Głęboko w syberyjskich lasach odkryto tajemniczą strukturę. Jest to „przełomowe odkrycie”
Odkrycie na Syberii może podważać dotychczasową wiedzę i wręcz przeczy niektórym utartym twierdzeniom. W niegościnnych rejonach tajgi archeolodzy odnaleźli swego czasu najstarszą na świecie fortecę, ma ona aż 8000 lat. Badacze sami nazywają to „przełomowym odkryciem archeologicznym”. Z pewnością pradawny kompleks zalicza się do najbardziej wyjątkowych budowli na Ziemi.
Kilka miesięcy temu w dolnym odcinku rzeki Ob (Syberia) naukowcy odnaleźli wyjątkowe struktury wykonane ludzką ręką. Badania ujawniły, że archeolodzy mają do czynienia z fortecą, która ma aż 8000 lat, co czyni ją najstarszą tego typu konstrukcją odkrytą na naszej planecie. Pradawny kompleks został wybudowany przez nieznaną dotąd grupę łowiecko-zbieracką. Jak pisze w specjalnym oświadczeniu Freie Universität Berlin, doszło do „przełomowego odkrycia archeologicznego„.
Specjaliści nie są pewni, czy fortyfikacje służyły ochronie ludności, czy też miały symbolizować prawo do głównego terytorium połowowego.
Badacze w gęstych syberyjskich lasach odnaleźli ufortyfikowaną osadę, nazwali ją Amnya. Zlokalizowana jest ona na piaszczystej mierzei blisko podmokłego obszaru zalewowego rzeki Ob. Archeolodzy uważają, że kompleks jest najbardziej wysuniętym na północ fortem w Eurazji z epoki kamienia.
W trakcie prac archeologicznych odkopano pozostałości po dziesięciu domach, które docelowo częściowo były wkopywane w ziemię. Wszystkie były otoczone szeregiem rowów, które „odcinały wierzchołek cypla”, na którym mieściła się osada.
Wcześniejsze badania w tym miejscu, które były prowadzone w latach 1987-2000, pozwoliły stwierdzić, że obszar ten jest wyjątkowy w skali światowej. Jednakże wówczas nie zdawano sobie z tego sprawy. W trakcie ówczesnych badań odkryto pozostałości drewnianych palisad, co może sugerować, że domostwa były otoczone drewnianą zaporą.
Łącząc wcześniejsze odkrycia z nowymi, badacze wskazują, że fort składał się z ufortyfikowanego obszaru wewnętrznego oraz obszaru zewnętrznego, który nie był chroniony. Idąc dalej, sugeruje to istnienie w prehistorii hierarchicznej struktury społecznej.
Nowe datowania ujawniają, że twierdza została pierwotnie zbudowana pod koniec VII tysiąclecia p.n.e. Dowody stratygraficzne z „dołów mieszkalnych” mówią, że miejsce to było wielokrotnie i doszczętnie palone, co sugeruje, że dochodziło tutaj do gwałtownych konfliktów.
Jak powiedziała dr Tanja Schreiber z Instytutu Archeologii Prehistorycznej w Berlinie: – W wyniku szczegółowych badań archeologicznych w Amnya zebraliśmy próbki do datowania radiowęglowego, potwierdzając prehistoryczny wiek tego miejsca i ustanawiając je najstarszym znanym fortem na świecie. Nasze nowe badania paleobotaniczne i stratygraficzne wykazały, że mieszkańcy zachodniej Syberii prowadzili wyrafinowany tryb życia, oparty na obfitych zasobach środowiska tajgi.
Archeolodzy dodają, że dawni mieszkańcy fortu łowili ryby, polowali na renifery i łosie, wykorzystując do tego włócznie z kościanymi i kamiennymi grotami. Tworzyli również zdobione ceramiczne naczynia, w których przechowywali nadwyżki oleju rybnego i mięsa.
Naukowcy podkreślają, że złożoność dawnych fortyfikacji mówi o zaawansowanych możliwościach i zdolnościach architektonicznych, a także obronnych prehistorycznych ludzi. Jednocześnie są zdania, że odkrycie to podważa tradycyjny pogląd mówiący, że stałe osady ze strukturami obronnymi pojawiły się dopiero w społeczeństwach rolniczych. Nowe odkrycia obalają stare twierdzenia, że rolnictwo i hodowla zwierząt były konieczne do tworzenia się złożonych społeczeństw.
W specjalnym komunikacie można również przeczytać: „Syberyjskie odkrycie, wraz z innymi globalnymi przykładami, takimi jak Göbekli Tepe w Anatolii, przyczyniają się do szerszej ponownej oceny poglądów ewolucjonistycznych, które sugerują liniowy rozwój społeczeństw od prostych do złożonych”.
Jednocześnie archeolodzy spekulują, że budowa fortu była odpowiedzią na wzrost liczby konfliktów w tamtym czasie. Istnienie tych struktur jest poważnym wyzwaniem dla szeroko rozpowszechnionej koncepcji, że konflikty w świecie przedrolniczym były w dużej mierze nieobecne
Ponadto badacze wskazują, że około 8000 lat temu doszło do globalnego ochłodzenia, które trwało 2000 lat. Trudniejsze warunki środowiskowe doprowadziły do wykształcenia się terytorialności, ze względu na uszczuplone zasoby. Pojawienie się ceramiki pozwoliło z kolei na rozpoczęcie gromadzenia zapasów wysokokalorycznej żywności, np. oleju rybnego. Idąc dalej, fort mógł pełnić rolę ufortyfikowanego magazynu, który przechowywał cenne zasoby.
Wyniki badań zostały opublikowane w czasopiśmie naukowym Antiquity.