„Dmuchawce, Latawce, Wiatr”…..– śpiewa Urszula.
Mniszek lekarski zwany popularnie dmuchawcem jest rośliną bardzo znaną.
Wiosenne łąki pokryte są żółtymi dywanami, które po przekwitnieniu tworzą białe, puchowe kule. Lekki wiatr, dmuchnięcie pozbawia ich tych pióropuszy i pozostaje tylko łysa główka- miniaturka ogolonej głowy mnicha .Stąd wywodzi się nazwa rośliny.
Mniszek lekarski jest bardzo cenionym ziołem- naszym polskim żeń-szeniem.
We Francji i w Niemczech rośnie na ogromnych plantacjach. Niezwykle cennym surowcem
dla przemysłu kosmetycznego i farmaceutycznego jest korzeń, który zawiera gorzkie glikozydy, żywice, taniny, kauczuk, inolinę.
Cenne są również świeże młode liście, kwiaty i sok .Związki te silnie stymulują pracę wątroby
i całego układu trawiennego.
Wczesnowiosenna roślina o pięknych, żółtych kwiatkach i dużych liściach, przypominających kształtem zęby lwa doskonale nadaje się do oczyszczającej kuracji wiosennej.
Jeżeli tylko mamy możliwość polecam przez okres kwitnienia zjadać codziennie do 7 kwiatków
wraz z rurką .
Mniszek jest rośliną miododajną .Sadownicy nieprzychylnym okiem spogladają na kwiaty mniszka, gdyż pszczoły wolą bardziej zbierać nektar z mleczu, niż z drzew owocowych.
Proponuje przygotować syrop z kwiatów:
na 3 części kwiatów (wyskubane żółte płatki) dodać 1 część miodu, ugnieść , wlać 1 część spirytusu. Ponownie ugnieść, aby usunąć pęcherzyki powietrza, pozostawić na 3 dni
Spożywać po łyżeczce, przed snem przez 2 tygodnie.
Po zimowym letargu zadziała pobudzająco i wzmacniająco na organizm.
Znakomity i smaczny , szczególnie dla dzieci przepis na miodek :
500 kwiatów
1 l wody
2-3 cytryny
Kwiaty rozsypujemy na płótnie , pozostawiamy na kilka godz., aby odfrunęły owady.
Wsypujemy do garnka- zalewamy wodą. Gotujemy do ½ godz.
Pod koniec gotowania dodajemy sok z cytryn
Następnego dnia przecedzamy przez gazę – do syropu dodajemy cukier, gotujemy 2 godz.
Trzeciego dnia podgrzewamy, gorący syrop wlewamy do słoików.
Pyszny i skuteczny na nieżyty gardła i kaszel.
Mniszek lekarski- po staropolsku fyffa , w medycynie ludowej stosowany był do leczenia kurzajek, na piegi, w ślepocie, róży i niedomaganiach żołądka oraz wątroby.