Irlandczycy w swoich legendach twierdzą, że pismo przyniósł im scytyjski król. Nie wiadomo jednak kiedy Fénius Farsaid przybył na Zieloną Wyspę, ani czy był Scytą bądź tylko pochodził z szeroko pojętej Scytii, a jego ród był z Mazur. Bałtem był, Słowianinem czy Celtem? Może zwał się w rodowitym języku Weniusz Warszyd (jak sugeruje Czesław Białczyński). Odpowiedzi siłą rzeczy nie będą precyzyjne, bo wydarzenia sprzed tysięcy lat nie mogą być dokładnie odtworzone, a jeszcze przez stulecia niszczono świadectwa starej kultury. Przecież okoliczności śmierci niejakiego Adolfa H., największego dyktatora XX w. n.e., nadal wzbudzają sensacyjne interpretacje, a dotyczą czasów niedawnych i wszechstronnie udokumentowanych.
źródło: http://rudaweb.pl/index.php/2017/12/07/scytyjski-krol-scoti-i-kurpiowie/
Nie znamy nawet mogiły Farsaida, by spróbować odkryć jego szczątki i określić zapisany w genach ród króla. Wiadomo, że Irlandczycy przypisują mu wynalezienie alfabeta Ogham i języka gaelickiego. Był legendarnym królem Scytii, który pojawia się w różnych wersjach irlandzkiej mitologii (a raczej tradycji historycznej), a także synem Boatha i wnukiem Magoga, który z kolei był synem Jafeta. Kraina Magog miała znajdować się w Anatolii i/lub na północ od Morza Czarnego (Ukraina), gdzie osiedli też potomkowie Gomera, brata Magoga. Jan Długosz w swoich „Rocznikach” napisał: „Siódmy syn Jafeta [syna Noego – dop. RudaWeb], Magog, od którego idą Scytowie, zwani także Massagetami, Gotowie, Swewowie, Alanowie i Hunnowie. Ci są synami Jafeta, którego ojcem był Noe, a tego zrodził Lamech. Trzeci na koniec syn Alana, Negno, czterech synów był ojcem, a tych imiona są: Wandal, od którego nazwisko wzięli Wandalowie, teraz Polakami zwani. Potomek więc synów Jafeta, Negno, ojciec wszystkich Sławian, wyszedłszy z równin Sennaar, i przebywszy Chaldeę a następnie Grecyą, z synami, krewnymi i gromadą swoją siadł około morza Czarnego i rzeki Istru, którą teraz nazywamy Dunajem”. Jak wynika z dalszej opowieści Długosza, z ziem „koło rzeki Istru” wyszli Lech i Czech – potomkowie w linii prostej Magoga. Według naszej rekonstrukcji, Lę(ec)h dał początek cywilizacji Lę(ec)hów między Łabą a Wisłą około 7 tys. lat temu. Archeolodzy od tych czasów stwierdzają opanowywanie ziem dzisiejszej Polski przez rolników znad Dunaju (Istru), a potwierdzają to antropologowie fizyczni i genetycy genealogiczni. Ród ten miał należeć do tzw. Czerwonych Nordów i charakteryzować się haplogrupami męskimi R1a i R1b.
więcej u źródła: http://rudaweb.pl/index.php/2017/12/07/scytyjski-krol-scoti-i-kurpiowie/