Mahajanapada – Sixteen Great Kingdoms (1500-500 BC)
Mahajanapada – Szesnaście wielkich królestw (1500 – 500 p.n.e.)
„… the Bactria-Margiana Archaeological Complex, or Oxus civilisation, and is peopled by Indo-European tribes…….Climate change from around 2000 BC onwards greatly affects this civilization, denuding it of water as the rains decline. The people are forced to migrate southwards, with some groups crossing the Afghan rivers and the Hindu Kush mountains and enter India between 1700-1500 BC. They eventually form their own kingdoms there such as Magadha, plus Kalinga and Kauravas. ”
Click on the map to enlarge
Kompleks archeologiczny Bactria-Margiana lub cywilizacja Oxus jest zamieszkany przez plemiona indoeuropejskie. Zmiana klimatu od 2000 roku p.n.e. znacznie wpływa na tę cywilizację, niszcząc ją. Gdy deszcze przestały padać ludzie zmuszeni byli do migracji na południe, a niektóre grupy przekraczają wtedy rzeki afgańskie i góry Hindukusz i wchodzą do Indii w latach 1700-1500 p.n.e. W końcu tworzą swoje królestwa, takie jak Magadha, a także Kalinga i Kaurava”.
[Magadha – Kraina Magów Ducha, gdyż dha- dech, dusza, a także dha – dawać , być, istnieć; Kaling – Kraina Kalinów, kalin – czerwony, ognisty jak w owoce kaliny, kalić – rozpalać, ogień w kowarni, kujni, kuźni, kalić = rozżarzać żelazo. Znana postać podań ruskich Kalin Car – Ognisty, Czerwony Car – Czarownik; Kaurawa – Kraj Kurów, znana jest także Kuronia – Kraj Kurów nad zatoka Fińską nad Bałtykiem, w sąsiedztwie Ziemi Wesiów i Istów (Aesti). CB
źródło: http://balkhandshambhala.blogspot.com/2014/07/mahajanapada-sixteen-great-kingdoms.html
„Between 1500 and 500 B.C., 16 city-states that are known as Mahajanapadas emerged in the Indian subcontinent from the west in modern Afghanistan to the east in Bangldesh. These kingdoms were Kasi, Kosala, Anga, Magadha, Vajji, Malla, Chedi, Vatsa, Kuru, Panchala, Machcha, Surasena, Assaka, Avanti, Gandhara, and Kamboja. The largest were Magadha, Kosala, Kuru, and Gandhara…..The Mahajanapadas gave way to the Persian Empire, Alexander’s invasion, and finally to the Indian empire known as Magadha.”
„….the Solasa (sixteen) Mahajanapadas (powerful realms) in 6th to 5th centuries BC…..”
Między 1500 a 500 r p.n.e. 16 miast-państw, znanych jako Mahajanapadas, pojawiło się na subkontynencie indyjskim, od zachodu w obecnym Afganistanie po wschód w dzisiejszym Bangldeszu. Królestwa te to: Kasi, Kosala, Anga, Magadha, Vajji, Malla, Chedi, Vatsa, Kuru, Panchala, Machcha, Surasena, Assaka, Avanti, Gandhara i Kamboja. Największe były: Magadha, Kosala, Kuru i Gandhara ….. Mahajanapadowie ustąpili Imperium Persów i inwazji Aleksandra. Imperium indyjskie było znane jako Magadha „.
„… Solasa (szesnaście) Mahajanapadów (potężne królestwa) w VI do V wieku p.n.e.:
Click on the map to enlarge
„Mahājanapada (Sanskrit: महाजनपद, Mahājanapada, literally „great realm” from maha, „great”, and janapada „foothold of a tribe”, „country”) refers to one of the sixteen kingdoms and oligarchic republics that existed in ancient India from the sixth to fourth centuries BCE. Ancient Buddhist texts like Anguttara Nikaya make frequent reference to sixteen great kingdoms and republics which had evolved and flourished in a belt stretching from Gandhara in the northwest to Anga in the eastern part of the Indian subcontinent and included parts of the trans-Vindhyan region, prior to the rise of Buddhism in India.”
„Mahājanapada (sanskryt: महाजनपद, Mahājanapada, dosłownie” wielka sfera „z maha,” wielka „, i” przynależność do plemienia „janapady”), odnosi się do jednego z szesnastu królestw i oligarchicznych republik, które istniały w starożytnych Indiach od od szóstego do czwartego wieku p.n.e.. W starożytnych tekstach buddyjskich, takich jak Anguttara Nikaya, często nawiązuje się do szesnastu wielkich królestw i republik, które ewoluowały i rozkwitły w pasie rozciągającym się od Gandhara na północnym zachodzie po Anga we wschodniej części subkontynentu indyjskiego i obejmowały części region transvindhyan, przed powstaniem buddyzmu w Indiach „.
[Wprost w językach słowiańskich można tłumaczyć nazwę skreolizowaną w Indiach w zetknięciu Ariów z ludami drawidyjskimi (R2) i innymi „janapady” – jako pierwotną prascyto-isto-słowiańską (SIS) „jąt-pagi” – okręgi objęte władzą, czyli ośrodki władzy, albo inaczej władcze jądra-okręgów pągów-pagów (pag – pąk , pęk – nazwa ośrodka znana także u Słowian Zachodnich i Bałtów od Ślaska po Nadłabie i całe Pomorze. Człon Jąt/Ja ukształtował zarówno nazwę Ilmerów – Jil-Morów, Jąt-Morów, Jistów-Istów-Aesti (Let-Gali/Łotygołów i Let-Winilów/Litwinów), Jistów (Estończyków), Jąć-Wingów (Jąt-Wenedów, Jaćwingów) na Północy nad Morzem Bałtyckim, jak też na południu Europy, gdzie zwano ich Ilirami – Jil-Irami, Jąt-Ariami, Jąt-Harami, Jil-iriami, jak także w Indiach Północnych, gdzie występuje nazwa ludu Koszanów/Koszatyrsów – Ksztarijów, jak i Jakoszanów, Ja-Koszanów, Jąto-Koszanów. Hanat (Huni-Gunie-Konni) to nic innego jak Janat, lub Ganat, Jana-Pada – jednorodne plemię. Na pewno słyszeliście o grodzie na Połabiu zwanym Gana, to samo to dawni Indyjscy Gan-d-Harowie czy dzisiejszy Kanda-Har] CB.
„Early Vedic texts attest several Janas or tribes of the Indo-Aryans, living in a semi-nomadic tribal state and fighting among themselves and with other Non-Aryan tribes for cows, sheep and green pastures. These early Vedic Janas later coalesced into the Janapadas of the Epic Age……The term „Janapada” literally means the foothold of a tribe. The fact that Janapada is derived from Jana points to an early stage of land-taking by the Jana tribe for a settled way of life. This process of first settlement on land had completed its final stage prior to the times of the Buddha and Pāṇini. The Pre-Buddhist north-west region of the Indian sub-continent was divided into several Janapadas demarcated from each other by boundaries. In Pāṇini, Janapada stands for country and Janapadin for its citizenry. Each of these Janapadas was named after the Kshatriya tribe (or the Kshatriya Jana) who had settled therein. The Buddhist and other texts only incidentally refer to sixteen great nations (Solasa Mahajanapadas) which were in existence before the time of Buddha. They do not give any connected history except in the case of Magadha. The Buddhist Anguttara Nikaya, at several places, gives a list of sixteen great nations:
„Wczesne teksty wedyjskie dają świadectwo istnienia kilku Janów (jątpagów) lub plemion Indo-Aryjczyków, żyjących w pół-nomadycznym państwie plemiennym i walczących między sobą oraz z innymi plemionami nie-aryjskimi o krowy, owce i pastwiska zielone. Te wczesne wedyjskie Jany (janpagi) później połączyły się w Janapada w epoce epickiej …… Termin „Janapada” dosłownie oznacza jądro/oparcie/centrum plemienne. Fakt, że Janapada wywodzi się z Jana, wskazuje na wczesny etap przejęcia ziemi przez plemię (Jana – Jątów, Jątpągów) w taki sposób, że życie pierwszych osad na tej ziemi zakończyło się z ostatnim etapem poprzedzającym okresy Buddy i Pāṇiniego. Pre-buddyjski region północny-zachód subkontynentu indyjskiego został podzielony na kilka Janapadas rozgraniczonych od siebie granicami. Każda z tych Janapadas została nazwana po plemieniu Kshatriya (lub Kshatriya Jana – Koszetyrsów), które tam osiadło, a teksty buddyjskie i inne teksty nawiązują jedynie do szesnastu wspaniałych narodów (np. w Solasa Mahajanapadas), które istniały przed czasem Buddy. Nie dają żadnych powiązanych historii, z wyjątkiem Magadhy. Buddyjski tekst Anguttara Nikaya, w kilku miejscach, podaje listę tych szesnastu wielkich narodów:
[Słowo jana – oznacza także „dzieje”, „wydarzenia”, „zapis dziejów”. Jak wiadomo w ośrodku opolnym, pągu, jącie słowiano-aryjskim w samym centrum rosło Drzewo Świata/Życia, zwane Zapisem. Pod tym drzewem zbierała się starszyzna i odbywano sądy starowieku. Stąd jana – zapis (np. Ramajana – dzieje Ramy itp).
Określenie „półnomadyczne państwa plemienne” jest mylące. Oczywiście, że w okresie wędrówki na południe można nazywać ich nomadami, także w związku z uprawianym przez nich pasterstwem, ale byli oni przecież rolnikami i twórcami kultury i cywilizacji nad Morzem Koszpijskim (Kaspijskim) , nad Aralem i w Środkowej Azji w której budowano wielkie kamienne miasta, i która ukształtowała całą kulturę i cywilizację Indii nadając jej wyraz, jaki widzimy do dnia dzisiejszego. Jest dla mnie zrozumiałe, że tak jak Grecy pomniejszali znaczenie kultury i potęgi Scytów, Amazonek i Ludów Północy, a Rzymianie postponowali Ludy Północy określając je barbarzyńskimi, tak i w Epoce Buddyjskiej pomniejszano znaczenie cywilizacyjne królestw przedbuddyjskich. CB]
Kosala….According to the Buddhist text Anguttara Nikaya and the Jaina text, the Bhagavati Sutra, Kosala was one of the Solasa (sixteen) Mahajanapadas (powerful realms) in 6th to 5th centuries BC…… Shravasti is recorded as the capital of Kosala during the Mahajanapada period (6th-5th centuries BC)….A Buddhist text, the Majjhima Nikaya mentions Buddha as a Kosalan (which indicates that Kosala may have subjugated the Shakya clan, which the Buddha is traditionally believed to have belonged to)
Kosala ….
Zgodnie z tekstem buddyjskim Anguttara Nikaya i tekstem Jaina, Bhagavati Sutra, Kosala była jedną z Solasa (Szesnastu) Mahajanapadas (potężne królestwa) w VI i V wieku p.n.e. …… Za stolicę Kosali uważa się w okresie Mahajanapada (VI-V w. p.n.e.) Shravasti [Śra-Vasti C.B.]…. Tekst buddyjski, Majjhima Nikaya wspomina Buddę jako Kosalana (co wskazuje, że Kosala mogła podbić klan Shakya, do którego jak się y tradycyjnie uważa należał Buddha).
[Kos-Alan – Kosz-Halanowie – Kosz-Hałowie, Koszałowie/Kosalowie – nazwa złożona, podobnie jak Kosze-tyrsowie/Koszatyrsowie/Kosztryjowie/Kszatrijowie, czy Jąt-koszanowie/Jakoszanie. Halanowie są dobrze znani znad Morza Czarnego jako (H)Alanowie. CB]
Kashi….King Brihadratha of Kasi had conquered Kosala but Kasi was later incorporated into Kosala by King Kansa during Buddha’s time.
Magadha….an active center of Jainism in ancient times.
Vriji….The Second Buddhist Council was held at Vaishali. The Licchavis were followers of Buddha. Buddha is said to have visited them on many occasions.
Malla….Kuśināra and Pava are very important in the history of Buddhism and Jainism since Buddha and Lord Mahavira, the 24th Tirthankara took their last meals at Kushinara and Pava/Pavapuri respectively.
Chedi….The Chedis were an ancient people of India and are mentioned in the Rigveda
Vatsa (or Vamsa)….Udayana was the ruler of Vatsa in the sixth century BC, the time of Buddha. He was very powerful, warlike and fond of hunting. Initially king Udayana was opposed to Buddhism but later became a follower of Buddha and made Buddhism the state religion.
Kuru….The Kurus of the Buddhist period did not occupy the same position as they did in the Vedic period but they continued to enjoy their ancient reputation for deep wisdom and sound health.
Panchala…. corresponded to modern Budaun, Farrukhabad and the adjoining districts of Uttar Pradesh.
Machcha (or Matsya)…. In Pali literature, the Matsyas are usually associated with the Surasenas.
Surasena….Avantiputra, the king of Surasena was the first among the chief disciples of Buddha, through whose help Buddhism gained ground in Mathura country.
Assaka (or Asmaka)…. located on the banks of the river Godavari (south of the Vindhya mountains).
Avanti….an important center of Buddhism and some of the leading theras and theris were born and resided there.
Kashi …. Król Brihadratha z Kasi podbił Kosala, ale Kasi została później włączona do Kosali przez króla Kansę podczas czasów Buddy.
Magdalha …. aktywnym centrum Jainizmu w czasach starożytnych.
Vriji …. Drugi Sobór Buddyjski odbył się w Vaishali. Licchawis byli wyznawcami Buddy. Budda mówi, że odwiedził ich wielokrotnie.
Malla …. Kuśināra i Pava są bardzo ważne w historii buddyzmu i jemizmu od czasów Buddy i Pana Mahaviry, 24. Tirthankara wzięła ostatni posiłek w Kushinara i Pava / Pavapuri odpowiednio.
Chedi …. Chedi byli starożytnymi Hindiami i są wspomniani w Rygwedzie
Vatsa (lub Vamsa) …. Udayana był władcą Vatsa w VI wieku pne, czas Buddy. Był bardzo potężny, wojowniczy i lubił polowania. Początkowo król Udayana był przeciwny buddyzmowi, ale później stał się zwolennikiem Buddy i uczynił buddyzm religią państwową.
Kuru …. Kurus z okresu buddyjskiego nie zajmuje tego samego miejsca co w czasach wedyjskich, ale nadal cieszyli się swoją starożytną reputacją o głębokiej mądrości i zdrowiu.
Panchala …. odpowiada współczesnym Budaun, Farrukhabad i sąsiednim dzielnicom Uttar Pradesh.
Machcha (lub Matsya) …. W literaturze w Pali, Matsyowie są zwykle związani z Surasenami.
Surasena …. Avantiputra, król Surasena, był pierwszym spośród głównych uczniów Buddy, dzięki którym Budda zdobył ziemię w kraju Mathura.
Assaka (lub Asmaka) …. położony nad brzegiem rzeki Godavari (na południe od gór Vindhya).
Avanti …. urodził się i zamieszkiwał ważne centrum buddyzmu, niektóre z wiodących teras i theris.
Gandhara….”Gandhāra (Sanskrit: गन्धार, Pashto: ګندارا, Urdu: گندھارا) was an ancient kingdom in the Swat and Kabul river valleys and the Pothohar Plateau, in modern-day states of northern Pakistan and northeastern Afghanistan…..The Kingdom of Gandhara lasted from the Vedic period (c. 1500-500 BC) to the 11th century AD. As a center of Buddhist culture, it attained its height from the 1st century to the 5th century under the Kushan Kings. The Persian term Shahi is used by history writer Al-Biruni to refer to the ruling dynasty that took over from the Kabul Shahi and ruled the region during the period prior to Muslim conquests of the 10th and 11th centuries…..A Persian form of the name, Gandara, is mentioned by Herodotus: ‚the city of Caspatyrus in Gandara (Κασπάτυρος, πόλις Γανδαρική).’……on the identity of Caspatyrus, there have been two opinions, one equating it with Kabul, the other with the name of Kashmir (Kasyapa pur, condensed to Kaspapur as found in Hecataeus)…..The Gandhāri people were settled since the Vedic times on the banks of the Kabul River (aka Sita).
Gandhara …. „Gandhara (sanskryt: गन्धार, Pashto: ګندارا, urdu: گندھارا) była starożytnym królestwem w dolinach rzeki Swat i Kabul i płaskowyżu Pothohar, we współczesnych stanach północnego Pakistanu i północno-wschodnim Afganistanie. …. Królestwo Gandhary trwało od czasów wedyjskich (ok. 1500-500 pne) do XI w. W centrum kultury buddyjskiej osiągnęło szczyt rozwoju od 1 wieku do 5 wieku pod królami Kushan. (Kuszan/Koszanów – Białych Hunów). Perski termin Shahi jest używany przez pisarza historycznego Al-Biruni do odwoływania się do dynastii rządzącej, która przejęła od Kabulu Shahi i rządziła regionem w okresie przed muzułmańskimi podbojami X i XI w. ….. Perską formę imienia Gandara, wspomina Herodot: „miasto Caspatyrus w Gandarze (Κασπάτυρος, πόλις Γανδαρική)” … w sprawie tożsamości Caspatyrus, były dwie opinie, jednoznaczne z Kabulem , drugi z imieniem Kaszmir (Kasyapa pur , skondensowany do Kaspapuru, jak stwierdzono w Hecataeus) ….. Ludzie ludu Gandharowie osiedlili się w czasach wedyjskich na brzegach rzeki Kabul (aka Sita).
Kamboja….”The Kambojas were a Kshatriya tribe of Iron Age India, frequently mentioned in Sanskrit and Pali literature. Modern scholars conclude that the Kambojas were an Avestan speaking Eastern Iranian tribe who later settled in at the boundary of the ancient India……The ancient Kambojas were an Indo-Iranian tribe. They are however, sometimes described as Indo-Aryans and sometimes as having both Indian and Iranian affinities. The Kambojas are also described as a royal clan of the Sakas…..The earliest reference to the Kamboja is in the works of Pāṇini, around the 5th century BC..The confederation of the Kambojas may have stretched from the valley of Rajauri in the south-western part of Kashmir to the Hindu Kush Range; in the south–west the borders extended probably as far as the regions of Kabul, Ghazni and Kandahar, with the nucleus in the area north-east of the present day Kabul, between the Hindu Kush Range and the Kunar river, including Kapisa possibly extending from the Kabul valleys to Kandahar…..others locate the Kambojas and the Parama-Kambojas in the areas spanning Balkh, Badakshan, the Pamirs and Kafiristan……”
Kamboja …. „Kambojowie byli plemieniem Kshatriya z czasów epoki żelaza w Indiach, często wymienianymi w literaturze sanskrytu i pali. Nowożytni uczeni stwierdzili, że Kambojas byli plemieniem wschodnim Irańczyków zapisanym przez Awestę, które później osiedliło się na granicy starożytnych Indii. ….. Starożytni Kambojowie byli plemieniem indoeuropejskim, czasami określanym jako Indo-Aryjczycy, a czasami jako zarówno indyjskie, jak i irańskie. Kambojowie są również opisani jako królewski klan Saków … Najwcześniejsze odniesienie do Kamboja znajduje się w dziełach Pāini, ok. 5 wieku p.n.e.. Konfederacja Kambej rozciągała się z doliny Rajauri w południowo-zachodniej części Kaszmiru do hinduistycznego regionu Kush; na południowym zachodzie granice rozciągały się prawdopodobnie w okolicach Kabulu, Ghazni i Kandahar, a jądro na obszarze na północny wschód od dzisiejszego Kabulu, między hinduistycznym Kiszem a rzeką Kunar, w tym Kapisa, które prawdopodobnie rozciąga się od doliny Kabul do Kandahar ….. inni lokalizują Kambojas i Parama-Kambojas w okolicach Balkh, Badakshan, Pamirs i Kafiristan …… „
[W sanskrycie Kambujadesza, gdzie desza – kraj, dziedzina, ziemia. Kam-Bujanowie lub Kam-Bojowie, aryjscy scytyjscy, pochodzacy z Saków Królewskich bojowie-bojownicy/wojowie-wojownicy, pierwotnie zamieszkiwali Bujanię nad Jeziorem Bałchasz. Plemię Bojów-Bojanów jak i wieszcz o imieniu Bojan-Bujan znani są z obszaru panońsko-słowacko-ukraińskiego. CB.]
Click on the map to enlarge
„The Vedic period (or Vedic age) (ca.1750–500 BCE) was the period in Indian history during which the Vedas, the oldest scriptures of Hinduism, were composed…..During the early part of the Vedic period, the Indo-Aryans settled into northern India, bringing with them their specific religious traditions. The associated culture (sometimes referred to as Vedic civilization) was initially a tribal, pastoral society centred in the northwestern parts of the Indian subcontinent; it spread after 1200 BCE to the Ganges Plain, as it was shaped by increasing settled agriculture, a hierarchy of four social classes, and the emergence of monarchical, state-level polities…The end of the Vedic period witnessed the rise of large, urbanized states as well as of shramana movements (including Jainism and Buddhism) which challenged the Vedic orthodoxy.”
„Okres wedyjski (ok. 1750-500 pne) był okresem indyjskiej historii, podczas którego składano/komponowano Vedy, najstarsze pisma święte hinduizmu. Na początku okresu wedyjskiego, Indo-Aryjczycy osiedlali się w północnych Indiach, przynosząc ze sobą specyficzne tradycje religijne. Kultura ta (czasami określana jako cywilizacja wedyjska) była początkowo plemiennym, duszpasterskim społeczeństwem, położonym w północno-zachodniej części subkontynentu indyjskiego, rozprzestrzeniona po 1200 pne do Równiny Gangesu, kształtowała się dzięki upowszechnianiu upraw rolnych, budując hierarchię czterech klas społecznych oraz monarchie polityczne na poziomie państwowym … Koniec okresu wedyjskiego wiąże się z wzrostem dużych, zurbanizowanych stanów w odniesieniu do ruchów szramany (w tym dżinizmu i buddyzmu), które zakwestionowały ortodoksję wedyjską”.
Click on the map to enlarge
„The main deities of the Vedic pantheon were Indra, Agni (the sacrificial fire), and Soma and some deities of social order such as Mitra–Varuna, Aryaman, Bhaga and Amsa, further nature deities such as Surya (the Sun), Vayu (the wind), Prithivi (the earth). Goddesses included Ushas (the dawn), Prithvi and Aditi (the mother of the Aditya gods or sometimes the cow). Rivers, especially Saraswati, were also considered goddesses. Deities were not viewed as all-powerful. The relationship between humans and the deity was one of transaction, with Agni (the sacrificial fire) taking the role of messenger between the two. Strong traces of a common Indo-Iranian religion remain visible, especially in the Soma cult and the fire worship, both of which are preserved in Zoroastrianism.”
„Głównymi bóstwami panteonu wedyjskiego były: Indra, Agni (ogień ofiarny) i Soma oraz niektóre bóstwa porządku społecznego, takie jak Mitra-Varuna, Aryaman, Bhaga i Amsa, inne bóstwa natury takie jak Surya (Słońce), Vayu (wiatr), Prithivi (ziemia) i bogini – Ushas (świt), Prithvi i Aditi (matka bogów Adityi, a niekiedy krowa). Rzeki, a zwłaszcza Saraswati, również uważane były za boginie. Wszechmocne relacje między ludźmi a bóstwami były rodzajem transakcji, a Agni (ogień ofiarniczy) objął rolę posłańca między nimi. Silne ślady wspólnej religii indo-irańskiej pozostają widoczne, zwłaszcza w kulcie Somy i uwielbieniu ognia, oba zachowane w Zoroastrianizmie „.
Indo-European Numerals……edited by Jadranka Gvozdanovic