Słowiano-aryjskie starożytne szamańskie dzieje w symbolice i znakach Wielkiego Stepu
od Furio Muerte
Dla porównania z wczorajszym wpisem od Poli Dec na temat symboliki pogańskich kobiecych słowiańskich i słowiano-aryjskich naszyjników przeniesionej do chrześcijaństwa oraz dla porównania z symboliką Świętowita i innych znaków, choćby z figurek Prillwitzkich.
Sekielki w strojach ludowych znad Bołotoni, Uhorze / Ugorze, dzisiaj H(Un-Garia. Sekkielowie to spadkobiercy podania oraz zwierzęcego boskiego wcielenia Dengi-Tęczy – jej Siedmiobarwnego, Pięcionogiego, Dwuogoniastego Konika-Sekielika, jak też spadkobiercy słynnych Uhorzańsko-Siedmio(g)rodzkich – Plemion Siedmiu Rodów.
Krąg – Kiry, Światło Świata, Drzewo Świata/Życia, Braterstwo Zerywanów Zwirzorów i Zróstów, Jawia Prawia, Sławia. Tengri – znaczy Tan Gor (gorejący, żerczy, harski) – podziałszesnastkowy – jako wynik dwupłciowości Żywiołów (działu działów – widocznego w ostrych i płąskich wypustkach medalionu.
Symbolika Godowo-Niebiańsko-Welańska (Jawiczno-Prawiczna = Kosmiczna: Słońce, Księżyc, Ziemia, Planety, Gwiazdy) i Krąg Bogów oraz godowy rok obrzędowo-rolny oraz Kiry Świata.
Dagestan – strój i naszyjnik z Orłami-Straszami oraz inną bogatą symboliką słowiano-aryjską
Buriatia – strój, otok trzopu/czapy królewsko-małżeńskiej sokołockiej / skołockiej / scytyjskiej / słowiano-aryjskiej i kolczyki oraz swastyko-podobne spirale na tkaninie stroju
Sekielowie / Szeklerzy – symbolika bieli, czerwieni i czerni – dwunastkowa – odpowiadająca Bogom-Mocom (w wycięciach, zapięciach, falbanach, polach i pasach)
Kałmucka (Koło-Mądzka / Mądska / Madzka) Madzonka-(A)Mazonka
Mazonka Użgurska-Huno-Ogórska – Hungarska- Użhorodzka- z Uhorza / Ugorza – Węgier
A tutaj Setowie-Istowie (Aesti, dzisiaj Estończycy) – Bałto-Słowiano-Syberyjska symbolika wspólna widoczna na pierwszy rzut oka (podobnie jak pochodzenie genetyczne)
Krąg i Wołanie Słońca / Ognia / Światła Świata przy pomocy Kręgu-Bębna – zwracam uwagę na bajorki stroju szamana oraz stroje i czapy-trzopy orantów-uczestników orszaku (drużyny królewiczowskiej) żercy i barwy tych strojów (zieloną, szarą, granatowo-niebieską, czerwoną, biała, czarną)
Przywoływanie Duchów Bab i Dziadów (Zmarłych Przodków i Bogatyrsów)
Godowe-Obrzędowe Krzesanie Nowego Ognia/Światła Świata – Skry / Iskonu – WedRA-KA
Obrzędowe Tany w Kręgu wokół Znicza-Ogniszcza (szpiczaste czapy-trzopy królewsko-kagańskie – kagan-bożskie)
Totem Pole, to honour Umai (Umay) Ana (Mother Earth), Altai Republic, Central Asia
Pal(wan)-Drzewo Świata i symbol Boga Bogów – Maj-Świat (oraz Kir Lata – Swaróg Słońce) i Ana-Matka Ziemia (Ł-una Księżyc)
Bogowie-Kirowie (dwupłciowi-dwutwarzowi / dwugłowi Bogowie Pór Roku i Kirunków Światła Świata
Obrzęd Puszczania Strzały w Niebo (Prawię – Nawie, Na Welę / w Krąg Bogów) – który towarzyszy wszystkim Tanom Słowian
Żerca z symbolami Działu Działów (Białe – Czarne / Oczy Boga zwieńczone Ogniem-Żarem- Harą), w boskiej opasce i zasłonie – Czar – Czapie (czarczaw), w Boskich Bajorach – otoczony Materią Świata – Kręgiem Baji
Wikipedia o Tengri – Dla każdego kto zna Wiarę Przyrodzoną sprawa będzie oczywista, a dla mniej wtajemniczonych i biegłych uwagi ode m nie w zielonych nawiasach (wytłuszczenia i uwagi CB):
Tengri – główne bóstwo w wierzeniach ludów mongolskich i tureckich.
Wyraz tengri, oznaczający „bóg” i „niebo”, był używany na przełomie er na obszarze od Chin do południowej Rosji oraz od Kamczatki do Morza Marmara na określenie zarówno naczelnego bóstwa, jak i bóstw pomniejszych. Również nazywano tak bóstwa w religiach, z którymi ludność turecko-mongolska zetknęła się podczas swojej ekspansji terytorialnej. Tengri to także określenie boskości. W II wieku p.n.e. lud Xiongnu nazywał tak wielkiego boga nieba, nadając mu przymioty „najwyższy”, „biały”, „niebiański”, „wieczny”, „potężny”.
Strój ludowy z Ałtaju (Załtaju – Gór Złotych) – symbolika słowiano-aryjska, która jest także symboliką syberyjsko-turkijsko-mongolską
W jednej z inskrypcji orchońskich opisano stworzenie świata. Gdy na górze zostało stworzone niebo, na dole ziemia, pomiędzy nimi stworzono ludzi. Oddzielenie nieba od ziemi można interpretować jako akt stworzenia świata. Tengri nie był stwórcą, niemniej ludy tatarskie i jakuckie obdarzały go tym tytułem (Co znaczy tylko i wyłącznie że był Stwórcą – Swątem – Światłem Świata CB). Według wierzeń buriackich to bóstwa tengeri stworzyły człowieka, na którego złe demony zesłały nieszczęścia[1].
Wszechobecna symbolika słowiano-aryjskiego Wilka, który nie jest zwierzęciem stepowym!!!!
Tengri (Ten na Górze, Tan Gory / Hory/ Żeru /Żaru CB) ustanowił porządek we wszechświecie i wyznaczył losy ludzi. Każdy władca, zanim objął rządy, musiał uzyskać akceptację bóstwa, o czym świadczą orchono-jenisiejskie inskrypcje. Panujący był ziemskim wysłannikiem Tengri, dbającym o sprawne funkcjonowanie kultu. Anarchia powodowała fenomen deus otiosus, gdy kult Tengri ustępował miejsce lokalnym kultom, oraz zjawisko rozdrobnienia bóstwa. Dla przykładu, fenomen deus otiosus miał miejsce w schyłkowym okresie istnienia imperium mongolskiego, tunguski Buga (Bog – końcówka imion wielu bogów Słowiano-Ariów i ogólne określenie bóstw – bóg / bogini / boginka / bogun CB) nie wpływał na losy wszechświata i został zapomniany, jakucki Jurun (Jaryło, Jaruna – CB) nie karał. Rozdrobnienie Tengri przejawiało się, na przykład, w oddawaniu czci przez Mongołów nawet 99 tengri. W Środkowej i Północnej Azji rozdrobnienie powodowało niekiedy asymilację Tengri z lokalnymi bóstwami. Dla przykładu, ałtajski Baj Ulgen został zastąpiony przez Tengere Kajra-kana.
Wspólny bohater (Boski Tyrs) kagan-tyrs Gunio-Hawarów (Huno-Awarów) – Chyiłła / Atylla (Attila)
Tengri nie miał świątyń i nie był przedstawiany pod postacią idola. Jego domem był wszechświat. Tengri był wszechwiedzący, co przejawiało się m.in. podczas złożenia przysięgi, gdy powoływano Niebo na świadka. Do Tengri zanoszono modły. Przed rozpoczęciem wojny dowodzący wojskami modlili się na szczycie gór, a niekiedy przez trzy dni w swoich namiotach, przez ten czas wojska wzywały Niebo. Swoje niezadowolenie z działań ludzkich Tengri wyrażał poprzez zjawiska przyrodnicze. Składano także ofiary z wołów, koni, baranów. Rytuały te nasilały się podczas klęsk żywiołowych[2].
Na koniec bardzo ciekawe gratulacje dla drużyny siatkarek Serbii za zdobycie mistrzostwa Europy w 2016 roku (poczucie wspólnoty słowiano-aryjsko-turańskiej od czasów Starożytności?)
więcej u źródła: https://www.facebook.com/profile.php?id=100064273136183