Skarb Villeny to najważniejsze znalezisko prehistorycznego złota na Półwyspie Iberyjskim i drugie największe w Europie. W tych zbiorach złote elementy obejmują jedenaście misek, trzy butelki i 28 bransoletek, a kawałki żelaza są najstarszymi znalezionymi na Półwyspie Iberyjskim.

 Skarb ten został odkryty w grudniu 1963 roku przez archeologa José Maríę Solera, 5 kilometrów od Villeny i od tego czasu jest główną atrakcją muzeum archeologicznego w tym mieście.O odkryciu mówiono nie tylko w samej Hiszpanii, ale też we Francji, USA, czy w Niemczech. Zbiory były wystawiane w Madrycie, Alicante, Tokio i Kioto, a obecnie na wystawach można oglądać dwa zestawy kopii całego skarbu, a oryginały są trwale przechowywane w opancerzonej gablocie w Muzeum Archeologicznym w Villenie.

Choć od odkrycia minęło ponad 60 lat, to badania nad zbiorami nadal są prowadzone. Wynika to z rozwijającej się wciąż nauki – dzięki zaawansowanym badaniom naukowcy wiedzą więcej na temat kruszców, z których wykonane są bezcenne przedmioty.

Najnowsze badania wprowadziły archeologów w osłupienie.

Żelazo uznawano za metal szlachetny przed pojawieniem się hutnictwa żelaza. To z żelaza wykonywano drogocenną biżuterię czy ceremonialne przedmioty.

W najnowszych badaniach przeprowadzono analizę dwóch przedmiotów ze skarbu Villeny wykonanych z żelaza. Jedna to żelazna bransoletka, a druga to mała wydrążona półkula ozdobiona ażurową taflą złota, uważana za górną część berła lub laski.

Testy wykazały, że artefakty zostały najprawdopodobniej wykonane z żelaza, ale meteorytowego, prawdopodobnie z meteorytu Mundrabilla, który spadł na Ziemię mniej niż milion lat temu.

Żelazo meteorytowe jest niezwykle cenne i różni się w składzie chemicznym od żelaza ziemskiego. Dzięki najnowszemu badaniu naukowcy mogli sprecyzować, że skarby z Villeny powstały w okresie późnej epoki brązu, między 1400 a 1200 r. p.n.e.

Według autorów badania: „Dostępne dane sugerują, że nakrętka butelki i bransoletka to pierwsze dwa elementy, które można przypisać żelazu meteorytowemu na Półwyspie Iberyjskim, co jest zgodne z chronologią od późnej epoki brązu do rozpoczęcia powszechnej produkcji żelaza na lądzie”.