Teoria przerwy
Od J.G. D.
Przytaczam ten wykład nie tylko dla Teorii Przerwy, ale też ze względu na wykład Biblii o tym jak to Cyrus Wielki (Kirus Wielki) zdobył i wyzwolił Babilon spod panowania Scytów / Medów (Miodewów) i jak wspaniałomyślnie na żądanie izraelskiego boga wyzwolił Żydów z Niewoli Skołockiej (Scytyjskiej) i jak wiele zrobił dla restytucji ich religii i państwa – 6’38” (na obrazku powyżej). Kirus II Wielki to ten sam którego pokonała królowa Saków, Mazogątów i Dahów Tomirysa, obcięła mu głowę i utopiła ją w saku – worku, pełnym krwi jego dowódców. To zdarzenie opisze drugi tom powieści „Z Królestwa SIS – Tomirysa i Czaropanowie – Korona”.
Jak mówi dalej ten opis / opowieść biblijna Król Tyru („był odbiciem doskonałości, pełen mądrości, niezrównanie pięknym… okrywały go wszelkiego rodzaju szlachetne kamienie”) mieszkał w Edenie / w Raju („Ogrodzie Bożym”) – Ziemia Tyru /Tyrsu Nadciemnomorskiego była więc pierwotnym Rajem/ Arkadią – Oto jest lokalizacja Arkadii oryginalnej (Arkadia – kraina symboliczna) poprzedzająca tę romajską Arkadię (Arkadia – kraina historyczna) na Peloponezie.
Tyrs Bierły oraz Tyr Nadciemnomorski Wędów / Wenedów, poprzedzają lokalizację Nowego Tyru Wędów/Antów/Wenicjan (Fenicjan) na wybrzeżu dzisiejszego Libanu, złożonego według Herodota ok. 2750 p/n.e. (1. Inwazja Ludów Morza/ Gór Bharatu / Wharatu), a odnowionego 1500 p.n.e (2. Inwazja Bharatu).
Król Tyru (17’00”) jest znów wrogiem boga Izraela i Izraelitów tak jak Wenicjanie-Wenedowie, czyli Fenicjanie i Filistyni (odłam Wenedów) oraz jest Panem, Aniołem, Namiestnikiem Szatana (Króla Królów SIS, albo samego Boga Porządku – Światła Świata – na ziemiach żydowskich „okupowanych” przez Scytów → Słowiano-Ariów (Pendragonów → Draków → Smoków → Skrzydlatych Żmijów, władców Nowego Tyru w Libanie). Instrumenty muzyczne w rękach władcy Tyru, tak niezrozumiałe dla izraelskich biblistów i znawców z Europy Zachodniej są atrybutami jego władzy – są nie czym innym jak symbolami Tanów: Słowa Mówionego-Magijnego (Słowa Mogtycznego – Gęśćby) i Tańca Obrzędowego Godowego (Gędźby) są TYRSAMI Władcy – sekirami / znakami władzy Ducha i Światła Świata nad Istotami w Jawi.
Podobnie ma się rzecz odnośnie kolejnej przemowy do króla Babilonu, czyli do Siły stojącej za nim – do Królestwa SIS…, które pobudowało Wieże Wawiljonu (Wierze Wiljonu Welskie), czyli Wijarę i Wijedę – Wijozowiję Przyrody / Przyrodzoną.
To prawda że Pycha idzie przed Upadkiem. Z Powodu Pychy, Zadufania w swoją siłę upadło Królestwo SIS i z tego samego powodu upadła Korona Północy – Pierwsza Rzeczpospolita.
Znaczenie słowa herubin /cherubin jest oczywiste wywodzi sie z tego samego co heros – geros / – górny – gieroj – boha-tyrs. Her/ Hor – Rubin → Hor- a-byt (podobnie jak ra-bin).
[Pobierz mapę i otwórz w oryginalnej wielkości w programie Microsoft Office albo innym graficznym]
Zwracam też uwagę że po hebrajsku bohu – boh znaczy „pusty”, a nie jak u Słowian Bóg / Boh = bogaty (bahaty) / pełny – skąd też wzięło się romajskie-rzymskie Bahus. Jak wiadomo u nich- Semitów hg Y-J2 – Leh znaczy bóg i pan, Elehim / Elahim (Elohim) / el-Lehim / e-Lahim / Al-Lach (arabskie) tj. semickie (hg Y-J1). Tutaj Elohim = Synowie Boga = Aniołowie a Ariel – Skrzysty-Skrzydlaty Lwo-Ptak to po prostu Gryf → Skrzysty Orzeł / Sokół / Raróg / Wijniks Przemiany.
A więc słowo boh / bohu ma u Semitów odwrotne znaczenie niż u Słowiano-Ariów. Tak samo słowo tohu u Semitów znaczy żaden/ bez formy – u Slowiano-Ariów zaś tohu – to ten, konkretny, określony, posiadający formę i miano, a t(c)hnienie / th / dech znaczy wręcz posiadający duszę / ducha bożego [d(e)h boga → dh bg / th bh].
Teoria Przerwy mówi wyraźnie o słowiano-aryjskim Świetle Świata → Bogu Porządku Przed-Potopem i semickim Bogu Cudów Po Potopie. Według Biblii oznacza to Okres przed rokiem, który szacuje się dzisiaj jako 6000 lat temu (dokładnie w roku 2023 n.e. mamy hebrajski rok 5784) czyli około 4000 lat p.n.e., kiedy to Ład na Ziemi stworzył semicki Biblijny Bóg, przyjęty przez judeo-chrześcijaństwo po raz drugi w postaci Syna około roku 1 .n.e.). Stworzyciel Świata – Światło Świata – Świętowit został po prostu przywłaszczony i prze”chrzczony”/ prze-kształcony u Semitów w Jahwe około roku 3661 p.n.e. (kiedy Semici wyznaczyli swojemu bogu początek Stwarzania Świata na nowo), a potem u chrześcijan w Chrystusa Odnowiciela.
Wiara Przyrodzona musiała jednak trwać w poprzednich Epokach przed Epoką Tura, ponieważ wiadomo, że Potop miał miejsce około 10.000-11.000 lat temu to jest 9-8.000 lat p.n.e. ( o ile dokładnie liczymy!), gdzieś po Epoce Wojowniczki /Panny, albo Epoce Lwa- Skrzystego Lwa czyli Gryfa/ Wijniksa / Raroga.
4025 p.n.e. to po początek Epoki Tura / Byka / Krowy, czyli królowania cywilizacji Słowiano-Aryjskiej i Wiary Przyrodzonej / Matki Ziemi. Od około 2012 p.n.e. zaczyna się jej odwrót (ostra Kalijuga) i Epoka Barana / Ognia (Zaratusztrianizm / Wojny Słowiano-Ariów-Smoków-Żmijów z Południem-Pasożytami). Od roku ZERO zaczyna się Epoka Ryb i judeo-chrześcijaństwo.
Jasno wynika z tego że dla judeo-chrześcijaństwa w sposób świadomy czy też nieuświadomiony, ale przejawiony w ich opowieściach biblijnych (mitologi judeo-chrześcijańskiej)., albo naukowy czy pseudonaukowy skrzywiony chrystiano-centryzmem i jahwizmem, Bóg Słowiano-Ariów jest Szatanem – Łączyzwora / Światło Świata jest Lucyferem, a Matka Ziemia i Przyroda są wrogimi Bytami, które należy zwalczać, bytami o żeńskich złowrogich konotacjach lingwistyczno-biologicznych. To wtedy zaczyna się w cywilizacji Euro-Azji nieznany wcześniej za panowania Słowiano-Ariów, nieobecny w ich wierze, kulturze i tradycji równościowej, poniżający stosunek do Matki Ziemi i Przyrody oraz upadek pozycji KOBIETY w społeczeństwie, którego skutki widzimy do dzisiaj.