Litewskie AuszRA, AustRA – Zorza. Tak nazwał profesor Danka swoje zgromadzenie Wiernych Religii Indoeuropejskiej w Łodzi/Warszawie, o którym zapominamy często jako o dziele ciągłości wiary rodzimej Słowian – Auszranie.

Działa w Polsce od roku 1954 do dzisiaj legalnie i otwarcie pod przykrywką początkowo Koła Naukowego, a potem półprywatnego Klanu Pogańskiego, Wiara Rodzima Ariów –

Klan Ausran.

„Ime Sarmata iz njihove vjere ishodi:
sanskrit: SURA ( सूर ) = SUNCE,
sanskrit: SAURA ( सौर ) = SUNČEV, BOŽANSKI, NEBESA, ZORA, SIN SUNCA,
sanskrit: MATA ( मत ) = VJERA
SAURAMATA > SARMATA = SUNCA VJERA, SIN SUNCA”

Więcej na :
http://stecciibogumili.blogspot.com/2014/11/sarmati-arhanel-raguel-i-suncev-zmaj.html

sanskrit: SAURA ( सौर ) = SUNČEV, BOŽANSKI, NEBESA, ZORA, SIN SUNCA, Sau = Soł = Sołnce, SołRA, Syn RA – Syn Światła Świata – AUS-RA odwrotnie Córka RA – Litwini czcili słońce jako Kobietę jako Moc Żeńską Białobogę. AusRA – czyli ichnia Zorza (Z-OR-RA) to właściwie Swa-RA/SuaRA, Córka Ognia Niebieskiego, ale i Światła Świata – RA.

„Klan Ausran.

Ruch ten powstał w 1954 roku w Łodzi, jako studenckie koło o charakterze „religijno-lingwistycznym”. Jednym z założycieli i liderów jest lingwista, prof. dr hab. Ignacy Ryszard Danka. W 1958 roku powstała filia w Warszawie. Większość członków Klanu Ausran to naukowcy lub studenci. Ausranie odwołują się do tradycji indoeuropejskich, z których wywodzą się pogańskie religie całej Europy. W języku indoeuropejskim, z którego wykształciła się większość języków europejskich, słowo „ausra” znaczy: zorza, jutrzenka. W mitologii zaś aryjskiej – Ausra była żoną Pusana, dziś „szlachetnie patronującego bractwu jutrzenki.

Klan Ausran zajmuje się rekonstrukcją języka indoeuropejskiego i dziedzictwa kulturowego praeuropejczyków – przede wszystkim religii.

Członkowie Klanu posługują się konsekwentnie zrekonstruowanym językiem indoeuropejskim. W tym tzw. języku ausrańskim drukują kalendarze, tworzą poezję, piszą pieśni religijne, tzw. mentle (powstało ich już ok. 200), które śpiewane są podczas spotkań rytualnych. Klan organizuje też odczyty, wykłady i sympozja dotyczące kultury i religii indoeuropejskiej.

Członkowie Klanu spotykają się na nabożeństwach nazywających się deiwokvolia, odprawianych w języku ausrańskim. Składają się one z recytacji mentlów i innych formuł religijnych, śpiewaniu pieśni ku czci bogów oraz ze składania ofiar, a czasami także z nauczania religii w formie przypowieści o bogach, bądź nauk filozoficzno-moralnych (ta część nie musi odbywać się w języku ausrańskim). W nabożeństwach biorą udział kapłani (deiwokvolowie) i wierni (peristanci).

Członkowie klanu tak opisują swoją religię: „Jest religia ausrańska kulturowym oddaniem czci siłom świata pojętym jako bóstwa, o których pouczają nas przede wszystkim mentle – rytualne pieśni religijne, poezja i literatura ausrańska, żywa wiedza deiwokvolów – kapłanów”.

Kapłani – deiwokvolowie dzielą się na deiwokvolos meneses (kapłanów z powołania) i deiwokvolos mbhaktii (kapłanów z urzędu). Ausranom zalecane jest samodoskonalenie za pomocą przestrzegania określonych reguł zawierających posty, ćwiczenia, rozmyślania, kontemplacje lub nawet celibat. Kapłan może doskonalić się poprzez tapes (ascezę), ogłasza wtedy własną regułę, którą powinien przestrzegać.

Liczebność Klanu szacuje się na ok. 500 osób, przy czym tylko część z nich można uznać za wyznawców – traktujących Klan Ausran jako grupę religijną.”

 

Opiekun Perkvunos
W roku 1960 na zjeździe w Lesie Tuszyńskim gerontia (starszyzna) Ausran łódzkich i warszawskich określiła się jako klan indoeuropejski i ogłosiła swój statut (Dhedhmatus Perkvunijos). Ogłoszono, że Klan Ausran czci indoeuropejskie bóstwa przyrody i uważa: „boga Perkvunosa za opiekuna i współtwórcę ustanowionych praw i zasad.”

Dhedhmatus Klanu Ausran składa się z trzech części: I. Definicja klanu, II. Struktura klanu i III. Działalność klanu. Oto fragment części drugiej:

Dhedhm. 1. Klan składa się z gerontii i apotii.

Dhedhm. 2. Gerontia stanowi władzę w klanie.

Dhedhm. 3. Gerontia decyduje we wszystkich sprawach związanych z klanem.

Dhedhm. 4. Wszystkie decyzje podjęte przez gerontię muszą być zgodne z dhedhmatem.

Dhedhm. 5. Drobnych zmian w dhedhmacie dokonać może gerontia wolą swej większości.

Dhedhm. 6. Poważne zmiany, jak zmienienie kierunku działania klanu mogą nastąpić wówczas, gdy wszyscy geronci wyrażą na to zgodę.

Dhedhm. 7. Gerontia ustanawia kary za wykroczenia i działanie na szkodę klanu

Dhedhm. 8. Wśród gerontii tajemnicy w sprawach ausrańskich nie ma = En gerontiai runa ne esti.

Dhedhm. 9. Przedsięwzięcia w sprawach wewnętrznych klanu są prawomocne przy poparciu co najmniej trzech gerontów.

Dhedhm. 10. Przedsięwzięcia w sprawach zewnętrznych, wychodzących poza klan są prawomocne przy poparciu większości gerontów.

Dhedhm. 11. Tworzenie nowych ognisk klanowych może nastąpić, jeżeli istnieje grupa złożona co najmniej z pięciu członków (w tym co najmniej jeden geront) poważnie oddalona od ogniska macierzystego.

Dhedhm. 12. Akcje finansowe np: składki członkowskie lub docelowe (jeśli na takowe wyrażają członkowie chęć i zgodę) należy powierzać wybieranym i konstytuującym się konsyliom.

Dhedhm. 13. Członek Ausry (lites ausraniskos)
Leger a) Członek ausrański (lites ausraniskos) jest bądź gerontem bądź apotem. Niektóre prawa dhedhmatu dotyczą wszystkich członków, niektóre tylko gerontów lub tylko apotów.

Dhedhm. 14. Geront
Leger a) Geront jest pełnoprawnym członkiem klanu i wespół z innymi gerontami ma zapewniona decyzję i kierownictwo w klanie.

Dhedhm. 15. Apot
Leger a) Apot jest członkiem, który nie w pełni może podołać obowiązkom Ausranina; dlatego apot pozbawiony jest możliwości decydowania w sprawach ausrańskich i głos jego ma tylko wartość doradczą.

***

 

2013

 

Aryowie mówili jednym językiem, a może bardzo bliskimi sobie gwarami. Ten język jest znany nauce jako praindoeuropejski – pie. Językoznawcy indoeuropeiści odtwarzają od ponad wieku ową pramowę.

Wielkim osiągnięciem jest w tym zakresie obszerny Indogermanisches etymologisches Wörterbuch, Bern 1959-69, Juliusa Pokornego (1887 – 1970). Podobny polski słownik przygotowują łódzcy indoeuropeiści – Auszranie Ryszard Danka i Krzysztof Witczak.

Wspaniałym świadectwem wysokiej aryjskiej kultury jest zbiór 1028 wedyjskich hymnów Rgveda samhita. Owe hymny otrzymały znaną poetycką postać już w północno-zachodniej Indii, w obecnym Pięciorzeczu – Pańdźabie po zawojowaniu go przez Aryów w latach ok. 1500 – 2000 p n e.

Aryowie zabrali ze sobą na wielką wędrówkę i przenieśli do nowej ojczyzny mity, legendy i opowieści o Bogach, bohaterach i pochodzeniu Świata. Wieszcze i poeci zwani rszi i kavi zrymowali je w wedyjskie hymny. Te hymny są najpełniejszym świadectwem wspólnych źródeł duchowości indoeuropejskich ludów.

Przez wieki przekazywano je ustnie dla uchronienia ich od zniekształceń i desakralizacji w wedyjskim sanskrycie, oryginalnym archaicznym języku bliskim pie. Dla lepszego zrozumienia Rgvedy, genialnego dzieła starożytnych Aryów, opracował Hermann Grassman (1807-77) fizyk, matematyk i językoznawca specjalny słownik Wörterbuch zum Rig-veda. Rgveda jest najstarszym zachowanym w całości filozoficzno-religijnym utworem świata.

Kluczem do zrozumienia przesłania Rgvedy jest jej 129 hymn w X kręgu – mandali zwany Nasadiya od jego pierwszych słów nasad asin no sad. Ten siedmio zwrotkowy hymn zaciekawia, niepokoi i dręczy od lat indologów, filozofów i religioznawców. Jemu poświęcają najwięcej uwagi i mimo tego przeważnie nie potrafią albo nie chcą wczuć się w wedyjski kosmocentryzm. Przyczyną jest wiele stuleci trwające pranie mózgów przez juda-chrystianizm nakazujący wierzyć, że Świat z nicości – creatio ex nihilo – stworzyło bóstwo stojące poza czasem, przestrzenią i przyczynowością, poza wszelką logiką.

Nasadiya kreśli powstanie Rzeczywistości – Wszechbytu, Świata i Bogów z Tego Jednego i wszystkiego zarazem, praenergii, prabytu. To Jedno zrodziło się z żaru pierwiastka sił życia istniejącego w nieokreślonym pierwotnym przed kreacyjnym pustkowiu, w przed-czasie, kiedy jeszcze ani niebytu, ni bytu nie było.

Wszystko powstało następnie z Tego Jednego, samo-stworzonego. Z początku nie istniało wszakże cokolwiek prócz niego, żadnego drugiego, czegoś innego poza nim. W tym podkreśleniu wyraża się bezwzględny monizm kosmocentryzmu Rgvedy.

Z Tego Jednego wynikły też wszystkie siły Kosmosu. Twórczą mocą jest wszystko ogarniający kama – żądza, pierwsze nasienie myślenia. Takimże jest w Helladzie Eros – życiodajna moc, pierwotna siła Kosmosu zapewniająca harmonijny Ład. Harmonia opiera się zaś na hierarchii.