Karelczyk, „Człowiek z Jeleniej Wyspy” (Oleni Ostrov)  na Jeziorze Onega,
w Muzeum Kizhi w Karelii, Fed. Rosyjska
(Rekonstrukcja M.M. Gerasimowa)

Przedstawiam opracowanie księdza Stanisława Pietrzaka ze stycznia 2017 roku mimo, że dzisiaj mamy może trochę aktualniejsze dane niż te, na których ksiądz  oparł swoje koncepcje dotyczące Karelczyka z Jeleniej Wyspy. Ocena czy Karelczyk jest ojcem Polaków czy nie jest, ma moim zdaniem charakter arbitralny i zależy po prostu od tego, gdzie postawimy Grubą Kreskę uznając, że ten „poprzedni ojciec”, czyli osobnik z określoną mutacją R1a nie może być zaliczony do tej samej rodziny co jego  „następca – syn”, którego uznajemy arbitralnie już za Ojca Nowej Rodziny, w tym wypadku Polaków. Jest to sztuczne stawianie Grubej Kreski w dowolnym miejscu cyklu mutacji R1a, ale także sztuczne rozgraniczanie Polaków od Słowian w ogóle. Bo jakich Polaków ma na myśli ksiądz Pietrzak? Oczywiście tych z dzisiejszej Polski ulokowanej między Bugiem a Odrą. Tymczasem taka Polska ma zaledwie 60 lat – wcześniej Polska nigdy nie była tak mała.

Oto mapa Y-DNA Polaków i pochodzenia polskiego w krajach języków słowiańskich (według pewnej Grubej Kreski postawionej przez Rosjan).

Naturalne ziemie Polski Lechickiej sięgają od Łaby po dolny bieg Wołgi, a co najmniej po Dniepr, a więc powinny być do tej Lechickiej Polski wliczone także ziemie Łużyc, Pomorza Przedniego, Czech, Słowacji, Mołdawii, Ukrainy i Białorusi oraz państw Bałtyckich. Na takim obszarze był rozlokowany etnos polski-lechicki. W tym kontekście należy uwzględnić nowo odkryte R1a z Ukrainy sprzed 10 600 lat, przy granicy ukraińsko-rumuńskiej, jako pośrednie ogniwo prowadzące do kultury Śrubna i do Karelczyka z Jeleniej Wyspy, gdyż R1a z Karelii  ma 8500 lat, a z Ukrainy 7100 lat. Ten obszar nad Dunajem i jego deltę uważałem od zawsze za Nową Kolibę Zerywanów na podstawie innych przesłanek niż genetyczne, bo w roku 1997 czy 2000 kiedy wyszła Księga Tura genealogia genetyczna jeszcze nie istniała. Zwracam uwagę, że obszar ten wchodzi w skład późniejszej kultury Wincza-Wenedskiej. Te dane świadczą, że R1a w okresie między 10 600 lat temu, a 7 100 temu przewędrowało z Rumunii do Karelii i nad Dniepr. Czekamy na dalsze odkrycia, które powiążą Bałkany z granicą rumuńsko-ukraińską z tego samego okresu lub starsze powiedzmy sprzed 11-12.000 lat. 

Co ciekawe stwierdzono obecność w podobnym czasie (9600 lat temu), na tym samym obszarze (Mołdawii) osoby  z hg Y-DNA R1b. Radykalne rozdzielenie linii aryjskiej i celtyckiej wcale nie jest więc takie pewne w sensie fizycznym. Jeden przypadek, czy nawet dziesięć, nie przesądzą niczego, bo mała grupka R1b pośród żywiołu złożonego z R1a nie świadczy o konieczności przekazania potomnym języka tych R1b i ich genów. Mogli też przekazując dalej geny zasymilować się pośród R1a i nic nie wnieść od siebie do języka. Dane są zbyt skąpe żeby to przesądzić. Generalnie jako populacja mogli być jednak rozdzieleni i „kentumizowani” językowo przez Semitów na drodze południowej, mimo że kilku osobników znalazło się na ziemiach zajętych przez R1a. 

Reasumując równie dobrze za Ojca Słowian/Polaków możemy uznać osobę z pogranicza Ukrainy i Rumunii sprzed 10600 lat, czy Karelczyka z Jeleniej Wyspy, jak i jakieś osoby z Kultury Pucharów Lejkowatych z Kujaw.

Ja myślę jako o ojcu Słowian, a co za tym idzie i Polaków, raczej o tej grupie która miała R1a-M420, od której wywodzą się wszyscy Ariowie Kujawscy: M 417, Z 645,  Z 93, Z 283, Z282, Z280, Z 92 i dalsze młodsze. Myślę tak dlatego, że tzw  język praindoeuropejski to wspólny język Słowian, Irańczyków i sanskryckich Hindusów, a R1a Z93 jest pośrednikiem i łącznikiem językowym między Kujawami a Iranem i Indiami. Ludzie o hg R1a M417, R1a Z645 i R1a Z93 – tworzą wspólnotę językową aryjską, satemową. Jeżeli przyjmiemy za prawdziwe twierdzenie, że języki słowiańskie zawierają w sobie składnik kentumowy i satemowy to można domniemywać, że są one starsze niż irański czy sanskryt. To jedna z teorii. Bo jednak przecież należy brać pod uwagę fakt, że wspólnota językowa słowiano-irano-sanskrycka mogła też powstać w wyniku wtórnej ekspansji Scytów i Sarmatów do Europy w okresie od VIII wieku p.n.e. do I wieku p.n.e.. Mówimy tutaj o olbrzymim interwale czasu pomiędzy 10.000 p.n.e. a 100 p.n.e.. Wiemy dzisiaj na pewno o ekspansji B-Haratu w okresie około 1800-1200 p.n.e. do Iranu i Indii poprzez Kaukaz i nad Morzem Kaspijskim, jak również ekspansji Scytów i Sarmatów około 800 do 100 p.n.e. z Azji nad Dunaj i Wisłę, co odbiło się między innymi krwawą rozprawą z kulturą łużycką i spaleniem jej grodów nad Wisłą.

Warto także zwrócić uwagę na fakt, że potwierdzanie dociekań genetyki genealogicznej przez wykopaliskowe DNA i identyfikację w nim halogrup, to weryfikacja nie jakiejś teorii genetyków, tylko potwierdzanie doświadczalne ustaleń z faktycznych badań współczesnej populacji Słowian. Skład genetyczny państw współczesnych na Bałkanach pod względem rodzajów haplogrup, w tym obecności i charakteru haplogrup R1a, ustalono na podstawie badań dzisiejszych mieszkańców tamtych ziem. Ich genotypy haplogrupowe wskazały, prawdopodobne miejsce pochodzenia tych ludzi, jak i czas mutacji. To na tej podstawie genetycy określili przybycie ludzi o haplogrupie R1a do Macedonii i nad Dunaj oraz nad Adriatyk na 12.000 lat temu, kiedy północ kontynentu zajmował jeszcze lodowiec. Znalezienie kopalnego R1a o takiej datacji na Bałkanach będzie potwierdzeniem wniosków z badań współczesnego DNA mieszkańców Bałkanów. Nie znalezienie „kopalnego” R1a na Bałkanach z okresu 12-11.000 lat temu, nie będzie dowodem na nic.   Obecność R1a sprzed 10.600 lat w Mołdawii nie jest koronnym dowodem ani na drogę R1a do Europy, ani na kierunek wędrówek po Europie. To jeden przypadek, dokładnie tak jak Otzi z Alp, który był pochodzenia kaukaskiego. Ważniejsze są dowody wnioskowane z naszego współczesnego Y-DNA, które wskazują na kolebkę mutacji poprzez najmniejsze zróżnicowanie mutacji tam gdzie jest ta kolebka.  Te mutacje są więc w miarę dokładnie osadzone zarówno w czasie jak i w przestrzeni (obszarze świata gdzie powstały).

Przykład Otziego z Alp jest znamienny. To, że znaleziono go w Alpach dowiodło, iż ludzie o haplogrupach kaukaskich współtworzyli etnos Europejczyków w czasie na jaki datowane jest to znalezisko, lub bywali tutaj jako pojedynczy łowcy, czy grupy łowców w tymże czasie. Jednocześnie genetycy mogli go jednoznacznie przypisać do Kaukazu, jako jego genetycznej ojczyzny, a nie do Alp jako źródła współczesnej ludności Kaukazu. Odwrotnie, to współczesna populacja Kaukazu „przypisała” Otziego do siebie, jako łowcę działającego w Alpach, lecz pochodzącego rodzinnie z Rodu Kaukaskiego, z koliby rodu Y-DNA hg G. Y-DNA każdego z nas mówi skąd pochodzimy i kiedy doszło do charakterystycznej mutacji w naszym genotypie.

♦

Teraz już tabele i fragmenty z artykułu księdza Stanisława Pietrzaka „Polacy Korzenie”:

źródło: http://www.tropie.tarnow.opoka.org.pl/polacy_korzenie.htm

http://www.tropie.tarnow.opoka.org.pl/hg_czas.pdf

::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::

KARELCZYK, „PIERWSZY POLAK”,
archeologiczny człowiek z Jeleniej Wyspy (Oleni Ostrov)
na Jeziorze Onega w Karelii (pogranicz

e Rosja-Finlandia)
z około 6400 r. przed Chrystusem

Karelczyk, „Człowiek z Jeleniej Wyspy” (Oleni Ostrov)  na Jeziorze Onega,
w Muzeum Kizhi w Karelii, Fed. Rosyjska
(Rekonstrukcja M.M. Gerasimowa)

         Tak zwany Karelczyk, to archeologiczny człowiek z Jeleniej Wyspy (Oleni Ostrov), który żył w okolicach  jeziora Onega w Karelii (na pograniczu rosyjsko-fińskim) około 6400 r. przed Chr., czyli 8400 lat temu (na co wskazało osiem wyników c14 Cal pomiędzy 7950-8800 bP, Fu et al. 2016 The genetic history of Ice Age Europe). Jego grób został odkryty wśród 177 innych pochówków na dużym cmentarzysku starożytnym na Jeleniej Wyspie, ros. Oleni Ostrov, na jeziorze Onega. Sięgały tam archeologiczne fory pochodne od kultury świderskiej w Polsce. W swojej społeczności spełniał prestiżową funkcję przywódcy plemienia, ojca wielkiego rodu lub szamana – a to wszystko możliwie także w jednej osobie.

         1) Ów Karelczyk, jak zobaczymy niżej na wykresie drzewa genealogicznego ojcowskiego rodu R1a, należał w Y-DNA z mutacją M459 do haplogrupy R1a1(W. Haak et al. 2015 Massive migration from the steppe is a source for Indo-European languages in Europe). Mógł więc być przodkiem dla Słowian i Polaków z mutacją w Y-DNA R1a1a-M198, najpierw w archeologicznej kulturze janisławickiej i amfor kulistych, a następnie z mutacją R1a1a1-M417 w archeologicznej kulturze ceramiki sznurowej, a w końcu także dla polskich i słowiańskich haplogrup z mutacjami: Z282 oraz jej synowskimi Z280 i PF6155. Znajdujemy je w archeologicznej kulturze łużyckiej. Ludzie z mutacją R1a-Z282  żyją dziś najliczniej spośród wszystkich krajów świata, bo do 57 procent, wśród ludności Polski.

         2)  Także geny autosomalne  (to około 90% DNA) owego Karelczyka wykazują najbliższe pokrewieństwo z autosomami dzisiejszych Polaków, jak zauważymy niżej na mapach. Widocznie albo przybył on do Karelii nad jezioro Onega z polskich ziem, zostawiając jednak tu swój ród, albo najbliżsi jego potomkowie migrowali z Karelii na polską ziemię i stali się przodkami – praojcami i pramatkami zwłaszcza ludności Polski (zob. niżej, II). Trzeba jednak tu dodać, że to autosomalne pokrewieństwo między osadnictwem ziem Polski i Karelii (i w ogóle w pasie przybałtyckim) ujawnia się już dla przedlodowcowej populacji Goyet i datować ją można do około 40 tysięcy lat temu, do początku osiedlania Europy przez współczesnego człowieka. Zobacz na stronie  Europejczycy epoki lodowcowej

Ów Karelczyk zasługuje więc na miano: „PIERWSZY POLAK”

-*-*-*-

         Ród Karelczyka Y-DNA, R1a-M459,  miał już tu, w Europie, wcześniej o ponad dwa tysiące lat, zapewne swojego przodka z haplogrupą R1a, wykrytą w badaniach Mathiesona i zesp. 2017 w pochówku z roku około 8800 przed Chr. w osadzie zwanej

https://ru.wikipedia.org/wiki/Василевка-на-Днепре

http://www.forumbiodiversity.com/showthread.php/48047-The-genomic-history-of-Southeastern-Europe

         Skąd R1a przybył do tej Wasylewki? Prawdopodobnie zza Kaukazu, gdzie wśród Azerów i w kilku krajach Bliskiego Wschodu żyją przedstawiciele najstarszego odgałęzienia rodu R1a, grupa z mutacją YP4141. Przyłączył się on do polodowcowej populacji myśliwych-zbieraczy grupy północnoeuropejskiej, wówczas prawie jedynej w Europie, pochodzącej od potomków człowieka z Jaskini Goyet (z 38000 lat temu). Przedstawia ją mapa autosomalna O. Bałanowskiego w programie Admixture przy K=6 (dla wykrycia sześciu komponentów z dawnych grup ludności świata).
W auDNA człowieka z Wasylewki znaleziono około 12 procent tzw. komponentu kaukaskiego myśliwych-zbieraczy (CHG), co świadczy o trasie migracji jego przodków oraz ponad 80 procent  tego północnoeuropejskiego (NE), choć nazywanego też komponentem skandynawskim (SHG).

 więcej: http://www.tropie.tarnow.opoka.org.pl/polacy_korzenie.htm