„A powiedz sobie tak”

1.
A powiedz sobie tak

I nie jest tak , że błędów mych brak
i słowem ciężkim bryzgam pod nosem
bo winny jestem tylko ja sam
a nie byle drobnostka błaha.
Ze światem za bary nie można się brać
bo świat to Ty i on i oni , ona i ja
wybaczyć sztuką jest gdy miłości brak
lecz tego uczyć przychodzi nam
i Ty i ona też o tym wie
Więc z Mocy Słowa miłujmy się

Niech dzieje się

2.

Nie pytam

Wraca czucie , ogarnia moc ,
o czym pomyślę dzieje się w lot
Czuję Czesławie wierszy przesłanie
w wersach swojską wiedzą poutykane
w obrazach nieba , lasów czy rzek , łącznie z górami i morza brzeg
Mariana celne wskazówki chwytam
a i Joanny meandrów wędrówki
przebiegam krokiem na wdechu jednym ,
i Mezamira wnikliwością czy też umiłowanej Jot(J)
tudzież Rafała rozkminki słowa biegłe i jasne
Idziemy razem Bartosz , mk , unicorn , Stefas , devingo68,
i Pola Dec , Adga , jaskółka
być może przyjdzie nam długo biec
i jeszcze Aria słowiański druh …a gdzież jest Jan…
czy to już duch?