Vasil Ilyov – Macedonian perfectly set alphabet – substratum for all the other alphabets (Macedoński doskonale ułożony alfabet – podłoże dla wszystkich pozostałych alfabetów)

Macedoński doskonale ułożony alfabet – podłoże dla wszystkich pozostałych alfabetów

 

Following this the sound system of the official perfectly structured alphabet of the ancient macedonians, according to the uptill now notions of ours there is 35 sounds marked with 35 separate signs but if we take into considerations the fact that it was the time of the predominantly closed syllables and during the period of a disciplined alphabet of the so called continuous macedonian language, that is in the time when the dark vowel was used most, which didn’t have a specially differentiated sign, at the same time had an exceptionaly utilised sound value, then, together with the dark vowel and the so called specific macedonian (slav) sounds, the sound system of the macedonians in antiquity was made up of at least 36 sounds. This piece of information is one remarkable proof more that the official perfectly structured constitutional alphabet of the ancient macedonians represents an achievement of the macedonian civilisation and not as Zvonimir Kulunjich states (History of the alphabet, Zagreb, 1957, p. 571) that allegedly old slavonic cyrillic in fact sprang out of the greek initial alphabet from the IXth cent. which is regularly called constitutional and that allegedly from the greek unitial are taken 23 letters unchanged or slightly changed “… too, the opinion put through by Zvonimir Kulunjich that …” only syrian – palestinian semites gave the genius of the invention of the letter alphabet from which came about all the later past and present alphabets is misleading and totally wrong, because of the simple fact that the oldest north semitic inscriptions date from the XVIIth cent. B.C. As well, today seem overpast, unargumented and completely abandoned the theories of David Diringer and other western scientists that allegedly “… the historical Israelite tribes are the creators of the alphabet”.

W ślad za tym system dźwiękowy oficjalnego, doskonale zorganizowanego alfabetu starożytnych Macedończyków, zgodnie z dotychczasowymi naszymi pojęciami mamy 35 dźwięków oznaczonych 35 oddzielnymi znakami, ale jeśli weźmiemy pod uwagę fakt, że był to czas przeważnie zamkniętych sylab oraz w okres zdyscyplinowanego alfabetu tzw. ciągłego języka macedońskiego, czyli w czasie, gdy najczęściej używano ciemnej samogłoski, która nie miała specjalnie zróżnicowanego znaku, a jednocześnie miała wyjątkowo wykorzystaną wartość dźwiękową następnie wraz z ciemną samogłoską i tzw. specyficznymi dźwiękami macedońskimi (słowiańskimi) na system dźwiękowy macedończyków w starożytności składało się co najmniej 36 dźwięków. Ta informacja jest jednym z niezwykłych dowodów, że oficjalny, doskonale skonstruowany alfabet konstytucyjny starożytnych Macedończyków reprezentuje osiągnięcie cywilizacji macedońskiej, a nie, jak twierdzi Zvonimir Kulunjich (Historia alfabetu, Zagrzeb, 1957, s. 571), który uznaje go za rzekomo stary, twierdząc, że „faktycznie cyrylica słowiańska wyrosła z greckiego początkowego alfabetu z IX wieku, który jest regularnie nazywany konstytucyjnym i który rzekomo z greckiego unitial bierze 23 litery niezmienione lub nieznacznie zmienione„ … także opinia, którą przeforsował Zvonimir Kulunjich, że… „tylko syryjsko-palestyńscy semici dali genialny pomysł wynalezienia alfabetu literowego z którego pojawiły się wszystkie późniejsze i obecne alfabety” są mylące i całkowicie błędne z prostego faktu, że najstarsze północne napisy semickie pochodzą z XVII wieku. PNE. Poza tym, dzisiaj wydaje się, że teorie Davida Diringera i innych zachodnich naukowców, w których rzekomo „… historyczne plemiona izraelskie są twórcami alfabetu”, są przesadzone, pozbawione argumentacji i całkowicie porzucone.

A comporative analysis of variants of the ancian Macedonian alphabet and the contemporary Macedonian alphabet

Keeping in my mind the age of the ancient macedonian inscriptions it clearly follows that the macedonian civilisation gave the substratum of all the later derivative letter alphabets which have a gravely reduced number of sounds and signs and which are adjusted and appropriate to the sound peculiarities of the separate dialects or languages. So, for instance the so called Vincha alphabet from around 4.500 years B.C. that is the alphabet of the Vindians from the surroundings of Vincha has only 26 sound values of it’s graphemes; the phoenician letter alphabet from around 1.150 B.C. is only with 22 signs; the etruscan alphabet from around the VIIIth cent. B.C. had only 26 sound values to it’s graphemes in the etruscan element, the venetic alphabet only 24 letters; the greek letter alphabet from around the IXth cent. B.C. had only 22 letters while the classical greek alphabet has 24 letters and of course it has 8 orthographic supplements and 2 phonetic two sounds (diphthongs); the lydian alphabet from around the VIIth cent. B.C. had 22 signs, while the lychian alphabet from around the VIth cent. B.C. was only made up of 20 letters, and similar was the phrygian alphabet from around the year 750 B.C., the pamphlyan alphabet and the caryan alphabet from around the year 600 B.C.; the old hebrew alphabet from the year 1.150 – 1050 B.C. it had only 20 letters; the runic, scandinavian alphabet had 26 letters; the two sound karatepic alphabet from the VIIIth cent. B.C. had only 20 letters; the punic alphabet from around the Vth cent B.C. only had 22 leters. The ancient latin alphabet has 6 vowels, 16 consonants and 6 diphthongs in other words only 22 letters etc. Meanwhile, only the specific macedonian sound system of the prehistoric macedonian alphabets was the real prototype to offer 38 letters for the glagolithic and 44 letters for the middle age cyrillic in which the numerical value sometimes varies from the glagolithic.

Pamiętając o wieku starożytnych inskrypcji macedońskich wynika jasno, że cywilizacja macedońska stworzyła podłoże dla wszystkich późniejszych pochodnych alfabetów literowych, które mają znacznie zmniejszoną liczbę dźwięków i znaków i które są dostosowane i odpowiednie do osobliwości dźwiękowych oddzielne dialekty lub języki. Na przykład tak zwany alfabet Vincha z około 4500 lat przed naszą erą. czyli alfabet Vindian z okolic Vinchy ma tylko 26 wartości dźwiękowych swoich grafemów; alfabet z literami fenickimi pochodzący z około 1.150 roku p.n.e. ma tylko 22 znaki; alfabet etruski z około VIII wieku. PNE. miał tylko 26 wartości dźwiękowych do swoich grafemów w elemencie etruskim, alfabet wenetyczny tylko 24 litery; alfabet grecki z około IX wieku. PNE. miał tylko 22 litery, podczas gdy klasyczny alfabet grecki ma 24 litery i oczywiście ma 8 dodatków ortograficznych i 2 fonetyczne dwa dźwięki (dyftongi); alfabet lidyjski z około VII wieku. PNE. posiadał 22 znaki, a alfabet liszański z ok. VI w. PNE. składał się tylko z 20 liter, podobnie jak alfabet frygijski z około 750 roku p.n.e., pamflian i karyjski z około 600 roku p.n.e.; stary alfabet hebrajski z roku 1.150 – 1050 p.n.e. miał tylko 20 liter; runiczny, skandynawski alfabet miał 26 liter; dwudźwiękowy alfabet karatepiczny z VIII wieku. PNE. miał tylko 20 liter; alfabet punicki z około V wieku p.n.e. miał tylko 22 litery. Starożytny alfabet łaciński ma 6 samogłosek, 16 spółgłosek i 6 dyftongów, innymi słowy tylko 22 litery itd. Tymczasem tylko specyficzny macedoński system dźwiękowy prehistorycznych alfabetów macedońskich był prawdziwym prototypem, który oferował 38 liter dla głagolitu i 44 litery dla cyrylica średniowiecza, w której wartość liczbowa czasami różni się od głagolitu.

A comparative analysis of the socalled Phoenix and Latin letters

A comparative analysis of the socalled Ethruric, Latin and Vincha letters

A comparative analysis of the Middle age’s alphabets the socalled Glagolic and Cyrilic

Keeping in mind the ancient macedonian inscriptions, already the monk Tsrnorizets Hrabar (courageous) from the first half of the Xth cent. A.D. with his work “O PNSMENHX¿ ” (“ABOUT THE LETTERS”) becomes more concrete and more clarified to us when he says ”Earlier the Slavs didn’t have books, but instead with lines and cuttings read, predicted and for told the future because they were pagans. His ascertainment derives a rather exceptional connotation that “ it couldn’t be written any better with greek letters“… god or life, or church or waiting, or width, or misery or from where, or youth or language or anything else similar to this”. Tsrnorizets Hrabar (Courageous) in the beginning of the Xth cent. A.D. never says that the slavs were illiterate as prof. Krume Kepeski literally understood it (Grammar of the macedonian literal language for secondary school Skopje 1972, p. 10) that allegedly in their fatherland the slavs didn’t have an alphabet but on the contrary, Tsrnorizets Hrabar (Courageous) testifies just as we already today are in the condition to decipher all that the ancient macedonians could “… with lines and cuttings read and predict (the future) …”, because they had composed not only the oldest preslav alphabet, but as well the oldest perfectly ordered letter alphabet for general and secret (hidden) usage in a wider context.

Pamiętając o starożytnych macedońskich inskrypcjach, mnich Tsrnorizets Hrabar (odważny) z pierwszej połowy X wieku. AD ze swoją pracą „O PNSMENHX¿” („O LITERACH”) staje się dla nas bardziej konkretna i bardziej klarowna, kiedy mówi: „Wcześniej Słowianie nie mieli książek, ale zamiast tego czytali, przepowiadali i opowiadali wiersze i wycinki. przyszłość, ponieważ byli poganami. Jego stwierdzenie wywodzi się z dość wyjątkowej konotacji, że „nie można tego lepiej napisać greckimi literami”… bóg lub życie, kościół, czekanie, szerokość, nędza lub skąd, młodość, język lub cokolwiek innego podobnego do tego ”. Tsrnorizets Hrabar (Odważny) na początku X wieku. A.D. nigdy nie mówi, że Słowianie byli analfabetami, jak prof. Krume Kepeski dosłownie to rozumiał (Gramatyka języka macedońskiego dosłownego dla liceum Skopje 1972, s. 10), że rzekomo w swojej ojczyźnie słowianie nie mieli alfabetu, a wręcz przeciwnie, Tsrnorizets Hrabar (Odważny) świadczy, tak jak my już są w stanie rozszyfrować wszystko, co starożytni Macedończycy potrafili „… za pomocą linii i wycinków odczytać i przewidzieć (przyszłość)…”, ponieważ skomponowali nie tylko najstarszy alfabet presławski, ale także najstarszy doskonale uporządkowany alfabet literowy dla ogólne i tajne (ukryte) użycie w szerszym kontekście.

źródło: https://web.archive.org/web/20190207040740/http://www.unet.com.mk/ancient-macedonians-part2/spomenici4-e.htm

 

czytaj też:

Falkonidas: Słowniczek identycznych słów w sanskrycie i języku macedońskim.

Podziel się!