Ayahuasca leczy wszystko – ARutAM, rozmowa z szamanem
Publikujemy wywiad jaki przeprowadził Rafał Święcki z szamanem Shuar z plemienia Jiwaro, w trakcie leczenia swojej własnej śmiertelnej choroby przy pomocy ayahuasca, w 1999 roku. Plemię Jiwaro to jest to słynne plemię dorzecza Amazonki, które jest znane światu szeroko jako Łowcy Głów, którzy mumifikowali głowy wrogów do bardzo małych rozmiarów. Jak wiadomo Jiwaro przyrządzają i używają do polowań także kurary. Indianie ci znają wiele tajemnic dżungli amazońskiej o jakich do dzisiaj nie śni się szarym zjadaczom chleba na świecie. Tekst ten w języku angielskim, francuskim i hiszpańskim można znaleźć na stronie Rafała Święckiego: http://rafals.com/ecuador/arutam.html
Urodziny Jimeli
Jak wiecie Rafał jest Polakiem z Kanady, Góralem z Tatr, moim krakowskim duchowym bratem w Świątyni Światła Świata i członkiem Białego Bractwa, żyje szczęśliwie wraz z żoną Jimelą i swoją indiańską rodziną w Ekwadorze, bywa w Polsce, wydobywa złoto z rzek w różnych miejscach świata. Po wyleczeniu z choroby, o której wspomniałem powyżej, ożenił się z Indianką w Ekwadorze oraz adoptował kilkoro indiańskich dzieci z domu dziecka. Sam dorobił się też wtedy własnego potomstwa, córki Inti. Inti ma dzisiaj 14 lat.
Warto zapoznać się z tą tematyką, warto wiedzieć, że ayahuasca leczy naprawdę wszystko i to w zaawansowanych stanach, jednak należy być odpowiednio duchowo przygotowanym, żeby z jej pomocy skorzystać.
Wikipedia
Jiwaro, Jívaro, Chiwaro, Sziwaro, Hiwarowie – grupa plemion indiańskich żyjących w Ekwadorze (wschodnie skłony Andów – tzw. region Montaña) oraz północno-wschodnim Peru (na północ od rzeki Marañón).zmumifikowana głowa wroga
Zajmują się uprawą batatów i ryżu, zbieractwem, rybołówstwem i myślistwem. Bitni wojownicy – słynni łowcy głów, znani z techniki preparowania ich do rozmiarów owocu pomarańczy (tzw. tsantsa, których posiadanie daje zgodnie z wierzeniami Jiwaro nadnaturalną siłę). Preparowanie polega na wygotowaniu zdjętej uprzednio skóry, którą następnie wypełnia się gorącymi kamykami i piaskiem – po wychłodzeniu ulega ona silnemu skurczeniu. Populację Jiwaro szacuje się obecnie na około 20 tys.
CB
Rafał Święcki
ARUTAM
Z liany ayahuasca (ajahuaska) i liści chaliponga (czaliponga) szaman gotuje yagé (jage). Yagé jest napojem zdrowia i wizji w Amazonii. Jest ona przygotowań przez zdarcie kory z liany i powolne gotowanie, przez 6 godzin, z liśćmi chalipanga. Plemiona Amazonii uważają yagé jako magiczną medycynę, która uzdrawia ciało a później uwalnia duszę.
Yagé związany jest z sztuką leczenia. Yagé pozwala organizmowi leczyć się dopóki uwolniona dusza może wznieść się do świata duchowego, aby odwiedzić yagé ludzi, istoty w sferze duchowej, gdzie mieszkają duchy (ludzie bez ciał).
Świat ma wiele warstw, wszystkie z nich są zamieszkane przez ludzi, zwierzęta i duchy.
Yagé pozwala odwiedzić te sfery w ciele jaguara, anacondy, czy też innej mitycznej formie. Ja odwiedzałem krainę duchów w skórze czarnej pantery; yana puma.
Yagé jest więcej niż narzędzie szamana, to jest źródło mądrości i wiedzy dla całego społeczeństwa plemion basenu Amazonii. Pić yagé uzdrawia i uczy. Jest to pojazd, w którym każdy człowiek nabiera mocy i bezpośrednie doświadczenie boskości.
Przed szamanem leżą: liściany wachlarz – wayra sacha, który jak wiatr zmiata ciemność. Obok niego leżą czerwone i niebieskie pióra papugi ara aby malować nimi wizje, i naszyjnik z nasion – szum lasu.
Po zeskrobaniu kory liany ayahuasca (Banisteriopsis caapi) tnie się ją na małe kawałki, które są gotowane w wodzie z liśćmi chalipanga (diplopterys cabrerana), liśćmi krzewu chacruna (psychotria viridis) i/lub liśćmi krzewu guayusa (Ilex guayusa).
Psychoaktywne składniki ayahuasca są beta-karbolina, harmina i harmalina. Chilipanga dodaje tryptaminy, plus neutralizuje szybki rozkład składników ayahuaski przez oksydazę, naturalny enzym ludzki.
Inhibitory oksydazy monoaminowej (MAO), są substancje chemiczne, które hamują aktywność enzymu oksydazy monoaminowej. Mają długą historię stosowania jako leków zalecanych w leczeniu depresji. Są one również stosowane w leczeniu choroby Parkinsona i różnych innych zaburzeń.
—
(http://rafals.com/ecuador/arutam.html)
WPROWADZENIE
Poniżej znajduje się nagrany wywiad z szamanem Szuar. Zajęło nam trzy dni drogi po błotnistych wzgórzach. Brnęliśmy przez strumienie i wreszcie zrobiliśmy ostatnią część w łodzi wydłubanej w pniu drzewa. Po kilku dniach pobytu, siadłem z szamanem, w godzinach popołudniowych i wywiad się rozpoczął. Trwał on aż do zachodu słońca. Następnie wzięliśmy razem natem.
—
POCZĄTEK WYWIADU
W świecie istniały i istnieją setki grup autochtonicznych, które w kontakcie z zachodnią cywilizacją zostały wyłączone, nieuznane i zdewaluowane w całym środowisku ich kultury, albo dlatego, że ignoruje się ich formę życia lub ze względu na etnocentryzmu charakterystyczny zachodniej kultury.
Każda kultura ma swoją cywilizację; wewnątrz której może wykazać się: formę organizacji, pracę, wierzenia, techniki, itp.. Kultura jest zasadniczo rezultatem doświadczenie ludzi, którzy mają ideologiczne przejawy w filozofii i religii. Z tego powodu, wszystkie grupy etniczne ma kogoś, w kogo wierzą, a ich wiara wyraża się w obrzędach i mitach, w celu nabycia od tego kogoś błogosławieństwa dla lepszego życia, a nazwa tej istoty zależy od specyfiki każdej grupy etnicznej.
Nasza kultura Szuar dla tych samych celów, jak inne kultury, w poszukiwaniu fundamentu istnienia, uznaje istotę wyższą, która zawsze daje Szuar’om wszelkie duchowe wsparcie, które nam jest potrzebne ze świata nadprzyrodzonego. Szuar nazywa go Arutam. Zostawiam tym który chce pogłębić w sensie teologicznym, znaczenie tego imienia; Biorę go raczej jako wyraz całości tego bytu, tak jak poczęli to nasi przodcy do tej pory od starożytności.
Ta istota, potężna i tajemnicza, wspiera przetrwanie naszego narodu i każdego Szuar’a wewnątrz lasów Amazonii.
Choć kultura Szuar została uznana za „dziką, bez religii, bez Boga” przez niektórych znanych badaczy, którzy opublikowali różne teksty, nie tylko rozprowadzone w tym kraju, ale również w innych krajach Europy, stymulując w ten sposób ich ludzi do agresji kulturalnej, która przeobraża nasze święte obrzędy w folklorystyczne pokazy rekreacyjne i rozpraszając ich znaczenie. Kontynuujemy podnosić nasze głosy, aby zrozumieli, którzy nie chcą zrozumieć, że antropologicznie żadna kultura nie jest wyższa od pozostałych, lecz każda z nich organizuje świat na swój sposób, według własnych zasad i zgodnie z jej potrzebami opracowując swojej techniki (rytuały).
Nie jest słuszne, aby zminimalizować nasz świat, ani pogarszać nasze wartości. Arutam mimo całego tego złego traktowania, przez tych którzy nie rozumieją, nadal jest tym, którym był. Arutam wykracza poza wszystko, co mogą powiedzieć o nim, ci, którzy starają się przyjąć go lub zmniejszyć go do folkloru. Arutam nadal mieszka w duszy Szuar’ów i „w jego domu”; wodospadach. Będą nadal przekazywał swoją moc i siłę nam, jego dzieciom, które go o to poproszą, mimo wszystkich w intencji tych, którzy chcą nas zniszczyć, zniszczyć rzeczywistość Arutam, w pierwszej kolejności, abyśmy zwątpili w niego dzięki ich prostackim interpretacjom.
Prawdą jest również inny aspekt. Obecność obcych, którzy z sumieniem, które oceniam mylnym, przychodzą robić zdjęcia, kręcić filmy, aby później je publikować. Niektórzy z nas, tracą swą tożsamość, ubierają się w nasze stroje obrzędowe tylko dlatego, że ich zdjęcia zostaną opublikowane w magazynach. Nie pochwalam tego. Wierzę, że z Arutam rzeczy są poważne. Nikt, bez zezwolenia i zaproszenia, wejdzie do domu prezydenta naszego kraju, czy Białego Domu Stanów Zjednoczonych aby filmować lub robić zdjęcia.
Szanuję poglądy moich starszych, którzy mówią, że nie można wykonywać przy wodospadach rzeczy, które nie są charakterystyczne dla tego miejsca, ani robić to bez w nie stosownym celu. Chodzi mi o to, że jeśli ktoś idzie do kąpieli lub śpiewać anent (święta pieśń) tylko dlatego, aby go fotografować lub filmować, to będzie obrażał Arutam, który zamiast dać mu swoje błogosławieństwo, może go przekląć.
Wieczny Duchu pozwól, aby następujące było tak jasne, jak moje myśli.
DEFINICJE
Maikiua – halucynogenny napój z floripondio (Brugmansia sp. i Datura sp.).
Natem – halucynogenny napoju z ayahuaska „duchowej liany” (Banisteriopsis sp.)
Tsaank – halucynogenny napoju wykonane z tytoniu (Nicotinia sp.)
Arutam – inkarnacja siły duchowej, którą człowiek szuka w swoim życiu, aby stać się kompletnym i potężnym człowiekiem.
Ayamtai – szałas zbudowany w lesie na uroczystości i działania związane z poszukiwaniem i spotkaniem Arutam.
Payank – rytualna laska.
Natip – rytualne naczynie do picia halucynogennych napojów.
—
(http://rafals.com/ecuador/arutam_1.html)
ARUTAM WEDŁUG KONCEPCJI Szuar
Arutam w naszej koncepcji jest wyższa, ochronna, transcendentalna i nadprzyrodzona istota, które wysyła specjalną siłę człowiekowi Szuar w postaci niewytłumaczalnej, używając specjalnych form fizycznych, które przedstawiają mu możliwość lepszego życia i przetrwania pośród niebezpieczeństw natury.
Rzeczywistość Arutam jest trudna do wyjaśnienia. Nie może być zdefiniowany jako co jest, lub kim jest. W ten sposób ani Szuar, który zakończył odkrycie jego istoty nie może wyjaśnić jego pochodzenia, w związku z tym, że Arutam istnieje byt bez początku ani końca, ale dla nas jest to rzeczywiste, że on istnieje i żyje.
Jego rzeczywistość różni się od człowieka w jego naturalnym stanie. Ten duch nie może być postrzegany oczami, ani jego słowa można słuchać uszami, stan osoby wymagany jest szczególnie aby go widział i słyszał. To nie jest istota z ciałem jak człowiek jest. Jest to również duchowy stan do którego mamy dostęp tylko po śmierci.
Kiedy Szuar ma wizję Arutam, otrzymuje moc wyjaśniającą przyczynę trwałości w życiu Szuar’a. Później, kiedy Szuar z powodów bardzo ważnych i silnych, umiera i duch opuszcza jego ciało wytwarza się burza z błyskawicami, grzmotami i deszczem, a on idzie do wodospadu, gdzie przekształca się w prawdziwego Arutam, ten, który będzie żył wędrował wiecznie w postaci bryzy i będzie on w ciałach przyszłych pokoleń, „jego dzieci i wnuków”, którzy otrzymają potężną siłą, z nadzieją na lepsze życie.
Przekazanie tej siły najbardziej jest pokazane poprzez słowa: „ame wainkiata„. (Życie jest dla ciebie, ciesz się nim). Odnosi się to do wszystkich zdarzeń, faktów, sytuacji życia, pracy, polowania, karmienia, itp. , które osiąga I czuje w rzeczywistość życia.
Wreszcie mówi: „ame nekatin atá„; (Zrozumiesz wszystko co żyje, wszystko co chcesz). Oznacza to, ciesz się życiem podanym przez niego; bo kto wie jak dużo czasu masz. Możesz umrzeć przy jakiejś okazji i stać się jedną z istot, które są hipostazą Arutam.
Wszyscy Szuar, którzy mieli wizje, wyróżniają się łatwością swych dzieł i słów. Oni przewodzą młodych do tuna (wodospadu, gdzie Arutam mieszka). W związku z tym, można powiedzieć, że człowiek przekazuje moc innemu człowiekowi.
W rzeczywistości nie jesteśmy Arutam gdy żyjemy, co gorsza, jeśli jego siła nie została uzyskana. Szuar, który otrzymał moc, gdy umiera jego duch idzie do wodospadu gdzie staje się rzeczywiście Arutam. Dla niego nie jest ważne ani miejsce w którym był, ani rodzaj halucynogennego napoju, który użył jako środek do osiągnięcia, stanięcia przed i podbicia Arutam.
Arutam jest wszechwiedzący, wszechmocny, wszechobecny, może zrobić wszystko i jest wszędzie; to jest we wszystkich wodospadach rzek małych i dużych. Będzie we wszystkim miejscach, więc w miejscu w którym, przed śmiercią, Szuar miał wizję.
Arutam jest rzeczywistością istniejącą i żyjącą, jego natura bardzo różni się od człowieka, mądrość tej istoty zawsze jest związany z rzeczywistością, przeprowadzając wyłącznie dobre działania lub uzyskać wszystko, co jest uważane za korzystne dla człowieka. To chroni przed śmiercią i sprawia, że można mieć długie życie. Jego siła jest niezbędna, aby skorygować złe zachowanie człowieka.
Arutam nie jest cielesną istotą, jej charakter jest trudny do opisania, a tym samym jego istnienie manifestuje się w różne sposoby. Albo jako przedmioty, zwierzęta, owady, itp., identyfikując się charakterystyką tego przedmiotu, zwierzęta czy owady i w tym samym czasie przenosi siłę, taką samą moc, którą ma ten obiekt, zwierze lub owad. Ta forma manifestacji nazywa się hipostazą.
—
(http://rafals.com/ecuador/arutam_2.htmlHIPOSTAZA
Hipostazą Arutam są wszystkie przedmioty/istoty, w których on jest, zajmując stanowisko nadrzędnej istoty, będąc przedmiotem, zwierzęciem, itp. w chwili kiedy wewnątrz nich jest duch ochronny; Arutam.
Arutam może być Etsa kiedy przychodzi do pomocy myśliwemu; Ayumpam kiedy pomaga wojownikowi; Nunkui kiedy nadejdzie opatrzność zaspokoić potrzeby kobiety w ogrodzie warzywnym.
(Uwaga tłumacza – tylko kobiety zajmują się uprawą i zbiorami warzyw i owoców. Podobnie tylko mężczyźni zajmują się ścinaniem drzew aby stworzyć nowy ogród, lub polowaniem.)
W wizjach Szuar’ów Arutam ukazuje się jako: Payar (kula ognia), Yawa (jaguar), Pinchu (krogulec), Yampuna (ara), Tsukanka (tukan), Yantana (rodzaj rysa), Panki (anakonda), Churunsia (harpia), Kaniats (Cayman), Kunkuim (żółw), Pana (tapir), Wankanim (odmiana tapira), Aekan (ptak), Wichi (drzewa), Secha (ptak o pięknych kolorach), Atashiak (ptak podobny do koguta), Sunka (dziki kogut), Ampush (sowa), Nianchun (mrówkojad niedźwiedź), Shushui (pancernik), itp … Szuar szukający Arutam, jest na ogół zaskoczony przez jedną z tych istot, rzadko Szuar mają pojęcie jaką hipostazę Arutam, on będzie widział w podczas obrządku przy wodospadach zażywając maikiua, natem czy tsaank.
Jeżeli dana osoba nie ma wiary, nie jest przekonana, lub wystraszy się danej hipostazy coś, to zostanie przeklęta przez Arutam. Osoba, która naprawdę nie boi się I pokazuje swoją postawą wiarę w hipostazę, która jej ukazuje się, otrzyma poszukiwaną moc.
Arutam staje się jedną z jego hipostaz, w chwili wizji daje wiadomość; wiadomość jest przesyłana przez tą istotę, która ma tajemniczą siłę wewnątrz niej; choć ten przedmiot, zwierzę czy owad nie jest prawdziwy zwierzę, po przekazaniu komunikatu wstąpia w daną osobę lub znika w falach dźwiękowych zmierzających do wodospadu.
W tej chwili wizji Arutam jest utożsamiany z istotą, którą widzisz, czy to będzie zwierzę, obiekt, itp.. Ale kiedy wstępuje w ciało osoby przenosząc moc, Szuar czuje, że ktoś dotyka jego ciało usuwając wszystko, co może być złe w jego ciele (zdrowie) lub w jego życiu (rodzina itp) i daje mu dobre i nowe życie. Wiadomość pochodzi od hipostazy człowieka głosem, tak samo, jak my mówimy. To jest Arutam które przekazuje nam wigor, odwagę lub siłę: w formie słów, do rozwoju w walce, na szczęście, etc..
Od kiedy Szuar miał tę wizję, on nabiera zupełnie innego typu zachowanie.
Ja zademonstruję to na przykładzie wizji Szuar’a: Arutam staje się krogulec zwalczający sowę, walka była aby dostać coś, co miał w środku, osoba, która to widziała, była tak dzielna, że od razu poczuła obecność, choć nie miała pojęcia o Arutam, ale zmierzyła go bez strachu i przesyłana tajemnicza siła wstąpiła w daną osobę.
––
(http://rafals.com/ecuador/arutam_3.html)
(http://rafals.com/ecuador/arutam_3.html)
MOC
Moc którą Szuar otrzyma może być traktowana jako zdolność do różnych form władzy, na przykład; aby dowodzić walką lub kierować uroczystości. Ci, którzy poprowadzą młodych Szuar do wodospadu posiadają w sobie wiodącego ducha Arutam, który daje im zdolność do wykonywania tej funkcji. Stali się „krewnymi Arutam” i staną się Arutam po śmierci. Do Arutam mówią z punktu widzenia relacji „dziadek”, „tata”… w tej formie stare duchy zamieszkują młodzież dając im te same właściwości ponownie.
Szuar, które mają więcej niż dwie moce nie umierają łatwo z jakiejkolwiek przyczyny. Umrą, to jasne, ale kiedy żył na tyle długo, że postanawia już umrzeć. Osoby, które posiadają jedną moc, nie umrą łatwo przez przemoc fizyczną, chociaż nie są wolne od śmierć z powodu chorób zakaźnych. Do tego wszystkiego Szuar szuka Arutam.
Moc na dowodzenie wojną
(Uwaga tłumacza: Wszystkie szczepy grupy Jivaro są bardzo wojownicze iI zawsze w otwarty konflikcie z sąsiadami, bo zdobycie głowy zabitego przez siebie przeciwnika jest bardzo ważne. Zredukowanie tej głowy jako „tzantza” jest symbolem odwagi i realizacji każdego mężczyzny. Przeciwnik jest zabijany dzidą zrobioną z drzewa palmy czontaduro ‚bactris gasipaes’. Dzida ta pozostaje w ciele zabitego i nigdy więcej nie powinna być użyta do zadania śmierci człowiekowi lub zwierzęciu. Na małpy i ptaki poluje się zatrutymi (kurrarą) strzałami z dmuchawy. Użycie dmuchawy z zatrutymi strzałami przeciwko człowiekowi jest tabu; obyczajowo zabronione. )
Możemy również wziąć pod uwagę te moce wewnątrz Szuar na dowodzenie wojną: „to jest tak, gdy osoba uzyskała ducha Arutam. Zwykle wstępuje w niego z ogromną chęcią do zabicia, wizja jest otrzymana trochę czasu przed wyprawą do zabijania” (Proszę zrozumieć to w kontekście opisanym w uwadze tłumacza). Osoba, która dostała moc przez hipostazę Arutam jest jednym z ludzi, którzy mają ogromne siły fizyczne, wówczas Szuar jest zabezpieczony, a jego wróg jest już podbitym. Jeśli on jest młody chłopak będzie towarzyszyć ojcu. W wyprawie uboju biorą udział wszyscy ci, którzy mieli wizje; jeśli niektóre uczestniczy są bez wizji będą oni narażeni na śmierć podczas I po uboju, ponieważ nie mają żadnej mocy, która chroni ich życie; ci, którzy posiadają moc nie mają żadnych trudności uczestniczenia w uboju. Dla Szuar ubój jest uznany za realizację sprawiedliwości. Pół kilometra przed wyznaczonym celem uczestnicy muszą zadeklarować i opisać rodzaj Arutam, żeby każdy widział. W tym samym czasie ma miejsce jakiś znak, jak znak, że wróg umrze. Jeśli niektórzy członkowie mają zły znak (zły snu), mogą umrzeć przez zemstę wroga.
Moc do życia
Chłopiec Szuar jest przeznaczony do długiego życia, jeżeli jego rodzice byli w stanie zdobyć to dla niego, za pomocą wizji, uzyskanych w trakcie życia.
Szuar nie rodzi się z duchem Arutam. Taki duch musi być nabyty i według pewnych form kultury. Ojciec nie pozwala aby chłopiec żył, po okresie dojrzenia nie uzyskawszy jedej z mocy. Młody, który chce otrzymać moc, siłę Arutam, przygotowuje się poprzez abstynencję i ofiary, aż nadrzędna istota sympatyzuje z nim, oferując mu swoją moc.
To zaszczyt dla nas, aby uzyskać moc Arutam, bo ona daje nam siłę, długie życiea i jednocześnie podporządkowuje swoje siły do przetrwania pośród natury i trudności w życiu. Jeden ma bezpieczeństwo i spokój rodzinny, mając moc Arutam.
Pierwsze podróże do wodospadu są dla poznania zasad kosmicznego świata, które chłopiec Szuar powinien się nauczyć, odbierając, czy jest możliwa jakaś siła, którą będzie mu udzielał Arutam, widząc, że jest przechodzi serię prób i trudności. Ogólnie rzecz biorąc, w tej sposób rodzice korygują leniwe i kapryśne dzieci, otrzymują zdrowie dla chorych, znalezienie szczęścia w życiu, nabycie zdolności do zdobyczy w czasie wojny i wiele innych rzeczy”. Na czas kiedy Szuar oddala się od wspólnoty, pozostając kilka dni w lesie, zachowując rygorystyczne zachowanie i prosząc, aby Arutam go zobaczył; Szuar musi cierpieć, aby wygrać współczucie Arutam.
W tej formie, która uwierzytelnia Szuar z nim, nie robi nic godnego podziwu, nic ważnego, bez przepowiedzenia mu przez Arutam, który jest właścicielem obecności i przyszłości Szuar’a i wszystkich jego działań.
Aby otrzymać współczucie Arutam, Szuar zmierza się z szeregiem niebezpieczeństw i trudności wyruszając do różnych miejsc, w których jest się pewnym, mniej lub bardziej, że są święte miejsca.
—
(http://rafals.com/ecuador/arutam_5.html)
HALUCYNOGENNE NAPOJE
Aby skorzystać z mocy Arutam są niezbędne pewne czynniki, które pozwalają Shuar’om do ustalenia kontaktu: jednym z nich jest postawa, która powinna być wykazana podczas podróży w poszukiwaniu Arutam I w momencie podjęcia napoju natem, maikiua czy tsaank. Jeśli ktoś nie ma należytej postawy, wynik pozytywny nie zostanie uzyskany. Ciało fizyczne, wraz z jego zmysłami, powinno być zneutralizowane aby nie stanęło na drodze do naszego duchowego spotkaniu z nadprzyrodzoną istotą którą jest Arutam.
Postaram się wyjaśnić to na przykładzie tego, co mam na myśli o neutralizacji ciała: jeśli kierowca i jego towarzysz są w samochodzie bez tłumika, w momencie podróży nie będą mogli spokojnie rozmawiać, ponieważ wszelkie uwagi, które wymagają obsług samochodu i hałas silnika bez tłumika denerwuje tych, którzy są w środku. Jeżeli chcą rozmawiać o sprawach dużo ważniejszych, aby zrozumieć się dobrze i komunikować ze spokojem, będą musieli wyłączyć samochód. To samo jest z naszym ciałem, jest jak samochód, który utrudnia sprawną komunikację z nadprzyrodzoną duchową istotą w demonstracji. To jest z mojego własnego doświadczenia: Wiele razy piłem napój natem i nie sprawiał mi żadnego oczekiwanego wpływu. Faktem jest, że piłem na mój własny rachunek i byłem wrażliwy na to, co się ze mną stawało. Pewnego dnia, moja mama była w złym stanie zdrowia; mój dziadek był w domu. Gdy dziadek wziął natem, Wziąłem też z upodobaniem; z wielu doświadczeń, które miałem. Napój natem, tego dnia, dokonał prawdziwego połączenia mojego ducha z istotą nadprzyrodzoną , którą szukałem. A że byłem spokojny, bez wielkiego rozumowania, to zacząłem widzieć anatomiczne narządy własnego ciała: brzuch, wnętrzności i itp. Ta wizja nie była z cielesnych oczu, ale mój duch wszystko widział. Duch jest świadomy, na wszystkich poziomach, przedłużających nasz byt, więc dlatego może dostrzec całe ciało fizyczne poprzez zmysły, tylko przez nie, widzi fizyczne rzeczy.
Aby uciszyć ciało fizycznego i jego fizyczne zmysły, bierze się napój. Jest to najbardziej istotną aktywnością obrzędu.
Tsaank
Skutki tsaank są silniejsze; z tego powodu jest większe prawdopodobieństwo prognozy, ponieważ wiemy, że tsaank w jego formie daje dobre rezultaty gdy go pijemy śpiewając anent (pieśń-modlitwa). Roślinę tą się uprawia, a gdy jest duża to daje dobre zbiory i nigdy nie umiera; to z tego powodu przekazuje swoją duchową moc.
Natem
Skutki dzikiej natem może czasem dać swoje prognozy w formie niezabezpieczonej, ale jeśli jest uprawiana okazuje się lepiej. Z tego powodu nasi przodkowie uprawiali natem w ich ogrodach, ponieważ natem spożywano go często.
Maikiua
Efekty maikiua mogą mieć dwie możliwości: pierwsza jest dodatnia, Shuar zobaczy swoją przyszłość na dobre rzeczy i działania, w życiu.; drugi jest ujemny, Shuar może mieć złe prognozy pecha. Jest to uważane za przekleństwo, z tego powodu kontrola przy podejmowaniu maikiua jest stała, aby nie było negatywnych skutków.
Wszystkie przepowiednie, dobre lub złe, zostaną spełnione, ponieważ bezpieczeństwo tych działań jest większe w przypadku maikiua niż z innych środków, kiedy młody, po zażyciu napoju z maikiua, widział niekorzystne aspekty jego życia, zwykle powinno się dać mu więcej maikiua aż przekleństwa zostały przezwyciężone.
Napoje te są wykorzystywane jako środki służące do wizji u Shuar. Dla największego prawdopodobieństwa wizji, Shuar przeprowadzali długą podróż, biorąc natem w wystarczającej ilości, I dzięki temu spotykali Arutam dostając tarimiat, to jest przez długie życie, które nadchodzi po wizji w obrzędzie natem, lub w innych obrzędach.
Mówiąc o podróży do wodospadów, ma to główny cel znalezienie Arutam, więc charakteryzuje się postami, powagą czynów, a ponad wszystko kąpielą pod wodospadem.
—
(http://rafals.com/ecuador/arutam_6_es.html)
WYPRAWA DO TUNA
Przed rozpoczęciem podróży do tuna, wcześniej, starszy informuje członków wyprawy, najczęściej swoje dzieci, o przyczynach tej podróży; starszy mówi: „Zakończyliśmy jedzenia, bo spożywaliśmy dużo jedzenia, teraz pójdziemy do tuna, aby odświeżyć nasze ciała, z nami weźmiemy natem a potem przeprowadzimy obrzęd oczekując na współczucie Arutam”.
To słowa są aby wiedzieli, że głównym celem tej podróży jest znalezienie potężnej mocy Arutam.
Nie powinno dużo czasu minąć do podjęcia tej podróży. Najpierw udają się do rzeki spać, gdzie spalają tytoń, śpiewają anent błagając Arutam aby ich oczekiwał. Następnego dnia wracają do domu; pokarm dla nich jest bardzo ograniczony, to znaczy, nie jedzą wystarczająco do całkowitego zaspokojenia głodu. Następnego popołudnia robią to samo.
W tych dniach przygotowują co wezmą na podróż: tsaank (tytoń), champiar (banany zwyczajne/rajskie), a czasem maikiua (floripondio). Również budują Ayamtai, w pobliżu domu, aby w nim spać kiedy wrócą.
Potem, kiedy przygotowuje się wszystkie niezbędne, starszy mówi do członków wyprawy: „Od teraz opuścimy domu, zostawimy jedzenie aby być na czczo, później zbudujemy Ayamtai i odświeżymy nasze ciała kompielą w rzece”.
Wymówienie tych słów zobowiązuje do rozpoczęcia podróż. Biorą wszystkie wcześniej przygotowane rzeczy i idą przez pół dnia, aż do mniej więcej dwóch godzin przed końcem dnia. Przygotowują się do budowy Ayamtai, w czym wszyscy aktywnie uczestniczą. Wieczorem upieką banana aby zjeść napiją się wody. Po zakończeniu, wszyscy idą spać w milczeniu. Wszyscy mają zachowywać się spokojnie i nie jeść.
W nocy, po spożyciu upieczonego rajskiego banana, mogą zapalić tytoń zawinięty w suchy liści bananów. W tym czasie starszy poprosić o pomoc Arutam aby oczekiwał ich w dowolnym miejscu tej podróży i dał im potężną moc na lepsze życie. Dlatego w tych chwilach, nadrzędna istota może sympatyzować z Shuar poszukiwania Arutam.
Jeśli Shuar ma szczęście, będzie śnił w nocy o obecności Arutam, którymu da lepsze samopoczucie imoc.
W razie snu, że nie powinien iść dalej, to znaczy, że nie może się kąpać w wodospadzie, bo robiąc to otrzyma klątwę ducha Arutam. A kiedy człowiek jest przeklęty przez Arutam jego życie nie potrwa długo, to znaczy wkrótce umrze, chociaż byi chciał przezwyciężyć to przekleństwa, nie może.
Jeśli on nadal będzie się kąpał w innych wodospadach, to będzie nadal odbierałe więcej przekleństw, oznacza to, że klątwa Arutam jest nie do przezwyciężenia i potępia Shuar do śmierci.
Wszystko to oznacza, że w każdej podróży do wodospadu, lub w każdym obrządku, można mieć jedną wizję. Nie ma więcej możliwości, aby mieć inną wizję, jak już mówiłem, traci się moc i jest się skazany na wczesną śmierć.
Jeśli do tego momentu nic się nie stało podczas nocy, jeśli wodospad jest bardzo odległy powinni iść każdego dnia, spędzać popołudnia w taki sam sposób jak poprzednio, aż spędzą noc w ostatnim Ayamtai blisko wodospadu. Dzień podejścia do wodospadu jest bardzo ważny; powinni dotrzeć rano (co najmniej przed 10 godziną). Zaczynają przygotowując miejsce oczyszczając wystarczająco szeroką przestrzeń, dzięki czemu aak (obóz) będzie służy im do ochrony przed uciążliwymi owadami, zwierzętami, czy deszczem. W środku wbija się długi kij gdzie będą wisiały, natip i natem, który zażyją tym samym Ayamtai. Natip (rytualne szklanki) są umieszczone na pierwszej części kija, z góry na dół. Następnie przygotują natip wiążąc je lianą-sznurkiem do powieszenia na szyi, gdy wejdą do basenu pod wodospadem.
http://rafals.com/ecuador/arutam_7.html
Podróż do Tuna
W innym Ayamtai że spędziłem noce, starszy śpiewa cały czas anent, błagając Arutam o litość.
Anent jest wezwaniem do Arutam o pomocą aż przodek sympatyzuje z nimi, w przeciwnym razie, jeśli nie zwracamy się o litość śpiewając anent, przodek widząc nas, przez cały czas podróży pasywnymi bez koncentrując się na tym co robimy, a czasem bawiącymi się, myśli, że wnuki idą spacerować dla zabawy. Z tego powodu, że starszy zawsze doradza:
„Nie bawcie się, nikt nie powinien być nie poważny w tego rodzaju wyprawie; to wszystko jest poważne. To jest święte i musi być szanowane. Konieczne jest, aby skoncentrować się na tym, co robimy. Trzeba mieć, w głębi każdego z nas, szczere myśli.”
Gdy śpiewamy anent z prośbą o współczucie, przodek nas słucha, on rozumie sens, postać i formę anent, który się śpiewa z miłością i prośbą o współczucie. On postrzega uczucia i myśli, Więc zdaje sobie sprawę, że dzieci lub wnuki cierpią i potrzebują pomocy, której może udzielić jedynie on. Sympatyzując z uczestnikami wyprawy, zdaje sobie sprawę, że jego dzieci i wnuki potrzebują obrony od niebezpieczeństw i trudności, pokazuje im wcześnie we śnie, że da im moc aby przezwyciężyć trudności i rozwinąć się dobrze we wszystkich działaniach.
Jedna z anent, które są śpiewane w drodze jest:
Drogi Dziadku zasługujemy
na Twoje współczucie
biedne dzieci z
niedojrzałymi bananami
wiszącymi przy hamaku.
Wskazują one kierunek
w poszukiwaniu Ciebie.
Przodkowie gdzie jesteście?
Gdziekolwiek jesteście,
wiecie, że my cierpimy,
ulitujcie się nad nami.
Po wysłuchaniu tych próśb Przodek powie sobie:
„Naprawdę moje dzieci i wnuki są pośród trudności, więc potrzebują mego współczucia.”
To z tego powodu skórki zjedzonych bananów nie powinny być widoczne, ponieważ widząc resztki jedzenia nie będzie współczucia, a kiedy nie ma oznak jedzeniem to potężne istoty litują się i dają siłę ich wnukom.
Anent ma doniosłe znaczenie. Nie powinien być zapomniany we wszystkich obrzędach. W podróży do wodospadu, jeśli anent brakuje, przodek może potępić ducha człowieka przeszukującego Arutam, przeklinając go, a ten jest skazany na krótkie życie. Jeśli w grupie, ktoś nie zna anent, powinien słuchać i uczyć się go od starszego.
W czasie tych działalności zrobią laskę nazywaną payank, która da wsparcie aby nie upaść podczas podróży. Po zakończeniu całego przygotowania są gotowi do wyjścia.
Żywności, banany i wszystko inne jedzenie musi być ukryte poza terenem Ayamtai. Wykopuje się dołek i wraz z innymi śmieciami zakopuje się wszystko. W ten sposób unika się, że przodek myśli, że jego wnukowie wychodzą tylko na spacer; to znaczy, wierzy, że jego dzieci są tylko na polowaniu. Zazwyczaj, aby uniknąć wątpliwości,przychodzi do Ayamtai, przegląda wszystko wokół patio i jeśli nie znajdzie jedzenia i jego resztek, jest pewien, że oni naprawdę idą z zamiarem spotkania się z nim. W związku z tym, jak nie znalazł żadnych oznak żywności, przodek będzie sympatyzować z poszukującymi go dziećmi i wnukami. Widząc, że wstrzymują się od jedzenia, poświęcenie aby go odnaleźć.
—
http://rafals.com/ecuador/arutam_8.html
Podróż do Tuna
Arutam żyje w wodospadzie, jego domu, który ma postać zbliżoną do naszych domów, ściany są ze skał, które widzimy. W rzeczywistości tych potężnych istot, poza spadającą wodą, są drzwi by wejść. Dla nas te drzwi są niewidzialne; spadająca woda zakrywa je.
Jeżeli trudności Shuar’a są tak duże, że nikt nie może mu pomóc rozwiązać je, to Arutam sympatyzuje z nim tak bardzo, że będzie w stanie otworzyć jego drzwi i ugościć Shuar’a.
Każdego wieczoru, przed zaśnięciem w Ayamtai, przed przybyciem do Tuna, zazwyczaj pali się tytoń, śpiewając anent’y.
Oto co najczęściej śpiewany:
Mój dziadku, dziadku
współczucie mnie.
Wśród lasu idę.
Do Ciebie długo
i daleko idę.
Zlituj się nade mną
z zapachem tytoniu
przedstawiam się…
Ta pieśń jest śpiewana aby uprzedzić go o przybyciu do wodospadu, informując, że naprawdę szuka się spotkania z nim. Do tego używa się soków z roślin halucynogennych, jako medium ułatwiające spotkanie. Te anent, jest śpiewany przez cały czas kiedy jesteśmy w lesie.
Nie możesz wyjść rano, aby wziąć kąpiel pod wodospadem, ponieważ jak my Shuar opuszczamy rano nasz dom do wykonywania jakiejkolwiek działalności, Arutam również robi to samo. Dlatego jeśli przychodzi się rano do wodospadu, przybywa się do pustego domu z nikim wewnątrz, nikt nie pomoże powitać przybycie pokrewnego i nie będzie on w stanie dostać żadnej siły, ani mocy, biorąc kąpiel w kaskadzie. Bez wątpienia kobieta Arutam może być w domu, ale ona nie otwiera drzwi. Często kobieta też nie jest w domu, ale ona nie ma prawie żadnego znaczenia.
Kiedy zjawiamy się rano do kąpieli, w zależności od sposobu, Arutam widzi nas: zjawiających się jak motyle, które, demonstrując styl cierpienia do ścian pustego domu, z nikim w środku, więc nikt zda sobie sprawę z tego. Po południu Arutam przybywa, a żona, jeżeli była, informuje go, że wnuki przybyły trzymając się ścian; a on odpowiada: Czemu nie otworzyłaś im drzwi i dałaś im moc zapraszając ich do domu? Ale choć mówi w ten sposób, nie zwraca uwagi.
Z tego powodu, jest konieczne, aby przybyć po południu, w tak jak my, jesteśmy w domu w godzinach popołudniowych, więc jest ktoś, kto może powitać gościa, proszącego o wejście.
Po przybyciu w pobliże wodospadu, kawałki tsaank (tytoń) są rozdane każdemu z obecnych, do trzymania w ustach. Każdy idzie ze swoją laską payank wspierając się aby nie spaść. Dorosły ma, wcześniej przygotowany, natip z tsaank zawieszony na piersiach.
Laska, payank, powinna być mocna i dobra, aby wspierać się po drodze, bez tego można upaść, a jeśli upadniemy to znak, że duch, który istnieje w wodospadzie potępił ducha Shuar na wczesną śmierć, więc na pewno on umrze w ciągu kilku lat.
Podczas wywiadu, Jimpikit podaje bardzo wyraźny przykład tego doświadczenia. Jego brat, Kitiar, upadł przed wodospadem; teraz on już nie mieszka z dorosłymi, zmarł kilka lat temu.
Gdy zbliżają się, starszy gwiżdże mocno; jest to sygnał, że przyszedł odwiedzić krewnego. Ledwie skończy gwizdać, powstaje wiatr stający się silniejszy. Spadek wody, który był spokojny i płynny, zaczyna wyglądać jak upadek kul wody, które udeżają mocno w ciało, tak że osoby, które przyszły kąpać się, powracają z „duchem pełnym powietrza”, transmitowanego za pomocą wiatru, aby nadal czyni łatwe wysiłki w długim życiu.
Słowa używane podczas przyjścia są: „ta-ta-ta… oznacza to pukanie do drzwi Arutam i oznacza również, jestem silny, by zmierzyć się z tym wodospadem bez strachu. Biorą kąpiel, a następnie wracają, plecami do wodospadu. Wtedy starszy zbiera kawałki tytoniu, które na początku dał do trzymania w ustach. Wyciska je do wgłębienia w skale, a następnie, otrzymany sok jest dany każdemu z członków aby go połknął. Jeśli nie wystarczy, starszy wyciska więcej, aż wszyscy napiją się; w tym czasie anet jest śpiewany błagając Arutam aby pokazał się, w jakiejkolwiek formie, przed poszukującymi.
—
http://rafals.com/ecuador/arutam_9.html
Podróż do Tuna
Tą prośbę starszy śpiewa w ten sposób:
Młody Chinimp
w ten sposób
z moimi dziećmi
śpiewając coraz bliżej
do kaskady coraz bliżej
z duchem silnym.
Podobnie to robię
z pieśnią podchodzę bliżej
z dobrym i mocnym duchem,
będąc tutaj razem
przedstawiamy się.
Młody Chinimp
z moimi dziećmi
razem zbliżamy się.
Zasługujemy na współczucie;
z piosenkami podchodzimy
ze zdrowym duchem,
śpiewając zbliżamy się,
razem wzięliśmy kąpiel.
Wgłębienie, gdzie został wyciśnięty sok z tytoniu zostaje pokryte płaskim kamieniem.
Podczas powrotu „nie należy spojrzeć wstecz”, wszyscy młodzi przechodzą do przodu, starszy idzie za nimi. Żaden młody nie może próbować spojrzeć wstecz na kaskadę gdzie brał kąpiel. Jeśli ktoś odważy się spojrzeć, to on „uwidzi krew wewnątrz niej”, to insynuuje, że przyniesie mu pecha w życiu.
Wracając do Ayamtai, starszy, mówi aby przygotować trochę pieczonego banana do jedzenia; po wypiciu soku z tytoniu. W tym czasie, starszy i młodzież poszczą, więc są głodni. Ale dorosły mówił, kiedy dzieci zostały pouczone, zanim poszły z nimi do wodospadu, „zazwyczaj powinno się tolerować głód”, a dopóki nie napiły się tsaank nie powinny jeść absolutnie nic.
W tych momentach, starszy i młodzi głodują więc są głodni. Starszy im powiedział przed podróżą do wodospadu „Powinniście tolerować głód” i zanim napiją się tsaank nie powinni jeść absolutnie nic.
W tym czasie, jeśli chcą napić się sok z maikiua, to nie powinni w ogóle jeść.
W nocy, wszyscy młodzi biorą sok z tsaank, kładą się i milczą, dopóki pojawia się efekt soku tsaank, który wypili. Starszy pozostaje czujny, aby członkowie wyprawy nie zasnęli głęboko, ponieważ duch tsaank może wyeliminować ducha młodzieńca. Z tego powodu dorosły nie śpi komunikując stale z młodymi, w tym samym czasie śpiewa anent do ducha przodka (dziadka), by przyszedł do swoich wnuków, którzy bardzo cierpią aby go spotkać.
Mój dziadku
to samo co cię zmieniło
współczucie mnie
choć zły duch uczynił cię
pozostawiając kim jesteś
współczucie mnie …
Wszystkie anent są głębokimi prośbami. Ale chcę, wyjaśnić, że każdy etap i działanie w podróży mają odpowiednie anent. Przodek, słuchając tych próśb sympatyzuje z wnukami, którzy naprawdę szukają go, ponieważ nie widzi jedzenia w nich, więc jest przekonany, że naprawdę go szukają i musi im pomóc i aby wyzwolić ich od niebezpieczeństwa.
Po pewnym czasie leżenia, dorosły pyta ich, czy efekt już minął, jeśli nie to nadal powinni leżeć, aż wszyscy są dobrze; i kiedy wszyscy powiedzieli, że są lepiej, dorosłych nakaże im wstać. Potem, wszyscy jedzą pieczone banany i pić wodnistą chicha (fermentowane ugotowane banany).
Kiedy kilku dni głodówki miały miejsce, prosząc Arutam, idą się wykąpać w kaskadzie i biorąc sok z tytoniu aby przygotować się do planowanego wzięcia napoju natem.