Dzisiaj zaczynam edycję Polskiego Łącznika – to bardzo dziwna książka, która bardzo obraziła i zdenerwowała opozycjonistów z kręgu Gazety Wyborczej w chwili, kiedy została opublikowana w 1990 roku w Gazecie Krakowskiej.

Zdenerwowała ich do tego stopnia, że zablokowali jej wydanie w Wydawnictwie Literackim – na etapie, kiedy była już złożona – a więc po składzie i korektach oraz po akceptacji okładki. Widząc że krakowskie środowiska związane z Bezpieką III Rzeczpospolitej i nowymi służbami ministra Kozłowskiego skutecznie blokują druk książki próbowałem ją także wydawać w Londynie, przez znanych działaczy opozycyjnych  związanych z Wydawnictwem Aneks i samego Aleksandra Smolara – dziś znanego głównie z Fundacji Batorego.

Co za głupota i naiwność. Usłyszałem od niego, że to było nie tak i trzeba zrobić zmiany, a w ogóle lepiej zaniechać. I zaniechano skutecznie wydania tej książki – do dzisiaj. Ciekawe jakie fakty są w niej nie takie.

Będę systematycznie drukował tę książkę na podstronie poświęconej powieściom i poezji – na tym blogu .

Podstrona „Polski Łącznik” – powieść sensacyjna z 1990 roku drukowana w całości w Gazecie Krakowskiej przez Macieja Szumowskiego i Dorotę Terakowską – Szumowską – jako najbardziej aktualny opis zakulisowych działań rozgrywanych przez światowe  rządy i wywiady (głównie USA i ZSRR) wokół Polski w 1989 roku.

Powieść szła w odcinkach każdego dnia przez 100 dni – można odnaleźć te numery Gazety  Krakowskiej w bibliotekach. Tam widać doskonale jak aktualny był kontekst – szły na pierwszej stronie łącząc się z rzeczywistymi wiadomościami – to było niesamowite.

Po trzecim dniu publikacji zacząłem dostawać telefony od eSBeków pełne inwektyw i pogróżek. Jednak im się udało na długo zablokować tę książkę.

Ale to już koniec:

A tutaj jeszcze wypis z Wikipedii o Aleksandrze Smolarze jednym ze skutecznych grabarzy tej książki – pozostali to znani bywalcy „Salonu” – zarząd wydawnictwa literackiego po odejściu Bohdana Rogatki.

Prawda, prawda i tylko prawda… Jak w tej powieści

Aleksander Smolar

Aleksander Smolar – (ur. 1940) polski publicysta, politolog. Syn przedwojennych działaczy komunistycznych Hersza (Grzegorza) Smolara i Walentyny Najdus, brat Eugeniusza.

Studia rozpoczął na Wydziale Łączności Politechniki Warszawskiej skąd przeniósł się na socjologię i ekonomię na Uniwersytecie Warszawskim.

W latach 60. został asystentem Włodzimierza Brusa na Wydziale Ekonomii Politycznej Uniwersytetu Warszawskiego. Od 1962 r. silnie zaangażował się w działalność Politycznego Klubu Dyskusyjnego, który powstał z inicjatywy Komitetu Uczelnianego Związku Młodzieży Socjalistycznej. Z ramienia KU ZMS patronat nad klubem objął Karol Modzelewski, a wśród jego aktywistów znaleźli się m.in. Waldemar Kuczyński i Stanisław Gomułka. Smolar związał się wówczas ze środowiskiem tzw. rewizjonistów. Był członkiem PZPR, z której został wyrzucony w 1966.

Po marcu 1968 spędził rok w więzieniu. Wyemigrował w 1971. W latach 1971-1989 przebywał we Włoszech, Wielkiej Brytanii i Francji. Był założycielem i redaktorem naczelnym kwartalnika politycznego Aneks w latach 1974-1990.

Po 1989 był doradcą ds. politycznych premiera Tadeusza Mazowieckiego oraz doradcą ds. polityki zagranicznej premier Hanny Suchockiej. Od 1990 jest prezesem Fundacji im. Stefana Batorego.

Ojciec reżyserki Anny Smolar.

wypis biogramu z Wikipedia 2009

Zapraszam na podstronę Polski Łącznik – systematycznie będzie tam przybywać tekstu – kolejne odcinki będą numerowane i datowane – dzisiaj początek