ROZDZIAŁ III – CZŁOWIEK I ŻYCIE LUDZKIE

 

ROZDZIAŁ III

CZŁOWIEK I ŻYCIE LUDZKIE

 

Art.1

Człowiek

§1. Życie ludzkie traktowane jest jako istniejące:

1. Nienarodzone, od stwierdzonego medycznie lub zadeklarowanego momentu poczęcia ciąży do dnia urodzenia lub śmierci płodowej.
2. Narodzone, liczone jest od pierwszego dnia narodzin do śmierci.

 

§2. Człowiek jest chroniony przed nadużyciami sztucznego zapładniania i inżynierii genetycznej oraz oddziaływaniem genetycznym leków i szczepień a także cybernetycznego i socjotechniki umysłowej.

 

§3. Konfederacja wydaje przepisy o ochronie i obchodzeniu się z;

1. ludzkim nasieniem,
2. ludzkim materiałem genetycznym.

§3.2. Troszczy się przy tym o ochronę ludzkiej godności, osobowości i rodziny oraz zachowania naturalnych cech istoty ludzkiej i w tym celu przestrzega następujących zasad:

1. Wszelkie formy klonowania i ingerencji w materiał genetyczny ludzkich komórek i embrionów są niedopuszczalne.
2. Nie pochodzące od człowieka nasienie lub materiał genetyczny nie może być wprowadzane do ludzkiego nasienia lub z nim łączone.
3. Metody medycznie popieranego zapłodnienia mogą być stosowane tylko wtedy, gdy nie można inaczej usunąć bezpłodności lub niebezpieczeństwa przeniesienia ciężkiej choroby, jednakże nie w celu osiągnięcia w organizmie dziecka określonych właściwości lub w celu eksperymentów naukowych; zapłodnienie męskimi komórkami poza ciałem kobiety jest dozwolone tylko na warunkach określonych w ustawie; poza organizmem kobiety może być rozwinięte do stadium embrionu tylko tyle ludzkich komórek jajowych, ile może być natychmiast użyte do implantacji;
4. Ofiarowywanie embrionów i wszelkiego rodzaju zastępcze macierzyństwo (np. surykactwo) są niedopuszczalne.
5. Nie może być uprawiany żaden handel ludzkimi komórkami i wytworami z embrionów.
6. Materiał genetyczny człowieka może być badany, rejestrowany lub ujawniany tylko wtedy, gdy zainteresowana osoba wyrazi na to zgodę lub gdy przewiduje to ustawa.
7. Zakazuje się przekazywania nośników materiału genetycznego do badań genetycznych populacji, w tym zdrowotnych, bez zgody Kongresu, w tym w czasie pandemii lub w innych okolicznościach, jakimkolwiek niepaństwowym organizacjom lub państwom nie należącym do Konfederacji, jako zagrożenia dla bezpieczeństwa państwa i narodów skonfederowanych.
8. Niedopuszczalne jest dodawanie ludzkich lub zwierzęcych komórek, części embrionów, sekwencji genów, do szczepionek i leków, nawet jeśli nie wchodzą w reakcję z ludzkim DNA.
9. Każdy ma dostęp do danych o jego pochodzeniu i własnego DNA, widniejących w zasobach państwa lub za zleceniem prywatnym ich uzyskania bądź na wniosek sądu.

 

§4. Niedopuszczalna jest ingerencja bez zgody właściciela i bez jego porozumienia z lekarzem specjalistą, w jego;

1. genotyp,
2. fenotyp,
3. reprogramowanie epigenetyczne,
4. kształtowanie komórek ciała,
5. klonowanie organizmu lub komórek,
6. pobieranie i badanie; genów, komórek, nasienia,
7. gametogenezę (wytwarzanie komórek jajowych lub plemników).

§4.2. Ingerencja może mieć na celu jedynie poprawienie: stanu zdrowia, płodności, zahamowanie procesu starzenia, usprawnienia części cała lub ich zmniejszenia lub powiększenia.

§4.3. Zakazana jest ingerencja za pomocą powyższych sposobów w celu uzyskania zmian;

1. cech rasowych, jak; cech antropomorficznych czaszki, koloru skóry, koloru włosów, koloru oczu,
2. cech umysłowych u ludzi zdrowych, w tym podwyższania zdolności mózgu,
3. upiększania ciała,
4. upodabniania ciała do innych ludzi, lub zwierząt,

§4.4. Zabronione jest przysposabianie ciała i genów do funkcji biorobotów ludzkich.

§4.5. Zabronione jest rozmnażanie ludzi, naturalne lub ingerencyjne poza-ustrojowe, którzy poddali się zmianom genetycznym.

§4.6. Zabronione jest podawanie leków i para szczepionek; genetycznych, fenotypowych lub epigenetycznych, poza ratującymi życie lub spowalniającymi chorobowo przyspieszony proces starzenia się, nie przebadanych na co najmniej trzech grupach wiekowych obu płci, w tym ich wpływu na płodność, przez okres co najmniej 25 lat.

§5. Zabronione jest poddawanie populacji ludzkiej, lokalnie lub całościowo, szczepieniom lub innym zabiegom medycznym trwale lub przejściowo likwidującym lub osłabiającym naturalną odporność ludzi w pełnym zakresie populacji, jeśli istnieje metoda zyskania odporności naturalnej z podobnym procentem chorych w tym wliczając powikłania poszczepienne do grupy chorych, a zabiegi medyczne można ograniczyć jedynie do grup wysokiej zaraźliwości o ile w większości nie są one zdolne uzyskać odporności naturalnej.

Art.2

Godność człowieka

§ 1. Obywatelowi Konfederacji jak każdemu człowiekowi przysługuje godność osobista należna mu od urodzenia niezależnie od jego wieku i płci, majątku i pochodzenia, rasy i kultury nacjonalnej, wyznawanej wiary czy religii, wyznania, wykształcenia i poglądów politycznych. Jest ona wyrażana poprzez równoprawne traktowanie i szanowanie przez władze i współobywateli jego integralności psycho – cielesnej, poglądów i obyczaju kulturowego, języka ojczystego, pochodzenia narodowego, o ile przedstawiane wartości etyczne i zachowanie nie naruszają zasad etycznych i prawnych społeczności Konfederacji przyjętych w niniejszej Konstytucji.

 

§2. Każdy obywatel Konfederacji jest współtwórcą, współnosicielem i współwykonawcą norm etycznych i prawnych Konfederacji, a życie społeczne i prawa Konfederacji, wywodzą się i objawiają w prawach obywateli, stanowiąc zbiór ich przeważających i powszechnie zaakceptowanych wartości.

 

Art.3

Wolność osobista i cielesna człowieka

§1. Wolność człowieka, w tym; wolność słowa, prawno – polityczna, gospodarcza lub wszelka inna, jest priorytetem praw Konfederacji jako niezbędny element realizacji przyrodzonej godności ludzkiej. Wolność nie jest absolutna. Konstytucja niniejsza przyjmuje jej formę konsensualną (uzgodnioną w powszechnym porozumieniu konstytucyjnym), uwzględniającą interesy wszelkich mniejszości i słabszych jednostek oraz środowisk i narodów państwa, w celu umożliwienia im samorealizacji ich wartości nie szkodząc innym.

§2. Pełna wolność prawno – osobista człowieka dorosłego, następuje na obszarze KNM od 18-go roku życia do śmierci, w tym jego prawo do;

1. Wyrażania w mowie i piśmie, wolności słowa, wszelkich poglądów bez cenzury, z odpowiedzialnością karną w drodze orzeczenia wyroku przed sądem za; kłamstwa przeciwko orzeczeniom w zakresie eksterminacji i ludobójstwa wydanym przez TEHK, osobiste, ewidentną manipulację propagandową na rzecz państw – wrogów KNM, za oszczerstwa, zniesławienia, pomówienia, krzywoprzysięstwo przed Sądem.
2. Pełnej wolności decydowania o własnym ciele, w tym metod jego leczenia lub odmawiania leczenia, prawa do leczenia naturalnego, do używania ziół na własną odpowiedzialność, prawa do samoleczenia, prawa do leczenia wszelkich chorób w porozumieniu z lekarzem i wbrew rozporządzeniom, z wyłączeniem stanu ciąży (noszenia płodu) jako ciała i życia odrębnego – objętego innymi regulacjami prawnymi.
3. Wolności w określaniu swojej narodowości.
4. Wolności wiary i wyznania, uprawianej religii.
5. Wolności dokonywania wszelkich wyborów ideowych, politycznych, intelektualnych.
6. Wolności samookreślenia swojej płci oraz seksualności.

§3. W Konfederacji obowiązuje;

1. Ograniczona prawem wolność człowieka przeddorosłego z poszanowaniem go jako istoty ludzkiej, określona w zakresie jego wolności ustawą przykonstytucyjną, reprezentowanego przez dorosłych rodziców lub przedstawicieli ustawowych, posiadającego szczególne prawo do darmowego (na koszt KNM) wykształcenia podstawowego, darmowej ochrony zdrowia i jego bezpieczeństwa osobistego w pełnym zakresie oraz ochrony jego godności.
2. Uznanie za człowieka każdej istoty ludzkiej, kobiety i mężczyzny, bez względu na jej zdrowie fizyczne lub psychiczne, od momentu stwierdzenia ludzkiego życia płodowego bez względu na jego wiek i termin stosowany do określenia tego wieku (embrion, zygota, zarodek, …), podlegającego ustawowej ochronie prawnej, zakazie stosowania doświadczeń medycznych na żywych, nie obumarłych naturalnie komórkach ludzkich, w tym płodach ludzkich, zakazie pobierania od nich za życia części komórkowych czy tkanek lub organów do ich badania lub wykorzystania w nauce lub przemyśle, z dopuszczeniem prawa do ich badania nieinwazyjnego i zabicia wyłącznie z woli kobiety – matki i na mocy ustawy z powodów uznanych za nadzwyczajne cierpienie.

§4. W Konfederacji obowiązuje pełna równość wobec prawa człowieka dorosłego bez względu na płeć z konstytucyjnymi lub przykonstytucyjnymi wyjątkami ustawowymi, w tym: równoprawne warunki prowadzenia działalności gospodarczej i konkurencji, równość wobec przepisów ochrony środowiska, równość wobec prawa w postępowaniach/procedurze sądowniczej, równość w obowiązkach obywatelskich wobec państwa – związku konfederacyjnego w tym obowiązku świadczenia obrony na jego rzecz dla mężczyzn.

Art.4

Ciąża człowieka

§1. Każda kobieta w ciąży, pragnąca usunąć płód, lub obawiająca się o jego stan fizyczny, ma prawo do pełnej i bezpłatnej diagnozy lekarskiej ciąży, oraz do usunięcia ciąży do wieku płodu określonego ustawą, po obowiązku odbycia konsultacji z psychologiem oraz lekarzem. Bez zgody ojca dziecka którego kobieta ma obowiązek wskazać, potwierdzonego genetycznie, prawo do usunięcia ciąży jest zabronione, chyba, że życie kobiety lub dziecka nienarodzonego jest zagrożone ciężkim kalectwem. Zgoda taka, obciąża ojca alimentami na rzecz dziecka i kobiety. Niesłuszne posądzenie mężczyzny o ojcostwo, wiąże się z odszkodowaniem ustawowym zasądzanym na jego rzecz ze strony posądzającej go kobiety, co rozstrzyga badanie genetyczne.

§2. Władze Konfederacji są zobowiązane na każdym poziomie krajowym do zapewnienia kobiecie w ciąży i matkom narodzonych dzieci, podstawowej pomocy finansowej (bytowej) zapewniającej przeżycie obojga i leczenie w przypadku choroby dziecka, w tym w celu zachowania zdrowego płodu w przypadku gdyby decyzja o usunięciu płodu motywowana była powodami materialnymi. O poziomie pomocy materialnej dla kobiety w ciąży i narodzonego dziecka do czasu jego pełnoletności, o obciążeniach materialnych obowiązkowych dla ojca dziecka – alimentach, decyduje ustawa konfederacyjna.

§3. W przypadku zagrożenia życia dla kobiety w ciąży, jeśli dla ratowania jej życia zachodzi konieczność usunięcia ciąży, lekarze zobowiązani są usunąć ciążę, chyba, że kobieta ciężarna wyrazi na piśmie świadomą wolę ratowania życia dziecka kosztem życia matki.

Art.5

Prawo człowieka do życia i wolności osobistej

§1. Każdy człowiek ma prawo do życia. Życie człowieka jest traktowane i szanowane od pierwszych dni zauważonej ciąży a liczone od daty urodzenia do śmierci.

§1.2. Przerywanie życia (w tym ciąży lub życia narodzonego) jest dopuszczalne wyłącznie na mocy ustawy przykonstytucyjnej zatwierdzonej w referendum powszechnym na obszarze całej Konfederacji.

§2. Kara śmierci jest zakazana.

§2.2. Za przestępstwa zbrodni, dopuszczalna jest kara więzienia dożywotniego połączona z obowiązkiem pracy regulowanej ustawowo w zamian za wyżywienie i na rzecz rekompensaty bliskich zabitego człowieka, z prawem skazanego do popełnienia samobójstwa przez odmowę przyjmowania pokarmu i wody bez przymuszania i pod nadzorem lekarza.

§3. Każdy człowiek ma prawo do wolności osobistej, a zwłaszcza do fizycznej i psychicznej nietykalności i swobody przemieszczania się.

§4. Tortury oraz wszelkie inne tego rodzaju okrutne, nieludzkie lub poniżające traktowanie albo karanie bezprawne i bez sądu, są zakazane.

§5. Dopuszcza się kary rodzicielskie stosowane przez rodziców lub opiekunów wobec dzieci małoletnich, przyjęte w przepisach prawa ustawą precyzującą ich zakres i metody, bez stosowania nadmiernej przemocy fizycznej i bólu, wywoływania cierpienia fizycznego, psychicznego i poniżania.

Art.6

Śmierć człowieka

§1. Prawo Konfederacji wobec śmierci, naturalnej jak i zadanej ludzką ręką; człowieka, zwierzęcia, rośliny, podchodzi do niej z szacunkiem, w tym do miejsca śmierci i szczątków ludzkich, ogranicza jej dopuszczalność wobec człowieka do ratowania życia innych ludzi oraz uniknięcia ich nadmiernego cierpienia.

§1.2. Prawa i kulturę narodów Konfederacji, determinuje życie i jego zakończenie – śmierć, oraz poczucie lub wiara co się dzieje z człowiekiem po przejściu śmierci.

§1.3. Śmierć, uznawana jest za naturalny i nieuchronny element procesu życia, z ogromnym prawdopodobieństwem naukowym lub opartym na wierze, jako przejście w inny rodzaj bytu świadomego z możliwością cielesnego odrodzenia (zbawienia), oparta na obserwacji natury i zmianie stanów skupienia materii korzystającej z energii atomów i prawa zachowania energii, zjawiskach duchowych i pod/nadświadmości ludzkiej.

§1.4. Konfederacja łączy tylko te narody, które uznają szacunek do ludzkiego życia i śmierci oraz przyrody, za przejaw najwyższej wartości kulturowej, a jego brak w ich kulturze lub postępowaniu, wyklucza ich dopuszczenie do związku narodów skonfederowanych.

§1.5. Państwa i ich narody, które nie przyznają się do dokonanych przez ich narody lub lokalne społeczności; ewidentnych aktów masowej zbrodni lub ludobójstwa, lub indywidualnych aktów zbrodni dokonanych na jednostkach narodów skonfederowanych, dowiedzionych w materialnych i historycznych dowodach, lub świadectwach uczestników zdarzeń, blokują ich badanie i uzyskanie dowodów, lub utrudniają upamietnienie miejsc zadanej smierci, nie są godne dopuszczenia do związku narodów skonfederowanych.

§1.6. Zabronione jest zadawanie śmierci ludziom jak i zwierzętom, roślinom, bez oparcia na przepisach prawa Konfederacji w tym stanu wyższej konieczności w przypadku ludzi.

 

§2. Prawo Konfederacji, uznaje, że człowiek posiada prawo do zabicia innego człowieka i nie jest to aktem; morderstwa, zabójstwa, przestępstwem, gdy czyni się tak w zgodzie z przepisami prawa – ustawą przykonstytucyjną, w; obronie własnego lub cudzego życia, w obronie kraju, zapobiegając ewidentnemu planowi zbrodni, w celu ulżenia ciężkiemu cierpieniu fizycznemu lub psychicznemu zgodnie z prawem, w przypadku zagrożenia ciąży dla życia kobiety z; gwałtu, kazirodztwa, błędu genetycznego, ciężkiego powikłania.

§2.2. Prawo to, opiera się w Konfederacji na etycznym prawie do zabicia człowieka w; obronie innego życia, ulżenia w nieuchronnym i ciężkim cierpieniu człowieka na jego świadomą prośbę lub z woli rodzica i głosu jego sumienia w przypadku płodu ludzkiego, co reguluje ustawa przykonstytucyjna zatwierdzona w referendum powszechnym.

§2.3. Nie zwalnia to przepisów prawa i opinii wyrażanych publicznie od stosowania zgodnego z prawdą obiektywną, terminu „zabicie człowieka”.

§3. Kara śmierci, może być zasądzana w czasie pokoju lub stanie wojny bądź innym konstytucyjnym stanie nadzwyczajnym, wobec osoby skazanej za najcięższe przestępstwa, winnej; zbrodni wojennej, ludobójstwa, gwałt ze szczególnym okrucieństwem, zdrady państwa, zdrady narodu, bez prawa jej wykonania a obowiązkiem zastąpienia jej zamianą na dożywotnie więzienie.

§4. Auto eutanazja – samobójstwo, z udziałem lekarza podającego środek uśmiercający, jest dopuszczalna wyłącznie w przypadku wielkiego cierpienia fizycznego niemożliwego do opanowania farmaceutycznie po stwierdzeniu przez najwyższe państwowe konsylium lekarskie niepełniące zawodowo pracy medycznej i niezależne, za zgodą rodziny lub bliskiego partnera/partnerki, na wniosek samego chorego w stanie świadomości.

§4.2. W przypadku aktu samobójstwa, bez udziału konsylium, należy się samobójcy natychmiastowa pomoc, w tym medyczna i psychologiczna na koszt państwa.

§4.3. W przypadku ludzi nieświadomych lub poddanych cierpieniu fizycznemu lub nastawianych psychicznie do takiego aktu – presją, którym nie udziela się skutecznej i bezpłatnej pomocy w stosowaniu środków zmniejszających ból, nie udziela wsparcia psychologicznego, eutanazja jest surowo zakazana pod karą dożywocia.

Art.7

Ludzie starsi i chorzy

§1. Na władzach Konfederacji ciąży obowiązek ponoszenia kosztów i udzielania pomocy lekarskiej i psychologicznej, szczególnie względem osób starszych i samotnych, do zapewnienia im godnych warunków dla pełnego dokończenia swojego życia w sposób naturalny, w tym stosowania leków w pełni likwidujących ból.

§1.2. Rodzina bliska lub dalsza, w tym krewni i spowinowaceni, jest zobowiązana do troski i umożliwienia naturalnego przejścia śmierci osobom chorym i starszym.

§2. Konfederacja chroni wartości niesione przez ludzi chorych i starszych, ich pozytywny kulturowo wpływ na kształtowanie społeczeństwa rozwiniętego duchowo, niematerialistycznego, nie nastawionego wyłącznie konsumpcyjnie i wartości narodowe.

Art.8

Rodzina człowieka

§1. Związek rodzinny, można zawrzeć na obszarze Konfederacji przez złożenie oświadczenia woli – podpisu dwóch pełnoletnich partnerów, bez względu na ich płeć, przed urzędnikiem państwowym lub aktem notarialnym przed notariuszem.

§1.2. Związki zawierane i rejestrowane w kościołach, są przekazywane przez władze kościelne do ewidencji państwowej, bez obowiązku ich rejestracji przez małżonków w urzędach publicznych. / Termin „rodzina” jak i „rodzice” czy „ród/rod”, wywodzi się od znaczenia „rodzić/zrodzić/urodzenie” i oznaczał związek międzyludzki, przeciwnych płci, powołany do tworzenia życia biologicznego człowieka, rozmnażania, płodzenia potomstwa. Współcześnie jednak, rodzina to również związek nie powołany do rodzenia dzieci, to kulturowo czy bytowo powiązane rodziny, rody czy narody, jak też rodzice adopcyjni lub partnerzy prowadzący wspólny dom, żyjący razem, mający do siebie uczucia i tworzący związek równie silny jak dawna rodzina biologiczna. /

§1.3. Związki zawierane w celu nie poczynania dzieci, a dla życia wspólnego, w tym seksualnego lub wszelkiej innej formy prowadzenia wspólnego życia między dwojgiem ludzi odmiennej płci jak i tej samej, nazywane są również związkami rodzinnymi.

§2. Małżonkom czy partnerom którzy zawarli związek rodzinny, przysługuje prawo; dziedziczenia praw majątkowych, praw emerytalnych, wgląd w ewidencję lekarską partnera, prawo do opieki nad partnerem, prawo do poddania się decyzjom medycznym lekarza i jego partnera w staniach krytycznych i jego opiece, chyba, że ustanowili klauzulę (intercyzę) zastrzegającą rezygnację z części lub całości takich praw lub jego części.

§3. Małżeństwo, oznacza związek rodzinny zawarty pomiędzy partnerami odmiennej płci, których nazywa się wówczas za ich wolą, małżonkami lub; mężem i żoną.

§4. Związek rodzinny – rodzinę, osób tej samej płci, nazywa się związkiem rodzinnym, bez względu na posiadanie lub nieposiadanie dzieci, z zakazem posługiwania się terminem „małżeństwo” i zakazem do adopcji dzieci.

§5. Dzieci, stają się członkami biologicznej rodziny ze strony swoich rodziców, lub rodziców adopcyjnych i posiadają pełne prawa dziedziczne do ich majątku i prawo do ich opieki oraz obowiązek świadczenia wzajemnej opieki nad nimi oraz rodzeństwem, po dojściu do pełnoletności.

§6. Gwarantuje się prawo do małżeństwa i biologicznego tworzenia rodziny w wieku pełnoletnim.

§7. Małżeństwo jako biologiczny związek kobiety i mężczyzny, rodzina biologiczna predysponowana do płodzenia dzieci, macierzyństwo i rodzicielstwo znajdują się pod ochroną i opieką Konfederacji.

§7.2. Mężczyzna jest nazywany w małżeństwie „mężem/małżonkiem” a kobieta „małżonką/żoną”.

§8. Mężczyźni jak i kobiety, są nazywane w związkach rodzinnych jednopłciowych, „partnerami” lub „partnerkami”.

§9. Wychowanie do życia w małżeństwie i opieki nad dziećmi, edukacja w duchu miłości międzyludzkiej i odróżnianie erotyzmu i seksualności od miłości, prowadzone jest w szkołach powszechnych na koszt państwa.

§10. W Konfederacji zakazane jest przynależenie równocześnie do więcej niż jednego związku rodzinnego czy posiadanie równocześnie więcej niż jednego małżonka/żony lub partnera rodzinnego.

§11. Konfederacja nie ingeruje w nieformalne związki partnerskie i ich zakres, również w życiu osób publicznych.

Art.9

Ochrona dzieci i młodzieży

§1. Dzieci i młodzież mają prawo do szczególnej ochrony ich nietykalności i popierania ich rozwoju.

§2. Dzieci, swoje prawa wykonują w zakresie swej zdolności do samodzielnego rozeznania w przepisach prawa i obyczajach społecznych, w czym pomaga im odpowiednio wczesna edukacja obywatelska w szkołach powszechnych Konfederacji.

        Art.10

Ochrona życia prywatnego i  spokoju domu/mieszkania

§1. Każdy ma prawo do poszanowania jego prywatnego i rodzinnego życia, mieszkania oraz korespondencji i dowolnej metody komunikowania się.

§2. Każdy ma prawo do ochrony przed nadużyciem jego danych osobowych.

§3. Naruszenie spokoju (miru) domu/mieszkania/lokalu lub pokoju prywatnego przez wejście do niego osób nie będących jego właścicielem lub współwłaścicielem lub najemcą, lub osobą nieproszoną przez ww. do przebywania w nim, jest możliwe tylko na podstawie decyzji sądu wyrażającego zgodę na wejście do pomieszczenia w celu rewizji lub zatrzymania osób które dokonały przestępstwa lub są o nie podejrzane, bądź skontrolowania pomieszczenia dla likwidacji lub zapobiegnięcia przestępstwo, jeśli Sąd dysponuje właściwymi dowodami dla takiego działania, określonymi w ustawie przykonstytucyjnej.