Istyjskie nici Baji, czyli wizerunki bogów z Litwy – Wizja Algimantasa Vitolisa
Wizja Algimantasa Vitolisa Truszysa
Z Wikipedii Litwy
Algimantas Vitolis Trusys (ur. w 1936 w dniu 16 września w Kownie ) – litewski artysta, malarz monumentalista, mieszka i żyje w Siauliai (Szawle)
Żemina – (Siemia – Matka Ziemia), Uniwersytet Wileński
Biografia
Ukończył studia w 1961 roku, w Wileńskim Instytucie Sztuki, na wydziale rzeźby i malarstwa.
Od 1961 roku jest wykładowcą w Instytucie Pedagogiki, od 1965 – 1974 Kierownikiem Działu Malarstwa, pod koniec zaś kierownikiem Zakładu Dydaktyki Artystycznej.
Bóg Pikolis, Uniwersytet Wileński
Od roku 1964 jest członkiem Litewskiego Stowarzyszenia Artystów. Jego prace były wystawiane w wielu krajach. Miał wystawy indywidualne w Siauliai ( 1967 , 1968 , 1970 , 1971 , 1975 , 1986 r.), Wilno (1968, 1975), Broadband (1967). Twórca fresków (“Medical History” – 1973 w “Stumbryne Hunt – 1974 r.), Mozaika (“Mitologia litewska” w budynkach Uniwersytetu Wileńskiego, 1978 r., “Tree of Life” Szawle Hospital, 1982; Jovaras – 1964 r. Peliksas BUGAILlSKIS , Ignacio Prielgauskas – w 1980 roku).
Perkunas, Uniwersytet Wileński
Uprawia malarstwo sztalugowe, akwarelę i rysunek. Jego prace znajdują się we wszystkich większych muzeach litewskich oraz w prywatnych zagranicznych kolekcjach.
Medeina , Uniwersytet Wileński
Litewskie Muzeum Sztuki, posiada w swoich zbiorach obrazy: “Matka” ( 1966 rok), “Martwa natura z zegarem” (1968), “Jesień w Plateliai” (1978), “Autobiografia” (1987) i inne.
Wejopatis (Strzybóg), Uniwersytet Wileński
Monumentalne mozaiki artysty znajdują się w Teatrze Dramatycznym , ŠiauliaiCollege , Siauliai University, i gdzie indziej. Niestety, niektóre z V. Trušio przez różne prace rekonstrukcyjne zostały zniszczone.
Artysta stworzył liczne portrety, pejzaże, obrazy historyczne, akwarele, pastele, rysunki ołówkiem, obrazy olejne, collage, murale, sgrafito i mozaiki. Opublikował też tomik poezji.
Gabija – Bogini Ognia, czyli nasza Swara, Uniwersytet Wileński
[Korci mnie w tym miejscu żeby zrobić ważną uwagę na temat polskiej Wikipedii i jej haseł mitologicznych. W Wikipedii redagowanej chyba jeśli idzie o mitologię słowiańską przez RKP i jej członków, takie postacie jak właśnie Swara, uznaje się za bóstwo rzekome, wymyślone przez Białczyńskiego, nieistniejące. Nie jestem w stanie tej dziwacznej postawy przyjąć ani zrozumieć. Przecież Bałtowie to nasi najbliżsi bracia i żyjemy przez miedzę, razem już z 10 000 lat. Jest u nich Bogini Ognia – więc pytam jakim cudem miałoby jej nie być u nas. Czy istnienie obok Boga Ognia Bogini Ognia na Litwie plus wielokrotnie stwierdzane istnienie męskich i żeńskich odpowiedników o jednej funkcji (przypisanych do jednego Żywiołu np. Dodol – Dodola, Jaryło – Jaruna, Kostrub – Kostroma, Weles – Nyja, Kupała – Dziewanna, Perun – Perperuna, Sim i Ziemia-Siemia, litewska Żemyna i Zemepatis, itd ) to za mało żeby wyciągnąc logiczny wniosek dla zrekonstruowania w tym względzie Mitologii Słowian?!!! Przy postaci Dzieldzieliji piszą, że to wymysł podczas gdy wymienia ją jako Dzidzilelę Długosz, a niezależnie od niego jako (D)Zielię – Kosmas, a do dzisiaj jest znana Słowakom i Czechom – jako Zielona Pani, Łużyczanom zaś jako Ziewuna. Dlaczego to Dażbóg czy Swaróg miałby nie mieć swojej pary, skoro inni je mają? C.B.]
Za działalność edukacyjną działania twórcze otrzymał wiele nagród. Najwyższą nagrodę otrzymał za mozaiki “mitologii litewskiej” na Uniwersytecie Wileńskim w 1979 r. W roku 2007 , 7 września rada gminy miasta nadała mu tytuł honorowego obywatela miasta Siauliai (Szawle).
Neringa to przede wszystkim park narodowy, w którym zlokalizowano ciekawą ekspozycję rzeźby drewnianej odtwarzającą postacie z litewskiej mitologii
Rzeźby z Neringi
Słup wielotwarzowy jak u Szukalskiego i Przybyła
Wygląda na bałtyjskiego boga dostatku czyli naszego Spora – Boga Sporzącego i Sporego
Na koniec słynny Święty Dąb ze Stelmuże – ma 1500 lat podobno a nie 2000 jak napisano poniżej. Przytaczam tę notatkę bo po polsku nic nie znajduję . Trzeba by poszukać czy to rzeczywiście może być najstarsze drzewo Europy? Bardzo cieszą takie piękne zdania o Litwie.
Stelmuze oak (Lithuanian: Stelmužės ąžuolas) is one the oldest oaks in Europe and the oldest oak in the Baltic states. This oak grows in the Stelmuze village which is located in the east Lithuania near the Latvian border.
[Why this oak is so interesting? Can you imagine that this oak is almost 2000 years old! It looks very massive! And the fact that this oak is still alive. Also, you can see beautiful old wooden church close to this oak.
It is worth to come and see this oak because on the way there you can see a good view of Lithuania. Every five minutes you can see a lake in the both sides of road. A lot of small villages boast old and beautiful churches. Also, the road to this oak is so fantastic, in my mind someone should tell about this road to the organizations of world rally championship! Come and see what I am talking about!]