Kult Drzew na Blowminder – polecam gorąco ten blog!
Święto Drzew. Dawny kult i szacunek do przyrody
W głębokiej starożytności ludzie doceniali stare drzewa a szczególnie potężne okazy uważali za święte. Miłość do lasów i borów przejawiała się w codziennym życiu, pieśniach i podaniach.
http://www.blowminder.com/2015/04/30/swieto-drzew/
Wierzono, że gaje jako miejsca święte dysponowały uzdrawiającymi siłami, które dawały i przywracały życie. Święto drzew było znane wielu tradycjom. Japończycy do dziś obchodzą Hanami – święto Kwitnącej Wiśni. Żydzi mieli Tu Bi Szwat, które przetrwało pod postacią noworocznego zwyczaju sadzenia drzew; Celtowie znali Beltane (obchodzone do dziś w kręgach wiccańskich) a Słowianie Zielone Święto, Gaik-Maik i Nowe Latko.
Dlaczego Święto Drzew przypada 1 i 2 maja? Zainteresowanych odsyłam na blog Czesława Bialczyńskiego.
Wśród mieszkańców Europy pogański kult drzew zachował się pod postacią zwyczajów: dekorowania domu zielonymi gałązkami (np. weselną koroną); przygotowywania domku dla ptaków, w tradycji bożonarodzeniowej choinki oraz wielkanocnej Palmy. Ponieważ pogańskie zwyczaje mieszały się między sobą i tradycjami chrześcijańskimi, niezwykle trudno jest odczytać obyczaje i idee związane z kultem drzew. Przesłanie jakie niosą ze sobą współczesne refleksy tej pogańskiej tradycji jest jednak nadal aktualne, dlatego warto je przypomnieć. Dzisiejszy wpis to garść idei (dlaczego warto obchodzić święto drzew, czym były pogańskie święte gaje) oraz kilka pomysłów, jak spędzić Święto Drzew, które przypada 1 i 2 maja.
Kult Gajów w Praeuropie
Święte gaje nosiły wiele imion. Celtowie znali je między innymi jako Drunemeton (święte miejsce dębów), w którym spotykali się przedstawiciele plemion z Galacji. Romowe to miejsce ciszy i Bogów u starych Prusów. Centrum związku miast latyńskich był gaj Diany nad jeziorem Nemi. Homer i Hezjod wielokrotnie wspominali o kulcie gajów w Grecji. Tacyt przekazał nam informacje o germańskim gaju bogini Nerthus, natomiast Grzegorz z Tours pisał o kulcie lasów praktykowanym przez Franków. Kult gajów na ziemiach polskich potwierdza Długosz, który pisał:
(…) bogom i boginiom stawiali Polacy świątynie i posągi, ustanawiali kapłanów i dawali ofiary, wreszcie gaje ogłaszali za święte i w szczególnie bardziej uczęszczanych miejscach odbywali obrządki i modlitwy oraz zaprowadzali uroczystości z nabożeństwami na które zbierali się mężczyźni i kobiety wraz z dziećmi. Swoim tutaj bogom składali ofiary i całopalenia.
Zapisy historyków świadczą o ogromnie silnej i rozpowszechnionej tradycji, której chrześcijaństwo długo nie potrafiło wyplenić. Jeszcze w XV w. rozporządzenia biskupa Michała ostrzegały: „Nie wolno w lasach i gajach odbywać zgromadzeń lub uroczystości przeciw rozporządzeniom świętej Matki Kościoła (…). Każde nadużycie lub obrządki pogańskie, a szczególnie, wzywanie demonów w gajach i lasach spotka się z karą pozbawienia kościelnego pochówku.”
„Gdzieś w głębokiej Rosji ludzie od wieków nieustannie wyznają kult drzew i oddają im cześć. W wielkie święto przychodzą, rozmawiają z nimi, łączą się, modlą, okazują im swój szacunek. To właśnie pierwowzór majowego Święta Drzew i Święta Boru. Bo Bór jest Święty a Drzewa są naszymi Starszymi Braćmi.” Źródło cytatu i zdjęcia: blog Czesława Białczyńskiego.