Akcesoria Świąt Godowych – Wiązanka na Święto Plonów

Z Księgi Tanów – Taja 27

” Tu, w Ziemi Mazowskiej, w Ziemi Starych Srebrów – Braci Sorbskiej, zbierać się będą każdej jesieni Ludy Świata, aby uczcić owo święto odwiecznym, starożytnym mazońskim obrzędem Wielkiego Tanu Plonów.
Nie masz w Kole Godów, w Kole Darów, W Kole Dani i Tanów, bardziej Szlachetnej i Szczodrej Pory. Stąd święto owo zwane jest Świętem Świata. Nie Jawi tylko, także nie jedynie Nawi i Prawi, lecz wszego, Wszego Świata, RzeczyIstności całej – Jedyności, Sławi.
Wielki to Szczyt tak być Wybranym!
Być przez Bogów Pomazanym!
Być Naznaczonym ku godności uświęcenia Najpoważniejszego Obchodu Dorocznego – Złotych Godów!
Z szacunku bożego dla starożytności zadrug waszych i do bohatyrstwa dziejów waszych płynie owo zaszczycenie ludu Mazowskiego, braci waszych Serbych Sokołotów i Staromazońskich Synów Syrej Ziemi, Cór Syrej Mat’i, a też siostrzanego ludu Budynowskiego. Ze czci płynie tak wielkie Obdarzenie Boskie owych plemion hario-sławskich.
Żaden lud na ziemi tylu Boga Tyrsów na Świat Przejawiony nie wydał.”

…

„Święto Plonów, Święto Pełni, Święto Całości, Jasne Święto Jesieni.
– Niech wam, Zowijko i Budymie, na razie to, co powiedziane tutaj o Ciągłości, Kołach
Wieków, Kołach Bogskich, Kołach Daru i Spiralach, Wirach i Wymiarach, i o Gęstościach, i o Nieskończoności oraz Wszechistnieniu, wystarczy.

Wiem, że czem prędzej chcecie do świętowania przejść, że pragniecie już bardzo, byśmy wam wreszcie ukazali owe obchody Wielkiego Tanu Plonów, Złotych Godów onych, a i Małego Tanu Swadźby waszej, która się w dniu zakończenia rocznej Próby Swaci dokona na Padole Ziemskim w czasie właściwym.
Zatem przejdźmy do tejże przyszłości, jakiej niedługo doświatłczać i doświadczać w onym Wirze, Spirali i Kole będziecie.”

„– Jak Zażynek jest Wielkim Tanem Początku Zbiorów – prawi Bóg – Świętem Lata i Rozpoczęcia Żęcia Żyta, a z nim pozostałych Zbóż, jak Dożynki są Letnim Wielkim Tanem Zakończenia Zbioru Zbóż przy ich zwózce i omłotach, tak Wielki Tan Plonów jest Świętem Początku Jesieni, które to święto czci Ukończenie Zbiorów Wszystkich Płodów Matki Ziemi, czas zbierania ostatków.
To jest prawdziwe Zwieńczenie całego bogactwa jej plenności, oddanie Matce wielkiej czci i obdarzenie wszystkich członków sielskiej społeczności owocami pospólnej pracy, darami Matki waszej i Pani waszych rolników.”

…

„– Jak Plunkom-Plonkom dziękować, a Plonki-Latawce-Wikłacze do pomocy zaprosić? Ano jak zwykle – przez naszykowanie Wiązanek i Wianeczków. Przy okazji jedno i drugie posłuży podczas odwiedzin na grobach Bliskich Zmarłych, gdyż pierwszy dzień świąt będzie też im poświęcony i nazwany Dniem Jesiennych Dziadów lub Pamięci Dziadów.”

…

„Tak więc w pierwszy dzień Tanu Plonów wykonajcie owe wianki i wiązanki.”

„Wróciwszy z grobków, sielanie w południe zbierają się razem pod Zapisem i tam znoszą naszykowane Wiązanki Ograbkowe. Jedni zwą je wiązkami, a inni rózgami. A to drugie nazwanie bierze się stąd, że w tej wiązce jest sporo gałęzi obdartych z liści, a też i wiele patyczków.
Oprócz gałązek zielnych ziołowych, takich jak macierzanka, bylica, mięta, piołun, bławatek, kopytnik i krwawnik, oprócz kwiatów ogrodowych, które we wrześniu kwitną, jak to na przykład miesiączki, gawędki, michałki, nieśmiertelniki-kocanki i złocienie, są też w rózdze ograbkowej kwitnące leśne wrzosy, gałęzie z owocami jarzębiny, orzeszkami laskowymi i bukwiami, strąki fasoli, gałązki głogu, tarniny, kłokoczki z torebkami nasiennymi, śliwy, owoce berberysu i róży.
Na zaostrzone patyki nabija się kurze jaja malowane (maszczonki), małe jabłuszka, owoce pigwy i suszone śliwki. Na patykach zatyka się korzenie jarzyn, takich jak marchew, burak, rzepa, karpiel, pasternak, gula, skorzonera i inne. Wiązkę przetyka się kłosami wszystkich rodzajów zbóż łącznie z gryką. Wzbogaca się ją także lnem, konopiami i makówkami. Nie wszystko, co tu wymienione, musi obowiązkowo w wiązce być, ale im pełniejsza ona, tym Bogu Dostatku, Sporowi, milsza.”