Mapa pokazuje gdzie mogli wejść Celtowie w 8 wieku p.n.e.

Mapa pokazuje gdzie mogli wejść Celtowie w 8 wieku p.n.e. i później a gdzie nie mogli, bo było zajęte przez Scyto-Celtów, czyli Słowiano-Ariów.Obszar pokazany jako kolebka Celtów w 8 wieku p.n.e. wcale nią nie jest.

Ta mapa oczywiście nie przedstawia migracji R1b do Europy około 3500 p.n.e., która miała jednak podobny tylko odwrotny kierunek oraz nie przedstawia sytuacji poprzedzającej pokazany tutaj układ.  „Południowa droga” R1b wiodła wtedy z Małej Azji przez wybrzeże Afryki Północnej, potem przez Iberię do Francji (Galii) i Brytanii, a ich „północna droga” prowadziła nad Morzem Śródziemnym przez Bałkany także z Małej Azji – do Galii.

Migracja Ario-Słowian R1a szła inaczej. Prawdopodobnie południowa droga R1a to przez Kaukaz i południowe wybrzeże Morza Czarnego w Małej Azji, a potem przez Bałkany w obszar nad Dunajem oraz do Etrurii (Etruskowie/ Rasenowie). Drogą północną szli R1a znad Jeziora Aralskiego (Syberii) Wielkim Stepem i dalej nad północnym brzegiem Morza Czarnego nad Don – gdzie część odeszła na południową drogę iw kierunku Kaukazu, a część powędrowała znad Donu nad Dunaj, Dniepr, Bug, San, Wisłę, Odrę, Łabę i Ren.

I taką granicę tutaj widać w VIII wieku p.n.e. z tym zastrzeżeniem iż tereny oznaczone na niebiesko jako Ren River oraz północna Galia nad Morzem Północnym to tereny z których Celtowie wyparli Celto-Scytów między rokiem 2500 a 800 p.n.e. (jak uwielbiają nazywać Słowiano-Ariów obecnie zachodni historycy!!!).  O tę granicę toczyła się też między innymi słynna Bitwa nad Dołężą 1250 pn.e., czyli już w Nadłabiu.

Mapa ta dobrze pokazuje także położenie Proto-Germanicum czyli Skandów / Teutonów na półwyspie Jutlandzkim i dalej na północ w Skonii (Skandynawii). Scytowie i Słowianie oraz Trakowie, częściowo Ilirowie i Bałtowie to Królestwo Północy – SIS.

Część Ilirów oraz Słowiano-Ariów z Makodewy i Myken/ Minojów/ Romajów (Macedonii, Krety i Grecji) weszła potem wraz z Celtami w skład Imperium Romanum.

Cześć Słowiano-Ariów znad Morza Czarnego w falach dwóch albo i trzech od 2500 p.n.e. do 1500 p.n.e. w tzw Inwazji Ludzi Morza – Haratu (Gór / Har – Harskiej / Harpąckiej – patrz Pont = Pąt i Karpaty = K/Harpaty/ Harpąty) współtworzyła starożytną:

Nową Hetytię (historyczne plemiona Nasilanów i Nasimilów) ok. 2200  pn.e. pierwsza fala i 1700 p.n.e. druga fala (według oficjalnej wersji obecnej narracji historycznej: Od około XVII wieku p.n.e. stworzył potężne państwo z centrum w Hattusa (dzisiejsze Boğazkale) w Anatolii. Potęga państwa opierała się na znakomicie uzbrojonej armii. W okresie swojej największej świetności Hetyci kontrolowali Anatolię, północną Mezopotamię, Syrię i Palestynę. Państwo Hetytów upadło około 1200 p.n.e., prawdopodobnie pod naporem Ludów Morza, chociaż nieliczne hetyckie miasta-państwa w północnej Syrii przetrwały do roku 708 p.n.e.  Wikipedia);

Państwo Nasilanów i Nasemilów – Hetyckie. Na mapie widać Troję-Widłużę (Wilusa) i Miłowędę (Millawanda).

dynastie Hyksosów (Królów Pasterzy) w Egipcie (od około 1650–1540 p.n.e.)

i rządy Scytów w Małej Azji (Scytopolis, Nysa i Bajsan – jeszcze w V wieku p.n.e.);

oraz Persję założoną przez Miodewów (Medów), Parnów, Dahów / Daków, Mazo-Gątów (Massagetae) i Saków;

jak też B/W-Harat – starożytne Indie Wedyjskie / Sanskryckie.

Poniżej mapa słowiano-aryjskich ziem Pontu (Pątu i Kąpo-Dahii =  Pont + Kapadocji) kolonizowanych od 8 wieku p.n.e. przez Hellenów. Potem było to wciąż Scytyjskie Królestwo Bosporańskie /Bosforańskie od V wieku p.n.e. do V wieku n.e.. Po naszemu winniśmy je nazywać Królestwem Bytozworskim, bo Bosphor to Bytozwora = Cieśniny / Bramy / Zwory Bytyńskie – Bitynii, czyli należące do słowiano-aryjskich niegdyś Bytynów/Budynów Bramy Morza Mazowskiego (dziś Azowskiego).