Głagolica  pierwszym alfabetem świata – z rosyjskiej strony

Глаголица. Первый в мире алфавит появился на Руси.

(po części zgadzam się z tym tytułem i wywodami autora, pod podstawowym warunkiem, że Ruś rozumiana jest głównie jako Słowiańszczyzna, czyli Nur-Rusja [Kharia- Haria-Aria, Nuria oraz Budynowia] Starożytna i Starożytna Wenetia,  a nie Rosja) CB.

07.11.2015

Первый в мире алфавит появился на Руси.

У директора Волгоградского института художественного образования Николая Таранова много званий: каллиграф, доктор педагогических наук, кандидат искусствоведения, профессор, член Союза художников России. Но мало кто знает, что он еще изучает символы. И, занимаясь этим, он вышел на «детективный след» и совершил удивительное открытие.
Кто придумал славянскую азбуку?

[ Dyrektor Wołgogradzkiego Instytutu Edukacji Artystycznej Nikołaj Taranov posiada wiele tytułów: kaligrafa, doktora nauk pedagogicznych, profesora sztuki, członka Związku Artystów Rosji. Ale niewiele osób wie, że oprócz tego studiuje on symbolikę. Zajmując się zaś nią wszedł na ścieżkę detektywistyczną I w ten sposób, ciągnął, „szlak detektywa” i dokonał zaskakującego odkrycia.
Kto wymyślił słowiański alfabet?]

Казалось бы, это известно всем: Кирилл и Мефодий, которых православная церковь за эту заслугу называет равноапостольными. Но какую именно азбуку придумал Кирилл — кириллицу или глаголицу? (Мефодий, это известно и доказано, во всем поддерживал брата, но «мозгом операции» и образованным человеком, знавшим много языков, был именно монах Кирилл). Об этом в научном мире до сих пор идут споры. Одни исследователи-слависты говорят: «Кириллицу! Она и названа в честь создателя». Другие возражают: «Глаголицу! Первая буква этой азбуки выглядит, как крест. Кирилл — монах. Это — знак». Утверждается также, что до труда Кирилла никакой письменности на Руси не было. Профессор Николай Таранов с этим категорически не согласен.
— Утверждение, что на Руси никакой письменности не было до Кирилла и Мефодия, основано на одном единственном документе — «Сказании о письменах» черноризца Храбра, найденного в Болгарии, — говорит Николай Таранов. — Есть 73 списка с этого свитка, причем в разных копиях из-за погрешностей перевода или ошибок писцов совершенно разные версии ключевой для нас фразы. В одном варианте: «славяне до Кирилла не имели книг», в другом — «букв», но при этом автор указывает: «писали они чертами и резами». Интересно, что арабские путешественники, посещавшие Русь еще в VIII веке, то есть еще до Рюрика и тем более до Кирилла, описали похороны одного русского князя: «После похорон воины его что-то написали на белом дереве (березе) в честь князя, а затем, сев на коней, удалились». И в «Житии Кирилла», известном Русской православной церкви, читаем: «В городе Корсуне Кирилл встретил русина (русского), у которого были с собой книги, написанные русскими письменами». Кирилл (у него мать была славянкой) достал какие-то свои письма и с их помощью стал читать те самые книги русина. Причем это были не тонкие книжки. Это были, как утверждается в том же «Житии Кирилла», переведенные на русский «Псалтырь» и «Евангелие». О том, что своя азбука на Руси была задолго до Кирилла, есть много свидетельств. И Ломоносов о том же говорил. Он приводил в доказательство свидетельство Римского папы VIII, современника Кирилла, в которых утверждается, что Кирилл эти письмена не изобрел, а вновь открыл.

[Zdawałoby się, ze wszystkim jest wiadome: Cyryl i Metody, którym Kościół Prawosławny za te zasługi nadał godność świętych. Lecz jaki alfabet  wymyślił Cyryl – cyrylicę czy głagolicę? Metody, co jest znane  i udokumentowane we wszystkim wspierał brata Cyryla, ale „mózgiem operacji” i osobą wykształconą, która znała wiele języków, był mnich Cyryl. Na ten właśnie temat w świecie nauki do dzisiaj toczą się ciągłe spory. Niektórzy naukowcy twierdzą, że słowiańską cyrylicę, wszak jej nazwa pochodzi od pochodzi od twórcy. Inni mówią że głagolicę! Pierwsza litera tego alfabetu wygląda jak krzyż. Cyryl był mnichem więc to jest z jego strony wskazówka, znak. Twierdzi się również, że zanim Cyryl nie przystąpił do wymyślenia swojego pisma w Rosji nie używano w ogóle żadnego pisma. Profesor Nikołaj Taranow całkowicie się z tym nie zgadza.
Stwierdzenia, że w Rosji nie było pisma czasów Cyryla i Metodego, dokonano na podstawie jednego jedynego dokumentu – „Traktatu o literach” Czarnorieżca Chrabra, znalezionych w Bułgarii – mówi Nikołaj  Taranow. – Jest to listek 73 zwoju, przy czym z różnych egzemplarzy ze względu na błędy w tłumaczeniu lub błędy skrybów wyłaniają się zupełnie różne wersje kluczowej dla nas frazy. W jednej z kopii jest zapisane „Słowianie do Cyryla nie mieli ksiąg”, w innej – „liter”, ale autor tekstu stwierdza zaraz, „pisali przy pomocy czert i rez.” Co ciekawe, arabscy podróżnicy, którzy odwiedzali kraje słowiańskie i Ruś jeszcze w VIII wieku, czyli przed czasami Ruryka, a na pewno przed czasem gdy Cyryl wymyślił słowiańskie pismo opisują pogrzeb ruskiego księcia, „Po pogrzebie jego wojownicy napisali coś na białym drewnie (brzozy) na cześć księcia, a następnie dosiedli koni i oddalili się.” A w słynnym Żywocie Cyryla Ruskiego Kościoła Prawosławnego, czytamy: „W mieście Korsuniu Cyryl spotkał Rusina, który miał ze sobą książki napisane ruskimi literami.” Cyryl (jego matka była Słowianką) wziął od niego listy i przy ich pomocy, uczył się czytać książki po rusku. I nie były to cienkie książki. Były to jak twirdzi się w owym „Żywocie Cyryla”, przetłumaczone na ruski język, „Psałterz” i „Ewangelia”. Na to że na Rusi był przed Cyrylem używany alfabet jest mnóstwo dowodów. I Łomonosow mówił o tym samym. Przytoczył jako dowód świadectwo papieża VIII współczesnego, Cyrylowi, twierdzące, że nie Cyryl wymyślił to pismo lecz je ponownie odkrył.]

Возникает вопрос: зачем же Кириллу было создавать русскую азбуку, если она уже была? Дело в том, что у монаха Кирилла было задание от моравского князя — создать для славян азбуку, пригодную для перевода церковных книг. Что он и сделал. И буквы, которыми сейчас написаны церковные книги (а в измененном виде — наши сегодняшние печатные творения) — это работа Кирилла, то есть кириллица.

[Powstaje pytanie: dlaczego Cyryl musiał stworzyć ruski alfabet, jeśli on istniał? Rzecz w tym, że mnich Cyryl miał zadanie od księcia morawskiego – stworzyć alfabet słowiański nadający się do tłumaczenia ksiąg kościelnych. I to uczynił. Litery którymi są zapisane książki kościelne (a w zmodyfikowanej formie – nasze współczesne drukowane dzieła) – są wytworem Cyryla, który nazywany jest cyrylicą.]

Глаголицу уничтожили намеренно? [Głagolicę zniszczono celowo?]

Существует 22 пункта, которые доказывают, что глаголица была древнее, чем кириллица, утверждает Таранов. Есть такое понятие у археологов и филологов — палимпсест. Так называется надпись, сделанная поверх другой уничтоженной, чаще всего выскобленной ножом, надписи. В Средневековье пергамент из кожи молодого ягненка был довольно дорогим, и ради экономии писцы часто уничтожали «ненужные» записи и документы, а на выскобленном листе писали что-то новое. Так вот: везде в русских палимпсестах затерта глаголица, а поверх нее — надписи на кириллице. Исключений из этого правила нет.

[Istnieją co najmniej 22 twarde wskazówki, że głagolica była dawniej tym czym cyrylica, dowodzi Taranow. Archeolodzy i filolodzy operują takim pojęciem jak palimpsest. Jest to napis na wyskrobanym nożem innym napisie. Średniowieczne pergaminy wykonywano ze skóry jagnięcia i były one stosunkowo drogie. W związku z tym ze względu na oszczędność uczeni w piśmie zalecali niszczenie „niepotrzebnych” zapisów oraz dokumentów, ale nie pergaminu na jakim je sporządzono, tego wyskrobanego pergaminu używano ponownie.  Zatem wszędzie mamy w ruskich palimpsestach do czynienia z taką sytuacją ze na głagolicy są wykonne zapisy cyrylicą. Nie ma wyjątków od tej sytuacji.]

— В мире осталось всего пять памятников, написанных глаголицей. Остальные были уничтожены. Причем, по-моему, записи на глаголице были уничтожены намеренно, — считает профессор Николай Таранов. — Поскольку глаголица не подходила для записи церковных книг. Цифровое значение букв (а тогда очень сильна была вера в нумерологию) в ней было иным, чем требовалось в христианстве. Из уважения к глаголице Кирилл оставил в своей азбуке те же названия букв, что и были. И они очень-очень сложны для алфавита, «родившегося» в IX веке, как утверждается. Уже тогда все языки стремились к упрощению, буквы во всех алфавитах того времени обозначают только звуки. И только в славянской азбуке такие названия букв: «Добро», «Люди», «Мыслите», «Земля» и т. д. А все потому, что глаголица очень древняя. Она имеет множество признаков пиктографического письма.

Пиктографическое письмо — вид письменности, знаки которой (пиктограммы) обозначают изображенный ими объект. Последние находки археологов говорят в пользу этой версии. Так, найдены таблички со славянской письменностью, возраст которых датируют 5000 годом до нашей эры.

[Na świecie znajduje się obecnie tylko pięć zabytków pisanych w głagolicy. Reszta została zniszczona. I, moim zdaniem, zapisy w głagolicy zostały zniszczone celowo – mówi profesor Nikołaj Taranow. – Głagolica nie nadaje się do pisania książek religijnych. Wartość liczbowa liter (a wiara w numerologię była bardzo silna), była inna niż jest to wymagane w chrześcijaństwie. Z wielkiego szacunku dla głagolicy Cyryl w swoim alfabecie te same nazwy dla poszczególnych liter. Są one zbyt złożone i trudne dla alfabetu powstałego w IX wieku, twierdzi. W czasie gdy wszystkie języki zmierzały ku uproszczeniu, litery w ich alfabetach zaczęły znaczyć jedynie tyle co dźwięki. I tylko w słowiańskim alfabecie występują takie nazwy liter jak: „Dobro”, „Ludzie”, „Myślenie”, „Ziemia” i tak dalej. Wszystko z tego powodu, że głagolica jest bardzo stara. Ma wiele cech pisma obrazkowego (piktogramów).

W piśmie obrazkowym – obraz zapisu słowa jest ikoną wskazującą na obraz obiektu, jakiego zapis stanowi. Ostatnie znaleziska archeologiczne przemawiają na korzyść tej wersji. Tak, znaleziono tabliczki ze słowiańskimi znakami, których wiek jest datowany na 5000 p.n.e.]

«Глаголицу создал гений» [Głagolicę stworzył geniusz]

Все современные алфавиты Европы ведут свое происхождение от алфавита финикийцев. В нем буква А, как нам говорили, обозначает голову быка, которая затем перевернулась рогами вниз.

— А древнегреческий историк Диодор Сицилийский писал: «Эти буквы называют финикийскими, хотя правильнее называть их пеласгическими, так как ими пользовались пеласги», — рассказывает Николай Таранов. — А знаете, кто такие пеласги? Это предки славян, праславянские племена. Финикийцы выделялись среди окружающих смуглых черноволосых племен земледельцев, египтян и шумеров светлой кожей и рыжими волосами. Да еще своей страстью к путешествиям: они были отличными мореплавателями.

[Wszystkie współczesne europejskie alfabety pochodzą od alfabetu fenickiego. W nim litera A, jak już powiedzieliśmy, przedstawia głowę byka, obróconą rogami w dół.

В ХII веке до нашей эры пеласги как раз участвовали в Великом переселении народов, и забредали отдельные их группы отчаянных покорителей новых земель очень далеко. Что дает волгоградскому профессору версию: финикийцы были знакомы со славянами и позаимствовали у них азбуку. Иначе с чего вдруг по соседству с египетскими иероглифами и шумерской клинописью образовался буквенный алфавит?

— Вот говорят: «Глаголица была слишком декоративна, сложна, поэтому постепенно ее вытеснила более рациональная кириллица». Но глаголица не так плоха, — уверен профессор Таранов. — Я изучил наиболее ранние версии: первая буква глаголицы обозначает вовсе не крест, а человека. Потому и называется «Аз» — Я. Человек для себя — точка отсчета. И все значения букв в глаголице — сквозь призму человеческого восприятия. Я нарисовал первую букву этого алфавита на прозрачной пленке. Посмотрите, если наложить ее на другие буквы глаголицы, получается пиктограмма! Я считаю: не каждый дизайнер так придумает, чтобы каждая графема попадала в сетку. Я поражен художественной цельностью этого алфавита. Думаю, неизвестный автор глаголицы был гением! Ни в одной другой азбуке мира нет такой четкой связи между символом и его цифровым и сакральным значением!

[ W XII wieku p. n. e. Pelazgowie wzięli udział w Wielkiej Migracji i wędrowali z samozaparciem bardzo daleko odkrywając nowe lądy. To pozwala profesorowi z Wołgogradu przedstawić następująca wersję wydarzeń: Fenicjanie znali Słowian i pożyczyli od nich swój alfabet. W przeciwnym razie, dlaczego tak nagle w sąsiedztwie egipskich hieroglifów i sumeryjskich liter alfabetu klinowego powstał literowy alfabet?
– Mówią, że „głagolicy była zbyt dekoracyjna, złożona, więc stopniowo zastępowano ją bardziej racjonalną cyrylicą”. Ale głagolica nie jest taka zła – powiedział profesor Taranow. – Znalazłem najwcześniejszą wersję: pierwsza litera głagolicy  oznacza nie krzyż lecz człowieka. Z tego powodu nazywa się „Az” – Ja. Człowiek jest dla siebie punktem odniesienia. Wszystkie znaczenia liter głagolicy – przez pryzmat ludzkiej percepcji. Narysowałem pierwszą literę alfabetu na przezroczystej folii. Zwróccie uwagę, że jeśli nakładamy ją na inne litery głagolicy, powstają piktogramy! Myślę, że nie każdy projektant potrafi tak pomyśleć, żeby każdy graf mieścił się w siatce. Jestem zdumiony artystyczną integralnością tego alfabetu. Myślę, że nieznany autor głagolicy był geniuszem! W żadnym innym alfabecie świata nie istnieje wyraźny związek między symbolem a jego wartością cyfrową i świętym znaczeniem!

Muszę tutaj wtrącić swoje trzy grosze – Pelazgowie, o czym nie wie profesor z Wołgogradu, byli Słowianami, a w każdym razie pomiędzy nimi byli Pra-Słowianie, czyli Scytowie (haplogrupa Y-DNA R1a), i to w większej ilości – tak dużej, że Pelazgowie stali się ludem o jasnej karnacji i rudych włosach.  Nazwa Fenicjanie jest zniekształconą nazwą ludu Wenetów – Wenicjan (litera „w” jest typowo słowiańska, a „f” to „w” bezdźwięczne). Pelazgowie (Pałkini – Pało-Żgłowie, także Pyło-Złotogłowi to lud spod Góry Peuke znanej greckim historykom – Pałki w Łyskogórach – Łysej Góry). Nie musieli więc pożyczać alfabetu głagolicowego, gdyż oni go po prostu stworzyli i w związku z tym dobrze znali. Rosjanie niestety cierpią z powodu izolacji, nadmiernej pychy narodowej i braku dostępu do polskiej i zachodniej literatury na te tematy. Profesor przeczy też sam sobie. Jeżeli numerologia głagolicy nie odpowiadała judeo-chrześcijańskiemu przekrętowi numerologicznemu to ją intencjonalnie niszczono, i na jej miejsce wprowadzono cyrylicę. Nie było to działanie racjonalne, ale polityczne związane z chrystianizacją oraz koniecznością nadania znakom nowej numerologii.    Przyznam też, że nie wiem na czym jest oparte datowanie głagolicy na 5000 lat p.n.e..

Глаголица и нумерология [Głagolica i numerologia]

Каждый знак в глаголице имеет сакральное значение и обозначает определенное число.

Знак «Аз» — человек, число 1.
Знак «Ведаю» — число 2, знак похож на глаза и нос: «Вижу, значит — ведаю».
Знак «Живите» — число 7, жизнь и реальность этого мира.
Знак «Зело» — число 8, реальность чуда и чего-то сверхъестественного: «слишком», «очень» или «зело».
Знак «Добро» — число 5, единственное число, рождающее себе подобные или декаду: «Добро порождает добро».
Знак «Люди» — число 50, согласно нумерологии — мир, откуда к нам приходят души человеческие.
Знак «Наш» — число 70, символизирует связь небесного и земного, то есть наш мир, данный нам в ощущениях.
Знак «Омега» — число 700, некий божественный мир, «Седьмое небо».
Знак «Земля» — по мнению Таранова, означает картинку: Земля и Луна на одной орбите.

Как было на самом деле? Попробуем разобраться.

[Każdy znak głagolicy ma święte znaczenie i oznacza jednocześnie czertę (świętą liczbę).

Znak «Аз» Człowiek — czerta 1.
Znak«Ведаю» Wieda — czerta 2, znak jest podobny do oczu i nosa „Widzę” a więc „Wieda”

Znak «Живите» Żywość — czerta 7, życie i rzeczywistość tego świata.
Znak «Зело» Niezwykłość — czerta 8, cudowna rzeczywistość i coś nadprzyrodzonego: «za», «bardzo» albo «niezwykłe».
Znak «Добро» Dobro — czerta 5, w liczbie pojedynczej, rodzące sobie podobne lub „dobro rodzi dobro”.
Znak «Люди» Ludzie — czerta 50, według rozumienia numerologii w świecie z którego przychodzą do nas dusze ludzkie.
Znak «Наш» Nasz — czerta 70, symbolizuje świat niebieski i ziemski, związek niebieskiego i ziemskiego, to nasz świat, dany nam do odczuwania.

 Znak «Омега» Omega — czerta 700, boski świat „Siódme Niebo”.
  Znak «Земля»Ziemia — według Taranowa oznacza Ziemie i Księżyc na jednej orbicie.

Как было на самом деле? Попробуем разобраться. [Jak było rzeczywiście. Spróbujemy to rozpracować.]

Cała rozprawa ma 75 stron, przetłumaczyłem 10 – niestety mnie mam czasu na więcej, może ktoś inny spróbuje? CB]

więcej: tutaj