Akademicka nauka przyznaje autorstwo pisma Sumerom, którzy byli ludem pasterskim. Koło według niej także wywodzi się z Mezopotamii. Dowody archeologii i innych nauk, które nie mieszczą się w tym dogmacie są odrzucane na „śmietnik” historii. Podczas gdy kultura Vincza rozwijała się w południowo-wschodniej Europie w okresie 5.000-4.000 p.n.e. to cywilizacja Sumeru rozwijała się od 4.300 do 3.100 roku p.n.e. To w tym okresie miało powstać w Sumerze pismo według Akademików.
Pierwsze odkrycia z terenów kultury Vincza pochodzą z 1908 roku i jest ona dzielona przez archeologów na 4 fazy: A, B, C, D. Dwie pierwsze są starsze, to Turdaş, albo Vinča A i B. Kolejne są młodsze, a nazywa się je Pločnik, lub Vinča C i D. Kultura Vincza ma oczywiście swoją późniejszą kontynuację i rozwinięcia, a także bliskie związki między innymi z kulturą Cucuteni (zwaną też kulturą trypolską lub Cucuteni-Trypole) tworzoną głównie przez ludność o haplogrupie R1a. Kultura ta znana jest z tego, że budowała protomiasta, a właściwie ośrodki miejskie jakich nie znał współczesny tamtym czasom Egipt czy Mezopotamia. Obejmowały one obszar i 150 hektarów, a zamieszkiwało takie miasto 12 – 15 tysięcy ludzi. Miasta Międzyrzecza i Egiptu nie przekraczały 30 hektarów. Piszę to na uboczu – jednakże proszę o zapamiętanie, bo do podsumowania twierdzeń Akademików będzie jak znalazł.
Co takiego ważnego znaleziono na terenach kultury Vincza? Np. około tysiąca glinianych statuetek przedstawiających kobietę (siedzącą lub stojącą). Odkryto tutaj warsztat metalurgiczny w Pločniku, co przesunęło epokę miedzi w Europie o 500 lat wstecz. Zajmowano się tu przeważnie pasterstwem, hodowlą zwierząt i uprawą roli. Hodowano: bydło, kozy i świnie, uprawiano zaś pszenicę, jęczmień, soczewicę i groch. Kopano miedź, a może nawet i węgiel (kopalnia w Rudnej Gławie datowana jest na ok. 5.000 lat p.n.e.). Prowadzono wymianę dóbr, sprzedawano zboże i wyroby metalowe, miedziane, a kupowano sól i obsydian.
Największe osady kultury Vincza to: Divostin, Potporanj, Selevac, Pločnik, Predionica Liobcova oraz Ujvar. Społeczność tej kultury (https://bialczynski.pl/tag/pismo-vinca/) tworzyli Staroeuropejczycy (haplogrupa I2) oraz Scyto-Słowianie, czy Prasłowianie – haplogrupa R1a.
Czy kultura Vincza stworzyła swoje własne pismo? Zdają się to potwierdzać zebrane i nadesłane przez jednego z naszych przyjaciół zdjęcia artefaktów archeologicznych załączonych pod artykułem. Symbole religijne i solarne z Turdaş-Vinča są identyczne jak znajdowane w obszarze późniejszej kultury przedłużyckiej i łużyckiej. Jeżeli zostanie w dostatecznym stopniu udowodnione, że znaki Vincza to znaki pisma, co do czego niektórzy naukowcy nie mają już dzisiaj wątpliwości, to okaże się ono pierwszym alfabetem prasłowiańskim i w dodatku najstarszym na świecie, wyprzedzającym Sumer oraz kulturę minojską (współtworzoną przez Słowian) o 2000-1000 lat.
Podsumowanie
Na tysiąc lat przed cywilizacją Sumeru istniała i działała w Europie południowo-wschodniej kultura Vincza, która posiadała pismo, rzemiosło, sztukę, zajmowała się rolnictwem i wydobyciem metali oraz obróbką miedzi. Kulturę tę współtworzyli Prasłowianie (którzy zjawili się Europie ok. 8000 r p.n.e.) oraz Staroeuropejczycy (przybywający w Europie od ok. 30 000 lat). Wielu badaczy uważa, że kultura Vincza stworzyła podwaliny dla kultury minojskiej; dowodem na, to jest ścisłe pokrewieństwo symboli religijnych obu kultur oraz podobieństwo pisma Vincza do minojskiego pisma linearnego „A”. Zatem nawet jeśli nie uznalibyśmy znaków pisma Vincza za alfabet to z pewnością stały się one podwaliną linearnego alfabetu minojskiego. Na ten temat jednak polecam artykuł który dowodzi , ze pisma Vincza wyewoluowało także pismo Sumeru a z pewnością późniejsza łacina. Tyle o piśmie.
Ortodoksyjna nauka akademicka wbrew zdrowemu rozsądkowi przypisuje stworzenie koła tylko i wyłącznie cywilizacji Mezopotamii (ok. 3000 p.n.e) oraz Egiptu (ok. 3300 p.n.e). Tymczasem najstarsze znalezisko przedstawiające koło pochodzi z Polski, z Bronocic (woj. świętokrzyskie). Waza z Bronocic liczy sobie 5500 lat, czyli pochodzi z ok. 3500 r p.n.e. Na tej wazie znajduje się wizerunek wozu z kołami – najstarszy na świecie. Znaleziono tu także rogi wołu z charakterystycznymi wytarciami od powroza stanowiącego uprzęż do ciągnięcia wozu. Zatem początku koła nie należy szukać tylko i wyłącznie w Mezopotamii i Egipcie, ale co najmniej także na Słowiańszczyźnie.
Waza z Bronocic
ZESTAWIENIE ZNAKÓW I SYMBOLI KULTURY VINCA
MODEL ŚWIĄTYNI POKRYTY PISMEM – KULTURA VINCA
PISMO KULTURY VINCA NA TLE PISM INNYCH LUDÓW
TRYPOLSKIE PROTOMIASTO
WAZA Z BRONOCIC
TABLICZKA Z GRADESNICY – KULTURA VINCA
SYMBOLE RELIGIJNE I SOLARNE – KULTURA VINCA
DRUGA TABLICZKA Z GRADESNICY – KULTURA VINCA
Uzupełnienie 2017:
Dodam dla porządku, że Kultura Vincza (Vinca, a nie Vincha – jak to zapisuje transkrypcja germańska, czyli po prostu „wincza” w słowiańskiej wymowie) nazwana tak od miejsca pierwszych znalezisk w miejscowości Vincza, która stała się częścią Belgradu oczywiście „przypadkiem tylko” koresponduje z Venec – Wenecja i Vinidi – Wenedia.
Tych wszystkich rzeczy, które tutaj tak łatwo ogicznie się łączą nie da się rzecz jasna połączyć ze Słowianami i ich obecnością w Europie od około 8000 roku p.n.e. tylko pod warunkiem, że nie uznaje się za obowiązujące wyników badawczych nauki ścisłej, jaką jest genetyka genealogiczna.
Według prawodawców analiza genetyczna DNA wystarczy by z 99% pewnością zidentyfikować zbrodniarza, zabójcę i skazać go na karę śmierci, lub dożywocie, czyli zadecydować o życiu lub śmierci człowieka, ale dla „nauki akademickiej” nie jest ona wystarczająco pewnym narzędziem dla weryfikacji opisowych, opartych na spekulacjach teorii cywilizacyjnych budowanych przez archeologów i historyków.
Zabawna niekonsekwencja.
CB
Czytajcie też:
Czy tablice Cywilizacji Naddunajskiej (kultury Vincza) to najstarsze pismo świata?
