Od Poli Dec
Odkrycie archeologiczne na Syberii. Archeolodzy natrafili na grób sprzed 26 wieków i „trzeba przemyśleć na nowo historię regionu”. Mogiła, którą nad brzegami rzeki Kem w Kraju Krasnojarskim odsłonił zespół naukowców z Syberyjskiego Uniwersytetu Federalnego, przetrwała w dobrym stanie. Kto został w niej pochowany? Starożytne kultury Syberii skrywają wiele tajemnic i teraz wreszcie na kilka pytań archeolodzy znajdą odpowiedź.
Jak wyjaśnili naukowcy, mamy do czynienia z grobowcem scytyjskiego wojownika. Badania i analizy potwierdziły, że Scyta pochowany w zidentyfikowanym grobowcu należał do szlachty koczowniczego ludu. Znaleziono przy nim liczne artefakty, głównie atrybuty wojownika. Pochowano go z toporem bojowym (typu czekan), lustrem z brązu, klamrą w kształcie barana, elementami uprzęży konnej oraz z ozdobnym pasem z brązowymi aplikacjami.
Topór wojownika z Syberii. Wiedza o regionie do weryfikacji
Archeolodzy są szczególnie zaintrygowani odkrytym w grobie toporem. Wykonano go z żelaza. Zwracają uwagę, że żelazo na Syberii zaczęto powszechnie stosować dopiero pięć wieków później, czyli w I wieku p.n.e. Naukowcy muszą więc zweryfikować swoją wiedzę na temat rozwoju technologii metalurgicznych na Syberii. Przedmioty z żelaza, w tym broń, produkowano lokalnie czy są dowodem na istnienie rozległych sieci handlowych?
Co więcej, topór posiada specjalną końcówkę służącą do przebijania zbroi przeciwnika. A fakt, że oręż wykonano z luksusowego wówczas żelaza, świadczy o tym, że wojownik miał wysoki status społeczny i nie klepał biedy. Warto wspomnieć, że w scytyjskiej i nomadycznej kulturze wojownicy pełnili szczególną rolę i można powiedzieć, że byli pradziejowymi celebrytami.
Co ciekawe, funkcję wojowników mogły pełnić także kobiety. National Geographic przypomina, że w 2010 roku została odnaleziona na Syberii 13-letnia „Amazonka” – pochowana w drewnianej trumnie, wraz ze swoją bronią – toporem z długim drewnianym uchwytem, oraz łukiem wykonanym z brzozy i kołczanem. Jej grób datowany jest na 2 600 lat.
Dlaczego wojownika pochowano z lustrem? W kulturze Scytów lustra pełniły funkcję rytualną i były mediatorami między światem żywych i umarłych. Z luster wróżono oraz próbowano wykorzystać je do komunikacji z przodkami.
Natomiast uprząż konną złożono w pochówku, ponieważ w nomadycznej kulturze konie odgrywały szczególną rolę.
Syberia od zawsze była mozaiką różnych kultur i ludów. Przed pojawieniem się Scytów tereny te zamieszkiwały plemiona reprezentujące tak zwaną kulturę tagarską, znaną z charakterystycznych kurhanów i zaawansowanej metalurgii brązu. Scytowie, którzy przybyli na te ziemie około VIII-VII wieku p.n.e., wnieśli nowe elementy do istniejącej już kultury materialnej- wyjaśnia Focus.pl.
źródło: https://www.planeta.pl/nauka/odkrycie-sprzed-26-wiekow-trzeba-przemyslec-historie-na-nowo