Sekielsko-Hunogarski rowasiras – Pismo Scytyjskie

Od Furio Muerte

O słowiańskości i jednoczesnej ugryjskości-węgierskości Uhorza, Bołotonia (Ziemi nad Bołotoniem – Jeziorem Błotnym – Balatonem), Ziemi Uhorzan (U Harskich Gór, u Pętli Harnej-Hyrnej – KHarpątli leżących – na nizinie rozległej), Ziemi Ugrów-Ugorów, Ziemi Pustej (Puszty), o Ugliczach (Kącianach, Kątynach, Gątach, Gotach, bo ugieł = ugier to ros. kąt) i o mianach bardzo wielu w języku węgierskim oraz słowiano-awarskim języku węgierskim współczesnym napisaliśmy już wiele artykułów, tak samo jak i o pochodzeniu Uhorzan pierwotnych słowiańskich jak i Węgrów-Onogurów-Huno-Garów-Awarów. Tu już w samym tytule mamy pismo scytyjskie – rowas / rovas, co po słowiańsku nie znaczy nic innego jak pismo rowkowe, rowkowe sekielskie. O Sekielach Sękołotach / Skołotach = Scytach = Słowiano-Ariach także publikowaliśmy tutaj wiele artykułów i w wielu miejscach powiada o nich Księga Tura, Księga Ruty i Księga Tanów.  Niech ten prosto z Węgier będzie do naszej wiedzy i wiedy (Księgi Wiedy) pożytecznym dodatkiem.

W artykule bardzo ciekawy jest wątek unicestwienia tego słowiano-aryjskiego (sokołockiego, sekielskiego) pisma przez papieży i chrześcijańskich władców Węgier.

Székely-Magyar Rovásírás – Scythian Writing

The runic script (‚rovás’ writing, lit.: carved writing) is the ancient script of the Magyars. Its exceptional significance lies in the fact that it verifies the ancient Hungarian presence in the Carpathian Basin of at least eight- to nine-thousand years, and the Magyar-Scythian-Hun-Avar continuity.

Hungarian chroniclers and scientists, like Simon Kézai, Márk Kálti, János Thúróczy, Antal Verancsics, István Szamosközi, János Thelegdi, János Kájoni, Mátyás Bél, among many others, call this script Scythian-Hun writing. The expression rovásírás was coined by the leading sculptor János Fadrusz at the beginning of the 20th century. It is more accurate to use the term Scythian writing, even though, according to some relics, this writing already existed 20 thousand years ago in the Paleolithic Age.

The Genocide of the Old Scythian writing, ordered by the Popes:

As we have already seen, the Magyar runic script contained a sign for every sound of the Hungarian language, so that it could be perfectly written down. In 1985, Sándor Forrai wrote the following: „…The writing of the Hungarian language with Latin letters was possible only with great distortion or not at all. The reader will always be a witness to the battle which our language fought against the intruding foreign letters.”

„Then why don’t the Hungarians use their ancient writing as the Chinese, Japanese, Greeks, Arabs and Hebrews do? The answer can be found in the first sentences of this study: because it proves the ancient origin of the Hungarians in the Carpathian Basin and it is their letter of ownership to this region. It is for this reason that the cultural genocide began forcefully in the 10th and 11th centuries and has since continued. The Codices with runic writing and the carved runic sticks were burned; the Táltos were killed or incarcerated. Beginning with King St. István, all the kings – with the exception of King Mátyás in the 15th century – accepted the orders of the Roman Pope to destroy the so called pagan culture.”

„András I., son of Vazul (also known as Vászoly), issued an edict in 1047, which, under penalty of loss of wealth and head, forbade the use of the „ancient Scythian national religion” and the pagan writing. Béla, the younger brother of András I., eradicated the old Székely (Sicul) Hungarian names expressing rank. He had the old names of families, castles and towns changed to the names of saints and had the ancient family libraries burnt.”

„Mátyás Jenő Fehér writes in his book Középkori magyar inkvizíció (The inquisition of the Magyars in the Middle Ages) that there were Magyar documents and books well before the Halotti Beszéd (Funeral Sermon) and the Mária Siralom (The lament of Mary).”

„Unknown hands removed the book, printed in Scythian letters, which István Szamosközi saw in 1592, from the Library of the Duke of Florence. His report is verified by Antonius Maginus, an Italian geographer, who described this book in 1595.”
http://www.rovasirasforrai.hu/…/Our-Letter-of-Ownership

Székely-Magyar Rovásírás – Pismo scytyjskie

Pismo runiczne (pismo „rovás”, dosł. pismo rzeźbione) to starożytne pismo Madziarów. Jego wyjątkowe znaczenie polega na tym, że weryfikuje starożytną obecność Węgrów w Kotlinie Karpackiej od co najmniej ośmiu do dziewięciu tysięcy lat oraz ciągłość węgiersko-scytyjsko-huńsko-awarską.

Węgierscy kronikarze i naukowcy, tacy jak m.in. Simon Kézai, Márk Kálti, János Thúróczy, Antal Verancsics, István Szamosközi, János Thelegdi, János Kájoni, Mátyás Bél, nazywają ten skrypt pismem scytyjsko-huńskim. Wyrażenie rovásírás zostało ukute przez czołowego rzeźbiarza Jánosa Fadrusza na początku XX wieku. Bardziej trafne jest użycie terminu pismo scytyjskie, chociaż według niektórych zabytków pismo to istniało już 20 tysięcy lat temu w epoce paleolitu.

Unicestwienie pisma staroscytyjskiego na polecenie papieży:

Jak już widzieliśmy, pismo runiczne madziarskie zawierało znak dla każdego dźwięku języka węgierskiego, dzięki czemu można było go doskonale zapisać. W 1985 r. Sándor Forrai napisał: „… Pisanie języka węgierskiego literami łacińskimi było możliwe tylko z dużymi zniekształceniami lub wcale. Czytelnik zawsze będzie świadkiem bitwy, którą nasz język toczył przeciwko intruzom, obcym literom.” „Więc dlaczego Węgrzy nie używają swojego starożytnego pisma tak, jak robią to Chińczycy, Japończycy, Grecy, Arabowie i Hebrajczycy? Odpowiedź można znaleźć w pierwszych zdaniach tego opracowania: Ponieważ dowodzi starożytnego pochodzenia Węgrów w Karpatach i jest to ich list własności do tego regionu. Z tego powodu ludobójstwo kulturowe rozpoczęło się z mocą w X i XI wieku i trwa od tego czasu. Kodeksy z pismem runicznym i rzeźbionymi kijami runicznymi zostały spalone; znających je zabito lub uwięziono. Począwszy od króla św. Istvána, wszyscy królowie – z wyjątkiem króla Mátyása w XV wieku – przyjęli rozkazy rzymskiego papieża, by zniszczyć tak zwaną kulturę pogańską”.

„András I., syn Vazula (znany również jako Vászoly), wydał edykt w 1047 r., który pod groźbą utraty majątku i głowy zabraniał używania „starożytnej scytyjskiej religii narodowej” i pisma pogańskiego. Béla, młodszy brat Andrása I wykorzenił stare węgierskie nazwy Székely (Sicul) wyrażające rangę. Zmienił stare nazwy rodów, zamków i miast na imiona świętych i kazał spalić starożytne rodzinne biblioteki.” „Mátyás Jenő Fehér pisze w swojej książce Középkori magyar inkvizíció (Inkwizycja Madziarów w średniowieczu), że istniały dokumenty i książki Madziarów na długo przed Halotti Beszéd (Kazanie Biesiadne – pogrzebowe) i Mária Siralom (Lament Maryi). „Nieznane ręce wyniosły księgę wydrukowaną scytyjską literą, którą István Szamosközi widział w 1592 r., z Biblioteki księcia Florencji. Jego raport został zweryfikowany przez Antoniusa Maginusa, włoskiego geografa, który opisał tę książkę w 1595 r.” http://www.rovasirasforrai.hu/…/Nasz-list-własności

źródło: https://www.facebook.com/2309238812642987/photos/a.2309431899290345/3340138752886316

a przy okazji:

They find gems buried with Sarmatians with literal Phoenician – gdzie Fenicjan to oczywiście Wenicjanie – Wędowie-Antowie.