Białystok Online: Sensacyjne odkrycie archeologów- Kultura Łużycka na Podlasiu (VIII wiek p.n.e.)

Sensacyjne odkrycie archeologów- kultura łużycka na Podlasiu

Wielka Zmiana dociera do światka nauki polskiej i do Wikipedii polskojęzycznej?!

Za czasów mojej młodości wszystkie prace naukowe z dziedziny archeologii twierdziły stanowczo, że Kultura Pra-Łużycka nie przekraczała na wchód linii Wisły, tam po tamtej stronie miała istnieć jedynie Kultura Trzciniecka (https://pl.wikipedia.org/wiki/Kultura_trzciniecka#/media/File:Balto-Slavic_lng.png). Było to zapewne podyktowane z góry przez archeologię Moskiewską w czasach prymatu radzieckiej nauki nad wszemi naukami świata oraz ZSRR nad wszemi krajami „demokracji ludowej”. Słowianie musieli koniecznie pochodzić spod Moskwy lub z innej Republiki Radzieckiej. Potem to się zmieniło, ale Niemcy nie uznają do dzisiaj polskiego punktu widzenia na zasięg kultury łużyckiej.

Także obecnie nawet nasza Wikipedia podaje wciąż taką oto definicję obszaru Kultury Łużyckiej:

Kultura Łużycka – kolor zielony

„Zasięg kultury łużyckiej został najszerzej przyjęty przez badaczy polskich, wbrew opiniom archeologów czeskich i niemieckich. Obecnie jednak obserwuje się coraz powszechniejsze przyjmowanie polskiego punktu widzenia co do zasięgu tej kultury[22]. Według tego poglądu kultura łużycka obejmuje swoim zasięgiem niemal całe ziemie polskie, z wyjątkiem północno-wschodnich skrawków kraju, północno-zachodnią i środkową Słowację, północne i środkowe Morawy, północną i północno-wschodnią część Czech, Saksonię, Łużyce, wschodnią Turyngię oraz wschodnią Brandenburgię, zaś w kierunku wschodnim sięga zachodniej części Wołynia.”

No więc od dzisiaj można spokojnie pociągnąć tę mapkę na północ i dodać do dotychczasowych grup tejże kultury, Grupę Podlaską. Moim zdaniem już obecnie należy ją też poszerzyć o cały Wołyń, a w przyszłości, kto wie czy nie okaże się, że spokojnie na obszar Białorusi i całej Ukrainy. Jeśli dodamy do tego niedawne odkrycia o zasięgu Scytów na południu Polski niemalże do Wisły, to zobaczymy zupełnie odmienny obraz Wielkiej Lechii/Królestwa Północy/Wielkiej Scytii niż dotychczas. W innym świetle będzie trzeba też spojrzeć na tzw Najazd Scytów na kulturę łużycką.  Ja twierdzę, że było to starcie, które miało doprowadzić do subordynacji tę część Królestwa SIS (zachodnie regiony Wielkiej Skołotii/Wielką Lechię), która poczuła się tak silna, że odmówiła współpracy z głównym ośrodkiem władzy podczas toczonych wtedy wojen zewnętrznych. Wiemy, że to jest okres (VIII-VI wiek p.n.e.), kiedy Scytowie/Skołoci panowali nad Małą Azją, Judeą, Medią i formującą się potężną Persją, a Królestwo Północy w Europie podbijało Helladę/Romaję.

Fot: Damian Stankiewicz
We wsi Jatwieź Duża (9 km od Suchowoli) archeolodzy z Muzeum Podlaskiego w Białymstoku odkryli silnie ufortyfikowaną osadę Kultury Łużyckiej, której powstanie wstępnie określono na VIII-VI w. p.n.e.

 

– Osada ma kształt idealnego koła o średnicy 80 metrów – mówi Aleksander Piasecki, kierownik prac archeologicznych. – Majdan otoczony jest dwoma wałami ziemnymi, pomiędzy którymi znajdowała się fosa.

Wśród znalezisk są fragmenty ceramiki i narzędzia krzemienne. Przeznaczenie obiektu nie jest jednoznaczne – mógł to być gród obronny, ośrodek władzy, miejsce kultu lub osada łącząca wszystkie wymienione funkcje. Odkrycie może być przełomem w badaniach archeologicznych.

– Do tej pory sądzono, że w tym okresie tereny dzisiejszego Podlasia zamieszkiwały wspólnoty pasterskie i koczownicze, nie tworzące tak potężnych, zaawansowanych technicznie konstrukcji – tłumaczy archeolog Adam Wawrusiewicz. – Do wzniesienia tak dużej osady przy użyciu prymitywnych narzędzi, potrzebna była stabilna struktura społeczna, posiadająca silny ośrodek władzy – ktoś musiał wszystko zaplanować, nadzorować prace i doprowadzić je do finału. Mamy dowód na to, że tereny dzisiejszego Podlasia były znacznie bardziej rozwinięte cywilizacyjnie, niż to tej pory sądzono.

Odkrycie we wsi Jatwieź Duża było możliwe dzięki analizie zdjęć satelitarnych i metodzie laserowego skanowania terenu. Badania, prowadzone celu wykrycia potencjalnych obszarów zalewowych, ujawniają nawet niewielkie różnice w poziomach ukształtowania terenu, a ich wyniki publikowane są w Internecie. Na zdjęciach można wykryć miejsca, w których mogą się znajdować ukryte w ziemi pozostałości dawnych budowli. Cezary Sobczak, pracownik Muzeum Archeologicznego w Warszawie odnalazł w ten sposób gród w Jatwiezi.

– Obecnie mamy informacje na temat kilkudziesięciu podobnych lokalizacji – dodaje Aleksander Piasecki. – Po raz pierwszy udało się na ich podstawie trafić na tak silnie ufortyfikowany gród. Do tej pory mieliśmy do czynienia z osadnictwem otwartym, pozbawionym umocnień.

Wykopaliska mają charakter sondażowy – po zebraniu materiałów do badań naukowych, zostaną zasypane. W najbliższym czasie nie zobaczymy całej konstrukcji grodziska. Podobne wykopaliska prowadzone będą w najbliższym czasie pod Dąbrową Białostocką.

Anna Dycha
anna.d@bialystokonline.pl
Dodam na koniec, że na szczęście Wikipedia z mojego dostępu dnia 26 08 2018 roku –  pod hasłem kultura łużycka, po przedstawieniu koncepcji autochtonistycznej profesorów Kostrzewskiego (prasłowiańskość kultury łużyckiej) i  Hensela (prasłowiańskość już od  kultury ceramiki sznurowej) pisząc o „dzisiejszej” przewadze koncepcji allochtonistycznej profesora Godłowskiego (której, jak wiadomo brak obecnie jakichkolwiek rzeczowych argumentów w starciu z genetyką genealogiczną i językoznawstwem), wprowadza do przedstawionych przez siebie koncepcji o Prasłowianach w Europie, najnowocześniejszą z nich: Koncepcję profesora Alinei’ego!
Cytuję:

„Włoski paleolingwista Mario Alinei, twórca teorii paleolitycznej ciągłości[31], znacznie starsze kultury archeologiczne przypisuje Słowianom. Jego metoda autodatowania lingwistycznego datuje zróżnicowanie językowe wcześniej niż teorie Mariji Gimbutas lub Colina Renfrewa. Alinei wskazuje także na zapożyczenia z języków słowiańskich w ościennych językach, zapożyczenia te przekształcone według reguł transformacji językowych dodatkowo ustalają daty ustalone metodą autodatowania. Alinei twierdzi, że słowiański charakter miały już naddunajskie kultury starčevskie[32] i późniejsze Vinča i Baden. Alinei jednoznacznie krytykuje polityczne pobudki przedwojennej „pangermańskiej ideologii”[33], z wykluczaniem grup słowiańskich z ziem obejmujących kulturę łużycką jako koniecznym następstwem tej ideologii[34].Niektórzy polscy badacze identyfikowali ludność kultury łużyckiej ze wspomnianymi przez Herodota Neurami, na co miałyby wskazywać liczne na obszarze Polski nazwy rzeczne o rdzeniu *nur / *nyr („mokry, wilgotny”)[35]: Nurzec, Ner, Narew. Ponieważ Herodot, umiejscawiający Neurów w dorzeczu Prypeci, Bohu i Dniestru, pisze że przybyli tam ze swoich dawniejszych siedzib, byliby oni zatem ludnością łużycką, która wywędrowała na wschód[36].”

Wielka Zmiana dociera do światka nauki polskiej i do Wikipedii polskojęzycznej?!

Podziel się!