Dotychczas sądzono, że w okresie od około 30 tys. lat p.n.e. do 5 tysiąclecia przed naszą erą Półwysep Arabski pozostawał obszarem niezamieszkanym przez ludzi wskutek zmian klimatycznych, które zmieniły niegdyś dość wilgotny obszar w suchą pustynię. 

Najnowsze badania archeologiczne pokazują jednak, że było inaczej. Ludzie rzeczywiście prawdopodobnie opuścili na około 15 tys. lat Półwysep Arabski, jednak powrócili na niego znacznie szybciej, niż się spodziewaliśmy, czyli około 13 tys. lat temu – w 11. tysiącleciu p.n.e.

W okolicach współczesnego miasta Fudżajra znaleziono liczne egzemplarze prehistorycznych artefaktów. Kamienne narzędzia, kości zwierzęce i ślady po ogniskach odnalezione w jaskiniach Jabbal Kaf Addor w regionie Al Habhab pokazują, że ludzie prowadzący nomadyczny tryb życia mieszkali w tym miejscu od około 13 do 7,5 tys. lat temu.

Badania są wynikiem współpracy międzynarodowego zespołu naukowców z Departamentu Turystyki i Starożytności w Fudżajrze, Uniwersytetu w Jenie w Niemczech oraz Uniwersytetu Oxford Brookes w Wielkiej Brytanii.

Fudżajrajska Korporacja Zasobów Naturalnych we współpracy z międzynarodowymi ekspertami zidentyfikowała ponad 30 miejsc o istotnych cechach geologicznych. Projekt doprowadził również do odkrycia stanowisk archeologicznych, które dostarczają cennych dowodów rzucających nowe światło na działalność ludzką w regionie w czasach prehistorycznych.

Naukowcy uważają, że prehistoryczne nomadyczne grupy ludności były przyciągane do schronienia skalnego w Jabal Kaf Addor ze względu na wysokiej jakości krzemień obecny w okolicy, ochronę, jaką zapewniały skały oraz dostęp do różnorodnych krajobrazów, na które składały się okoliczne równiny, góry oraz koryta wadi, które w czasie deszczu tworzą wartkie rzeki.

Badania wykopaliskowe w schronisku skalnym Jabal Kaf Addor ujawniły trzy warstwy zawierające wspomniane narzędzia kamienne, kości zwierząt i paleniska. Datowanie radiowęglowe węgla drzewnego z tych palenisk wskazuje, że miejsce to było wielokrotnie zasiedlane między około 13 tys. a 7,5 tys. lat temu.

Długo sądzono, że ludzie opuścili ten region podczas ostatniego maksimum glacjalnego, czyli okresu niezwykle suchych warunków w Arabii w czasach około 26 a 20 tys. lat temu. Sądzono, że ponowne zasiedlenie nastąpiło wraz z początkiem wilgotnej fazy holocenu około 11 tys. lat temu. Badania archeologiczne do tej pory potwierdzały tę tezę, dzięki odkryciu w regionie małych grotów strzał datowanych na około 10 tys. lat. Teraz jednak wiadomo, że ludzie żyli w tym regionie już kilka tysięcy lat wcześniej. Co ciekawe było to w okresie kiedy nasiliły się antypasaty, czyli wiatry powodujące jeszcze większe wysuszenie lokalnego klimatu.