Wpisy otagowane: hudba

Słowiańska hudba/gędźba miesiąca – luty 2018: Fryderyk Chopin – Piano Concerto No. 1 Op.11 Evgeny Kissin

Opublikowano przez

1280px-Russian_Imperial_Army_demolishing_Zamoyski_Palace_in_Warsaw_after_assassination_attempt_1863_1

Armia Imperium Rosyjskiego demoluje Pałac Zamoyskich w Warszawie w ramach represji po nieudanym zamachu na namiestnika Fiodora Berga w czasie powstania styczniowego w 1863 roku, zniszczono wtedy fortepian Chopina, co stało się dla Norwida inspiracją do napisania wiersza

Tym niewątpliwie mocnym akcentem jakim jest końcówka życiorysu Fryderyka Chopina i wykonanie jego Piano Concerto No. 1 Op.11 przez Jewgienija Kissina kończymy nasz prywatny rok chopinowski na Blogu Starosłowiańskiej Świątyni Światła Świata, który zafundowaliśmy sobie w przerwie między Konkursami Chopinowskimi – kolejny w roku 2020.

Czytaj dalej →

Słowiańska hudba/gędźba miesiąca – luty 2018: Żmije – „Lipka – pieśń życia, pieśń śmierci”

Opublikowano przez

Żmije – Lipka – pieśń życia, pieśń śmierci

Teledysk powstał przy współpracy Chutoru Gorajec i zespołu Żmije. Poświęcony jest pamięci wokalistki zespołu Żmije Agnieszki Barć. Kręcony na Roztoczu w okolicach Gorajca. Jest to kompilacja muzyki tradycyjnej oraz autorskiej (Grzegorz Barć -zespół Żmije). Wszystkie prawa zastrzeżone.

Czytaj dalej →

Słowiańska hudba/gędźba miesiąca – styczeń 2018: Tiffany Poon plays – Nocturne in C minor Op. 48 No. 1 (first stage)

Opublikowano przez

800px-Epitaph_for_heart_of_Frédéric_Chopin_in_Holy_Cross_Church_in_Warsaw

Epitafium z sercem Chopina w Bazylice św. Krzyża w Warszawie

Wiki:

W Paryżu Chopin zamieszkał początkowo w małym mieszkaniu przy Boulevard Poissonnière. 26 lutego 1832 w salonie Pleyel przy 9 rue Cadet dał pierwszy z dziewiętnastu publicznych koncertów w Paryżu (podczas 18 lat pobytu w tym mieście). Organizował go Friedrich Wilhelm Kalkbrenner, pianista. Chopin zagrał Koncert e-moll i Wariacje B-dur. Koncert oszołomił publiczność, w tym obecnego na nim Franciszka Liszta. Krytyk François Fétis zapowiadał, że Chopin odrodzi muzykę fortepianową[14]. Następnego dnia wydawcy przysyłali Chopinowi propozycje kupna utworów. Chopin zaczął prowadzić żywot wirtuoza, komponując utwory, które szybko stawały się modne na salonach. Przyjaźnił się z wieloma wybitnymi muzykami (Liszt, Vincenzo Bellini, Hector Berlioz), był zapraszany na prywatne występy nie jako muzyk, ale jako gość, nawet na sam dwór. Szybko więc przeprowadził się do Chaussée d’Antin, modnej dzielnicy Paryża. Przyjaciele nazywali jego mieszkanie Olimpem ze względu na dającą się stamtąd słyszeć boską muzykę. Jednak z powodu trudnej sytuacji finansowej Chopin zaczął dawać coraz więcej lekcji gry na fortepianie. Oszałamiała go ogromna liczba propozycji. Chopin uczył między innymi księżniczkę de Noailles, księżnę de Chimay i de Beauvau, baronową Rothschild, hrabinę Peruzzi i Potocką. Wśród uczniów także wielkie talenty – Karolina Hartmann, Karol Filtsch, a także wierny przyjaciel Chopina Adolf Gutmann. Chopin jako nauczyciel znany był z niezwykłych wymagań i nerwowości.

 

Czytaj dalej →

Archiwum 2014: Captain Beefheart i jego Ice cream for crow – dobra hudba przynosi ulgę (ale nie tylko)!

Opublikowano przez

Captain Beefheart i jego Ice cream for crow – dobra hudba

Coś co bawi mnie, nawet kiedy płaczę i leczy z najcięższego zwątpienia, kiedy jestem na dnie ciemności, niezmiennie od ponad 40 lat. Prawdziwie dobra gędźba-hudba/muza czyni Człowieka, który ją wykonuje nieśmiertelnym, a Człowieka, który jej słucha szczęśliwym, bo dla obydwu unieważnia czas.

Czytaj dalej →

Wielcy Polacy: Eugeniusz Rudnik (1932- 2016) – mistrz muzycznej awangardy

Opublikowano przez

Wielcy Polacy: Eugeniusz Rudnik (1932- 2016) – mistrz muzycznej awangardy

Kompozytor i reżyser dźwięku, pionier muzyki elektronicznej i elektroakustycznej w Polsce. Urodzony 28 marca 1932 w Nadkolu, zmarł 24 października 2016.

Studiował w latach 50. na wydziale łączności Wojskowej Akademii Technicznej. Wdał się tam w konflikt z wojskowym przełożonym i jako skazaniec wylądował na ponad rok w kopalni. Odpracował wyrok metodą „dzień za dwa dni”, a po wyjściu zgłosił się do Polskiego Radia. Przyjęto go na „kierownika hydraulików, stolarzy i malarzy” – przeczytaj artykuł ”Dlaczego Eugeniusz?” Antoniego Beksiaka.

Od 1955 pracował w Polskim Radiu w Warszawie, a od 1958 związany był ze Studiem Eksperymentalnym Polskiego Radia. W 1967 ukończył studia na Wydziale Elektroniki Politechniki Warszawskiej. W latach 1967-68 pracował w Studiu Muzyki Elektronicznej Westdeutscher Rundfunk w Kolonii. Od 1974 do 1975 prowadził ćwiczenia z technologii muzyki elektroakustycznej w Akademii Muzycznej w Warszawie, w latach 1994-95 wykładał w Centrum Dziennikarstwa w Warszawie.

Był jednym z pierwszych w Polsce – obok Andrzeja Rakowskiego, Janusza Piechurskiego i Krzysztofa Szlifirskiego – realizatorów muzyki elektroakustycznej i współtwórcą tzw. polskiej szkoły muzyki elektroakustycznej. Współpracował przy realizacji wielu utworów elektroakustycznych, instalacji muzycznych oraz muzyki filmowej m.in. Krzysztofa Pendereckiego, Andrzeja Markowskiego, Włodzimierza Kotońskiego, Bogusława Schaeffera, Stanisława Radwana, Andrzeja Dobrowolskiego, Arne Nordheima. Dla tego ostatniego zrealizował kompozycję (środowisko dźwiękowe o wymowie ekologicznej) brzmiącą nieprzerwanie przez sześć miesięcy.

Czytaj dalej →

Słowiańska hudba/gędźba miesiąca – grudzień 2017: Fryderyk Chopin – Kate Liu – Piano Concerto in E minor Op. 11 (final stage of the Chopin Competition 2015)

Opublikowano przez

Digital StillCamera

Grób Chopina na paryskim cmentarzu Père Lachaise

 

Lata 1829–1831 były dla Chopina okresem pierwszej miłości (do śpiewaczki Konstancji Gładkowskiej) i pierwszych ogromnych sukcesów kompozytorskich. W liście do swojego przyjaciela, Tytusa Woyciechowskiego, Chopin nazywał Konstancję ideałem. Powstały wówczas Koncerty fortepianowe f-moll op. 21 i e-moll op. 11.

W lipcu 1829, niezwłocznie po ukończeniu studiów, Fryderyk Chopin wraz z przyjaciółmi wyjechał na wycieczkę do Wiednia. Dzięki Würflowi wszedł w środowisko muzyków. W Kärntnerthortheater wystąpił dwukrotnie; grał Wariacje B-dur za pierwszym, a oprócz Wariacji także Rondo à la Krakowiak za drugim razem. Odniosły one fenomenalny sukces wśród publiczności. Nawet krytyka mimo zastrzeżeń dotyczących jego gry (zbyt mała siła dźwięku) uznała kompozycje za nowatorskie. Dobre przyjęcie kompozycji na koncertach ułatwiło kontakt z wydawcami: w kwietniu 1830, po raz pierwszy za granicą, wydano drukiem w Austrii, w oficynie Tobiasa Haslingera grane tu już Wariacje op. 2.

 

Czytaj dalej →