dr J. Bart Classen: „Oparte na RNA szczepionki na

Covid-19 i ryzyko chorób prionowych”.

Mikrobiologia i Choroby Zakaźne (Microbiology & Infectious Diseases – ISSN 2639-9458)

STRESZCZENIE

Rozwój nowej technologii szczepionkowej był w przeszłości trapiony licznymi problemami. Obecne, oparte o RNA, szczepionki na SARS-CoV-2 zostały zatwierdzone w Stanach Zjednoczonych w drodze procedury awaryjnej, bez szerokich badań długoterminowego bezpieczeństwa produktu. W niniejszej pracy dokonano ewaluacji szczepionki na COVID-19 firmy Pfizer pod kątem możliwości wywoływania chorób prionowych u osób nią zaszczepionych. Sekwencja RNA szczepionki, jak również interakcja białka kolcowego z celem zostały zanalizowane pod kątem możliwości przekształcania wewnątrzkomórkowych białek wiążących RNA: białka wiążącego TAR DNA (TDP-43) oraz białka wiążącego RNA (FUS), w ich patologiczne struktury prionowe. Rezultaty wskazują na to, że szczepionkowe RNA posiada specyficzne sekwencje, które mogą pobudzać TDP-43 i FUS do przekształcania się w swoje patologiczne struktury prionowe. W bieżącej analizie zidentyfikowano łącznie szesnaście powtórzeń tandemowych UG (ΨGΨG). Dodatkowo zidentyfikowano sekwencje bogate UG (ΨG). Odnaleziono dwie sekwencje GGΨA. Potencjalne sekwencje tworzące kwadrupleks G są prawdopodobnie obecne, ale do ich weryfikacji potrzebny jest bardziej wyspecjalizowany program komputerowy. Dalej, białko kolcowe, wytworzone poprzez translację szczepionkowego RNA wiąże 2 typ enzymu konwertującego angiotensynę (ACE2), enzym zawierający cynk. Ta interakcja ma potencjał do zwiększania wewnątrzkomórkowego stężenia cynku. Zostało wykazane, że jony cynku powodują transformację TDP-43 w jego patologiczną strukturę prionową. Wiadomo, że formowanie się TDP-43 i FUS w ich patologiczne struktury prionowe powoduje ALS (stwardnienie zanikowe boczne – przyp. tłum), zwyrodnienie płata czołowo-skroniowego, chorobę Alzheimera i inne choroby neurodegeneracyjne. Opisane w artykule odkrycia, jak również inne potencjalne zagrożenia, każą autorowi uważać, że warunkowe dopuszczenie opartych na RNA szczepionek na SARS-CoV-2 było przedwczesne i że szczepionka może spowodować dużo więcej szkód niż pożytku.

Na szczególną uwagę w artykule zasługuje także poniższy akapit, mówiący o potencjalnej podatności na jakiś nowy patogen całej zaszczepionej populacji:

„Istnieje wiele innych możliwych skutków ubocznych, które mogą zostać wywołane przez nowatorskie, oparte o RNA szczepionki przeciw COVID-19. Szczepionka umieszcza nową molekułę, białko kolcowe, w/na powierzchni komórek gospodarza. To białko kolcowe stanowi potencjalny receptor dla innego, być może nowego, czynnika zakaźnego. Jeśli rację mają ci, którzy twierdzą, że COVID-19 stanowi w istocie broń biologiczną, możliwe jest uwolnienie drugiego, potencjalnie groźniejszego wirusa, który będzie wiązał białko kolcowe znalezione na komórkach gospodarza u osób zaszczepionych. Nie ma publicznie dostępnych danych, informujących o tym, jak długo po szczepieniu w organizmie pacjenta będzie trwała translacja (synteza) białek na podstawie szczepionkowego RNA, ani jak długo po syntezie białko kolcowe będzie obecne w komórkach osoby zaszczepionej. Takie badania, odnoszące się do ekspresji in vivo, będą złożone i trudne.

Różnorodność genetyczna chroni gatunki przed masowymi zgonami powodowanymi przez czynniki zakaźne. Jeden osobnik może zostać zabity przez wirusa, podczas gdy inny nie będzie miał po kontakcie z tym samym wirusem żadnych objawów chorobowych. Umieszczając identyczny receptor, białko kolcowe, na komórkach wszystkich członków populacji, likwiduje się genetyczną różnorodność w zakresie przynajmniej jednego potencjalnego receptora. Każdy członek populacji staje się potencjalnie podatny na wiązanie się z tym samym czynnikiem zakaźnym.”

====================

Cały artykuł doktora J. Barta Classena „Oparte na RNA szczepionki ma Covid-19 i ryzyko chorób prionowych” („COVID-19 RNA Based Vaccines and the Risk of Prion Disease”) można znaleźć pod tym linkiem: https://scivisionpub.com/pdfs/covid19-rna-based-vaccines-and-the-risk-of-prion-disease-1503.pdf

Szczepionki Pfizera i Moderny mogą powodować neuro-degeneracyjne choroby przewlekłe

Źródło: https://childrenshealthdefense.org/defender/pfizer-moderna-vaccines-long-term-chronic-illness/

W artykule, opublikowanym niedawno w periodyku Mikrobiologia i Choroby Zakaźne (Microbiology & Infectious Diseases), immunolog J. Bart Classen ostrzega, że technologia mRNA wykorzystana w szczepionkach na covid przez producentów takich jak Pfizer i Moderna może potencjalnie wywołać „nowe mechanizmy” skutków ubocznych, które będą ujawniać się dopiero po wielu latach.

W roku 1999 doktor Peter Patriarca, kierujący podówczas Amerykańską Agencją Żywności i Leków (FDA), przyznał, że współczesny postęp w technologiach szczepionkowych szybko zmierza do punktu, w którym „przekroczy możliwości naukowców w zakresie przewidywania potencjalnych skutków ubocznych szczepionek”. Patriarca ostrzegał, że może to prowadzić do „sytuacji wystąpienia nieprzewidzianych i nieprzewidywalnych skutków szczepień”.

W artykule naukowym, opublikowanym niedawno w czasopiśmie Mikrobiologia i Choroby Zakaźne (Microbiology & Infectious Diseases), doświadczony immunolog J. Bart Classen wyraża podobne obawy, pisząc, że „oparte o RNA szczepionki na Covid mają potencjał spowodowania większej ilości zachorowań niż sama epidemia Covid-19”.

Classen od dziesięcioleci publikuje prace, badające to, w jaki sposób szczepienia mogą przyczyniać się do powstawania chorób przewlekłych, takich jak cukrzyca typu pierwszego i drugiego – nie od razu, ale trzy lub cztery lata później.

W swojej najnowszej publikacji Classen ostrzega, że technologia szczepionkowa oparta o RNA mogłaby stworzyć „nowe potencjalne mechanizmy” niepożądanych odczynów poszczepiennych, które mogą ujawniać się dopiero po latach.

Badania Classena starają się ustalić potencjał stworzonych przez Pfizera i Modernę szczepionek opartych o matrycowy RNA (mRNA) do pobudzania ludzkich białek w kierunku przybierania „konfiguracji patologicznych” – konfiguracji kojarzonych z przewlekłymi chorobami neuro-degeneracyjnymi. Chociaż w centrum jego zainteresowania znajdują się choroby prionowe (stany związane z nieprawidłowo sfałdowanymi wersjami normalnych białek), Classen nakreśla również szereg innych mechanizmów, gdzie oparte o RNA szczepionki mogą powodować „rozliczne inne, potencjalnie śmiertelne, niepożądane odczyny”.

Upewnienie się, że pacjenci jasno rozumieją ryzyko – w tym zarówno ryzyka znane, jak również potencjalne nieznane ryzyka – stanowi ważny element procesu wyrażania świadomej zgody. Jest to tym bardziej aktualne, kiedy procedura jest eksperymentalna i brakuje danych o jej bezpieczeństwie w dłuższej perspektywie czasowej – jak to ma miejsce w przypadku szczepionek Pfizera i Moderny przeciwko COVID-19. FDA zatwierdziła te dwie szczepionki do szerokiego użytku awaryjnego w oparciu o dane z zaledwie dwóch miesięcy badań klinicznych.

Niestety, powierzchowne, niedbałe informowanie o ryzykach nie jest wśród naukowców czymś niezwykłym. W październiku 2020 badacze z Uniwersytetu Nowojorskiego i Uniwersytetu Tulane donieśli, że informacje przekazywane uczestnikom koronawirusowych badań klinicznych odnośnie niepokojącego zjawiska znanego jako patogeniczne piętnowanie odporności (ang. pathogenic priming) zostały ”wystarczająco zakryte” – na tyle, by „odpowiednie zrozumienie ryzyk przez pacjenta” stało się „mało prawdopodobne”.

Ciekawym byłoby dowiedzieć się, co ci badacze mieliby do powiedzenia na temat brutalnej konkluzji Classena, że „Zatwierdzenie szczepionki wykorzystującej nowatorską technologię RNA bez szeroko zakrojonych testów jest skrajnie niebezpieczne”.

Może być tak, że osoby rozważające przyjęcie zastrzyków przeciwko COVID ignorują potencjalne zagrożenia na swoją własną zgubę.