Perunowe Wzgórze zwane obecnie Górą Krzyży (lit. Kryžių kalnas ) położone jest kilkanaście kilometrów na północ od Szawli, w pobliżu miasteczka Meszkucie (Litwa). Pradawne sanktuarium pogańskie, rodzimowiercze, z wiecznie płonącą Zniczą Istów, poświęconą Perkunasowi, odpowiednikowi słowiańskiego boga Peruna, Pana Gromu i Błyskawicy, Władcy Żywiołu Pioruna (Światła-Ognia Niebieskiego – Plazmatycznego).

Na szczycie wzgórza, które jest niewysokie i wybija się dosyć rozległą płaszczyzną wyniesienia szczytowego tylko około 10 metrów nad powierzchnię terenu, postawiono w 1430 r. kaplicę upamiętniającą przyjęcie przez Żmudzinów chrztu. Nad kaplicą górował wielki krzyż. Już w pierwszym roku od postawienia kaplicę i krzyż strawił piorun zesłany przez rozgniewanego Perkunasa. Zatem nadal odbywano tutaj uroczystości i obrzędy pogańskie. Praktycznie wzgórze funkcjonowało jako pogańskie sanktuarium aż do czasów Kontrreformacji, a właściwie dłużej, bo do roku 1831. Kultem chrześcijańskim zaczęło się cieszyć praktycznie po Powstaniu Listopadowym, kiedy to w wyniku upadku tego drugiego polskiego zrywu narodowego w dziejach Europy, rosyjscy zaborcy dokonywali tutaj egzekucji powstańców. Wtedy zaczęto tam masowo przynosić kwiaty i stawiać krzyże i od tego czasu stale ich przybywało.

Stawiane są na wzgórzu, bądź podwieszane na już stojących. Krzyże są różnej wielkości, od ogromnych kilkumetrowych aż po całkiem miniaturowe. Zwyczaj ten utrwalił się także poprzez kolejne Powstanie Styczniowe, gdyż także po nim Rosjanie rozstrzeliwali tutaj skazanych na śmierć polskich i litewskich patriotów. W okresie władzy sowieckiej 1941-90 wielokrotnie próbowano zmusić mieszkańców do zaprzestania pielgrzymowania w to miejsce, a w 1961 r. podjęto próbę całkowitej jego likwidacji przy pomocy pił, siekier i buldożerów. Mimo to manifestacje patriotyzmu litewskiego i przywiązania Polaków do tradycji Rzeczpospolitej Szlacheckiej wyrażające się w stawianiu krzyży wciąż uparcie trwało. Liczba krzyży nie jest dokładnie oszacowana. Ocenia się, że samych krzyży stojących jest ok. 50 tysięcy, natomiast licząc z położonymi i podwieszonymi ich liczba może wynosić ponad 150 tys.