Tak , spotkaliśmy się tam i rozmawialiśmy o barwach narodowych – o amarancie.

Razem z żoną medytuję na świętych wzgórzach od wielu lat, 2-3 razy w tygodniu (sobota, niedziela + ew. poniedziałek – 12.00 – 12.30). Zataczamy koło, bo wzgórza okalają Kraków, którego ośrodkiem jest Wawel, Kopiec Kraka i kościół Mariacki – Rynek Główny (środek Okołu – rynek główny jest środkiem dawnego grodu Okół).  Zawsze część medytacji poświęcam Polsce: Wielkiej Polsce Starożytnej – Harii, Lechii, Wenetii, Wielkiej Polsce Nowożytnej (historycznej) – czyli przeszłości, naszej dzisiejszej Małej Polsce – a więc teraźniejszości oraz Polsce Odrodzonej w jej nowym Ogólnoziemskim Kształcie, czyli przyszłości.

https://www.youtube.com/watch?v=EyZjsOWU29Q

Warto to robić z miłością. Wielka Zmiana ma miejsce, jest, wciela się w życie. Warto to robić wspólnie w harmonii- uŁADzeniu i posługując się wspólną wizją. Będziemy to czynić systematycznie, tak jak do tej pory, lecz wyobrażając sobie amarantową kopułę i białego drapieżnego ptaka. Drapieżne ptaki przybywają bardzo często na wezwanie w medytacji południowej same z siebie, jako Posłańcy (Po-Souańcy).

Ptaki herbowe SIS-tanu, białe=wielkie są trzy: Biały Orzeł, Biały Sokół (Ptak SouKoł – wokół Sounca-SouRAżica Kołujący – jego ptak) oraz Biały Kruk – Krak. Mam nadzieję, że będzie się to działo od teraz w o wiele szerszym gronie niż niezbędne 600 osób.

Zobowiązałem się wtedy we Wrocławiu kiedy rozmawialiśmy, o czym Wojtek mówi, że skupię się na kolorze amarantowym.

Oto pierwsze spostrzeżenia. Bardzo ciekawe.

Biały i amarantowy to dwa kolory niemal wszystkich rycerskich herbów. Wiadomo, że barwy flagi narodowej pochodzą od herbów szlachty polskiej, które z kolei są kontynuatorami starożytnych znaków wojowników sarmackich – zwanych tamgami, a z kolei tamgi odzwierciedlają głównie kolorystycznie cztery istniejące kolory boskiego Istu (oru, orchu – nośnika aktywnego RA- światła).

Etymologia słowa tamga to osobna sprawa, ale wskazuje ona wyraźnie na moc mogtyczną (mo-gę, magję), czyli moc czarowną płynącą z Ognia Nieba – SouRAga poprzez Ogień jego Syna, Sounca – SouRAżica, Ogień Naszego Układu. W herbach rycerskich polskich wyjątkowo zdarza się jeszcze kolor niebieski (błękit boskiego orchu-oru) i złoty (Ist Boga). Inne barwy to obce wtręty.

Znaczenie barwy Białej jako Zjednoczonego Światła czyli Światła Świata i z samej nazwy fraktalnej kwantowo-fonetyczno-mogtycznej odpowiednika Wielkości i Welańskości-Boskości (wolg, wola, bolszy, boski) jest wszechobejmujące i nie do omówienia w jednym krótkim tekście. Można je sobie wyobrazić chociażby poprzez uzmysłowienie  wszystkich odniesień do odwrotności ognia – czyli wody, powietrza i tchu-oddechu oraz tchnienia- duszy i stworzenia świata – Tchnięcia w Nicę-Pramatkę, Światła.

Sou-Wianie lub Suo-Wianie to Wiano Suońca/Sounca = Sou-RA-życa, Ognia Nadziemskiego (Swarożyca), syna Ognia Niebieskiego – SouRAga (Galaktycznego Swaroga).

JąćtAR (bursztyn/głozno = guaza – oczy) to nasz kamień rodowy – Słońce Zachodu zwane też Łzami Swarożyca – to jest zapisane w Księdze Tura.  Jąt-t-AR = ist-tAR (isztar – to z kolei księżycowa bogini = Ester = Kopiec Esterki w Krakowie, to druga Kolumna wszechistności Anu-Łuna-Luna – Słońce Nocne (odbite) i nocny ciemny eter – ister (zwracam uwagę na związek Anu- Luna – Anunaki).

Wszystko to nawiązuje też bezpośrednio do Czterech Filarów Zodiaku i symboliki zwierząt obecnych w tym zodiaku oraz na niebie gwieździstym i w znakach głagolicy.

Znaczenie kwantowo-etymologiczno-mistyczno-wijozowiczne Taji G – to jeszcze osobna, wielka sprawa.

Dla mnie jeśli ktoś mówi „ten kraj” to znaczy, że sam siebie określa jednoznacznie, jako osobę zewnętrzną wobec Polski lub określa się jako osoba kompletnie nieświadoma, biała karta – Tabula Rasa.

Pozdrowienia CB