Kurban
Ah this is brilliant. Another linguistic mystery…In my article „Aries must die” I talked about St George’s day rituals from Serbia of which the most important one is sacrificing of a male lamb to St George.
Ach, to jest genialne. Kolejna tajemnica językowa … W moim artykule „Baran musi umrzeć” mówiłem o rytuałach św. Jerzego z Serbii, z których najważniejszym jest ofiarowanie baranka świętego.
Animals sacrificed as part of the religious rituals in Serbia are not picked at random and seem to be in sync with the sequence of animals on zodiac solar wheel. I talked about this in my post „Sacrificial animals„.
Zwierzęta ofiarowane w ramach rytuałów religijnych w Serbii nie są wybierane losowo i wydają się być zsynchronizowane z sekwencją zwierząt na zodiakalnym kole słonecznym. Mówiłem o tym w moim poście „Zwierzęta ofiarne”.
Animals were in Serbia not just sacrificed during religious celebrations. Every new build required a blood sacrifice. A lamb or a cockerel was slaughtered on the foundation stone as well as on the walls just before the roof was put up. I talked about this in my posts „New house” and „Mountain Serbs from Montenegro„.
Zwierzęta były w Serbii nie tylko poświęcone podczas uroczystości religijnych. Każda nowa budowla wymagała poświęcenia krwią. Baranek lub kogut był zabijany na kamieniu fundamentowym, a także na ścianie tuż przed położeniem dachu. Mówiłem o tym w moich postach „Nowy dom” i „Serbowie górscy z Czarnogóry”.
This blood sacrifice is known as „krvavljenje” (blood spilling), Serbian „krv” (blood). The word „okrvaviti” means to „spill blood on something”, to „stain with blood”, like in this ritual performed on Rooster day in Bulgaria when house walls are smeared with cockerel blood for protection.
Ta ofiara krwi jest znana jako „krvavljenje” (rozlew krwi – wykrwawienie), serbski „krv” (krew). Słowo „okrvaviti” oznacza „rozlewać krew na coś”, „plamić krwią”, jak w tym rytuale wykonywanym w dniu Koguta w Bułgarii, kiedy ściany domu są pozmazane krwią kury dla ochrony.
These blood spilling sacrificial rituals are in the Balkans also known as „kurban”, which means „victim, sacrifice”. Official etymology: from Ottoman Turkish „kurban”, from Arabic قُرْبَان (qurbān).
Arabic „qurbān” (sacrifice to God, sacrificial animal, victim) comes from Aramaic „qurbānā” (offering, oblation, sacrifice, Eucharist, gift).
This is an Aramaic amulet depicting Abraham’s Sacrifice of Issac
Te krwawe rytuały ofiarne są na Bałkanach, znane również jako „kurban”, co oznacza „zabójstwo ofiarne”. Oficjalna etymologia: od ottomańskiego tureckiego „kurban”, z arabskiego قُرْبَان (qurbān).
Arabski „qurban” (ofiara Bogu, zwierzę ofiarne, ofiara) pochodzi z aramejskiego „qurbāna” (ofiarowanie, żertwa, ofiara, Eucharystia, dar).
To aramejski amulet przedstawiający Ofiarę Issaca Abrahama
Aramaic „qurbānā” is related to Hebrew „qorbān (ritual sacrifice, as of an animal, victim). Etymology: from Proto-Semitic.
This is a four-horned altar, 9th-8th centuries B.C.E. Beersheba, southern Israel. Interestingly it looks very much like Minoan altar…
Aramejski „qurbānā” jest powiązany z hebrajskim „qorbān (ofiara rytualna, jak zwierzę, ofiara). Etymologia: z proto-semickiego.
Poniżej czteroramienny ołtarz z IX-VIII wieku B.C.E. Beersheba, południowy Izrael. Co ciekawe wygląda bardzo podobnie do ołtarza minojskiego …
The proposed Semitic root is „qrb” (Hebrew: קרב) meaning „be near”. It produces Hebrew „qorbān” (sacrifice), „qarov” (close), „qerovim” (relatives) and Akkadian „aqribtu” (act of offering)
Proponowany rdzeń semicki to „qrb” (hebrajski: קרב), co oznacza „bądź blisko”. Produkuje hebrajskie „qorbān” (ofiara), „qarov” (blisko), „qerovim” (krewni) i akadyjski „aqribtu” (akt ofiary)
Slavic word „krv” comes from Proto-Indo-European „kréwh₂” meaning blood outside the body (as of a wound).
Słowiańskie słowo „krv” pochodzi od Proto-indoeuropejskiego „kréwh”, co oznacza krew poza ciałem (od rany).
The descendants are found in most Indoeuropean languages where they mean „blood, dead body, meet, raw, gore”
Potomkowie tego słowa znajdują się w większości języków indoeuropejskich, gdzie mają na myśli „krew, martwe ciało, spotkanie, surowy, gore”
Sanskrit क्रविस् (kravis) – raw, fresh, carrion
Ancient Greek: κρέας (kréas) – flesh, meet, carcass, body
Germanic: hrawaz – raw, uncooked
Italic: *krowoðos – blood, gore, murder
Balto-Slavic: *krowjos – blood
Celtic: krowos – blood
Sanskryt क्रविस् (kravis) – surowy, świeży, padlina
Starożytna greka: κρέας (kréas) – ciało, spotkanie, tusza, ciało
Germański: hrawaz – surowy, niegotowany
Kursywa: * krowoðos – krew, gore, morderstwo
Bałtosłowiański: * krowjos – krew
Celtic: krowos – krew
Co ciekawe, jedynym językiem indoeuropejskim, który zachował pierwotny korzeń „KRV”, czyli krew, jest serbski, chorwacki i macedoński. [Nie jest to prawda ponieważ w języku polskim także mamy zachowany rdzeń krw w słowie krwawy, wykrwawić, krwisty, krwiak CB]
Wszystkie pozostałe języki indoeuropejskie zmieniły korzeń, ponieważ nie mogły go wymówić. Widzę to dzisiaj, kiedy cudzoziemcy próbują wymawiać serbskie słowa, które składają się tylko z twardych spółgłosek.
Ancient Greek: κρέας (kréas) – flesh, meet, carcass, body (krv -> kr(ea)w -> kre + s)
Germanic: hrawaz – raw, uncooked (krv -> kr(a)w -> hr(a)w -> raw)
Italic: *krowoðos – blood, gore, murder (krv -> kr(o)w -> kru)
Balto-Slavic: *krowjos – blood (krv -> kr(o)w -> kroy)
Celtic: krowos – blood (krv -> kr(o)w -> kr(u)w -> kru)
Wprowadzili więc samogłoskę do oddzielenia KR i V. KRV stał się KRAV lub KROV lub KRUV. Zastąpili też trudne do wymówienia V W, a następnie U i I. Tak więc KRV stał się KROW, KRU, KRI. Albo zastąpili trudny do wymówienia K H, aby KRV stał się HRAW, RAW.
Sanskryt क्रविस् (kravis) – surowy, świeży, padlina (krv -> kr (a) v + jest)
Starożytna greka: κρέας (kréas) – ciało, spotkanie, tusza, ciało (krv -> kr (ea) w -> kre + s)
Germanic: hrawaz – raw, uncooked (krv -> kr (a) w -> hr (a) w -> raw)
Włoski: * krowoðos – krew, gore, morderstwo (krv -> kr (o) w -> kru)
Balto-słowiański: * krowjos – krew (krv -> kr (o) w -> kroy)
Celtycki: krowos – krew (krv -> kr (o) w -> kr (u) w -> kru)
I believe that the original Indoeuropean root word „KRV” meaning blood underwent the same change in Semitic languages. They inserted vowels to separate the hard consonants and they also replaced difficult to pronounce V with B.
Wierzę, że oryginalne indoeuropejskie słowo „KRV” oznaczające krew przeszło tę samą zmianę w językach semickich. Wprowadzili samogłoski, aby rozdzielić twarde spółgłoski, a także zastąpili trudne do wymówienia V B.
A oto pytanie za milion dolarów: W jaki sposób ten korzeń PIE „KRV” oznaczający krew trafił do języków protosemickich? I kiedy to się stało? I dlaczego zachowuje się tylko w językach południowosłowiańskich, które według oficjalnej lingwistyki są najmłodszymi językami indoeuropejskimi?
źródło: http://oldeuropeanculture.blogspot.com/2019/03/kurban.html
[Jak pokazałem powyżej rdzeń ten krv=krw zachował się również w języku polskim np. w formie czasownika krwawić, przymiotnika krwisty, ale także jako rzeczownik: krwiak, krwawica, krwiobieg, krwotok. Dotyczy to nie tylko języka polskiego. W czeskim krwawić – krvácet, słowackie krwiobieg – krvný obeh, krwotok – krvácanie. jest to więc w języku polskim , czeskim i słowackim. Mało tego w języku słowackim rzeczownik krew – krvný CB]