Stosunki Słowian z Chrześcijanami w Polsce
Moim zdaniem historia Świata w ostatnich latach mocno przyspiesza. Oznacza to też, że ważne dla Polski zmiany wymagają wspólnych działań wszystkich Rodaków.
Ruch słowiański w Polsce oraz badania nad Słowiańszczyzną są w tej chwili dość marginalną sferą życia społecznego.
Widać jednak wyraźną tendencję wzrostową.
Może to też być początek lawiny…
Polacy są coraz bardziej zainteresowani historią, sposobem życia swoich przodków, ich kulturą, zwyczajami i religią.
Przy czym same słowa Słowiaństwo/słowiański są wieloznaczne i dla różnych osób i w różnych kontekstach mogą oznaczać:
– kulturę i język dawnych Słowian – na terenie Polski sprzed symbolicznego roku 966, od którego to roku nie tylko religia, ale też i kultura naszych przodków uległa diametralnej zmianie.
– kulturę i język Słowian współczesnych
– wierzenia i religię dawnych Słowian i ich współczesne odtworzenia
W tym artykule chciałbym zająć się głównie tym trzecim rozumieniem słowiańskości.
W artykułach internetowych na tematy religii Słowian i religii chrześcijańskiej dość mocno pobrzmiewa wątek przeciwstawiania i konfrontacji tych dwóch systemów.
Słowianie podkreślają przymusowość i brutalność procesu chrystianizacji dawnych Słowian.
Oburzenie budzi również poczucie wyższości chrześcian nad narodami pogańskimi, widoczne do dzisiaj w wypowiedziach chrześcijan, którego to poczucia wyższości symbolem jest nazywanie Słowian poganami.
Tak jakby nie znali oni Boga Najwyższego, tylko samych „bożków”, co w świetle doniesień kronikarzy średniowiecznych nie jest prawdą.
Zarówno Prokop (Prokopiusz) z Cezarei, urodzony około 490 roku, a zmarły około 561 roku naszej ery, jak i Helmold z Bzowa, historyk saski żyjacy w XII wieku naszej ery potwierdzali istnienie takiego najwyższego boga Słowian.
Krótko mówiąc obydwie strony używają języka, jeżeli nie agresywnego, to przynajmniej konfrontacyjno-propagandowego.
więcej u źródła: http://slowianieiukrytahistoriapolski.pl/wierzenia/stosunki_slowian_z_chrzescijanami/index,pl.html