W tym artykule chciałbym przyjrzeć się „postaci” Waligóry i tajemnicy jaką kryje to imię.

Będzie także o „40 i 4” i o innych istotnych sprawach.

Czy Waligóra był osiłkiem, który wsławił się fizyczną siłą – jak sugerują nam nieliczne dostępne źródła ? Moim zdaniem był kimś zdecydowanie więcej. Najpierw przyjrzyjmy się „imieniu”.

Zobaczmy:

W-AL-LI-GÓR-A

W – czasem oznacza po prostu „w” ( jak „w” środku ) ale jako składowa W-yrazu – stojąc na początku – oznacza emisję, rozszerzanie – „ku górze” ( kształt litery ), stopniowanie – wyżej, więcej, wiele itp. Stojąc w środku wyrazu ( rzeczy-w-istość, we-w-nątrz ) pełni „zwykłą” funkcję

AL, AŁ – poruszane już wielokrotnie – wszystko, zawierający wszystko w sobie, ale również – skondensowana informacja ( patrz – omawiany wcześniej AL-GOR-ytm )

LI – nieomawiana szerzej – ale wspomniana już ligatura oznaczająca wiele połączonych elementów – patrz ligatura, litera, liście, lista, list, linia, litania, re-li-gia, ka-li-grafia, pa-li-sada itd.

GOR, GÓR – jest to nadligatura ( z przyporządkowaną runą ) oznaczająca „wzrost”, rozwój,

same składowe oznaczają: G – koncentracja zjawiska, OR – kompresja, „skurcz” ( omawiane wcześniej – odc. 71 i 111 ) – jednak w tym konkretnym zestawieniu oznacza to „wzrost” i to wzrost nie byle jaki.

Kluczowy wyraz do zrozumienia Runy / nadligatury GOR, GÓR – GOR-CZYCA.

WALIGÓRA oznacza:

„skondensowana informacja z wielu połączonych elementów umożliwiająca wzrost i rozwój”

A teraz przedstawię Wam w dużym skrócie słowiańsko – aryjską „wersje” celu życia w ogóle po to aby w pełni wyjaśnić kim był WALIGÓRA.

Będzie to KON-densat.

Wracam do tematu, do rzeczy:

Jaki jest cel życia ? Celem życia jest rozwój.

Jesteśmy przedłużeniami „wszechświata” ( „Boga” będącego jednością w wielości ). Dzięki temu, że „doświadczamy” „wszechświat” się rozszerza. Ten JEDEN – bada się, uczy, bawi, doświadcza.

Interesują go wszystkie doświadczenia – pozytywne i negatywne. Nie jest czarny ani biały. JEST.

Powiedziane jest, że stworzył nas na swoje podobieństwo. Czy to znaczy, że ma ręce, nogi i głowę ?

Nie, stworzył nas na swoje podobieństwo – jako niematerialne duchowe istoty, które mają możliwość tworzenia – tą samą co ON – tylko skala jest mniejsza. Ludzkie ciała to tylko kostiumy, które zakładamy do gry. Skafandry. Analizowałem dla Was wyraz człowiek ( odc. 66, 67 ).

C(z)ŁO(w)I-EK

Człowiek to „urządzenie” do łowienia energii i jej przetwarzania w celu dalszej emisji.

Jednak człowiek – jako ciało – to nie JA. JA jest nieśmiertelne i gdy człowiek odejdzie ( zakończy cykl ) JA wcieli się w innego człowieka. JA może się wcielać w wielu ludzi naraz. Ciało człowieka to jego narzędzie do gromadzenia informacji – do rozwoju. Można oczywiście usprawniać swój skafander – ale on przeminie – rozwija się JA – a co za tym idzie – rozwija się JEDEN ( poszerza się, tworzy wciąż nowe i nowe rozwiązania wchodząc ze sobą w ciągłe interakcje na wielu płaszczyznach ). „Mówiący i słuchający to ta sama osoba”.

Napisałem kiedyś:

„Bóg stał się kwiatem

i stał się mną, abym

mógł go podziwiać”

Mamy swoistą piramidę – gdzie na górze jest JEDEN – a potem rozszerza się ona w dół – aż do minerałów – od których zaczyna się rozwój naszych JA na Ziemi ( słowiańsko-aryjskie wierzenia ).

I teraz sama koncepcja powstawania nowych wszechświatów:

więcej u źródła:  Prometej Wyzwolony

2.

3.

Nasi przodkowie – Ariowie – zostawili dla nas liczne wskazówki, które mają nam pomóc w ewolucji. Wszystko odbywa się w cyklach i obecnie my przechodzimy drogę jaką oni zapewne przeszli kiedyś. Wskazówki mamy w formie „stałej” – są to pomniki przeszłości, które mogą być kopalniami informacji ( np. piramidy i inne „cudy świata”, miasta gwiazdy itp.). Mamy również wskazówki w formie „płynnej”, np. krew i możliwość pójścia jej tropem ( Aria-DNA i jej „nić” ).

Być może najważniesze wskazówki zawiera nasz język, który po Ariach odziedziczyliśmy – świadczy on o tym jak zaawansowanym ludem byli i na jakim poziomie była ich kultura.

Mamy wiele drogowskazów w postaci mądrości przodków – napisze o nich w dalszej części artykułu – jeśli kogoś nie interesuje aspekt językowy – może od razu przeskoczyć do drugiej części.

Najpierw chciałbym wykazać pozostałość „boskich praw” w naszym języku.

Przestrzeganie boskich praw gwarantowało dobre życie. Prawa te nie były zbudowane wokół zakazów ( nie rób tego – nie rób tamtego ) – odwrotnie – mówiły raczej o tym co warto jest robić i w jaki sposób – aby przyczynić się do dobra swojego – a także swojego Rodu i Narodu.

Wytyczne naszych przodków S-KON-centrowane były wokół KON-cepcji aby każdy wyKONywał jak najlepiej swoje zadania do-S-KON-AL-ąc tym samym siebie i społeczność do której się przynależało ( „jak na górze tak na dole” i „wewnętrzne odzwierciedla zewnętrzne” ).

Każdy miał swoje zadania – i za nie był odpowiedzialny. Zdrowa społeczność szybko eliminowała „słabe” ogniwa – ten kto ze swoich obowiązków się nie wywiązywał – na tle innych „zdrowych” komórek szybko zaczynał odstawać – i był zastępowany „zdrową „ komórką.

Podstawą do działania takiego systemu była zdrowa społeczność – podstawowe komórki społeczne – czyli RODy ( i wchodzące w ich skład RODziny ) musiały działać sprawnie. Naturalnym było, że zdrowe społeczeństwo żyjące według sprawdzonych, działających metod będzie miało dobrych liderów, którzy właśnie ze społeczności będą się wywodzić. Obowiązywała „Jedność w wielości” – nasi przodkowie naśladowali tym samym swojego PRASTWÓRCĘ, który objawiał się im właśnie w tej formie. Czy według ich wierzeń „Bóg” jest jeden ?

To trochę inaczej.

Czy „Bogów” jest wielu ?

Niezupełnie.

JEDEN JEST – pod wieloma postaciami.

Całość – to coś więcej niż suma poszczególnych elementów. „Źródło Wszystkości” jest całością, pełnią – szczytem piramidy, która „rozwija” się w dół – w coraz mniejsze i mniejsze elementy – ich suma składa się w pełnie, która pozostaje w ciągłym ruchu więc jest w pewien sposób nieuchwytna dla „pomiarów” „szkiełkiem i okiem”. Także jako nacja nasi przodkowie tworzyli jeden organizm – tak jak suma naszych „komórek” tworzy ciało – którego zdrowie będzie zależne od ich harmonijnej współpracy. Według tych samych prawideł działał także nasz język. Te „magiczne” wyrazy

w naszym języku są czymś więcej niż zlepkiem liter.

Do rzeczy – czym był KON ?

KO – okrycie, warstwa wierzchnia

N – połączenie elementów ( góra – dół )

KON – zbiór praw – „ucieleśnienie” ( KO ) zasad łączących „górę i dół” ( N )

Pierwotnie był:

KON – „boskie prawa” ustanowione przez „Bogów” dla „Bogów” i ludzi ( Jedność w wielości )

PO-KON – ludzie żyjący PO KONIE – to ludzie żyjący w harmonii z boskimi prawami

ZA-KON – ludzie żyjący w ZA-KON-ie to ludzie, którzy odeszli od prawych wartości

KON-TYN-U-ACJA – życie po KON-ie to ciągłość tradycji naszych przodków, którzy prawa dostali od swoich przodków – a tamci przestrzegając KON-u stali się „Bogami” ( ewoluowali do wyższej formy ).

KON – „boskie prawa” i wytyczne

TYN – słup Rodowy – połączenie z „przeszłością” i z bóstwem opiekuńczym, łączy z wiedzą przodków ( patrz IN-S-TYN-KT, odc. 84 )

więcej: Prometej Wyzwolony