Naukowcy odkryli kolejną tajemnicę skrywaną przez Bałtyk, konkretnie na terenie Zatoki Meklemburskiej. To pozostałości około kilometrowego muru z kamieni.

Został wzniesiony przed 10 tysiącami lat na lądzie, który wtedy pokryty był lasami, przez populację łowców-zbieraczy. Tysiąc lat później tereny te zostały zalane przez morze.

Mur miał prawdopodobnie pomóc w polowaniu na renifery, a co za tym idzie przeżyciu.

1673 kamienie na dnie Morza Bałtyckiego odkryli niemieccy naukowcy: Jacob Geersen z Leibniz Institut i Marcel Bradtmöller z Uniwersytetu w Rostocku.

Obliczono, że kamienie ważą ponad 142 tony. Znalezisko zostało nazwane Blinkerwall. Leży na głębokości ok. 21 metrów, 10 kilometrów od linii brzegowej na wysokości dzisiejszego uzdrowiska Rerik.

Według ekspertów prastary mur był szeroki nawet na 2 metry i miał metr wysokości. W magazynie naukowym „PNAS” piszą, że mur pomagał w zapędzaniu zwierzyny podczas polowania.

Być może był połączony z innym, ułożonym prostopadle murem lub przylegał do jeziora.

Zwierzyna nie była w stanie przeskoczyć muru, myśliwi mogli ścigać ją wzdłuż budowli i zapędzić w pułapkę lub do jeziora – mówi Jacob Geersen.

Argumentuje, że drugi mur być może wciąż leży nieodkryty pod powierzchnią Bałtyku.

Alternatywna hipoteza zakłada, że renifery wzdłuż muru były zapędzane do jeziora. W wodzie ich ruchy było spowolnione i łatwiej było je ustrzelić z łódek za pomocą włóczni albo łuku.

Niemieccy naukowcy podkreślają, że takiej budowli do tej pory na terenie Europy jeszcze nie odkryto. Podkreślają, że to najstarsza na naszym kontynencie struktura budowlana wzniesiona ludzkimi rękoma.

Odkrycie Blinerwall było możliwe dzięki mapowaniu wybrzeża, jakie przeprowadzono we wrześniu 2021 roku.