalnej wersji, jak doszło do zagłady jej cywilizacji i kiedy, oraz zwróciłem uwagę na powiązanie jej nazwy z fonemem RA – RApanua w języku lokalnym, a także z RA  – OstaRA-EsteRA-EAsteR w języku Białych Przybyszów z Europy.

Jestem w pełni świadom, że brzmi to niedorzecznie, iż istnieje jakiś logiczny związek między tymi nazwami. Wyspę „odkryto” w Dniu Wielkiej Nocy wraz z jej posągami i mieszkańcami, i tak ją nazwano.

Logicznie można to, w ramach materializmu naukowego, wyjaśnić tylko „przypadkiem”.

Jest to jednak według mnie ewidentnie jeden z tych „przypadków”, które wyglądają na zamierzoną „boską” ingerencję. Bez trudu mogę sobie wyobrazić, że statek odkrywców trafił tam po prostu zgodnie z Wyższym Planem (kwantowych mocy/Nadistot/boga), z którego istnienia nie zdajemy sobie tak naprawdę sprawy. Mówiąc prawdę my dzisiaj moglibyśmy temu statkowi tak zaplanować podróż, że znalazłby się tam dokładnie w tym dniu – Wielkiej Nocy, a więc już DZISIAJ z naszą kosmiczną nawigacją i prognozowaniem pogody oraz zdolnością kreowania szpiegowskiej intrygi jesteśmy na poziomie NADISTOT względem naszego ziomala z Europy, który dokonał odkrycia wyspy. Moglibyśmy mu bez jego wiedzy ustalić dzień wyjścia z portu w Europie i dzień dotarcia do Wyspy Wielkanocnej.

The phrase Te pito o te henua has been said to be the original name of the island since Alphonse Pinart gave it the romantic translation „the Navel of the World” in his Voyage à l’Île de Pâques, published in 1877.^[14] William Churchill (1912) inquired about the phrase and was told that there were three te pito o te henua, these being the three capes (land’s ends) of the island. The phrase appears to have been used in the same sense as the designation of „Land’s End” at the tip of Cornwall. He was unable to elicit a Polynesian name for the island itself, and concluded that there may not have been one.^[15]

 

Położenie Wyspy Ostara względem lądów Ziemi. Stanisław Szukalski miał intuicję lub wizję, że stąd pochodzą Języki Indoeuropejskie i właściwie nie pomylił się, a raczej pomylił się bardzo niewiele, ponieważ mieszkańcy tej wyspy to Ludzie z Sundalandu, a język Indoeuropejski ludzi o haplogrupie R1 oraz drawidyjski R2 oraz języki haplogrupy K i O wywodzą się właśnie stamtąd.

According to Barthel (1974), oral tradition has it that the island was first named Te pito o te kainga a Hau Maka „The little piece of land of Hau Maka”.^[16] However, there are two words pronounced pito in Rapa Nui, one meaning ‚end’ and one ‚navel’, and the phrase can thus also mean „the Navel of the World”. This was apparently its actual meaning: French ethnologist Alphonse Pinart gave it the actual translation „the Navel of the World”. Another name, Mata ki te rangi, means „Eyes looking to the sky”.^[17]

Islanders are referred to in Spanish as pascuense; however it is common to refer to members of the indigenous community as Rapa Nui.

 

Ja widzę Mu/Lemurię, jako kontynent bardziej spłaszczony, obejmujący zatopione dziś ziemie od Sundalandu przez Indonezję, Filipiny, Nową Gwineę , Australię, Nową Zelandię po Wyspę Ostara. Nie musiała to być lita ziemia, mógł to być też miejscami ciąg wysp, jednak ląd był wynurzony znacznie bardziej niż jest obecnie i dużymi kawałami łączył się ze sobą bezpośrednio. Tak samo na czerwono zaznaczyłem faktyczną Atlantydę Hiperborejską, która zgadza się z faktami dotyczącymi lodowca i stanu przed lodowcem.

Oficjalna archeologia przypisuje wykonanie posągów Moai na platformach Ahu cywilizacji Polinezyjczyków, którzy mieli tu przybyć na samym końcu zasiedlania Polinezji. Problem polega na tym, że ta cywilizacja była stosunkowo prymitywna, a archeologia nie dysponuje żadną metodą datowania kamienia. Wyciąganie wniosków co do datowania na podstawie artefaktów znajdowanych w pobliżu figur w kamieniołomie jest zdradliwe, bo Polinezyjczycy rzeczywiście mogli próbować „zabawy” w odtworzenie figur.  Sugeruje się, że to wytwór Polinezyjczyków ponieważ na innych wyspach o setki kilometrów od tej izolowanej wyspy znajdują się nieliczne podobne  posągi. Ale kto dowiódł, że tamte posągi zostały wykonane przez współczesną cywilizację Polinezyjczyków?

Istnieje też inna możliwość. Na wyspie zbudowano ponad tysiąc takich postaci nijak niepodobnych do jej rdzennych mieszkańców. Jaka? Ci którzy tutaj przybyli otrzymali wcześniej „przekaz”, albo już tutaj będąc zostali „nawiedzeni przekazem”, iż mają zbudować te postacie z długimi uszami i długimi głowami w takiej konfiguracji jak widać, na wybrzeżach wyspy  – ustawione przeważnie do środka lądu, tyłem do morza. Powiecie, że zwariowałem i że to niemożliwe? A jednak ja otrzymałem taki przekaz. Czy myślicie, że podobny do mnie wariat z Wyspy Wielkanocnej, lub najbliższych wysepek zainicjował wyprawę, albo budowę tych figur? Czy to byłoby możliwe dzisiaj?

Flaga Rapa Nyji w barwach boskiego istu oraz kształtach Uśmiechu i Księżyca. Bumerang czy też bardziej poprawnie mamurang (bo najstarszy na świecie bumerang z kłów mamuta – ma-MU-RA-ng znaleziono w Polsce).

Rdzenna Wiara Rapa Nui

Motu Nui (Mati Nya/Mać ANUja/Matka Nyja?) znaczy w języku Rapa Nui – duża wyspa i  jest największą z trzech wysepek tuż na południe od Wyspy Wielkanocnej. Jest najbardziej na zachód położonym miejscem w Chile. Wszystkie trzy wysepki zasiedlają ptaki morskie, ale Motu Nui była również bardzo ważnym miejscem dla członków wiary przyrodzonej Rapanui – Tangata Manu ( „Ptaków Man”) – wyznawców religii, która była religią całego archipelagu Ra-Panów do podboju i rzezi dokonanej przez Europejczyków-chrześcijan. Mieszkańcy wyspy zostali zmuszeni do przejścia na katolicyzm w 1860 roku i traktowani byli jak towar – niewolnicy wysyłani do Ameryki. Motu Nui jest szczytem dużego wulkanicznego pasma podwodnych skał wznoszących się ponad 2000 metrów z dna morskiego. Mierzy 3,9 ha powierzchni ziemi i jest największą z pięciu wysepek satelitarnych Rapanui (Easter).

Rytuał „Ptaków Man” składał się ze świętych tanów i kultowego wyścigu zbieraczy, płynących po pierwsze jajo z Manutara. Miało to miejsce właśnie na Motu Nui, gdzie Hopu (przedstawiciele z każdego klanu) czekali na szaro-sadzowate rybitwy, które przybywały by złożyć pierwsze w sezonie jaja. Hopu, którzy zdobyli pierwsze jajko ścigali się przepływając z powrotem na Wyspę Wielkanocną, wspinali się na skały na Orongo i prezentowali jajo swojego klanu/zadrugi przed sędziami (sąd starowieku) w Orongo. Aprobata sądu i potwierdzenie prawidłowości rywalizacji dawały ich zadrudze tytuł tangata manu i wielką władzę na wyspie przez dany rok. Wielu Hopu ginęło podczas płynięcia z powodu rekinów, a także przez upadki ze skał. Zwycięska zadruga zyskiwała pewne przywileje, w tym przywilej zbierania jaj i młodych ptaków z wysepek. Czy Jajo ManutaRA to ucieleśnione symboliczne Jajo Świata? [Manu Ta RA lub Mana Natu-RA]

Anakena (czy nie Anunnakena???) – miejsce lądowania Polinezyjczyków 1300 lat temu – czyli około 700 roku n.e., ale są tacy którzy twierdzą, że w 4 wieku n.e., a jeszcze inni upierają się, że dopiero w 1200 roku. Wynika z tego, że nic nie wiemy – płyniemy w fali spekulacji i domysłów oraz mniej, lub bardziej fantastycznych interpretacji, przedstawianych przez wizjonerów bądź szaleńców, jako „nauka”.

Motu oznacza „wyspę” w języku rapanui. W pobliżu znajdują się jeszcze dwie wyspy: Motu Kao Kao wznosząca się około 20 metrów nad poziomem morza i Motu Iti – zbliżona do Motu Nui.

Motu Nui została naukowo zbadana przez wyprawy Routledge’a w 1914 roku, który poinformował, że sześć innych gatunków ptaków, oprócz rybitwy szarosadzastej, jest zagnieżdżonych w archipelagu. Zbadano też dwie jaskinie na Motu Nui. Jednej z nich Hopu używali podczas oczekiwania na pierwsze jaja sezonu. Drugiej używano do umieszczenia figurek Titahanga-O-Te-henua, które zostały wywiezione do Pitt Rivers Museum w Oxfordzie w Anglii.

Chociaż rytuały tangata manu [Tan Gata Manu] już dawno zostały przerwane (ostatni wyścig po jajo miał miejsce w 1888 roku), obecnie odwiedzający Rapa Nui mogą podziwiać Motu Nui podczas wycieczek łodzią z Hanga Roa, jedynego miasta na wyspie. Nurkowanie w morzu pomiędzy Motu Nui i Kau Kau jest wyjątkowe. Jest to  bardzo poszukiwane miejsce nurkowania przez amatorów tego sportu z całego świata. Dawniej gęsto zamieszkane przez rekiny wody przybrzeżne Rapa Nui są teraz o wiele bezpieczniejsze, w dużej mierze z powodu przełowienia tych wód.

Moja wizja wydarzeń i przekazu rzeźb z RA-Panów, a także przekazu jaki otrzymał Stanisław Szukalski, Michaił Wrubel, czy inni ezoterycy i jaki otrzymuje ludzkość – mową znaków fizycznych, od Nadistot/Bogów

 

06 02 2016 noc z 05 na 06

W trzech fazach pokazano mi:

I faza

Wyjście trzech ras nieludzkich na brzeg z morza Okołonasu, ze stanicą w rękach – biała flaga z krzyżem równoramiennym czarnym. Wyszli na plażę piaszczystą  RA-Panuji (RA-Panów, Ra-Panujące, Ra-Pan-Nyja). To moment pokazujący, że trzy rasy RA-sy wcieliły się w ludzkość w czasie operacji Anunnakich – trzy rasy dały geny do tego przedsięwzięcia i mamy trzy gałęzie ludzkości Białą , Żółtą i Czarną. Nie ma więcej żadnej innej rasy. Biali być może mają w sobie geny Drakonów – Smoków, RaPtaków – ale jeśłi nawet tak było to nie były to żadne węże czy jaszczury w formie znanej nam z Ziemi. Ich wyobrażenia stoją tam do dzisiaj. Anunaki to nie Reptilianie. Gadanie o Reptilach-Wężach jako wrogach ludzkości jest sianiem zamętu antyludzkiego.

Ptaki są jak wiadomo potomkami gadów – Człowiek jest Skrzydlatym Ra-Ptahem = Wodnikiem/Wiednikiem. Ra-Panui – Wyspa Wielkanocna – Początek Ludzkości jako Homo Sapiens a Postacie, które tam stoją wpatrywały się w Morze, z którego wyszły Trzy Rasy Bogów. Potem zaś, kiedy przyszedł czas Rozstania z Anunakami zgromadzeni obserwowali na morzu starty z wody licznych małych pojazdów dokujących na wielkim Statku Matce po środku wyspy. Ludzie obrócili się ku środkowi wyspy skąd wzniósł się odlatujący Statek-Matka zabierający Anunakich z Ziemi.

TAK UTRWALILI ICH albo autentyczni świadkowie wydarzenia, albo PÓŹNIEJSI PRZYBYSZE Z SUNDALANDU/Mu, KTÓRZY OTRZYMALI TAKI PRZEKAZ i ZREALIZOWALI GALERIĘ TAKICH RZEŹB (jeśli nie około 10.500 p.n.e. to dopiero około 1100 roku n.e.). Jeśli  misję realizowali ludzie w 1100 n.e. to dla nich samych było to przedsięwzięcie samobójcze, doprowadziło wyspę do upadku. Dobili ją Europejczycy sprowadzając epidemie, rabując i czyniąc z tubylców niewolników.

 Istnieje INNY OBCY – ukryty wróg Ludzkości – O tym powiada między innymi powieść „Tomirysa i Czaropanowie”. Jak go zwać naprawdę, nie wiem. Pies nie pozna prawdziwego imienia „złego” ani „dobrego” Pana. Zwę go Siedmioocznym Gnomem.

 

II faza

Zbocze góry, strome i dwa gigantyczne pojazdy ciągnikowe, ciężarowe nad Przepaściami, mijają się, rozwożąc po Ziemi urządzenia technologiczne i  materiał w kapsułach potrzebny do rozmnożenia zmodyfikowanego (z plemników małopoludów i jaj bogiń/nadistot) Człowieka. Zaszczepiają Człowieka w kapsułach/macicach w wylęgarniach/fabrykach – dosłownie po całej Ziemi, ale szczególnie w Południowej i Równikowej Afryce. Ta akcja jawi się na mapach Ziemi pokrytych masą pulsujących i znikających to pojawiających się znaków obcych, jakby głagolicowego pisma, oraz strzałek. Wszystko odbywa się z Północy, z Arktyki/Hiperborei/Atlantydy, a więc już po przekręceniu osi Ziemi, po wyjściu Przybyszów/Nadistot z Ra-Panui na Mu i Sundaland, po katastrofie. Wynika z tego, że droga z Atlantydy po akcie na Rapanuji wiedzie do Sundalandu/MU i Koliby Zerywanów/Zawaranów nad Aralem i Bałchaszem.

 

III faza

To już niestety do przeczytania tylko i wyłącznie w drugim tomie powieści „Tomirysa i Czaropanowie – Korona” wtedy, kiedy zostanie wydany.

♦

Czy tajemniczy kosmiczny pasożyt napadł we śnie holenderskiego władcę lub szefa Kompanii Wschodnioindyjskiej i nakazał mu wysłać Jacoba Roggeveena (ur. 1 lutego 1659 w Middelburgu, zm. 31 stycznia 1729 tamże) by dowodził wyprawą trzech statków, która 1 sierpnia 1721 roku wypłynie w rejs po Oceanie Spokojnym, celem odkrycia nieznanego dotąd kontynentu Terra Australis, a w niedzielę wielkanocną 5 kwietnia 1722 odkryje wyspę, której nada nazwę Wyspa Wielkanocna – Estera/Ostara/Isztar? Wyspa RA. Był to Reptil prawdziwy (Gnom Siedmiooczny) czy RAptah-Anunak? Jak by nie było ani jeden, ani drugi (ani jeden rodzaj Nadistot, ani drugi rodzaj Nadistot) nie był ani Smokiem ani Wężem. Jeżeli ktokolwiek przyleciał to były to Nadistoty, które pokazały się Ludzkości Człekopodobne – i tak je odwzorowano jak to widać – długogłowe, długouche, ludzkie w formie, piękne. Przekazów o tych Olbrzymach długogłowych i długouchych jest na świecie więcej i więcej jest ich obrazów. Oto są zatem (jeśli w ogóle są) Anunaki-RA-Ptahy.

Powiecie, że całkiem szalone? A jednak mimo, że nie otrzymałem imperatywu kategorycznego od Tych z Góry, żeby zorganizować wyprawę i postawić na Ostarze kolejnych 1000 posągów, co przecież moglibyśmy zrobić, lecz tym razem ustawionych twarzami do morza, do Okeanosu-Okołonaszu, ja uważam, że coś w tym jest, że to jest całkiem możliwe, na dodatek powiem wam, że ktoś kiedyś tam pojedzie i zacznie je stawiać. Teraz to jest przecież łatwizna. Setki figur będą patrzeć na ocean i w głąb lądu na odlot Anunakich. 

 

Traktujcie jak chcecie to co wam prze-kazuję, to co mi o-kazano – To taka sobie tylko, opowieść starego bajarza, ażeby nasze Życie zgodnie z dewizą Starosłowiańskiej Świątyni Światła Świata – było PRZYJEMNOŚCIĄ.

Dziwne jednak, że Stanisław Szukalski – Wielki Strażnik Wiary Przyrodzonej Słowian – miał w głowie to samo fiu-bździu!

 

Ciąg szczytów na poziomie 2500 m od Chile do Ister (nadesłał Adam Smoliński)

Dalszy ciąg szczytów  Pitcairn – 2500 m (nadesłał Adam Smoliński)

Ciąg wysp od Pitcairn do Zatopionego Kontynentu (Mu, Lemuria) – (nadesłał Adam Smoliński)

Zatopiony Kontynent Mu Lemuria (Nowa Zelandia, Tasmania, Australia, Nowa Gwinea, Samoa, Tonga, Mikronezja i Melanezja, Filipiny, Indonezja-Sundaland) (nadesłał Adam Smoliński)

czytajcie też: Cztery Tęcze po Święcie Niepodległości i Pożegnanie Anunnakich