Przybył z innego wymiaru istnienia i jest łącznikiem między dwoma światami. Jest uosobieniem spokoju i ciepła, wypływającego z jego piękna serca. Pływa po wielu wodach, wznosi się w powietrze mimo swego ciężaru, bo potrafi przejść w ponad materię, w której to stanie istnienia się często znajduje. Widzicie jego piękne odbicie w błękicie waszych wód, a jego szyja tak uchwycona wskazuje wam serce w was samych.

Przebija się Łabędź przez ludzką świadomość, emanując miłością, radością i spokojem, wnikając do waszych serc. Kochając Łabędzia i czyniąc przymierze z nim, czynicie przymierze ze swym sercem, bo tylko sercem można zrozumieć Łabędzia. On uczy was, że w tym pięknym ekosystemie Ziemi nie są potrzebne wam tuziny słów wypowiadanych w ludzkiej paplaninie. Łącząc się w ciszy z waszymi sercami w prostocie odnajdujecie swe własne miejsce w przyrodzie Ziemi i naturę, którą Łabędź zawsze jest cały.

Podpływa Łabędź pod skraj waszych osad, przyprowadza tam liczne swoje potomstwo, aby pojednać się z wami jako z bratnimi istotami. Kiedy zaczynacie bezmyślnie go dokarmiać, niszczycie jego populację, dając mu swój zdegenerowany pokarm, uzależniając jego rodzinę od tej żebraczej łaski.

Łabędź to Królewski Ptak, dostrzeżcie jego dumę i przyjmijcie godność poradzenia sobie samemu jego dumnej królewskiej rodzinie, nie czyniąc z króla żebraka na obraz podobieństwa człowieka w egoizmie starego świata. To, co on pokazuje to obraz upadku człowieka, jaki ze swej boskości uczyniliście, biorąc pomoc sami pochopnie od innych istot kosmicznych. Rzuciliście się na ich channelingi i dary techniki, łakomie wierząc, że jest to za darmo, bo nie widzieliście efektów długofalowych metodycznych uzależnień. Nie degradujcie też świętości wód, bezmyślnie je odławiając i zatruwając cały ten ekosystem, czyniąc obraz spustoszenia rzek jezior i stawów.

Przyniósł Łabędź wiele kreacji i talentów, którymi chciałby się podzielić z człowiekiem. Przyjmijcie jego dary i jego samego jako wielki dar natury Matki Ziemi. Mówi Łabędź do was niespotykaną mową piękna, ciszy i niepowtarzalnej obrazowości, którą tworzy, czyniąc żywe obrazy dla człowieka, pokazując piękno natury. Wyprowadza się tylko wówczas, kiedy zmusza go środowisko i zbyt srogi klimat. W tych momentach jest często w potrzebie i jest skazany na was, na odwzajemnienie pomocy, którą on niestrudzenie czynił ludziom.

Ma w sobie Łabędź przejście w inny wymiar, bo on jest z innego wymiaru, czego większość z was dopiero się uczy jak wchodzić w boską przestrzeń wielowymiarowości serca. W inscenizacji Ziemi piastuje swą piękną rolę, wzniośle pływając po wielu wodach Królestwa Ziemi. Dostrzeżcie jego piękno, jakiego Łabędź jest pewny, przeglądając się w wodzie, tak i Ty patrząc na niego, dostrzeż w tym odbiciu piękno siebie jako Królewskiej Istoty. Dostrzeżcie dar pomocy, nauki pokochania siebie i całej natury, której bardzo uczy was postrzegać Łabędź, sam stając się dopełnieniem bezkresów natury otoczenia człowieka.

Łącząc się z pomocą Łabędzia, z jego naturą, sami stajecie się nią, przestajecie być odrębnością, którą nazywaliście człowieczeństwem, a stajecie się jednością miłości, zespoleniem, Przyrodą, której tak pięknie uczą was Królewskie Łabędzie.