Klany tworzące wyższe kasty Indii są genetycznie najbliższe Bałtosłowianom. Spośród ludów historycznych najwięcej łączy ich z mieszkańcami stepów euroazjatyckich epoki brązu. Wnioski takie wypływają z wyników analiz do pracy indyjsko-estońskiego zespołu genetyków, która w pełnej wersji ma być opublikowana 6 czerwca.
Generalnie, analizy zespołu Ajai Pathaka (“The Genetic Ancestry of Modern Indus Valley Populations from Northwest India, Supplements.”) wskazują na zbieżność genetyczną populacji indyjskich, o najstarszych tradycjach aryjskich, z wschodnimi Słowianami i Litwinami, a nawet z Estończykami. We wstępie zapowiadającym publikację, genetycy skupili się na klanie Ror z kasty kszatrijów (wojowników-władców), którego obecność w północnych Indiach potwierdzają pisma wedyjskie, a ich genomy są kontynuacją Ariów, którzy w pierwszych stuleciach II tys. p.n.e. dotarli do doliny Swat nad górnym Indusem. Stworzyli tam przyczółek, z którego w późniejszych wiekach opanowywali subkontynent indyjski, kładąc podwaliny pod cywilizację hinduską. Począwszy od 1900 r. p.n.e. stworzyli w dolinie lokalną kulturę, którą archeolodzy nazwali SPGT, czyli Swat Protohistoric Grave Type, znaną rownież jako Cemetery H (cmentarzyska H), położoną w dzisiejszym północnym Pakistanie. Główną cechą odróżniającą ją od porzednich jest zróżnicowanie pochówków. Autochtoni grzebali ciała w drewnianych trumnach, natomiast przybyli z północy Ariowie wprowadzili ciałopalenie oraz inne zróżnicowane sposoby grzebania zmarłych.
więcej u źródła: http://rudaweb.pl/index.php/2019/05/26/czeska-ojczyzna-ariow/