Projekt Konstytucji dla Rzeczpospolitej Polskiej i Konfederacji Narodów Międzymorza – ROZDZIAŁ XIII: Ustrój Finansowy  

  

ROZDZIAŁ XIII

 USTRÓJ FINANSOWY

(Budżet i finanse państwa, krajów i samorządów.

Podatki. Pieniądz. Pomoc bytowa.)

 

Art. 1

Polityka finansowa Konfederacji

§ 1. Suwerennie prowadzona polityka finansowa w sposób zapobiegający zadłużaniu państwa, stanowi podstawę wolności ekonomicznej obywateli Konfederacji i ich zamożności materialnej oraz trwałość ich własności.

§ 2. Do wyłącznych kompetencji Konfederacji należy polityka finansowa państwa i pieniężna w zakresie waluty własnej i stosunków względem innych walut.

§ 3. Politykę finansową realizuje Zarząd Konfederacji zgodnie z wytycznymi konstytucji, ustaw przykonstytucyjnych referendalnych i Zgromadzenia Parlamentu Konfederacji.

§ 4. W Konfederacji obowiązuje zakaz deficytu budżetowego państwa jak i krajów skonfederowanych.

§ 4. 2. Dopuszczalny jest deficyt zaakceptowany przez Zgromadzenie Parlamentarne Konfederacji w sytuacji nadzwyczajnej spowodowanej wysokim zagrożeniem wojną, w celu zakupu uzbrojenia lub klęski żywiołowej obejmującej obszar 50% kraju skonfederowanego.

§ 5. W Konfederacji obowiązuje zakaz zadłużenia publicznego wewnętrznego i zewnętrznego, tak dla państwa, krajów jak i samorządów.

§ 5.2. Zakaz dotyczy również emisji obligacji i wszelkich papierów dłużnych.

§ 6. W Konfederacji obowiązuje zakaz kredytowania państwa i krajów skonfederowanych, w tym w bankach państwowych jak i zagranicznych i niepaństwowych – prywatnych lub krajowych.

§ 7. Polityka finansowa państwa i samorządów, opiera się wyłącznie na pokryciu potrzeb budżetowych państwa z własnych dochodów podatkowych państwa i samorządów.

§ 7.2. Konfederacja renegocjuje umowy zawarte z UE w imieniu jej członków spośród krajów skonfederowannych, w celu zmniejszenia ich składki do UE na rzecz zmniejszenia ich pożyczek z UE, do poziomu wyłącznie awaryjnego na cele bezpieczeństwa obronnego.

§ 7.3. Konfederacja skieruje wspólne działania do UE, w celu przekształcenia Parlamentu UE w wyłączny organ ustawodawczy UE oparty na prawach obywateli do referendum powszechnych w każdych kwestiach ustawowych.

§ 7.3.2. Organami UE wyłącznie pomocniczymi, bez praw ustawodawczych, z prawami opiniodawczymi i wnioskodawczymi, powinny być;

1. a) Rada Unii Europejskiej,
2. b) Komisja Europejska,
3. c) Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej,
4. d) Europejski Bank Centralny,
5. e) Europejski Trybunał Obrachunkowy.

§ 8. Podatki pobierane przez państwo i kraje skonfederowane, są w Konfederacji z mocy ustawy równe dla wszystkich obywateli, proste, przejrzyste i stabilne, za wyjątkiem podatków nadzwyczajnych lub specjalnych wymienionych w konstytucji.

§ 9. Zakazuje się stosowania progresji podatkowej, jako wysoce niesprawiedliwego i szkodliwego dla obywateli i gospodarki systemu podatkowego o cechach nierówności

społecznej i prawnej, uderzającego w najbardziej zdolnych, oszczędnych i aktywnych gospodarczo obywateli, znacząco utrudniającego akumulację kapitału i oddolny rozwój społeczno – gospodarczy państwa.

§ 10. Zakazuje się stosowania zwolnień podatkowych oraz ulg, poza przyjętymi w konstytucji Konfederacji.

§ 11. Zakazuje się podatków od spadków.

§ 12. Zakazuje się podatków od darowizn osób fizycznych i prawnych.

§ 13. Zakazuje się podatków dochodowych od dochodów osób fizycznych nie stanowiących wynagrodzenia z tytułu sprzedaży towarów lub usług.

§ 14. Zakazuje się podatków od nieruchomości poza opłatami karnymi z tytułu niezagospodarowania.

§ 15. Zabrania się opodatkowywania przychodów pracowników lub opodatkowywania innych kosztów wewnętrznych firm/przedsiębiorstw, za wyjątkami stanów nadzwyczajnych przyjętych w konstytucji.

§ 16. Zakazuje się pobierania podatków i składek ubezpieczeniowych od emerytur.

§ 17. Nakazuje się pobieranie powszechnych – podstawowych składek ubezpieczeniowych i emerytalnych wyłącznie w cenach sprzedaży towarów i usług, w ramach jednolitego podatku cenowego.

§ 18. Podstawowym podatkiem w Konfederacji, jest jednolity procentowo podatek sprzedażny (cenowy) od wartości sprzedanych towarów lub usług.

Art. 2

Polityka pieniężna Konfederacji

§ 1. Suwerenny pieniądz własny Konfederacji, zabezpieczony w realnej wartości całej gospodarki Konfederacji oraz dodatkowo ubezpieczony pokryciem w kruszcach szlachetnych, stanowi podstawę suwerennej i stabilnej polityki finansowej Konfederacji i zamożności obywateli państwa.

§ 2. Politykę pieniężną realizuje Konfederacyjny Nadzór Pieniężny (KNP), jako niezależny urząd centralny.

§ 2.2. KNP realizuje politykę pieniężną i walutową pod wytyczne konstytucji Konfederacji, ustawy referendalne i Zgromadzenia Parlamentu Konfederacji, która służy ogólnemu interesowi państwa, w szczególności nie dopuszczaniu do inflacji a zapewnieniu właściwego pokrycia zapotrzebowania na pieniądz konfederacyjny na obszarze całego państwa.

§ 2.3. KNP jest w pełni niezależny od Zarządu Konfederacji.

§ 3. KNP tworzy z podatku zabezpieczającego wartość waluty konfederacyjnej, wystarczające rezerwy walutowe zabezpieczone w metalach szlachetnych.

§ 4. KNP emituje ilość pieniądza konfederacyjnego niezbędną do sprawnego funkcjonowania rynku na obszarze Konfederacji.

§ 5. Dla potrzeb rynku wewnętrznego Konfederacji, emitowany jest wewnętrzny pieniądz Konfederacji.

§ 5.2. KNP zarządza w tym celu mennicą państwową i skarbcem państwowym.

§ 6. KNP nie uzyskuje zysku z podatków zabezpieczających walutę konfederacyjną i jest opłacany z budżetu państwa.

§ 7. Wyłącznie Konfederacji pod nadzorem KNP przysługuje prawo bicia monet i emisji banknotów konfederacyjnych.

§ 7.2. Emisja pieniądza konfederacyjnego odbywa się przez państwową Mennicę Konfederacyjną, który musi być zlokalizowana, bić i drukować pieniądz konfederacyjny wyłącznie na obszarze Konfederacji.

§ 8. Konfederacja uniemożliwia transfer wewnętrznego pieniądza konfederacyjnego za granicę, poprzez ustawę i służby celne oraz ewidencję obrotu bankowego, chroniąc rynek własny przed spekulacją i działaniami wrogimi przez wpływanie na wartość pieniądza Konfederacji z zewnątrz.

§ 9. W Konfederacji, zakazana jest emisja obligacji państwa jako ukrytego pieniądza i podatku, w tym z gwarantowaną lub wolną stopą zysku czy ponad poziom inflacji, poza sytuacją stanu zagrożenia wojennego na cele zbrojeniowe, jako forma dodatkowego opodatkowania.

§ 10. W Konfederacji obowiązuje zakaz manipulacji stopami procentowymi waluty konfederacyjnej i stopami kredytów bankowych, w celu powodowania zmniejszania lub wzrostu stóp inflacji lub dla uzyskania dodatkowych dochodów państwa czy w innych celach.

§ 11. W celu stabilizacji wartości pieniądza konfederacyjnego, Konfederacja opiera się na naturalnych procesach rynkowych oraz zabezpieczeniach jego stabilności przyjętych w ustawie przykonstytucyjnej.

§ 12. Wydawanie i prowadzenie oraz spekulacja obrotami pieniądza prywatnego poza akcjami i obligacjami, oraz poza obrotem; walutą Konfederacji, krajów skonfederowanych, walutami innych państw uznanych przez Konfederację za demokratyczne, jest zabronione.

§ 13. Zabroniona jest emisja pieniądza cyfrowego nie poprzedzona emisją akcji lub obligacji na ten sam cel, z uwagi na ryzyko silnego odpływu pieniądza konfederacyjnego poza granice oraz niezdolność państwa do zapewnienia obywatelom bezpieczeństwa i nadzoru takich transakcji.

§ 14. Obywatele Konfederacji, Przedsiębiorcy i podmioty prawne, mogą na swój koszt wydawać prywatne lub publiczno – prywatne akcje lub obligacje, na dowolny cel nie zabroniony przepisami prawa, jako zbiórka inwestycyjna, w oparciu o przepisy ustawy przykonstytucyjnej o zbiórkach finansowych.

§ 14.2. Wydawane w ten sposób akcje lub obligacje, są prywatnymi papierami płatniczymi, które nie są obciążone żadnym podatkiem i podlegają sprzedaży rynkowej.

§ 14.3. Obligacje lub akcje które przekroczą wartość 10 000 EU, mogą być zastąpione prywatnym pieniądzem cyfrowym, zgodnie z przepisami ustawy przykonstytucyjnej o pieniądzu cyfrowym.

§ 15. Emisja pieniądza Konfederacji w celach umożliwienia obrotu nim poza granicami państwa, opiera się na pieniądzu Konfederacji wydawanym dla celów obrotu zewnętrznego, w gotówce lub cyfrowym, odpowiednio oznaczonym jako Zewnętrzny Pieniądz Konfederacji.

§ 15.2. Zewnętrzny pieniądz Konfederacji jest wydawany każdemu w drodze wymiany za wewnętrzny pieniądz Konfederacji, po opodatkowaniu podatkiem na ubezpieczenie kruszcowe pieniądza wewnętrznego w wysokości co najmniej 2% do 10%.

§ 15.3. Konfederacja nie kontroluje poza swoimi granicami wymiany i obrotu zewnętrznego pieniądza Konfederacji i nie odpowiada za jego nadzór w bankach zagranicznych.

§ 15.4. Zewnętrzny pieniądz Konfederacji wymienić można na wewnętrzny pieniądz Konfederacji, opłacając podatek graniczno – ubezpieczeniowy (kruszcowy) w wysokości 2% – 10%.

§ 15.5. Każda wymiana wewnętrznego pieniądza Konfederacji na pieniądz zewnętrzny, powoduje zamrożenie wymienionej części pieniądza wewnętrznego.

§ 15.6. Wymiana odwrotna zwalnia na rynek Konfederacji pieniądz wewnętrzny a zamraża wymienioną pulę pieniądza zewnętrznego.

§ 16. Zabronione jest wywożenie poza granice Konfederacji, wewnętrznego pieniądza Konfederacji.

§ 16.2. Emisja wewnętrznego pieniądza Konfederacji należy do KNP i oparta jest wyłącznie na wartości gospodarki Konfederacji oraz nie zważa na popyt na ten pieniądz poza granicami państwa.

§ 17. KNP może zmniejszyć emisję zewnętrznego pieniądza Konfederacji, jeśli jego wymiana powodowałaby zbyt małą ilość lub wysoką cenę pieniądza wewnętrznego, lub opodatkować jego wymianę najwyższą stopą podatku na rzecz ubezpieczenia kruszcowego.

§ 18. Zewnętrzny pieniądz konfederacji jest wyraźnie odmienny graficznie i oznaczeniowo, od pieniądza wewnętrznego.

§ 19. Przedsiębiorcy, którzy opierają swoją wymianę handlową na pieniądzu Konfederacji nie walutach innych, dokonują transakcji handlowych od kwot odpowiadających min. 1 000 EU, wyłącznie w operacjach cyfrowych pomiędzy bankami, zapewniających wymianę pieniądza zewnętrznego Konfederacji na pieniądz wewnętrzny i odwrotnie oraz jego opodatkowanie kruszcowe.

§ 20. Kraje posiadają prawo do prowadzenia własnego pieniądza narodowego pod warunkiem nie działania celowo na szkodę waluty konfederacyjnej.

§ 21. W przypadku, gdy; kraje, kantory walut lub banki z obszaru Konfederacji, wystąpią do Konfederacji o odsprzedanie im waluty Konfederacyjnej, odpowiedni urząd konfederacyjny odsprzeda im walutę konfederacyjną za walutę kraju kupującego – uwzględnioną w ustawie, w aktualnej cenie rynkowej plus opodatkowanie dla jej zabezpieczenia w kruszcach.

§ 22. Środki z odsprzedanej waluty konfederacyjnej, Konfederacja przeznacza na zakup metali szlachetnych dla zabezpieczenia wartości pieniądza konfederacyjnego, odejmując 10% na koszty obsługi i przechowania kruszców.

§ 23. Zabezpieczenia w metalach szlachetnych, są gromadzone proporcjonalnie w trzech do siedmiu skarbcach Konfederacji, w różnych, zabezpieczonych miejscach państwa, w zależności od liczby krajów skonfederowanych.

§ 24. Kraje skonfederowane, wstępując do Konfederacji zobowiązane są do wprowadzenia waluty konfederacyjnej równolegle do waluty stosowanej do tej pory, bez obowiązku likwidacji waluty dotychczasowej przyjętej na ich obszarze.

§ 25. Kraje skonfederowane, wprowadzając walutę Konfederacji, mogą zakupić walutę konfederacyjną tylko za walutę przyjętą w ustawie konfederacyjnej.

§ 26. Za środki uzyskane ze sprzedaży waluty konfederacyjnej, w 90% wpływów Konfederacja zakupuje nienaruszalne zabezpieczenie walutowe w postaci trzech trwałych w przechowywaniu metalach szlachetnych, w wielkości; 40% złoto, 30% platyna, 30% pallad. Dopuszcza się zakup dwóch innych, trwałych metali szlachetnych.

§ 27. Konfederacja publikuje miesięczne raporty państwowe, informujące o wielkości i wartości posiadanego zabezpieczenia pieniądza Konfederacji w metalach szlachetnych, wagowo i cenowo w $ oraz UE w przeliczeniu na kruszce szlachetne, w stosunku do 1-ego Konfedera (KD).

§ 28. Każdy podatek wpływający do Konfederacji z tytułu konfederacyjnych podatków cenowych; towarowych i usługowych, obciążony jest 1% podatkiem na rzecz zakupu metali szlachetnych dla dodatkowego zabezpieczenia wartości waluty konfederacyjnej.

§ 29. W odniesieniu do systemu pieniężnego i kredytowego, w handlu zagranicznym i w zakresie finansów publicznych, Konfederacja może w razie konieczności odstąpić od zasad wolności gospodarczej decyzją Zgromadzenia Parlamentarnego lub referendum powszechnego.

Art. 3

Giełdy papierów wartościowych (akcji)

§ 1. Wszelkie obroty akcjami na giełdach otwartych w krajach skonfederowanych, obciążone są obowiązkowym podatkiem ubezpieczeniowym akcji, w wysokości 2% od ceny sprzedaży akcji, pobieranym w walucie konfederacyjnej, zapobiegającym kryzysom giełdowym.

§ 2. Podatek przeznaczony jest w 1% na zakup metali szlachetnych, dla zabezpieczenia waluty konfederacyjnej, oraz 1% dla odkładania kapitału ubezpieczeniowego akcji.

§ 3. 1% pobranego podatku, jest przeznaczany na zakup kruszców szlachetnych i przypisany po maksymalnie 10% potrąceniach operacyjnych do konta ubezpieczeniowego spółki akcyjnej z której sprzedaży akcji pochodzi.

§ 3.2. 1% jest przekazywany do KNP w celu zwiększenia publicznego zabezpieczenia pieniądza konfederacyjnego w kruszcach szlachetnych.

§ 4. Za przechowywanie zabezpieczenia odpowiada państwo.

§ 5. W przypadku likwidacji lub upadku spółki akcyjnej, zgromadzone zabezpieczenie w wysokości 1% minus 10% koszty operacyjne, zwracane jest decyzją organu państwa w zgromadzonych metalach szlachetnych, bezpośrednio do udziałowców spółki/akcjonariuszy, proporcjonalnie do ich udziałów.

§ 6. Przedstawiciel krajowy Konfederacji, ogłasza raz w miesiącu, wielkość zabezpieczenia przypadającą na jeden udział w każdej krajowej, lub państwowej, giełdowej spółce akcyjnej.

§ 7. Ceduła spółek, musi zawierać aktualne informacje o wysokości zabezpieczenia kruszcowego/szlachetnego akcji.

§ 8. Każdy akcjonariusz spółek giełdowych, musi otrzymywać od władz spółki, co miesięczną informację o wysokości zabezpieczenia przypadającą na jeden udział oraz odniesioną do aktualnej wartości akcji wyrażaną w walucie konfederacyjnej.

§ 9. Akcjonariusze spółki mogą na walnym zgromadzeniu postanowić o powiększeniu ubezpieczenia akcyjnego, wpłacając w tym celu dowolną wielkość zysków spółki z ich dywidend.

§ 10. Ubezpieczenie akcji spółki, nie podlega wypłacie na żądanie władz spółki lub jej udziałowców.

§ 11. Wszystkie krajowe giełdy akcyjne, są w Konfederacji zgromadzone w Konfederacyjnej Otwartej Giełdzie Akcji (KOGA).

 

Art. 4

Nadzór i koncesje w zakresie waluty i finansów 

§ 1. Działalność gospodarcza w zakresie prowadzenia;

1. publicznych lub zamkniętych giełd akcji przedsiębiorstw,
2. banków,
3. kantorów,
4. ubezpieczeń; zdrowotnych, emerytalnych, komunikacyjnych, nieruchomości,
5. księgowości,
6. doradztwa podatkowego,

– podlegają nadzorowi państwa w oparciu o ustawę o koncesjach.

§ 2. Zabrania się dożywotnio prowadzenia działalności gospodarczej podlegającej jakiemukolwiek koncesjonowaniu oraz działalności związanej z bankowością i ubezpieczeniami, kantorami, ochroną, księgowością, bronią, osobom pracującym w krajowych służbach represji (bezpieczeństwa) w okresie totalitaryzmu komunistycznego, jako tajni współpracownicy, pełniącym stanowiska rządowe i funkcje partyjne wszelkiego szczebla, przed rokiem 1990.

§ 3. Zabrania się prowadzenia działalności gospodarczej i posiadania w niej udziałów poza udziałami powszechnymi dla suwerenów narodowych, podlegającej koncesjonowaniu, osobom pracującym równocześnie w; wojsku, policji, służbach specjalnych, pełniących stanowiska rządowe i urzędnicze, władzach przedstawicielskich, w trakcie pełnienia w nich obowiązków wynikających ze stosunku pracy i nie wcześniej jak 20 lat od ustania tego stosunku pracy.

Art. 5

Bankowość

§ 1. Prowadzenie banków na obszarze Konfederacji wymaga uzyskania koncesji.

§ 1.2. Konfederacja dopuszcza prowadzenie bankowości na obszarze Konfederacji, na obecnych zasadach prawnych obowiązujących w Unii Europejskiej, pod warunkiem spełnienia przepisów konstytucji Konfederacji i wyłącznie dla obrotu walutą inną niż konfederacyjna.

§ 2. Prywatne Banki oparte na prawach konfederacyjnych i obracające walutą konfederacyjną i kredytami na nich opartymi, oznaczane są jako KPBK (Konfederacyjny Prywatny Bank Koncesjonowany), i zakładane przez Przedsiębiorców, którzy;

1. wpłacą do Konfederacyjnego Urzędu Ubezpieczenia Kapitału (KUUK) zabezpieczenie kaucyjne w wysokości odpowiadającej 50 000 EU w walucie Konfederacji,
2. każdy zysk z lokat i kredytów banku dla waluty konfederacyjnej będzie oprocentowany uwzględniając ustawowe ubezpieczenie wkładów i transakcji – przekazywane codziennie w ustawowej wysokości procentowej, do KUUK,
3. wpłaty do KUUK, będą przekształcane na zabezpieczenie w kruszcach szlachetnych,
4. powiększenie kaucyjnego zabezpieczenia w KUUK, jest dobrowolne i dopuszczalne w każdym czasie, lecz zwracane jedynie przy likwidacji banku,
5. zabezpieczenie kaucyjne złożone w KUUK, zwiększa oficjalną kwotę zabezpieczenia,
6. KUUK wydaje dla każdego KPBK, certyfikat o kwocie zabezpieczenia kapitałowego, jaki bank ten jest zobowiązany wywiesić w  witrynie każdej placówki swojego banku przy jego nazwie firmowej i wejściu oraz na stronach internetowych,
7. żaden bank KPBK nie świadczy wzajemnej asekuracji kapitałowej i nie tworzy zależnych funduszy na ten cel,
8. banki KPBK wywieszają informację obok certyfikatu o zabezpieczeniu kapitałowym, o zgromadzonych wkładach i wysokości ich pokrycia na 1 Konfedera, na każdy dzień działalności najpóźniej do godz. 8.00,
9. zabronione jest tworzenie wirtualnego pieniądza w bankach KPBK, bez posiadania jego pokrycia w walucie gotówkowej,
10. banki KPBK mogą udzielać kredytów wyłącznie do wysokości 50% zabezpieczenia kapitałowego w KPBK i wyłącznie w walucie konfederacyjnej,
11. banki KPBK jeśli przyjmują inną walutę z prawem do własnego kursu, muszą ją zamieniać na wypłaty w walucie konfederacyjnej po własnym kursie,
12. w przypadku likwidacji z ustawy w tym bankructwa banku KPBK, na wniosek KUUK, bank zostaje zawieszony a rozwiązany jedynie za zgodą Senatu Konfederacji,
13. likwidacja banku KPBK, pociąga za sobą wypłacenie zgromadzonych przez KUUK środków proporcjonalnie do wkładów kredytodawców/lokat wyłącznie we wszystkich metalach w jakich je zgromadzono na rzecz klientów likwidowanego banku, nie zaś w walucie konfederacyjnej lub innej walucie czy obligacjach,
14. urzędy KUUK pobierają od banków miesięczne opłaty ustawowe za świadczone usługi zabezpieczenia kapitału, proporcjonalne do wpłacanych zabezpieczeń,
15. banki KPBK, są zobowiązane raz w miesiącu informować swoich klientów – właścicieli lokat, sms-ami lub inną nieuciążliwą metodą, o wartości zgromadzonego przez nich wkładu wynikającej z wartości sumowanej trzech zabezpieczonych kruszców,
16. banki KPBK mają obowiązek wywieszania obok swojej nazwy, informacji, że jest to bank prywatny pod ścisłym nadzorem Konfederacji, wraz z godłem Konfederacji,
17. banki KPBK, są zobowiązane do zapewnienia ubezpieczeń prywatnych dla prowadzonej działalności, dla bezpieczeństwa wkładów, oraz odpowiedniej obsługi i organizacji, do stosowania umów według ścisłego wzoru państwowego, do odpowiedniej wiedzy zawodowej i niekaralności ich właścicieli, do odpowiednich procedur udzielania kredytów, do bezwzględnego wykonywania przepisów konstytucji Konfederacji i ustaw państwowych, co jest regulowane w ustawie o KPBK,
18. środki zgromadzone przez KUUK, są przechowywane pod nadzorem służb zbrojnych państwa w różnych wyznaczonych miejscach Konfederacji, tak, aby ich ewentualne naruszenie nie skutkowało utratą całości zabezpieczeń kapitału i wartości waluty konfederacyjnej, oraz ubezpieczenia wkładów bankowych i giełdy,
19. za zabezpieczenie kapitału bankowego KPBK w KUUK, odpowiada finansowo i prawnie Konfederacja,
20. przedsiębiorcy będący właścicielami banków KPBK, mają prawo do ich likwidacji i odbioru kaucji w kruszcach metali szlachetnych, w ilości w jakiej ją złożyli, po wypłaceniu przez KUUK wkładów w kruszcach dla posiadaczy lokat i potraceniu kosztów operacyjnych,
21. przy wypłacie wkładów i kaucji z KUUK, bank KPBK zwraca do KUUK pieniądz konfederacyjny, który jest komisyjnie kasowany lub zabezpieczany przed wprowadzeniem na rynek.

§ 3. Banki nie należące do KPBK nie mogą udzielać kredytów ani trzymać lokat w walucie konfederacyjnej.

§ 3.2. Banki te, przyjmują wkłady w dowolnych walutach, w tym walutach krajów skonfederowanych.

§ 4. Konfederacja nie prowadzi własnych banków, w tym banku ogólno-konfederacyjnego i nie tworzy w ten sposób uprzywilejowanej konkurencji dla tego niezwykle ważnego obszaru życia gospodarczego państwa, wpływając tym samym na jego prawidłowy, bezpieczny, konkurencyjny i szybki rozwój.

§ 5. Konfederacja wydaje przepisy o bankowości konfederacyjnej KPBK, nie ingerując w ustawy krajowe o zadaniach i pozycji banków krajowych.

§ 6. Konfederacja ujawnia, jakie rzeczywiste pokrycie kapitałowe, w tym w kruszcach szlachetnych oraz EURO i $, posiadają banki działające na obszarze Konfederacji, nie należące do systemu KPBK.

§ 7. Wszelkie transakcje wynikające z wypłaty wynagrodzeń pracowniczych lub za inne świadczone usługi, powyżej 200 EU na konkretną osobę w miesiącu, powinny być przekazywane do banków i wyraźnie oznaczane jako wynagrodzenia pracownicze.

§ 7.2. Banki mają obowiązek potrącać od takich wpłat podatek państwowy i przekazać do Skarbu Konfederacji, jeśli wynagrodzenia nie dotyczą operacji zwolnionych z podatku i przekraczają kwotę wolną ustawowo, od nadwyżki ponad nią.

§ 8. Transakcje wynikające ze sprzedaży towarów a przeprowadzane za pośrednictwem banków, każdorazowo muszą być oznaczane jako sprzedaż towarów i podawać naliczenia podatkowe.

§ 8.2. Banki mają obowiązek potracić od takich wpłat należny podatek państwowy i przekazywać do Skarbu Konfederacji.

§ 9. Zakazuje się emitowania waluty Konfederacji, poza granicami Konfederacji lub poprzez przedsiębiorstwa (mennice) nie należące w 100% do państwa.

 

Art. 6

Kantory wymiany walut

§ 1. Kantory podlegają przepisom krajowym w zakresie obrotu innymi walutami niż waluta konfederacyjna.

§ 1.2. W przypadku obrotu walutą konfederacyjną, kantory zobowiązane są doliczać ustawowy podatek kruszcowy i podatkowy do każdej transakcji sprzedaży – kupna waluty konfederacyjnej, w wysokości 1%.

§ 2. Do obrotów walutą konfederacyjną, niezbędna jest koncesja dla właściciela kantoru i licencja dla każdego pracownika dokonującego transakcji obrotu walutą, w celu przeszkolenia w zapobieganiu fałszerstwom walutowym.

§ 3. Kantory zobowiązane są do prowadzenia kas fiskalnych.

§ 4. Kantory bez względu na wysokość zysków, przekazują urzędom skarbowym elektroniczną informację codzienna z dowodów fiskalnych, paragonowych, zbiorczą o liczbie i wielkości transakcji dokonanych w walucie konfederacyjnej w celu planowania przez państwo podaży pieniądza konfederacyjnego.

§ 5. Konfederacja z każdej kwoty podatku uzyskanej za pomocą kantorów wymiany walut z obrotu walutą konfederacyjną, gromadzi asekuracyjne, konfederacyjne zabezpieczenie waluty w metalach szlachetnych.

§ 5.2. Kantory zakupują bezpośrednio w Delegaturze KUUK – emitenta waluty konfederacyjnej, walutę konfederacyjną w cenie państwowej pokrywającej w 110% jej wartość w złocie.

§ 6. Założenie kantoru wymaga wpłacenia do urzędu Nadzoru Pieniądza Konfederacji, kaucji w wysokości 10 000 EU.

§ 6.2. Kaucja podlega zwrotowi w przypadku likwidacji działalności lub rezygnacji z uprawnień koncesyjnych.

§ 6.3. Kaucja ulega utracie wyrokiem sądowym w przypadku złamania wymogów koncesji.

§ 7. Cena zakupu i sprzedaży waluty konfederacyjnej w procesie wymiany na inne waluty, podlega obrotowi wolnorynkowemu w który Konfederacja nie ingeruje.

§ 8. Sprzedaż waluty konfederacyjnej w kantorach wymiany walut, jest transakcją sprzedażną towaru lub usługi i podlega powszechnemu podatkowi cenowemu/sprzedażnemu w wysokości jednolitej od 5 – 15%.

 

Art. 7

Podatkowo – cenowe podstawowe ubezpieczenia obowiązkowe

(I-wszy filar)

§ 1. Konfederacja zezwala na prowadzenie przez kraje skonfederowane, podwójnego systemu obowiązkowych ubezpieczeń zdrowia i emerytalnego; krajowego i konfederacyjnego.

§ 2. Ubezpieczenia konfederacyjne, opierają się wyłącznie na walucie konfederacyjnej i są w pełni zabezpieczane w kruszcach szlachetnych.

§ 3. Kontrolę ubezpieczeń konfederacyjnych sprawuje Konfederacyjny Urząd Ubezpieczenia Kapitału (KUUK).

§ 4. Konfederacja wydaje przepisy o ubezpieczeniach konfederacyjnych prywatnych.

§ 5. Powszechne konfederacyjne ubezpieczenia obowiązkowe, zwane też podstawowymi , są ujęte w I-szym filarze ubezpieczeń i są przeznaczone;

1. na ochronę zdrowia,
2. na zasiłki socjalne w tym macierzyńskie i od bezrobocia,
3. na zdarzenia wypadkowe,
4. na emerytury.

§ 5.2. Ubezpieczenia na I-wszy filar, pochodzą ze;

1. sprzedaży towarów,
2. sprzedaży usług.

§ 5.3. Ubezpieczenia te, nie mogą pochodzić;

1. z wypłaty wynagrodzeń wewnętrznych (płac) za usługę pracowników lub właścicieli firm, chyba że jest to wynagrodzenie za usługę lub sprzedaż towarów z zewnętrznym klientem Firmy,
2. z wypłat dla przedsiębiorców i ich zysków,
3. ze spadków i darowizn,
4. z zysków z oprocentowania lokat bankowych lub zysków z akcji.

§ 5.4. Ich źródłem w Konfederacji, jest wyłącznie składnik podatkowy zawarty w cenach towarów i usług, doliczany do nich przez sprzedawcę usługi lub towaru na mocy ustawy i płacony przez konsumentów oraz zwracany w formie całościowego podatku konfederacyjnego do Skarbu Konfederacji.

§ 5.5. Podatek na ubezpieczenia powszechne, stanowi część ogólnego podatku konfederacyjnego.

§ 5.6. Podatek na ubezpieczenia społeczne nie jest wliczany w cenę i płacony przez obywateli, w przypadku sumy miesięcznych transakcji towarowo-usługowych w wysokości nie przekraczającej dwukrotności minimalnego wynagrodzenia ustawowego (2MWU).

§ 5.7. Za obywateli zwolnionych z bezpośredniego płacenia podatku ubezpieczeniowego, prowadzony jest przez Konfederację podatek inflacyjny, w drodze emisji waluty konfederacyjnej. / Emisja waluty zawsze wpływa w sposób naturalny, na wzrost cen towarów i usług bez potrzeby pobierania podatku w walucie od jego płatnika. /

§ 5.8. Podatek na ubezpieczenia powszechne, do transakcji towarowo-usługowych w wysokości obrotu powyżej 2MWU w miesiącu, płacony jest bezpośrednio przez sprzedawcę towaru lub usługi, na podstawie ewidencji za pomocą kas fiskalnych i wewnętrznej księgowości, raz w miesiącu do Skarbu Konfederacji wg. lokalizacji krajowej, od ceny towarów lub usług w których musi go uwzględnić i naliczyć klientowi.

§ 6. Obywatele dokonujący dowolnych transakcji sprzedaży towarów lub usług, w tym nie zarejestrowani jako Przedsiębiorcy, od kwot obrotu przekraczających 2MWU obowiązani są prowadzić kasy fiskalne w walucie konfederacyjnej i wydawać paragony lub faktury w tej walucie, bez życzenia klientów oraz naliczać w nich powszechny składnik podatkowy, na rzecz ubezpieczeń powszechnych.

§ 7. Polityka ubezpieczeń powszechnych Konfederacji, zmierza do pokrywania całości wpłat ubezpieczeniowych, z konfederacyjnego podatku inflacyjnego jako najtańszego w poborze i niemożliwego do ominięcia, do czego Konfederacja zmierza stopniowo w miarę scalania systemów i rynków krajów skonfederowanych.

§ 7.2. Konfederacja jedynie na obszarze całego państwa i za zgodą Zgromadzenia Parlamentu Konfederacji na wniosek uprawnionej liczby obywateli lub Premiera Zarządu Konfederacji, może całkowicie zrezygnować z poboru ubezpieczeń w drodze wpłat bezpośrednich, na rzecz podatku inflacyjnego.

§ 8. Każdy obywatel Konfederacji jest ubezpieczony od momentu narodzin w I-szym filarze ubezpieczeń podstawowych, na równoprawnych zasadach.

§ 9. Wysokość pobieranych podatków inflacyjnych i wpłat bezpośrednich na I-szy filar, jest jednakowa dla obywateli wszystkich krajów skonfederowanych, w tym krajów, które utrzymały krajowe systemy ubezpieczeń.

§ 10. Wysokość pobieranych podatków inflacyjnych i wpłat bezpośrednich na ubezpieczenia powszechne, nie może przewyższać 30% kwoty konfederacyjnego podatku ogólnego w cenie sprzedaży towaru lub usługi.

§ 11. Zniesienie krajowych systemów ubezpieczeń, wymaga, aby uprawnieni do nich obywatele, otrzymali należne im emerytury w przeliczeniu na nabyte lata pracy, na warunkach krajowych, w walucie krajowej lub walucie konfederacyjnej po przeliczeniu kursu rynkowego.

§ 12. Środki na rzecz ubezpieczeń powszechnych zgromadzone w kruszcach szlachetnych, w tym; emerytalnych, zdrowotnych i zasiłkowych, Konfederacja rozdziela na indywidualne prywatne konta cyfrowe obywateli, przechowując je w skarbcu konfederacyjnym, w równych kwotach:

1. od urodzenia na cele zasiłkowe, w równej stawce, wypłacane w sytuacji określonej w ustawie jak czasowa utrata pracy, a dofinansowywane z funduszu zasiłkowo – bytowego solidarnościowego – wspólnego,
2. od urodzenia na cele emerytalne, a wypłacane po ukończeniu 55 lat w równej stawce a dofinansowywane z funduszu emerytalnego solidarnościowego zasilanego dochodami państwa i wyłącznie dla osób urodzonych przed uchwaleniem niniejszej konstytucji w przeliczeniu na lata pracy – plus wynagrodzenia emerytalne krajowe,
3. od urodzenia na cele wypadkowe, w równej stawce a dofinansowywane z funduszu wypadkowego solidarnościowego – wspólnego,
4. od urodzenia na ochronę zdrowia wypłacane obywatelom w sytuacji leczenia zdrowia, w tym w placówkach prywatnych jak i prywatno – społecznych, w równej stawce a dofinansowywane z funduszu zdrowia solidarnościowego.

§ 13. Solidarnościowe fundusze ubezpieczeniowe, pochodzą z innych źródeł podatkowych niż ceny towarów i usług i są udzielane obywatelom zgodnie z ustawą, na pokrycie kosztów ich; leczenia, emerytur, zasiłków, jeśli podstawowe środki z podatków cenowych okażą się niewystarczające.

§ 13. 2. Fundusze solidarnościowe nie przekazują kwot ubezpieczeniowych równych na każdego obywatela, lecz kwoty zależne od kosztów usługi ubezpieczeniowej i określone w ustawie o ubezpieczeniach powszechnych.

§ 14. W przypadku osiągnięcia 55 roku życia, zarówno przez kobiety jak i mężczyzn i bez znaczenia w jakim zawodzie pracowali lub jeśli nigdy nie pracowali od daty wprowadzenia przepisów konfederacyjnych, Konfederacja wypłaca obywatelom jednakową emeryturę do końca życia, również kiedy dalej pracują.

§ 14.2. Emerytury konfederacyjne nie są dziedziczone.

§ 14.3. Emerytury, na podstawie raportów granicznych zostają pomniejszone o rok, jeśli obywatel przebywał za granicami Konfederacji dłużej niż rok, z powodu istotnego obniżenia konsumpcji i płatności podatków cenowo-inflacyjnych na obszarze Konfederacji.

§ 14.4. Wszystkie emerytury podstawowe obywatele Konfederacji otrzymują w równej wysokości.

§ 15. Dopłatę podwyższającą emeryturę otrzymują obywatele Konfederacji na wniosek urzędu państwowego, chyba, że pisemnie z niej zrezygnują, po;

1. swoim zmarłym małżonku,
2. partnerze rodzinnym,
3. partnerze współtworzącym wspólne gospodarstwo (zamieszkiwanie razem) co najmniej rok, przez poświadczenie minimum dwóch świadków lub orzeczenie sądu,

– jeśli zmarły otrzymywał lub miał otrzymać emeryturę od drugiego miesiąca śmierci, również na podstawie swoich lat pracy i wysokości ubezpieczenia emerytalnego z innego źródła niż powszechne.

§ 16. Zarząd nad emeryturami konfederacyjnymi sprawuje urząd państwowy, we współpracy z władzami krajowymi rejestrującymi narodziny i zgony obywateli, do czego zatrudnia nie więcej niż 1000 osób na obszarze całej Konfederacji, prowadząc rejestr wypłat emerytur na podstawie aktów urodzenia i aktów zgonów.

§ 17. Emerytury są wypłacane na wezwanie urzędów konfederacyjnych w celu określenia przez uprawnionych obywateli miejsca ich odbioru i konta przelewu emerytury, lub na wniosek uprawnionych obywateli.

§ 18. Indywidualne konta emerytalne są zasilane równymi wpłatami z podatku konfederacyjnego, od dnia narodzin do śmierci obywateli Konfederacji i zabezpieczane w kruszcach szlachetnych.

§ 19. Konfederacja zalicza do ubezpieczeń zasiłkowych bytowych; ubezpieczenie z tytułu macierzyństwa, starości, rentowe, utraty pracy.

§ 20. Składnik ubezpieczenia macierzyńskiego pobierany jest w podatkowej cenie towarów i usług w jednakowej wysokości procentowej, jako solidarnościowe zobowiązanie społeczne na rzecz zwiększenia ochrony bytowej dzieci, na obszarze całej Konfederacji.

§ 20.2. Wypłatę ubezpieczenia macierzyńskiego w równej kwocie, otrzymują wszystkie kobiety, na każde dziecko od pierwszego miesiąca stwierdzonej lekarsko ciąży do 18-go roku życia dziecka, w wysokości ustalonej przez referendum w wysokości wskazanej przez Kongres i popartej wyliczeniami skutków dla budżetu państwa.

§ 20.3. Obywatele Konfederacji, których rodzice korzystali z ubezpieczenia na dzieci, przejmują w wieku pełnoletnim zobowiązanie po swoich rodzicach, do zwrotu wykorzystanego ubezpieczenia macierzyńskiego w przypadku opuszczeniu Konfederacji na co najmniej 1 rok, w tym podjęcia pracy poza jej granicami, w postaci obniżenia uprawnienia emerytalnego o wielokrotność okresów emigracji oraz trwałej utraty udziałów w surowcach narodowych kraju skonfederowanego w przypadku niepłacenia zryczałtowanego podatku powszechnego Konfederacji za co najmniej jeden rok.

§ 21. Ubezpieczenia społeczne dla sierot oraz z powodu inwalidztwa (rentowe), zasiłki na opiekę nad obłożnie chorymi lub inwalidami lub osobami niepełnosprawnymi, opłacane są z filaru I-go z części na zasiłki społeczne.

§ 22. Konfederacja troszczy się, aby ubezpieczenie emerytalne na starość, dla sierot oraz inwalidów, jak i ubezpieczenie wypadkowe mogły spełniać swój cel w sposób trwały.

§ 23. Konfederacja wydając przepisy państwowe o ubezpieczeniach podstawowych w I-szym filarze; emerytalne, opieki nad sierotami, z powodu inwalidztwa, wypadkowe, lecznicze, opieki nad samotnymi osobami na starość, przestrzega przy tym następujących zasad:

1. Ubezpieczenie jest obowiązkowe i nie można z niego zrezygnować;
2. Renty i emerytury muszą odpowiednio zaspokajać przeciętne potrzeby życiowe, odpowiadając średniej konfederacyjnej wysokości kosztów utrzymania, w średniej wielkości mieście – co jest zadaniem docelowym zależnym od rozwoju gospodarczego całego państwa;
3. Renty zależą od zdolności lub niezdolności do pracy i renta najwyższa wynosi maksymalnie dwukrotność minimalnego wynagrodzenia a najniższa pełne minimalne wynagrodzenie;
4. Renty są dostosowywane do ruchu cen – inflacji, w styczniu każdego roku.

§ 24. W przypadku rezygnacji przez kraje z ich systemów ubezpieczeń powszechnych na rzecz wyłącznie systemu konfederacyjnego, kraje są zobowiązane stworzyć ogólny krajowy fundusz ubezpieczeniowy zasilany z bieżących dochodów kraju, rekompensujący obywatelom kraju według ich lat życia, dotychczasowe obciążenia podatkowe na ten cel, wypłacające środki jednorazowo na ich indywidualne konta prywatne.

§ 24.2. Wysokość takiej wypłaty, jest uchwalana w referendum krajowym na wniosek Parlamentu kraju.

§ 24.3. Rezygnacja z systemu ubezpieczeń społecznych krajowych, musi się odbyć w drodze powyższego referendum i jest możliwa jedynie wówczas, gdy system ogólnokonfederacyjny zaspokaja już podstawowe potrzeby ubezpieczeniowe obywateli.

§ 25. Konfederacja popiera integrację inwalidów ze społeczeństwem i wspiera wysiłki na rzecz integracji społecznej osób w podeszłym wieku, wdów, wdowców i sierot oraz inwalidów.

§ 25.2. Może przeznaczyć na ten cel środki z ubezpieczenia zasiłkowego.

Art. 8

Nieobowiązkowe ubezpieczenia podstawowe

(II-gi i III-ci filar)

§ 1. Konfederacja popiera tworzenie przez kraje w zgodzie z wzorcem ustawowym Konfederacji, II i III filar dodatkowych ubezpieczeń podstawowych, dla ubezpieczeń; bytowych, na starość, zdrowotnych, wypadkowych, od utraty pracy.

§ 2. II-gi filar ubezpieczeń, (ograniczonego ryzyka) stanowią w pełni dobrowolne ubezpieczenia gotówkowe, płatne do ubezpieczycieli prywatnych.

§ 2.2. Ustawę o II-gim filarze zastrzega się dla przepisów Konfederacyjnych.

§ 2.3. Konfederacja nadzoruje poprzez odpowiednie urzędy, bezpieczeństwo wkładów w II-gim filarze i ustawowo nakazuje gromadzenie ich zabezpieczeń w 50% w kruszcach szlachetnych, w nadzorowanych przez państwo skarbcach prywatnych zespolonych/wspólnych dla filaru.

§ 3. III-ci filar ubezpieczeń, (wysokiego ryzyka) stanowią w pełni dobrowolne ubezpieczenia gotówkowe, płatne do ubezpieczycieli prywatnych.

§ 3.2. Ustawę o III-cim filarze zastrzega się dla przepisów Konfederacyjnych.

§ 3.3. Konfederacja nie nadzoruje bezpieczeństwa wkładów w III-gim filarze.

§ 3.4.Nakazuje się ustawowo gromadzenia zabezpieczeń wkładów w 20% w kruszcach szlachetnych.

§ 3.5. Zezwala się na inwestowanie funduszu w akcjach wyłącznie przedsiębiorstw mających główne siedziby na obszarze Konfederacji.

§ 4. Konfederacja we współpracy z krajami skonfedrowanymi wspiera dobrowolne ubezpieczenia indywidualne, w szczególności za pomocą środków polityki podatkowej i własnościowej.

§ 5. Pracodawcy mogą dobrowolnie ubezpieczać swoich pracowników, w tym zbiorowo.

§ 6. Ubezpieczenia dobrowolne nie są opodatkowane, również w przypadku wzrostu wartości ich zabezpieczenia w kruszcach lub akcjach.

Art. 9

Polityka cenowa

§ 1. Zabrania się państwu w obrocie gospodarczym przedsiębiorstw prywatnych;

1. wprowadzania cen gwarantowanych,
2. regulowania cen ich towarów lub usług,
3. reglamentowania podaży wytwarzanych przez nie lub udostępnianych handlowo dóbr, – w tym przez przez administrację rządową lub samorządowa, poza sytuacją ogłoszenia stanu wojennego lub klęski żywiołowej lub stanu nadzwyczajnego określonego w konstytucji.

§ 2. Cenę wyrobu lub usługi, ich sprzedawca podaje zawsze w dwóch wartościach:

1. wszystkie podatki zawarte w cenie (zarówno ostatnie) jak i poprzedników, składające się na cenę ostateczną, zwane „SUMĄ PODATKÓW”, w skrócie „SP” zsumowane są w walucie konfederacyjnej, w pozycji cenowej SP,
2. cenę ostateczną, zwaną „CENĄ-KOŃCOWĄ/BRUTTO”, w skrócie „CK” zawierającą zysk ostatniego wytwórcy lub usługodawcy oraz jego wszelkie koszty prowadzenia działalności gospodarczej oraz ceno-podatki, w postaci SUMY PODATKÓW plus NARZUT ZYSKU, w postaci sumy NR + SP.

§ 3. Przejrzyste, zgodne z ustawą konstytucyjną przedstawianie ceny sprzedaży produktu lub usługi, ma ważny wpływ na zwiększanie świadomości społeczeństwa Konfederacji, w zakresie obciążeń podatkowych obywateli – konsumentów, kształtując ich świadomość obywatelską.

§ 4. Kraje skonfederowane, zobowiązane są do prezentowania cen sprzedaży towarów i usług w dwóch walutach oraz odpowiednich do nich rozliczeń z klientami; konfederacyjnej oraz dotychczasowej krajowej lub EURO lub $.

§ 4.2. Dwie ceny walutowe mają na celu wykazywanie bieżącego porównania rynkowego towaru i usługi w walucie konfederacyjnej do waluty innej.

Art. 10

Cenowo – podatkowe obowiązkowe ubezpieczenia specjalne

§ 1. Konfederacja pobiera w podatkach lub bezpośrednio, obowiązkowe ubezpieczenia specjalne, od wyrobów i czynności wysokiego ryzyka, skutkujących koniecznością ponoszenia przez państwo wysokich kosztów leczenia.

§ 2. Obowiązkowe ubezpieczenia specjalne, służą wyłącznie do zaspokajania kosztów leczenia lub innych negatywnych skutków społecznych w dziedzinie jaka powoduje szkody dla ludzkiego zdrowia lub innej i im zapobiegania.

§ 3. Obowiązkowe podatkowe ubezpieczenia wyrobów tytoniowych;

1)  są pobierane z cen od wyrobów tytoniowych,

2) służą wyłącznie na ubezpieczenie obywateli od pokrycia kosztów leczenia chorób przewlekłych związanych z paleniem tytoniu lub zanieczyszczeniami powietrza według zbadanych i udowodnionych naukowo ich występowań w społeczeństwie Konfederacji,

3) nie mogą przewyższać potrzeb służby zdrowia na ten cel.

§ 4. Obowiązkowe podatkowe ubezpieczenia wyrobów alkoholowych;

1)  są pobierane w cenie wyrobów alkoholowych,

2) służą wyłącznie na ubezpieczenie obywateli od pokrycia kosztów leczenia chorób przewlekłych związanych ze spożywaniem alkoholu oraz wspomaganiu dzieci rodzin alkoholików i prowadzeniu poradni odwykowych,

3) nie mogą przewyższać potrzeb społecznych w tym służby zdrowia na ten cel.

§ 5. Obowiązkowe podatkowe ubezpieczenia kasyn i gier hazardowych;

1) są pobierane z kasyn i gier hazardowych,

2) służą wyłącznie na ubezpieczenie obywateli od pokrycia kosztów leczenia od uzależnień psychicznych; hazardowych, komputerowych, komórkowych, medialnych, seksualnych, oraz wspomagania dzieci rodzin osób uzależnionych i prowadzeniu poradni odwykowych,

3) nie mogą przewyższać potrzeb społecznych w tym służby zdrowia na ten cel.

§ 6. Obowiązkowe podatkowe ubezpieczenia pojazdów drogowych czynnych;

1) specjalne podatki ubezpieczeniowe są pobierane z cen zakupu pojazdów i opłat rocznych za ubezpieczenie pojazdów, które wyjeżdżają na drogi publiczne,

2) służą wyłącznie na ubezpieczenie obywateli od pokrycia kosztów leczenia w państwowej służbie zdrowia ofiar wypadków drogowych oraz wspomaganiu potrzeb życiowych obywateli pokrzywdzonych w wypadkach drogowych,

3) nie mogą przewyższać potrzeb społecznych służby zdrowia na ten cel,

4) opłaty te nie służą na budowę dróg publicznych i chodników publicznych, które pokrywane są z podatków ogólnych pobieranych w cenach towarów i usług od wszystkich konsumentów.

§ 7. Obowiązkowe zwyczajne i dodatkowe ubezpieczenia zawodowe – spełnianie norm Bezpieczeństwa i Higieny Pracy (BHP);

1. Konfederacja wydaje przepisy o obowiązkowym, dodatkowym ubezpieczeniu zawodowym BHP w zależności od rodzaju zawodów, tylko wobec pracodawców, którzy nie spełniają podstawowych norm BHP, przestrzegając przy tym następujących zasad:

a). dodatkowe ubezpieczenie zawodowe gwarantuje pełny udział pracodawców w kosztach leczenia  pracowników w wyniku niezawinionych błędów zawodowych pracowników i nie stosowania przez pracodawców przepisów BHP;

b). dodatkowe ubezpieczenie zawodowe jest dla pracodawców obowiązkowe i wliczane do cen ich towarów lub usług bez względu na ich dochody;

c). Pracodawcy ubezpieczają swoich pracowników dodatkowo w jednym z zakładów ubezpieczenia społecznego Konfederacji, zgłaszając każdego pracownika i otrzymując decyzję o wysokości składki jaką muszą doliczać do wystawianych cen sprzedaży towarów lub usług;

d). pracujący na własny rachunek muszą się dodatkowo ubezpieczyć w jednym z zakładów ubezpieczeniowych, jeśli podlegają ustawie o obowiązkowym dodatkowym ubezpieczeniu zawodowym,

e).  dla określonych grup pracujących wysokiego ryzyka wypadkowego, Konfederacja może uznać za obowiązkowe dodatkowe ubezpieczenie zawodowe od poszczególnego ryzyka w stawce naliczanej do podatków cenowych.

2. Pracodawcy i samodzielni Przedsiębiorcy, płacą zwyczajne składki ubezpieczenia zawodowego pracowniczego na jednolitych zasadach w podatkach od cen towarów i usług, dopiero po przekroczeniu kwoty minimalnego wynagrodzenia miesięcznego na wszystkich pracowników, za każdy miesiąc bez sporządzania deklaracji ubezpieczeniowych.

2.2. Po przekroczeniu stawki minimalnego wynagrodzenia ustawowego, przekazują podatek do Skarbu Konfederacji, który odlicza od niego ubezpieczenie i przekazuje dalej, do odpowiednich działów zarządzających; emerytalnego, zdrowotnego, zasiłkowego, innych.

3. Na wysokość opłat za obowiązkowe, podstawowe ubezpieczenie zawodowe wliczane do opłaty podatkowej, nie ma wpływu liczba zatrudnionych osób czy też ilość stosowanych zmian pracowniczych, a jedynie poziom spełniania wymogów BHP w zakładzie pracy.
4. Pracodawcy otrzymują po inspekcji ich przedsiębiorstwa przeprowadzanej cyklicznie raz w roku i wywiadu z pracownikami, państwową decyzje urzędową o wysokości podatku jaki powinni doliczać do cen towarów i usług w zależności od stopnia bezpieczeństwa BHP i warunków pracy, stosowanych technologii, prowadzonych szkoleń BHP.

4.2. Wyższe podatki ubezpieczeniowe, następują przy niższych poziomach BHP, i wynikają z taryfikatora ustawy.

4.3. Kategorie certyfikatów zagrożenia wypadkowego w pracy, opracowuje Konfederacja i dostosowuje do nich różnice w podatkach ubezpieczeniowych, tak, aby mobilizować Przedsiębiorców do poprawy warunków pracy.

5. Konfederacja wydaje przepisy o ubezpieczeniu na wypadek choroby zawodowej i wypadkach przy pracy.
6. 6. Zakłady ubezpieczeniowe w zakresie medycyny pracy, muszą odpowiadać konfederacyjnym warunkom prawnym.

§ 8. Obowiązkowe ubezpieczenia od bezrobocia;

1. Konfederacja wydaje przepisy o obowiązkowym ubezpieczeniu na wypadek bezrobocia i przestrzega przy tym następujących zasad:

a). ubezpieczenie zapewnia środki na zahamowanie i zwalczanie bezrobocia;

b). ubezpieczenie jest dla pracodawców i przedsiębiorców pracujących na własny rachunek obowiązkowe, jako ubezpieczenie solidarnościowe,

c). ubezpieczenie pobierane jest od podatków od towarów i usług powyżej dochodów wyższych niż minimalne wynagrodzenie ustawowe na pracownika, i przekazywane do skarbu kraju skonfederowanego.

d). ubezpieczenie pobierają i wpłacają do urzędu skarbowego Pracodawcy i samozatrudnieni, jeśli ich dochody miesięczne przekraczają dwukrotne minimalne wynagrodzenie miesięczne, od kwoty nadwyżki ponad nie,

2. Pracodawcy wpłacają ubezpieczenie do Konfederacji bez względu na ilość pracowników i liczbę godzin ich pracy, liczbę zmian pracy, poprzez przekazywanie całego podatku.
3. 3. Konfederacja może wydawać przepisy o nadzwyczajnych zasiłkach dla bezrobotnych, nie posiadających dochodu w wysokości minimalnego wynagrodzenia ustawowego.

§ 9. Ubezpieczenia budynków i mieszkań;

1. Normy i wymogi budowlane, nakazują odpowiednią szczelność energetyczną budynków oraz ich bezpieczeństwo i wytrzymałość konstrukcyjną na zagrożenia budowlane i atmosferyczne, sejsmiczne, powodziowe w rejonach zagrożenia, pożarowe i inne.
2. Specjalne ubezpieczenia zawodowe są pobierane od projektantów i wykonawców budynków i mieszkań, od inspektorów nadzoru budowlanego, od każdego zaprojektowanego i zrealizowanego, sprzedanego w formie usługi projektowej lub obiektu budowlanego, i zatrzymywane przez 25 lat,
3. Budowlane ubezpieczenia podatkowe są zwracane, w tym spadkobiercom po nie stwierdzeniu wad konstrukcyjno – budowlanych, lub podlegają przepadkowi po ich stwierdzeniu, po wykonaniu 20-letniego obowiązkowego przeglądu konstrukcyjnego i bezpieczeństwa technicznego budynków.

§ 10. Inne przepisy o ubezpieczeniach obowiązkowych;

1. 1. Wysokość specjalnych podatków ubezpieczeniowych jest kalkulowana zgodnie z ustawą konfederacyjną, dla każdego ich rodzaju odrębnie w zależności od danych statystycznych o generowanych przez nie kosztach społecznych.
2. 2. Wszystkie powszechne zwyczajne podatki ubezpieczeniowe są pobierane w cenach towarów i usług.
3. 3. Nie obowiązuje składanie deklaracji ubezpieczeniowych o ich uiszczeniu, poza obowiązkiem posiadania dowodu wpłaty całości należnego podatku sprzedażnego w wysokości 5 – 15% od ceny sprzedaży usługi lub produktu, w zależności od obowiązującego, jednolitego jego wymiaru na obszarze całej Konfederacji.

Art. 11

Podatek inflacyjny

§ 1. Transakcje dokonane w walucie konfederacyjnej przez osobę fizyczną lub Firmę, do

2000 EU / mc (2MWU; dwa miesięczne wynagrodzenia minimalne ustawowe) nie podlegają bezpośredniemu opodatkowaniu ogólnemu (cenowemu/sprzedażnemu) od sprzedawcy usługi lub produktu i obejmuje je podatek inflacyjny pobierany pośrednio we wzroście cen sprzedażnych od usług lub produktów objętych podatkiem bezpośrednim.

§ 1.2. Podatek inflacyjny, prowadzony jest w drodze kontrolowanego druku waluty konfederacyjnej, na rzecz budżetu państwa dla pokrycia kosztów społecznych ponoszonych przez państwo w stosunku do obywateli nie zamieszczających podatków i ich nie odprowadzających, w cenach sprzedaży towarów i usług, z uwagi na zwolnienie ustawowe.

§ 1.3. Efekt inflacyjnego spadku wartości pieniądza konfederacyjnego z uwagi na stosowany podatek inflacyjny, wyrównywany jest przez;

1. dochody państwa czerpane z podatku sprzedażnego/cenowego i podwyższanie za ich pomocą wartości pieniądza poprzez odpowiednie ilościowo zabezpieczenie kruszcowe,
2. znacznie ułatwiony wzrost gospodarczy i akumulacja kapitału, dla drobnych przedsiębiorców i szybsze generowanie przez nich przyrostu PKB,
3. wyzerowanie kosztów poboru podatków od drobnych przedsiębiorców a tym samym wpływanie na niższe ceny ich usług i produktów, głównie przez możliwość stosowania mniejszej administracji skarbowo – podatkowo – kontrolnej,
4. wpływanie przez system podatkowy na zachęcanie młodych ludzi do podejmowanie nisko kosztowych działań gospodarczych i uczenia się procesów rynkowych, konkurencji oraz planowania biznesowego, poszukiwania innowacyjnych technologii i zaspokajania potrzeb konsumenckich.

 

Art. 12

Podatki od emerytur i ubezpieczenia emerytalne

§ 1. Emerytury obywateli Konfederacji nie są dochodem, nawet, jeśli zostały powiększone o wzrost ich wartości z tytułu wzrostu wartości kruszców szlachetnych w jakich zostały zabezpieczone przez państwo, lub wzrosty waluty konfederacyjnej.

§ 2. Emerytury, stanowią wypłatę wcześniej uzyskanego i wcześniej opodatkowanego dochodu z pracy na obszarze Konfederacji, w cenach zakupywanych towarów lub usług lub we wcześniejszym systemie podatku od wynagrodzeń.

§ 3. Od emerytur, jako wypłat będących dochodami wynikającymi z wcześniej opodatkowanych towarów i usług, obywatele Konfederacji nie płacą żadnych podatków ani ubezpieczeń.

§ 4. Zakaz niniejszy stosuje się w myśl zasad prawno – podatkowych obowiązujących w Konfederacji;

1. a) o niedopuszczalności wielokrotnego opodatkowania tej samej czynności sprzedażnej,
2. b) o niedopuszczalności wielokrotnego opodatkowania dochodu z tej samej czynności sprzedażnej,
3. c) o niedopuszczalności odrębnego opodatkowywania wynagrodzeń pracowniczych jako składnika kosztów cenowych już opodatkowanej czynności sprzedażnej w usłudze lub towarze.

§ 4.2. Ubezpieczenia emerytalne, pochodzą z podatków jakimi już były obciążone usługi lub towary w swojej cenie wg.poz; a,b,c, w chwili ich sprzedaży, przed uzyskaniem przez ich wytwórców uprawnień emerytalnych.

 

Art. 13

Własność z tytułu dziedziczenia i podatki spadkowe.

§ 1. Konfederacja chroni prawo dziedziczenia i własność nabytą w tej drodze.

§ 2. Własność nabywana w drodze dziedziczenia, nie może być umniejszana przez jakiekolwiek opodatkowanie, bez względu na stopień pokrewieństwa lub brak pokrewieństwa strony dziedziczącej ze spadkodawcą.

§ 3. Majątek nabywany w drodze dziedziczenia nie stanowi obrotu gospodarczego i nie może być opodatkowywany, z uwagi na fakt, że jego wytworzenie nie wynika z działalności gospodarczej, z ceny za pracę lub towar wyprodukowany czy usługę, a zakup przedmiotu dziedziczenia oraz wynagrodzenia służące na jego zakup przez spadkodawcę, wiązały się już z ich opodatkowaniem.

§ 3.2. Konfederacja nie stosuje opodatkowania podwójnego poza wyjątkami konstytucyjnymi dopuszczalnymi jedynie w stanach nadzwyczajnych.

§ 4. Dziedziczenie majątku po zmarłym, stanowi ciężki czas dla spadkobiercy i wymaga ze strony administracji publicznej współczucia i pomocy w organizacji spraw spadkowych i pogrzebowych, oraz rezygnacji z pobierania jakichkolwiek danin podatkowych.

§ 4.2. Nie jest niczym godnym czy właściwym, a wręcz głęboko niehumanitarnym pobieranie podatków z majątku po zmarłych bez względu na jego wielkość czy stopień pokrewieństwa lub pochodzenie nacjonalne czy obywatelstwo.

§ 4.3. Zyskiwanie podatków na śmierci swoich obywateli lub cudzoziemców, jest praktyką cechującą wyłącznie kraje, w których ich obywatele są niewolnikami swej władzy, dostarczycielami dochodów dla państwa i nie cieszą się jej rzeczywistym szacunkiem i pomocniczością ich państw.

§ 5. W przypadku gdy kraj cudzoziemca w ktorym posiada obywatelstwo, a który otrzymuje spadek na obszarze Konfederacji, stosuje podatek spadkowy wobec cudzoziemców, podatek o takiej samej kwocie jest stosowany wobec takiego spadkobiorcy na obszarze Konfederacji.

§ 5.2. W takiej sytuacji, cudzoziemiec jest informowany na piśmie o należnym podatku przez sąd spadkowy lub notariusza lub urząd publiczny, oraz o powodach wzajemnego opodatkowania i możliwości zwolnienia z podatku, jeśli jego kraj pochodzenia zniesie podatek spadkowy wobec obywateli Konfederacji.

 

Art. 14

Podatki od paliw niedrogowych i produkowanej z nich energii

§ 1. Produkcja i dostawa energii cieplnej lub elektrycznej lub paliw służących do ich produkcji, stanowi podstawowy czynnik rozwoju cywilizacyjnego, w tym technicznego i przemysłowego, bezpieczeństwa oraz dobrobytu obywateli i państwa.

§ 2. Opodatkowanie energii; elektrycznej z wszelkich źródeł, energii ciepłej wody, energii z paliw; ropy, olei roślinnych, gazu ziemnego, wodoru, metanu, węgla, drzewa i produktów uzyskanych z ich przetworzenia oraz materiałów pędnych, obowiązuje na ogólnych warunkach podatkowych w cenie sprzedażnej towaru lub usługi, ponad dwukrotne minimalne wynagrodzenia pracownicze stanowiące koszt ich wytworzenia.

§ 3. Wysokość opodatkowania może wynosić od 5 – 15% ceny sprzedażnej dla kolejnego uczestnika procesu rynkowego w drodze do końcowego odbiorcy-konsumenta, w zależności od przyjętej w Konfederacji jednolitej stawki podatkowej.

§ 3.2. Podatek narzucony na ceny takiej energii lub paliw, musi być zawsze równy powszechnemu podatkowi cenowemu.

§ 3.3. Jeśli zysk z przesyłu lub wytwarzania energii przekracza 50% kosztów, Konfederacja może zastosować wobec głównych dostawców i producentów energii lub paliw, podatek w wysokości do 90% od nadwyżki ponad kosztami – z ich zysku.

§ 4. Konfederacja może narzucać producentom towarów i usług, wyższe okresy gwarancyjne w powiązaniu z cenami towarów i usług, w celu zmniejszenia zużycia energii i surowców, w tym wobec towarów importowanych.

§ 4.2. Konfederacja wprowadza obowiązkowe okresy gwarancyjne w celu oszczędzania energii i surowców oraz poszanowania wydatków obywateli i podnoszenia jakości i trwałości produktów i usług, oraz ochrony środowiska naturalnego;

1. na 2,5 lata od ¼ do 2/4 minimalnego wynagrodzenia,
2. na 5 lat, od towarów i usług powyżej 2/4 do maksymalnie pełnego minimalnego wynagrodzenia ustawowego,
3. na 10 lat od minimalnego wynagrodzenia do pięciokrotności minimalnego wynagrodzenia,
4. na 20 lat od pięciokrotności minimalnego wynagrodzenia do dwudziestokrotności,
5. na 50 lat od dwudziestokrotności do pięćdziesięciokrotności,
6. na 100 lat dla wszelkich domów i mieszkań o wartości powyżej dwudziestokrotności minimalnych wynagrodzeń.

§ 5. Produkcja wszelkiej energii lub paliw naturalnych oraz jej sprzedaż do wysokości minimalnego trzykrotnego wynagrodzenia w miesiącu na jednego pracownika lub samozatrudnionego przedsiębiorcę, jest zwolniona z wszelkich podatków.

§ 6. Wykorzystanie energii w celu mieszkaniowym lub przedsiębiorczym, jest zwolnione z dodatkowego opodatkowania jej konsumenta i obciąża jedynie jej dostawcę lub producenta, w cenie sprzedażnej, która jest przerzucana na konsumenta przez Przedsiębiorcę.

§ 7. Dopuszcza się stosowanie energii elektrycznej i wszelkich paliw, które nie zanieczyszczają środowiska ponad przyjęte normy lub jakie można spalać bez zanieczyszczeń toksycznych, bezpiecznie dla środowiska i jakie nie stwarzają niedopuszczalnego zagrożenia technicznego, dla pojazdów poruszających się drogami publicznymi jak i prywatnymi, w oparciu o normy techniczne dla wszelkich paliw użytkowych.

§ 7.2. W szczególności są to; benzyna, ropa, spirytus techniczny, wodór, metan, oleje roślinne, en.elektryczna.

§ 8. Konfederacja nie stosuje akcyzy i podatków nadzwyczajnych od wytwarzania czy sprzedaży energii i paliw z produkcji paliw na obszarze Konfederacji, poza paliwami sprowadzanymi lub wytwarzanymi poza Konfederacją, jeśli zysk z ich wytwarzania nie przekracza 50% kosztów, oraz poza paliwami drogowymi; benzyną, ropą, gazem pędnym.

§ 9. Wytwarzanie, dystrybucja i sprzedaż paliw, nie podlegają koncesjonowaniu poza zezwoleniem koncesyjnym na ich wydobycie z ziemi oraz produkcją w elektrowniach atomowych.

§ 10. Energia i paliwa, jak: gaz ziemny, energia elektryczna, drzewo opałowe, węgiel, ropa, benzyna, mogą być czasowo reglamentowane i regulowane cenowo przez państwo w drodze rozporządzenia Kongresu Konfederacji, jedynie w przypadku wprowadzenia stanu nadzwyczajnego lub wojennego.

§ 10.2. Regulacja cenowa paliw w sytuacji stanu nadzwyczajnego lub wojennego, może ograniczyć cenę paliw i energii elektrycznej lub cieplnej lub gazowej, w tym cen węgla, od 5% do maksymalnie 15% zysku każdego jej producenta lub pośrednika, dla każdego etapu procesu; wydobycia, przetworzenia, transportu, przechowania, składowania, sprzedaży do klienta końcowego; przemysłowego, przedsiębiorcy lub indywidualnego – spalającego paliwo lub zużywającego dostarczoną energię.

§ 11. Konfederacja dba o zapewnienie obywatelom państwa i jego przemysłowi, przedsiębiorcom, wszelkiego rodzaju paliw, poprzez całościową ustawę na rzecz;

1. ułatwiania ich wydobycia i pozyskiwania z zasobów Ziemi poprzez sprawne i uczciwie kontrolowane cenowo przez giełdę surowców, wydawanie koncesji wydobywczych z zachowaniem prawa pierwokupu dla przedsiębiorstw konfederacyjnych przed zagranicznymi oraz udziału większościowego co najmniej w 80% dla wszystkich obywateli suwerennych krajów skonfederowanych,
2. sprzyjania dostawom zagranicznym, poprzez działania prorynkowe oparte na dostawach wyłącznie z krajów demokratycznych, na zasadach nie niszczących przedsiębiorstw z obszaru Konfederacji;
3. przetwarzania odpadów energotwórczych lub z surowców rzadkich,
4. wytwarzania energii z geotermii,
5. nadzorując bezpieczeństwo dla środowiska naturalnego, wynikające z wykorzystania paliw zawierających silne związki toksyczne lub promieniotwórcze i opodatkowując je ubezpieczeniem od ryzyka z ich stosowania, zapewniającego kontrolę ich wytwarzania,
6. organizując naukowe wsparcie techniczne dla opracowań wynalazczych w zakresie silników i bloków energetycznych oraz urządzeń wytwarzających energię elektryczną i innego rodzaju, w szczególności odnawialną opartą na urządzeniach trwałych do których produkcji nie zużywa się dużych zasobów surowców czy energii,
7. wspierając wytwarzanie bio paliw z kompostowania odpadów.

§ 12. Konfederacja w nadzwyczajnej sytuacji gospodarczej, po wykorzystaniu wszelkich zasobów energii naturalnej, a zagrażającej brakami energii, podejmuje działania;

1. inicjując uruchomienie produkcję silników, szczególnie dla agregatów prądotwórczych, pojazdów spalających; metan, wodór i spirytus techniczny oraz różne rodzaje naturalnych olejów, oraz uruchamiając wydobycie i produkcję oraz składowanie ich składników napędowych,
2. budując farmy falowe na wybrzeżach morskich, w strefach oddalonych od przelotów ptactwa lub w sposób bezpieczny dla ptaków,
3. organizując koncerny państwowo – prywatno – społeczne w celu produkcji energii lub wydobycia surowców energetycznych,
4. nadzorując giełdę paliw i ich dystrybucję oraz sprzedaż, w celu zapobiegania zmowom cenowym, spekulacji ponad limity cenowe wprowadzane w okresach nadzwyczajnych,
5. likwidując sprzeczności prawne i organizacyjne błędy w organizacji rynku energii i paliw, włącznie z kierowaniem na drogę karną pozwów przeciwko urzędnikom i przedsiębiorcom winnym takich sytuacji,
6. wstrzymując eksport energii i paliw do innych państw,
7. budując elektrownie wiatrowe i atomowe za zgodą referendalną społeczności lokalnych na których obszarze są lokalizowane, z dala od zagrożeń; morskich, sejsmicznych, dla obszarów gęsto zaludnionych, wojennych, po publicznym przedstawieniu kalkulacji planowanych z nich cen energii.

• 13. Zakazuje się dotowania przez kraje skonfederowane lub państwo, lub korzystania z dotacji zagranicznych, dla produkcji energii czy urządzeń służących dla jej wytwarzania.
• 14. Kredytowanie produkcji energii czy urządzeń służących dla takiej produkcji lub jej dystrybucji lub przechowywania na obszarze Konfederacji, tak dla drobnych producentów jak i dużych przedsiębiorców, jest zwolnione z podatku sprzedażnego, z tytułu nadzwyczajnej konieczności poprawienia zdolności energetycznej Konfederacji, do odwołania w drodze referendum ogólnokonfederacyjnego.
• 15. Podatek cenowy jakim państwo obciąża paliwa i energię z nich uzyskiwaną, lub inną energię, w przypadku zakupu paliwa lub energii na cele utrzymania mieszkań, w sytuacji nadzwyczajnej państwa, w tym kryzysu inflacyjnego lub wzrostu cen paliw lub energii ponad 10% w roku, jest w całości zwracany końcowym odbiorcom – konsumentom energii, właścicielom zasiedlonych mieszkań i zasiedlonych domów mieszkalnych.

Art. 15

Podatki od nieruchomości

§ 1. Ziemia na obszarze Konfederacji, jako dobro rzadkie którego nadrzędnym właścicielem jest suweren rdzenny narodowy, stanowiąc formalnie własność krajów skonfederowanych prywatną lub publiczną, powinna służyć rozwojowi i potrzebom całego społeczeństwa, poprzez maksymalizację szybkości jej zagospodarowania zgodnie z jej przeznaczeniem, co oznacza, że stanowi etycznie własność całego społeczeństwa Konfederacji w części ich skonfederowanych krajów narodowych.

§ 1.2. Ta zasada etyczna, uprawnia państwo i kraje skonfederowane, do wymagania zagospodarowania ziemi maksymalnie szybko i pod karno – skarbowymi restrykcjami podatkowymi, w ostatecznym działaniu w oparciu o pozbawienie własności w drodze licytacji nieruchomości.

§ 2. W Konfederacji obowiązuje zakaz blokowania obrotu ziemią i innymi nieruchomościami, dla odnoszenia indywidualnych korzyści spekulacyjnych poprzez wstrzymywanie jej zagospodarowania jako zamrożenia kapitału, w tym przypisanego nieruchomości przeznaczenia; budowlanego lub rolnego czy przyrodniczego.

§ 2.2. Zakaz blokowania jej obrotu, nie dotyczy nieruchomości już zagospodarowanych zgodnie z jej przeznaczeniem, jak ziemi odpowiednio; zabudowanej przemysłowo lub usługowo/handlowo, mieszkaniowo i zasiedlonej, uprawianej rolniczo, rekultywowanej przyrodniczo.

§ 3. W Konfederacji zakazane są jednorazowe lub okresowe podatki od nieruchomości wszelkiego rodzaju; gruntowych, budynkowych, mieszkaniowych, od ich wartości lub rodzaju własności nieruchomości (katastralny), jako nieetyczne, wymierzane przeciwko ludzkiej gospodarności za jakiej przyczyną wzrasta wartość nieruchomości i stanowiące podwójne opodatkowanie tej samej czynności sprzedażnej.

§ 3.2. Sąsiadujące z nieruchomościami prywatnymi nieruchomości publiczne wpływają na wartość pierwszych, lecz są zagospodarowywane z podatków obywateli, co uniemożliwia opodatkowywanie sąsiednich nieruchomości prywatnych z powodu wzrostu ich wartości infrastrukturalnej przez inwestycje publiczne w ich sąsiedztwie, jako podwójne opodatkowanie.

§ 4. Jedynym zwyczajnym podatkiem powszechnym, obejmującym nieruchomości, jest podatek od sprzedaży nieruchomości w wysokości od 5 – 15%, płacony wyłącznie przez sprzedawcę nieruchomości od ceny sprzedażnej.

§ 4.2. Pobieranie dodatkowej opłaty poza zgłoszona notariuszowi cena sprzedażną, z pominięciem podatku od sprzedaży nieruchomości, obarczone jest karą więzienia w wysokości minimum 2 lat do 5 lat.

§ 4.3. W związku z koniecznością rozwoju mieszkalnictwa i zagospodarowania mieszkaniowego oraz szybkiego zasiedlenia przestrzeni krajów skonfederowanych, oraz w celu rozwoju gospodarczego i ochrony środowiska naturalnego, wprowadza się do odwołania, zerowe stawki podatkowe od sprzedaży nieruchomości na obszarze całej Konfederacji:

1. pod budownictwo mieszkaniowe,
2. pod budownictwo przemysłowe,
3. pod rolnictwo ekologiczne,
4. pod rekultywację przyrodniczą na obszarach parków i rezerwatów narodowych.

§ 4.2.1. Przepis stosuje się do dowołania w drodze referendum powszechnego.

§ 5. W Konfederacji obowiązują podatki karno – specjalne od nieruchomości blokowanych pod zagospodarowanie lub blokowanie czy nie wdrożenie ich zasiedlenia, zgodnie z ich przeznaczeniem w planach zagospodarowania przestrzennego lub kategorią gruntową lub budynkową, pod;

1. mieszkalnictwo,
2. przemysł, (produkcyjny lub wydobywczy),
3. usługi (w tym handel),
4. rolnictwo,
5. rekreację,
6. restaurację obiektów zabytkowych,
7. rekultywację przyrodniczą.

§ 5.2. Podatki od blokowania zagospodarowania nieruchomości, są wyznaczane bez względu na cel blokowania zagospodarowania, jak;

1. spekulacyjny, w tym inwestowanie w domy lub mieszkania i ich niezasiedlanie,
2. przewód procesowy (np.; roszczenia, podział spadku, podział majątku wspólnego – rozwodowy),
3. nieuprawnione posiadanie,
4. niewywiązywanie się z umowy, (nie ustanowienie dojazdu, nie zagospodarowanie umowne, nie zrealizowanie inwestycji budowlanej),
5. błąd administracji publicznej (brak dojazdu, nieustanowienie drogi służebnej, wady podziału),
6. przewlekłość postępowania sądowego,
7. inne, zgodnie z ustawą.

§ 6. Podatki karne od blokowania zagospodarowania nieruchomości, są wymierzane w oparciu o ustawę przykonstytucyjną, w wysokości kalkulowanej dla każdego rodzaju nieruchomości oraz w zależności od klasy rolnej ziemi dla nieruchomości rolnych i przyrodniczych, liczby posiadanych domów lub mieszkań bez ich zasiedlenia, oraz okresu blokowania.

§ 7. Podatki wymierzone przeciwko blokowaniu zagospodarowania nieruchomości, wymierzane są przez odpowiedni krajowy Sąd Administracyjny – wydział ds. nieruchomości, na obowiązkowy wniosek krajowej administracji publicznej lub osób prawnych lub prywatnych, w tym nie mających bezpośredniego interesu prawnego a będących obywatelami Konfederacji, wniesiony wobec domniemanych sprawców blokowania zagospodarowania nieruchomości.

§ 7.2. Sąd Administracyjny orzeka w trybie przyśpieszonym, najpóźniej do 6-ciu miesięcy, o wymierzeniu POBZN (podatku od blokowania zagospodarowania nieruchomości), wobec osób fizycznych lub podmiotów prawnych lub ich związków, na podstawie dowodów obiektywnych, wyłącznie wówczas, gdy zagospodarowanie nieruchomości jest blokowane co najmniej 1 rok.

§ 7.3. Uznanie przez Sąd Administracyjny blokowania nieruchomości przez działający przewlekle Sąd lub organy administracji publicznej, powoduje obciążenie podatkiem POBZN skarbu kraju do jakiego należą te organy lub budżetu samorządu lokalnego jeśli z jego winy nastąpiła blokada.

§ 8. Podatek POBZN jest rozdzielany po jego pobraniu;

1. 10% dla wnioskodawcy procesowego, jeśli sam nie jest winien blokowania zagospodarowania nieruchomości,
2. 60% na stronę pokrzywdzoną, jeśli jest osobą fizyczną lub prawną – która nie może zagospodarować nieruchomości, lub na rzecz skarbu kraju jeśli takiej osoby prywatnej lub prawnej nie ma,
3. 20% na rzecz samorządu lokalnego kraju na którego obszarze położona jest nieruchomość, z tytułu nieuzyskania dochodów podatkowych od zagospodarowanych nieruchomości,
4. 10% na rzecz kosztów procesowych zryczałtowanych.

§ 9. Właściciele blokowanych nieruchomości, mają prawo do udziału w wymierzonym podatku POBZN, wyłącznie za okres od wniesienia wniosku do sądu do dnia skutecznego prawnie i fizycznie odblokowania nieruchomości przez stronę opodatkowaną lub jej następcę prawnego.

§ 10. Za grunty blokowane ewidentnie dla celów spekulacyjnych, uznaje się obszary ziemi nie zagospodarowane zgodnie z ich planem zagospodarowania przestrzennego lub o kategorii budowlanej, nie zabudowane zgodnie z ich przeznaczeniem, lub rolnicze lecz nie uprawiane rolniczo ponad jeden rok.

§ 11. Właściciele, tak publiczni jak i prywatni nieruchomości gruntowej, otrzymują w pierwszym roku od stwierdzenia przez władze lokalne reprezentujące samorząd lub kraj Konfederacji, ostrzeżenie o obowiązku przystąpienia do zagospodarowania nieruchomości i informację o podstawowych zadaniach ustawowych jakie powinni w tym celu wypełnić.

§ 11.2. Jeśli w drugim roku od wezwania właściciele nie podjęli odpowiednich kroków w celu zagospodarowania nieruchomości, otrzymują wezwanie do SA w celu zapłacenia podatku POBZN.

§ 11.3. Podatek karny od blokowania nieruchomości w celu spekulacji jest powiększany o 20% w każdym kolejnym roku.

§ 12. Z obowiązku opłacenia podatku karnego od blokowania nieruchomości, nie zwalnia późniejsze zagospodarowanie nieruchomości zgodnie z jej przeznaczeniem czy też brak środków na zagospodarowanie nieruchomości.

§ 12.2. Z opłacenia podatku przez właścicieli nieruchomości, zwalniają;

1. przewlekłe sprawy sądowe,
2. obłożna choroba właściciela nieruchomości potwierdzona przez lekarza,
3. udokumentowane i aktywne poszukiwania spadkobierców przez uprawnionych.

§ 13. W przypadku spraw sądowych lub administracyjnych utrudniających zagospodarowanie nieruchomości, organ publiczny – w jego imieniu odpowiedni urząd lokalny, dochodzący zagospodarowania nieruchomości, zobowiązany jest podjąć kroki wyjaśniające sytuację procesową lub administracyjną i wnioskować do odpowiednich władz o przyśpieszenie rozstrzygnięcia a nawet zmiany ustawowe, likwidujące problem wpływający na blokowanie nieruchomości.

§ 14. Kwoty podatku należy opłacać w walucie konfederacyjnej.

§ 14.2. Podatek jest płacony od wartości nieruchomości wycenionej przez biegłego rzeczoznawcę krajowego oraz od utraconych pożytków/dochodów rocznych, w wysokości 20% wartości nieruchomości plus 100% utraconych i udowodnionych a możliwych do osiągnięcia pożytków rocznych, za każdy rok blokowania zagospodarowania nieruchomości.

§ 14.3. Uzyskanie odszkodowania z podatku za utracone pożytki, wymaga w celu ich wyliczenia, sporządzenia projektu zagospodarowania nieruchomości umożliwiającego wyliczenie pożytków w oparciu o planowane dochody z zagospodarowanej nieruchomości i ceny rynkowe z; upraw rolniczych, cen mieszkań, cen wynajmu lokali usługowych lub powierzchni przemysłowych, dochodów z rekreacji.

§ 14.4. Nie opłacenie podatku w terminie ustawowym pociąga za sobą licytację nieruchomości przez organy administracji publicznej krajowej z udziałem samorządu lokalnego jako administratora.

§ 15. Obowiązek opłacenia podatku nie wstrzymuje prawa właścicieli nieruchomości do sprzedaży obciążonej nim nieruchomości.

§ 15.2. W przypadku sprzedaży nieruchomości, notariusz zobowiązany jest pobrać należny podatek od ceny sprzedaży i zamieścić w akcie notarialnym zbywanej nieruchomości decyzję o wysokości wymierzonego podatku od blokowania zagospodarowania nieruchomości lub spekulacji nieruchomościami blokującymi ich zagospodarowanie lub zasiedlenie, informując w akcie nabywcę nieruchomości o kolejnej kwocie podatku i warunkach ustawowych dla jego uniknięcia.

§ 16. Do blokowania zagospodarowania nieruchomości, zalicza się nieruchomości rolnicze, nie uprawiane rolniczo, w tym z powodu uzyskiwania dopłat rolniczych na nieuprawianie ziemi z środków UE, jako szkodliwych dla rozwoju gospodarczego Konfederacji i zaopatrzenia w żywność oraz obniżania cen żywności.

§ 17. Do blokowania zagospodarowania nieruchomości, zalicza się sytuowanie na nieruchomości obiektów mieszkaniowych lub przemysłowych mniejszych, niż dopuszcza plan zagospodarowania przestrzennego dla tych nieruchomości.

§ 17.2. Podatek jest wymierzany, jeśli zmniejszenie obiektu wybudowanego względem dopuszczeń planu, wynosi ponad 20%.

§ 17.3. Wymierzony podatek karny od blokowania zagospodarowania nieruchomości, jest wymierzany jednorazowo od niezrealizowanych co najmniej 20% pożytków.

§ 17.4. Jeśli nieruchomość nie została zagospodarowana na powierzchni dopuszczalnej i wysokości zabudowy w 20% lub większej, to podatek karny od niezagospodarowania nieruchomości lub jej blokowania, wymierzany jest jednorazowo od tej powierzchni.

§ 18. Likwiduje się wszelkie inne podatki od nieruchomości, poza podatkiem od zagospodarowania nieruchomości i podatkiem sprzedażnym, bez względu na ich kategorię.

§ 19. Przy zbywaniu wszelkiego rodzaju nieruchomości, tj.; gruntowych, budynkowych, mieszkaniowych, ich właściciele ponoszą ogólne podatki cenowe w cenie sprzedaży, jako wynagrodzenie od sprzedaży towaru.

§ 20. Nikt nie może być zwolniony z opłacenia podatku ogólnego przy sprzedaży nieruchomości.

§ 20.2. Podatek płaci wyłącznie strona sprzedająca nieruchomość i ona jest zobowiązana podatek uwzględnić oraz przekazać do urzędu skarbowego lokalnego wg, kraju, chyba że wyrazi zgodę na jego przekazanie przez notariusza.

§ 21. W Konfederacji zakazane są podatki spadkowe od nieruchomości jak i od darowizn w postaci nieruchomości, bez względu na stopień pokrewieństwa i cel darowizny.

§ 21.2. Darowizna nieruchomości, nie wstrzymuje obowiązku opłacenia wymierzonego podatku od niezagospodarowania lub blokowania zagospodarowania nieruchomości, oraz nie wstrzymuje upływu czasu istotnego dla jego wymierzenia.

§ 21.3. Uzyskanie nieruchomości w wyniku nabycia spadku, uchyla obowiązek zapłaty wymierzonego podatku od niezagospodarowania lub blokowania nieruchomości przez jej właściciela, jednak nie przez inną stronę blokującą, i tylko przez dwa lata od uzyskania spadku.

§ 21.4. Naliczanie kolejnych podatków od niezagospodarowania lub blokowania nieruchomości i wyłącznie wobec jej właściciela, wstrzymuje podjęcie prac zagospodarowujących nieruchomość, w tym budowlanych, zgodnie z jej przeznaczeniem, ponoszonych każdego roku w wielkości co najmniej 20% wymaganej docelowej wielkości zagospodarowania przestrzeni nieruchomości i rodzaju tego zagospodarowania.

§ 22. Konfederacja zapobiega wypływowi kapitału na rzecz zakupu nieruchomości poza granicami państwa i rozwijania państw innych, zamiast sprzyjania rozwojowi Konfederacji. §22.2. Jeśli obywatele Konfederacji ponoszą podatek od; zakupu, sprzedaży, spadkowy lub od darowizn z tytułu uzyskania nieruchomości na obszarze innego państwa, przewyższający obowiązujący w Konfederacji zerowy podatek spadkowy lub od 5 – 15% dla sprzedaży odpowiedniej nieruchomości, to na podstawie wykazu podatkowego takich państw, prowadzonego przez Konfederację, wszyscy obywatele tych państw lub ich podmioty prawne ponoszą odpowiedni podatek wyrównawczy od nieruchomości zakupionej lub spadkowej na obszarze Konfederacji.

§ 22.3. Przy zakupie lub sprzedaży nieruchomości lub spadkobrania lub darowizny na obszarze Konfederacji, choćby osoby te posiadały również obywatelstwo Konfederacji, ponoszą one dodatkowy podatek wzajemny – wyrównawczy, w wysokości równorzędnej do podatku w państwie stosującym wyższe stawki niż Konfederacja.

§ 23. Niezagospodarowanie nieruchomości, oznacza między innymi;

1. brak zatwierdzonego projektu jej zagospodarowania przez okres dwóch lat od zakupu lub spadkobrania nieruchomości gdy taki projekt jest wymagany (np.budowlanego),
2. lub posiadanie takiego projektu i jego niezrealizowanie w ciągu trzech lat od jego posiadania.

§ 23.2. W przypadku winy urzędów odpowiedzialnych za wydanie zgodnej z przepisami prawa zgody na projekt zagospodarowania nieruchomości, o czym rozstrzyga sąd, postępowanie procesowe wstrzymuje karę za brak projektu, jeśli został on poprawiony lub uzupełniony i złożony przez właściciela nieruchomości w ciągu 6-ciu miesięcy od wydania decyzji odmownej.

§ 24. Zakazuje się stosowania podatku od wartości nieruchomości, w tym od wartości dodanej; katastru lub opłat adiacenckich.

 

Art.16

Inne zasady finansowo – budżetowe, w tym podatkowe

§ 1. Konfederacja zachowuje trwałą równowagę między swoim wydatkami i dochodami.

§ 2. Deficyt budżetowy krajów skonfederowanych oraz państwa, jest zakazany.

§ 3. Konfederacja unika jakiegokolwiek niedoboru w swoim bilansie, uwzględniając przy tym długoterminowo, sytuację gospodarczą.

§ 4. Ogólne zasady kształtowania podatków, zwłaszcza krąg podatników, przedmiot podatku i jego wymiar, podlegają określeniu w ustawie.

§ 5. Na ile pozwala na to rodzaj podatku, należy przy tym przestrzegać w szczególności zasady powszechności i równości opodatkowania oraz zasady opodatkowania według wydajności ekonomicznej, potrzeby społecznej, generowania kosztów społecznych.

§ 6. Zabronione jest podwójne opodatkowanie między krajami i państwem a krajami.

§ 7. Konfederacja ustala zasady harmonizowania podatków bezpośrednich przez państwo, kraje i samorządy, bierze przy tym pod uwagę dążenia krajów.

§ 8. Harmonizowanie rozciąga się na obowiązek podatkowy, przedmiot i okresowy wymiar podatków, postępowanie i prawo karne podatkowe.

§ 9. Konfederacja wydaje przepisy zapobiegające nieuzasadnionym przywilejom podatkowym.

§ 10. Pracodawcy nie płacą podatków od wynagrodzeń i zwykłych składek na ubezpieczenia społeczne i emerytalne czy wypadkowe.

§ 10.2. Wszystkie składniki podatków i ubezpieczeń państwowych zawierają się na obszarze Konfederacji, w każdym jej kraju, w cenach towarów i usług płaconych przez konsumentów, nabywców towaru lub usługi.

§ 10.3. Obrót cenowy podlega pełnej ewidencji kasowo – fiskalnej i przekazywaniu podatku elektronicznie do Skarbu Konfederacji z konta bankowego Przedsiębiorcy lub wpłatą gotówkową, przy każdej transakcji, jeśli jest osiągany z transakcji sprzedażnej usługi lub towaru, powyżej trzykrotnego minimalnego wynagrodzenia miesięcznego, wraz z wydaniem paragonu klientowi.

§ 11. Skarb Konfederacji i odpowiednio skarby krajowe (budżety krajowe), zapewniają środki na swoje cele wyłącznie z bieżącego podatku powszechnego w cenach towarów i usług, bez zaciągania zobowiązań finansowych.

§ 12. Władze państwowe nie mogą tak kształtować budżetów publicznych, aby konsumować całkowicie miesięczny dochód gospodarki z wpływów podatkowych i innych, lecz tak, aby minimalizować potrzeby publiczne do niezbędnych a resztę zysków reinwestować w niezbędne warunki zwiększające bezpieczeństwo państwa i rozwój gospodarczy, zachowując zawsze zabezpieczenie w wysokości minimum 10% miesięcznej nadwyżki budżetowej.

§ 13. Wszelkie podatki i ich składniki rozlicza zgodnie z ustawą krajowy urząd skarbowy, wyliczając konieczne podatki lub dopłaty do już wpłaconego podatku lub należne obniżki od niego, o czym zawiadamia w kolejnym miesiącu podatkowym przedsiębiorcę.

§ 14. Wynagrodzenia członków parlamentów krajowych, parlamentu Konfederacji, rad samorządów lokalnych, podlegają opodatkowaniu na zasadach powszechnych, jako czynność usługi sprzedażnej obywateli wobec państwa, bez prawa do jakichkolwiek ulg.

§ 15. Wszelkie zadłużenia krajów skonfederowanych, zarówno zewnętrzne jak i wewnętrzne, podlegają spłaceniu przez kraje skonfederowane według planu przyjętego przez Zgromadzenie Parlamentu Konfederacji, którego akceptacja następuje w dokumentach akcesji kraju kandydującego do Konfederacji.

Art. 17

Podatki powszechne pośrednie

§ 1. W Konfederacji obowiązuje zakaz stosowania podatków od umów pracy pracowniczej wszelkiego rodzaju.

§ 2. W Konfederacji obowiązują podatki od ceny sprzedażnej towaru lub usługi, w relacji sprzedawca towaru lub usługi – klient.

§ 3. Pracodawcy nie ponoszą opłat ubezpieczeniowych zdrowotnych i wypadkowych za pracowników, poza ubezpieczeniami specjalnymi związanymi z niespełnianiem wymaganych podstawowych warunków BHP lub wysokim ryzykiem zawodowym.

§ 4. Pracodawcy nie ponoszą ubezpieczeń emerytalnych i socjalnych za pracowników.

§ 5. Pracodawcy nie ponoszą opłat z tytułu urlopów pracowników.

§ 5.2 Wynagrodzenia urlopowe pochodzą z podatków cenowych powszechnych w równej wysokości dla wszystkich obywateli, a powyżej nich z oszczędności prywatnych obywateli.

§ 6. Pracodawcy nie ponoszą opłat z tytułu absencji chorobowej pracowników.

§ 7. Zakazuje się stosowania podatków od firm/przedsiębiorstw, poza przedsiębiorstwami, które nie przyznały udziałów w ich zysku swoim pracownikom, na zasadach ustawy.

§ 8. Zakazuje się stosowania podatków;

1. spadkowych,
2. dochodowych,
3. wyrównawczych,
4. darowizn kościelnych, (tacowych)
5. od innych darowizn,
6. od wynagrodzeń, poza parlamentarnymi,
7. od nieruchomości poza podatkami karnymi z tytułu niezagospodarowania lub blokowania zagospodarowania.

§ 9. Wszelkie podatki nadzwyczajne mogą być pobierane przez Konfederację tylko w zgodzie z konstytucją i ustawą przykonstytucyjną.

§ 10. Podatki powszechne pobierane w cenach towarów i usług, wynoszą w Konfederacji od 5 – 15% jednolitej stawki na wszystkie towary i usługi, z wyłączeniem przedmiotowo zwolnionych z nich ustawą.

§ 10.2. O wysokości obowiązującej w zgodzie z konstytucją stawki podatkowej, decyduje Zgromadzenie Parlamentarne raz na cztery lata w grudniu, lub referendum powszechne na wniosek 1000 000 obywateli lub Kongresów 3-ech krajów skonfederowanych, po przedstawieniu obywatelom sprawozdania budżetowego państwa i wykazu potrzeb oraz dochodów państwa, w tym ich zdolności do samo bilansowania wg złotej zasady księgowej (bez kredytowania).

§ 11. Konfederacja zwalnia od podatków cenowych/konsumpcyjnych, transakcje sprzedaży od ceny;

1. projektu lub budowy jednego domu mieszkalnego lub zakupu jednego mieszkania dla każdego obywatela, w tym stanowiących osobną własność dla małżeństwa, w stanie surowym/podstawowym.
2. działki budowlanej pod budowę lub rozbudowę domu, o ile dom zostanie pobudowany lub rozbudowany w ciągu 3 lat od zakupu,
3. zakupu wszelkich leków, w tym bez recepty,
4. zabiegów medycznych,
5. urządzeń medycznych produkowanych na obszarze Konfederacji,
6. miodu i pszczół,
7. produkcji i sprzedaży mleka chudego i tłustego z dostawą pod drzwi, w opakowaniach szklanych, z zachowanymi naturalnymi kulturami bakterii,
8. produkcji i sprzedaży energii elektrycznej w cenie do trzech minimalnych wynagrodzeń w miesiącu,
9. ziemi pod budowę lub rozbudowę domu mieszkalnego,
10. pogrzebów,
11. nabycia ziemi pod pochówek,
12. budowy grobów do kwoty dwóch minimalnych wynagrodzeń ustawowych,
13. kosztów pogrzebu i uroczystości pogrzebowych,
14. edukacji na uczelni wyższej, za jeden kierunek studiów.

§ 12. Zwalnia się całkowicie z opodatkowania na czas nie oznaczony, działalność prowadzoną na terenie Konfederacji, na rzecz ratowania lub ochrony bezpieczeństwa fizycznego oraz zdrowia ludzi:

1. produkcję, usługi i sprzedaży, dystrybucji; leków, środków medycznych i narzędzi medycznych oraz usług medycznych, w tym dentystycznych, suplementów leczniczych, witamin, probiotyków,
2. produkcji, usług i sprzedaży na rzecz obronności kraju,
3. produkcji, usług i sprzedaży na rzecz zapobiegania i zwalczania klęsk żywiołowych, w tym powodzi i suszy hydrologicznych poprzez małą retencję.

§ 13. Zwalnia się z podatków cenowych, działalność końcowych inwestorów budowlanych,

Firm i osób fizycznych, związanych z budownictwem mieszkaniowym, wielo lub jednorodzinnym, gospodarczym i rekreacyjnym, w zakresie zakupionych urządzeń, materiałów i usług:

1. projektowych,
2. budowlanych,
3. urządzeń infrastruktury i uzbrojenia terenu oraz budynków,
4. sporządzania dokumentacji inwestycyjnej,
5. usług budowlano – inwestycyjnych z wyłączeniem remontowych.

§ 14. Za końcowych inwestorów budowlanych uznaje się Firmy, które oddadzą obiekty budowlane do użytku, choćby ich realizacja przejęta została od innych inwestorów i wyłącznie w zakresie inwestycji budowlanych których rozpoczęcie zostało zgłoszone do odpowiedniego urzędu i otrzymało zezwolenie budowlane.

§ 15. Z mocy ustawy znosi się wieczyste użytkowanie i zastępuje je pełną własnością prywatną, tak za nieruchomości mieszkaniowe jak i przemysłowe i rolnicze, w tym niezabudowane jak i zabudowane, która przechodzi z mocy ustawy na obecnego użytkownika bez względu na okres uprawnionego posiadania z zachowaniem obowiązku uregulowania reszty przyszłych opłat za użytkowanie wieczyste, które uznaje się od tej pory za opłaty ratalne za nabycie własności.

§ 15.2. Opłaty te mogą być regulowane ratalnie, tak jak przewidziane były wpłaty podatku za użytkowanie wieczyste.

§ 15.3. W przypadku wpłat ratalnych, ich wymiar i należne okresy płatności, wpisuje się do IV Działu (hipoteka) Księgi Wieczystej.

§ 15.4. Koszt założenia Księgi Wieczystej na własności nieruchomości, spoczywa na jej

właścicielu a dotychczasowym użytkowniku wieczystym, zaś w przypadku jej nie założenia w ciągu 24 miesięcy od wejścia w życie niniejszej ustawy, obowiązek ten przejmuje Skarb Kraju skonfederowanego a koszt założenia KW obciąża hipotekę nieruchomości.

§ 15.5. Wszelkie nieruchomości otrzymane aktem nadania ziemi na ziemiach nie należących przed 1939r., do krajów skonfederowanych, traktuje się z mocy ustawy jako akty własności i przysługuje ich użytkownikom uprawnienie do uzyskania na nie księgi wieczystej z mocy ustawy konstytucyjnej.

 

 Art. 18

BUDŻETOWE SKŁADNIKI PODATKOWE Z GRUPY I-szej

Bezpieczeństwo państwa.

§ 1. Pierwszą grupę głównych składników budżetowych w wielkości 40% sumy wpływu podatku powszechnego sprzedażnego/cenowego (w wysokości 5-15%), stanowią składniki na obronności państwa, w tym rozwój nowoczesnych, własnych technologii wojskowych i szkoleń, wojskowych badań naukowych.

§ 2. Konfederacja zmierza do uzyskania wydatków minimum 8% do maksymalnie 15% w czasie pokoju, z dochodów podatkowych państwa na cele obronne.

§ 3. Konfederacja nie zakazuje krajom skonfederowanym, prowadzenia własnego, dodatkowego poboru podatków na dotacje do Armii Konfederacji w częściach narodowych, stacjonujących na obszarze tych krajów, do ich infrastruktury obronnej, broni, szkoleń i kadr.

Art. 19

BUDŻETOWE SKŁADNIKI PODATKOWE Z GRUPY II-GIEJ

Ubezpieczenia społeczne.

§ 1. Drugą grupę składników podatkowych w wielkości 30% sumy podatku powszechnego sprzedażnego, stanowią składniki na rzecz ubezpieczeń społecznych.

§ 2. W Konfederacji, do podatków od cen towarów lub usług, wliczane są procentowo według stopy ustanawianej przez państwo, opłaty jednolite na rzecz wszystkich obywateli państwa, w równej stawce na rzecz;

1. urlopów wypoczynkowych,
2. ubezpieczeń wypadkowych,
3. ubezpieczeń zdrowotnych,
4. zasiłków chorobowych,
5. zasiłków rentowych,
6. ubezpieczeń emerytalnych,
7. zasiłków macierzyńskich,
8. innych potrzeb budżetowych państwa określonych w ustawie budżetowej.

§ 2.2. Środki zbierane z podatków w równym procentowo systemie liniowym są z nich przekazywane przez Skarb Konfederacji (SK) na Powszechny Solidarnościowy Podatkowy Fundusz Społeczny (PSPFS) na cele; 1 – 7 , który rozdziela je na wszystkich obywateli według zasad ustawowych.

§ 2.3. Środki te nie mogą być zużyte przez Skarb Państwa czy PSPFS na inne cele niż wymienione w ustawie.

§ 2.4. Wypłaty lub opłaty z poz. 1 – 7 dotyczą wszystkich obywateli Konfederacji bez

względu na ich dochody i dodatkowe, prywatne świadczenia; emerytalne, zdrowotne lub rentowe.

§ 2.5. Pryzmuje się, że każdy obywatel Konfederacji jest do nich upoważniony, jeśli przebywa na terenie Konfederacji minimum dziewięć miesięcy w roku, lub poza granicami w sytuacji:

1. pracy na placówkach państwowych poza granicami Konfederacji,
2. pracy na misjach wojskowych poza granicami Konfederacji,
3. pracy w wojskowych służbach specjalnych Konfederacji,
4. odbywaniu studiów lub stypendiów w uczelniach zagranicznych.

§ 3. Wypłacanie emerytur powszechnych z PFS należy się po osiągnięciu 55-go roku życia, zarówno dla kobiet jak i mężczyzn, w równej dla wszystkich obywateli wysokości określonej każdego roku w ustawie budżetowej, docelowo nie niższej niż najniższe wynagrodzenie minimalne ustawowe, osiąganej w miarę rozwoju wspólnego rynku Konfederacji i uzyskiwanych dochodów budżetowych państwa.

§ 3.2. Wysokość podstawowego wynagrodzenia emerytalnego jest niezależna od lat pracy i wysokości płaconych podatków, gdyż pochodzi z podatku konsumenckiego zawartego w cenie towarów i usług, płaconego przez wszystkich obywateli.

§ 4. Wynagrodzenie zasiłkowe od bezrobocia, stosuje się wobec pełnoletnich osób zdrowych nie korzystających z zasiłków rentowych, które nie otrzymały oferty pracy w miejscu zamieszkania z państwowych urzędów pracy, w wysokości 2/4 minimalnego aktualnego wynagrodzenia ustawowego przez okres nie dłuższy jak 3 miesiące.

§ 5. Obywatele i Firmy nie ewidencjonują oraz nie wyliczają wpłat na PSPFS.

§ 5.2. Obowiązek ich ewidencji oraz rozliczenia poniesionych na obywateli nakładów podatkowych, ciąży na PSPFS.

§ 6. Zakazuje się prowadzenia przez kraje skonfederowane, systemów emerytalnych polegających na uzyskiwaniu emerytur z pracy i podatków przyszłych pokoleń.

§ 7. Wprowadza się pod nadzorem państwa i na warunkach ustawy, swobodę konkurencji w zakresie ubezpieczeń na rzecz ponadpodstawowych pakietów społecznych.

§ 8. Pracodawcy i przedsiębiorcy mają obowiązek dokumentowania okresu i wysokości opłacanych ubezpieczeń specjalnych za siebie jak i pracowników.

§ 9. Obywatele, którzy nabyli w pełni lub częściowo uprawnienia emerytalne na zasadach krajowych, otrzymują ich pełną wypłatę przez władze krajowe na ich zasadach ustawowych. §9. 2. Wypłata emerytur krajowych, nie wpływa na prawa do emerytur państwowych, które wypłaca się od momentu przystąpienia kraju do Konfederacji.

§ 10. Dopuszcza się w Konfederacji, prawo do stosowania zróżnicowanych kwotowo krajowych ubezpieczeń społecznych nie podstawowych, uzależnionych od zawodu lub posiadanej ziemi, np. rolniczego.

§ 11. Środki zgromadzone na PSPFS służą do zaspokojenia podstawowego pakietu społecznego:

1) wypłacania podstawowych zabezpieczeń zdrowotnych przysługujących wszystkim obywatelom pracującym i nie pracującym,

2) refundowania nakładów sieciom uspołecznionych i prywatnych szpitali oraz placówkom zdrowia posiadającym kontrakty określające przyjmowanie pacjentów według określonych przez ustawę cen usług medycznych,

3) wypłacania podstawowych wynagrodzeń za jedno miesięczne urlopy wypoczynkowe, wprost do uprawnionych obywateli którzy przepracowali 11 miesięcy,

4) wypłacaniu podstawowych wynagrodzeń macierzyńskich, wprost do uprawnionych obywateli,

5) wypłacanie podstawowych emerytur na prywatne konta emerytalne uprawnionych obywateli,

6) wypłacanie podstawowych zasiłków rentowych, wprost do uprawnionych obywateli,

7) wypłacania solidarnego zasiłku społecznego na rzecz ubogich, w tym: zbiorowe noclegi, wyżywienie zbiorowe, łaźnie zbiorowe, pomoc medyczną, odzież, szkolenia, transport publiczny,

8) wypłacanie pomocy nadzwyczajnej bytowej, w sytuacji klęski żywiołowej,

9) wypłacanie pomocy edukacyjnej dla dzieci z biednych rodzin w postaci wypożyczania książek i dowozu do szkół podstawowych i średnich,

10) wypłacanie podstawowego zasiłku socjalno – bytowego na rzecz osób zdrowych w wieku do 50 lat, które mimo zgłoszenia oferty podjęcia pracy do państwowego urzędu pracy, nie otrzymały żadnej oferty pracy odpowiedniej dla ich zdrowia i miejsca zamieszkania.

§ 11.2. Wymienione wypłaty „podstawowe”, oznaczają kształtowanie świadczeń w wysokości minimum:

1) socjalno bytowego – zapewniającego przeżycie, w tym opłacenie czynszu za mieszkanie, wyżywienie i ubiór, transport miejski,

2) socjalno zdrowotnego – zapewniającego podstawową profilaktykę medyczną oraz podstawowe usługi lekarskie.

§ 11.3. Konfederacja zmierza docelowo do ułożenia jednolitego systemu wypłat podstawowych, likwidując w porozumieniu z państwami skonfederowanymi, dotychczasowe systemy krajowe, lecz wyłącznie w drodze referendalnej zgody ich suwerennych obywateli.

§ 11.4. Wraz z wprowadzaniem obciążeń podatkowych dla wypłat podstawowych ze skarbu państwa, podatki i inne daniny powszechne na rzecz skarbów krajowych, powinny być zmniejszane o wysokość ich wzrostu na daniny ogólnopaństwowe, lecz wyłącznie za zgodą powszechnych referendów krajowych.

§ 12. Inwestowaniem i zarządzaniem środkami, w ramach udzielania ponadpodstawowych pakietów społecznych, w tym nieobowiązkowymi wpłatami na ubezpieczenia; rentowe, emerytalne i zdrowotne, nie mogą zajmować się podmioty krajowe i państwowe.

§ 12.2. Wybór odpowiedniej Firmy ubezpieczeniowej, należy do osobistych decyzji obywateli a na państwie ciąży obowiązek kontrolowania zabezpieczeń finansowych i zasad działalności firm ubezpieczeniowych, w tym posiadanych przez nie środków i ograniczenie ryzyka obywateli utracenia wartości wnoszonych składek, za wyjątkiem Firm określających się oficjalnie jako „ubezpieczenia wysokiego ryzyka”.

§ 13. Wszelkie wydatki obywateli na ratowanie, wzmocnienie zdrowia lub zapobieganie chorobom, realizowane poprzez zakupy; leków, poddania się randomizowanym szczepieniom o udowodnionym w zgodzie z przepisami Konfederacji działaniu pozytywnym na organizm ludzki, zabiegom medycznym, ziołolecznictwa, suplementacji leczniczej, dentystyczne, badań diagnostycznych, prześwietleń, okulistyczne, osteopatii, rehabilitacji w tym zapobiegawczej, sprzętu rehabilitacyjnego, i innych zabiegów lub środków w tym celu, w tym nie przepisanych przez lekarzy na refundowane recepty czy skierowania na refundowane zabiegi, podlegają refundacji przez PSPFS po przedłożeniu rachunków lub recepty w aptekach;

1. w wysokości 5 – 15% na cykliczne pro zdrowotne zajęcia sportowe zapobiegawczo – rehabilitacyjne, prowadzone pod nadzorem przeszkolonych instruktorów według ich spisu ustawowego; pływackie, biegowe, rowerowe, piłkarskie, narciarskie, gimnastyczne, raz w tygodniu,
2. w wysokości 50% po przedłożeniu rachunku poniesionych kosztów bez dowodzenia ich celowości zdrowotnej, o ile środki lub zabiegi medyczne nie są ustawowo zabronione,
3. w wysokości 80% jeśli obywatel udokumentuje ich celowość związaną ze swoją ciężką chorobą stwierdzoną w wywiadzie lekarskim i lekarskie zalecenie stosowanej metody,
4. w wysokości 5 – 15% na zakup żywności probiotycznej, wzmacniającej odporność organizmu, według listy ustawowej,
5. w wysokości 100% w przypadku posiadania skierowania lekarskiego na przeprowadzenie leczenia lub recepty na zakup leków,
6. w wysokości 100% na konsultacje i prowadzenie lekarskie na skierowanie lub bez skierowania od innego lekarza, jeśli konsultacja wykaże stan chorobowy,
7. w wysokości 100% na prowadzenie leczenia przez lekarza i wykwalifikowanego naturopatę wspólnie.

§ 13.2. Poza natychmiast refundowanymi receptami lekarskimi bezpośrednio przy zakupie leków, pozostałe zakupy lub zabiegi są refundowane po roku, w okresie styczeń – marzec roku kolejnego, po przesłaniu do PSPFS wniosku o refundację i dowodów (rachunków) zakupu środków lub zabiegów i przedłożenia dokumentów ich celowości jeśli taka zachodzi.

 

 Art. 20

BUDŻETOWE SKŁADNIKI PODATKOWE Z GRUPY III-ej

Infrastruktura, edukacja, nauka oraz rozpoznanie i eksploatacja bogactw naturalnych. 

§ 1. Trzecią główną grupę składników podatkowych w wielkości 20% sumy podatku powszechnego cenowego/sprzedażnego, stanowią składniki na rzecz; infrastruktury podstawowej państwa jak; drogi państwowe, telekomunikacja, poczta, radio i telewizja publiczna, szkoły publiczne, badanie złóż surowców naturalnych, organizacja spółdzielni wydobywczych z suwerenów narodowych krajów posiadających złoża, organizacja budowy przystępnych mieszkań.

 Art. 21

BUDŻETOWE SKŁADNIKI PODATKOWE Z GRUPY III-ej

Organizacja referendalnej władzy suwerennej, przedstawicielskiej, sądownictwa.

§ 1. Czwartą, główną grupę składników podatkowych w wielkości 10% sumy podatku powszechnego cenowego/sprzedażnego, stanowią składniki na rzecz; nieujętych w poprzednich grupach ministerstw niezależnych, zadań sądownictwa, policji, służb więziennych, służb celnych, administracji publicznej, organizacji referendów, organizacji pracy władzy przedstawicielskiej.

Art. 22

Niezależne podatki krajowe

§ 1. Podatki na zadania publicznej administracji krajowej, lub na odrębne cele krajowe przyjęte w krajowych ustawach budżetowych lub referendach krajowych, kraje pobierają samodzielnie, nakładając na podatek państwowy, krajową daninę podatkową na całym obszarze kraju w jednolitej wysokości.

§ 2. Podatki na zadania publicznej administracji samorządowej, lub na odrębne cele samorządowe, przyjęte w samorządowych uchwałach budżetowych lub referendach samorządowych, samorządy pobierają nakładając na podatek państwowy, samorządową daninę podatkową na całym obszarze samorządu w jednolitej wysokości.

§ 3. Nałożone podatki; krajowe i samorządowe, są pobierane przez skarbową administrację krajową pod nadzorem państwa, i przekazywane odpowiednio; państwu, krajom, samorządom, w należnej im części.

§ 4. Kraje i samorządy, nie mogą obciążać podatkiem towaru lub usługi, który Konfederacja zwolniła z opodatkowania lub obniżyła jego opodatkowanie do stawki niższej od powszechnej oraz opłat pocztowych.

 Art. 23

Cła

§ 1. Konfederacja prowadzi politykę celną, wyrównującą podwyższaniem poprzez cła cen towarów i usług importowanych, chroniąc wolny rynek Konfederacji przed nierównoprawnie działającymi rynkami dotowanymi państwowo lub z wykorzystaniem nisko wynagradzanej siły roboczej; więźniów, dzieci, lub państw zaborczych, gdzie nie stosuje się równorzędnych do Konfederacji przepisów o prawach pracowniczych i ochronie środowiska.

§ 2. Ustawodawstwo w sprawach ceł i innych opłat od obrotu towarami przekraczającymi granicę należy do kompetencji Konfederacji.

§ 3. Wyłącza się prawo do odrębnego, krajowego lub samorządowego opodatkowania celnego.

 Art. 24

Podatki bezpośrednie nadzwyczajne

§ 1. Konfederacja może pobierać podatki bezpośrednie nadzwyczajne, na wsparcie solidarnościowe, wyłącznie na przyśpieszenie zadań ochronnych lub obronnych w razie konieczności zapobieżenia zagrożeniu stanem nadzwyczajnym lub dla naprawy skutków takiego zdarzenia, wyłącznie w drodze decyzji Parlamentu Konfederacji lub referendum powszechnego na obszarze całej Konfederacji, w sytuacji:

1. ogłoszenia stanu zagrożenia wojennego,
2. zaatakowania kraju skonfederowanego,
3. katastrofy naturalnej na obszarze 50% kraju skonfederowanego.

§ 2. Bezpośrednie podatki nadzwyczajne mogą być pobierane w wysokości maksymalnej;

1. do 3 % od miesięcznych dochodów osób fizycznych,
2. do 10% od czystego zysku miesięcznego osób prawnych,
3. do 2% od zysków z kapitału i rezerw osób prawnych,
4. do 1% od wynagrodzeń pracowniczych.

§ 3. Przy ustalaniu taryf podatków, Konfederacja zwalnia z obciążenia podatkiem bezpośrednim nadzwyczajnym, kraje i regiony doświadczone już klęską naturalną lub wojną.

§ 4. Po upływie konstytucyjnej podstawy zastosowania podatków, przestają być pobierane od kolejnego miesiąca po którym ogłoszono zakończenie stanu nadzwyczajnego.

Art. 25

Podatek od wartości dodanej na referendalne nadzwyczajne cele społeczne

§ 1. Konfederacja może pobierać od towarów i usług, podatek od wartości dodanej (VAT) w maksymalnej stawce od 1% do 5%, wyłącznie w drodze referendum powszechnego uchwalającego uruchomienie tego rodzaju podatku i cel jego pobierania.

§ 2. Całość dochodów z podatku musi być przeznaczona na środki dla wsparcia bytowego obywateli o dochodach nie osiągających minimalnego wynagrodzenia ustawowego, w tym równej mu minimalnej emerytury ustawowej.

§ 3. Podatek VAT musi być jednakowy dla wszystkich towarów i usług.

§ 4. Podatek VAT nie obejmuje towarów i usług które są zwolnione z cenowych podatków powszechnych lub lub korzystają z ich niższych stawek.

§ 5. Jeżeli z powodu wzrostu struktury wieku nie uda się zapewnić finansowania ubezpieczeń na starość, dla wdów i sierot oraz z powodu inwalidztwa, stawka podatku od wartości dodanej może być podniesiona maksymalnie o jeden punkt procentowy w roku.

Art. 26

Wyłączne przeznaczenie dóbr narodowych krajów skonfederowanych

I.

Podatki od dóbr narodowych

  § 1. Dobra narodowe krajów skonfederowanych, używane w celu uzyskiwania zysku z działalności gospodarczej na nich prowadzonej, w postaci ich używania, udostępniania lub przetwarzania, są opodatkowane za pomocą;

1. koncesji.
2. podatków cenowych.

§ 2. Konfederacja oraz kraje skonfederowane, wspólnie gwarantują czerpanie korzyści z dóbr narodowych krajów skonfederowanych, wyłącznie przez naród suwerenny kraju z którego zasobów narodowych pochodzą.

§ 3. Do dóbr narodowych zalicza się:

1) ziemię krajów, w zasobach publicznych,

2) bogactwa naturalne, w tym wszelkie złoża kopalne, w tym na obszarze prywatnym,

3) inne narodowe dobra ograniczone, podlegające koncesjonowaniu,

4) naturalne zbiorniki i cieki wodne w zasobach kraju,

5) krajowe rezerwaty przyrody,

6) krajowe zabytki kultury,

7) powietrze nad krajem,

8) krajowe – narodowe dobra niematerialne, określone ustawą.

§ 4. Korzystanie z określonych dóbr narodowych, w tym na zasadach dzierżawy lub własności, regulują odpowiednie przepisy prawa, dbające o ich zrównoważone wykorzystanie bez szkody dla obywateli, lokalnych społeczności i całego suwerennego narodu kraju skonfederowanego.

§ 5. Podatki specjalne oraz powszechne cenowe pobierane przez kraje od dóbr narodowych, są jednakowe w całej Konfederacji, zapobiegając nierówności konkurencji gospodarczej.

 

II.

Specjalny podatek na wsparcie emerytalne od dóbr narodowych

§ 1. Kraje skonfederowane, obowiązkowo nakładają specjalne podatki od sprzedaży koncesjonowanych na ich obszarach narodowych dóbr naturalnych, oraz użytkowania surowców naturalnych; kopalnych, drzewa, wody, powietrza, ziemi, z zasobów krajowych lub państwowych.

§ 2. Podatki od dóbr naturalnych, są nakładane na cenę sprzedaży narodowego dobra naturalnego w obiegu rynkowym, w wysokości jednolitej na obszarze całego kraju, nie wyższej niż 5%, natomiast od ich wywozu poza granice Konfederacji w wartości 15%.

§ 3. Podatki te, nie mogą być narzucane na bezpośrednią sprzedaż dóbr narodowych pojedynczym obywatelom lub ich osiedlowym wspólnotom lub spółdzielniom, dla celów nie przemysłowych.

§ 4. Z podatku wyłączona jest sprzedaż wody dla przedsiębiorstw, która używana jest dla dostawy wody pitnej lub ciepła do obiektów mieszkalnych.

§ 5. Wpływy ze specjalnych podatków cenowych od dóbr narodowych krajów skonfederowanych, muszą służyć wyłącznie dla dopłat do emerytur na obszarze pobierającego je kraju, w celu wyrównania i podniesienia poziomu życia obywateli, w szczególności na emeryturze, którzy posiadają uprawnienia emerytalne według wcześniejszego systemu krajowego.

§ 5.2. Wypłaty dla obywateli czerpane z podatków cenowych od sprzedaży dóbr narodowych, są wyliczane w rozliczeniu na liczbę udziałów dla wszystkich obywateli kraju z którego dobra te pochodzą, równą 100% pobranych podatków minus 10% na koszty ich obsługi, podzieloną przez lata uprawnionych do ich pobrania obywateli suwerenów, w kraju skonfederowanym.

§ 5.3. Za każdy rok życia w kraju przyznawany jest uprawnionemu obywatelowi jeden udział w podatku cenowym od wszystkich krajowych dóbr narodowych.

§ 5.4. Udziały podatkowe są kwotowo równe dla wszystkich upoważnionych obywateli kraju, lecz zależne od dochodów rocznych kraju z dóbr narodowych.

§ 5.5. Udziały podatkowe nie podlegają spadkobraniu lub darowiźnie i wygasają w chwili śmierci obywatela.

§ 5.6. Udziały podatkowe w dobrach narodowych, są przyznawane od urodzenia i zabezpieczane kwotowo przez Skarb kraju w walucie własnej lub w drodze referendum przez Skarb Konfederacji w kruszcach szlachetnych a wypłacane w walucie konfederacyjnej.

§ 5.7. Zgromadzone z udziałów podatkowych kwoty, podlegają spadkobraniu lub darowiznom, bez opodatkowania.

§ 5.8. Wykorzystanie dochodów z dóbr narodowych, może nastąpić;

1. jednorocznie od 18-go roku życia w przypadku ciężkiej choroby potwierdzonej lekarsko,
2. jednorocznie na pokrycie kosztów edukacji wyższej,
3. od 22 roku życia na pokrycie kosztów zakupu mieszkania lub domu lub dopłaty do niego,
4. od 25 roku życia na rozpoczęcie działalności gospodarczej w 50% zebranej kwoty,
5. w całości zebranej kwoty i rokrocznie od 35 roku życia, bez względu na przeznaczenie.

§ 5.9. Każdy rok przepracowany i udokumentowany w pracy na obszarze kraju, bez względu na zarobki i rodzaj pracy podlega przydzieleniu jednego udziału rocznego w dochodach narodowych.

§ 5.10. Obywatele, którzy zostali pozbawieni obywatelstwa lub zmuszeni do wyjazdu z kraju przez władze kraju a należą do narodu suwerena kraju, otrzymują udziały w dochodach narodowych kraju za każdy rok emigracji, pod warunkiem powrotu do kraju i zamieszkiwanie przynajmniej przez sześć miesięcy każdego roku od decyzji o przyznaniu wyrównania udziałowego.

§ 6. Udziały w podatkach z dóbr narodowych, są likwidowane, w chwili wygaszenia uprawnienia konstytucyjnego, poprzez śmierć uprawnionych do nich obywateli.

Art. 27

Specjalne podatki konsumpcyjne

§ 1. Konfederacja może pobierać specjalne podatki konsumpcyjne od:

1. znaczków skarbowych,
2. usług pocztowych,
3. papierów wartościowych,
4. z dochodu od kapitału osób prawnych i fizycznych w postaci odsetek bankowych z lokat,
5. od wygranych na loteriach.

§ 2. Podatki może ustanawiać jedynie Konfederacja, do wysokości 5%, na obszarze całego państwa w sposób jednolity, wyłącznie w drodze referendum powszechnego.

§ 3. Podatki te, mogą służyć wyłącznie na cele zgromadzenia funduszu dofinansowania organizacji zagospodarowania i eksploatacji krajowych złóż narodowych w systemie uspołecznionym, szczególnie wartościowych dla krajów i państwa, jeśli krajowe źródła dofinansowania okażą się niewystarczające.

§ 3.2. Dofinansowanie jest jednorazowe.

§ 4. W przypadku dofinansowania przez Konfederację eksploatacji z takich podatków złóż krajów skonfederowanych, w tym złóż wody geotermalnej, państwo staje się udziałowcem przedsięwzięcia – spółki uspołecznionej, w wielkości udzielonego dofinansowania w stosunku do planowanego dochodu na najbliższe dziesięć lat eksploatacji złoża/surowca.

§ 4.2. Udziały Konfederacji są płynne, ulegając zmniejszeniu lub zwiększeniu w zależności od dochodów ze złoża/surowca, aż do zwrócenia Konfederacji całości poniesionych nakładów plus 10% odsetek rocznych wraz ze stopą inflacji.

Art. 28

Specjalne podatki od ruchu samochodów osobowych i ciężarowych

§ 1. Konfederacja może pobierać wyłącznie od samochodów ciężarowych specjalne opłaty od przejazdu autostradami i drogami szybkiego ruchu, jeżeli droga została wybudowana z inwestycji prywatnej za zgodą kraju lub kraju lub państwa a ruch samochodów ciężarowych powoduje koszty publiczne oraz degradację cennego środowiska naturalnego w jej okolicy, szczególnie; parków narodowych, obszarów górskich, krajobrazowych, generuje wysokie skażenia powietrza i hałas w obszarach zaludnionych.

§ 2. Wpływy z podatków mogą pokrywać jedynie społeczne i gospodarcze koszty lokalne lub krajowe, które pozostają w związku z ruchem drogowym.

§ 3. Konfederacja może udzielać prawa do pobierania opłat za ruch wszelkich pojazdów, na autostradach budowanych z inwestycji prywatnych lub prywatno-spolecznych.

§ 3.2. W takim przypadku, nakłady na poniesioną inwestycję mogą być zwracane wyłącznie z opłat za przejazd na rzecz inwestora, przez maksymalnie 20-cia lat lub skrócone przez wykupienie przez kraj na którego obszarze przebiega autostrada, zaplanowanych zysków w takim okresie.

§ 4. W celu oszczędzania środowiska naturalnego i skupisk ludności, oraz zwiększenia przepustowości autostrad, Konfederacja może w porozumieniu z krajami, zażądać od przewoźników tranzytowych na wszystkich trasach autostradowych, przewożenie pojazdów ciężarowych za pomocą kolei państwowych.

§ 4.2. Dochód z tranzytu kolejowego, jest rozdzielany na kraje skonfederowane według ceny sprzedażnej biletów tranzytowych i kilometrażu przejazdu przez kraje skonfederowane.

Art. 29

Podatek specjalny od materiałów pędnych

Art. Uz.

Konfederacja wychodzi z założenia ekonomicznego, że cena paliw i koszty ją stanowiące, w tym podatki, są przerzucane na konsumentów w cenie usług lub towarów, dostarczanych za pomocą środków komunikacji drogowej. W efekcie, podatek od paliw obciąża wyłącznie zwykłych konsumentów, którzy nie są w stanie przerzucić go w koszty prowadzonej działalności gospodarczej, co sprawia, że jest to powszechny podatek cenowy, gdyż większość obywateli korzysta z komunikacji drogowej.  Jednak, podatek od paliw jest wskazany społecznie, gdyż może służyć wyłącznie na pokrywanie budowy i konserwacji dróg, w sposób precyzyjny, pobierany głównie od osób z nich korzystających. Wykładnia Konfederacji, uzasadnia ograniczanie wysokości podatku od paliw, z uwagi na częściowe naruszenie reguły zakazu podwójnego opodatkowania, gdyż w powszechnym podatku cenowym od wszelkiej sprzedaży i usług, (sprzedażnym/konsumenckim) zawiera się składnik podatkowy na rzecz tych samych celów co w podatku od paliw. Dlatego, pobieranie podatku od paliw powinno służyć wyłącznie celom drogowym.

§ 1. Konfederacja pobiera cenowy podatek specjalny od materiałów pędnych wyłącznie od; benzyny, ropy, gazu pędnego.

§ 2. Podatek jest pobierany wyłącznie na cele drogowe, służąc do zasilania działu budżetowego Konfederacji na zadania ograniczone do celów ścisłe drogowych, co czyni z niego podatek specjalny o przeznaczeniu wspomagającym dla tych celów.

§ 3. Wysokość podatku od paliw drogowych, musi stanowić zawsze równowartość powszechnego podatku cenowego od 5 – 15%.

§ 4. Podatek od paliw, ma na celu wyłącznie; utrzymanie i budowę dróg oraz pobudzenie produkcji paliw nim nieopodatkowanych, szczególnie bioodtwarzalnych i bezpiecznych dla środowiska naturalnego oraz silników na nich opartych; energii elektrycznej, spirytusu technicznego, olejów roślinnych, metanu, wodoru, innych paliw bezpiecznych dla środowiska.

§ 4.2. Inne środki energii i paliwa dla pojazdów mechanicznych, nie mogą być opodatkowane bez powszechnej ustawy referendalnej.

§ 5. Podatek może być pobierany za korzystanie z dróg krajowych przez pojazdy mechaniczne i przyczepy z wyłączeniem rowerów i motorowerów, oraz z wyłączeniem pojazdów które podlegają odrębnym opłatom za transport ciężki.

§ 6. Konfederacja przeznacza zyski z podatku specjalnego od materiałów pędnych oraz połowę opłat za korzystanie z autostrad, na następujące wydatki i nakłady pozostające w związku z ruchem drogowym:

1. budowę, utrzymanie i prowadzenie dróg krajowych;
2. środki przeznaczone na popieranie kombinowanego ruchu i transportu towarzyszących pojazdów mechanicznych oraz rozdzielenia ruchu;
3. wkłady w budowę dróg głównych;
4. wkłady w budowę urządzeń ochronnych przed siłami przyrody i w przedsięwzięcia chroniące środowisko i krajobraz, które ruch drogowy czyni koniecznymi;
5. ogólny udział w kosztach krajów na utrzymanie dróg otwartych dla ruchu pojazdów mechanicznych i w finansowym wyrównaniu kosztów w zakresie budowy i utrzymania dróg;
6. wkłady na rzecz krajów bez dróg krajowych;
7. wkłady na rzecz krajów z drogami górskimi, które służą ruchowi międzynarodowemu.

Art. 30

Podwyżki wynagrodzeń z tytułu szkodliwych warunków pracy

§ 1. Pracownicy zatrudniani w szkodliwych warunkach pracy, jak:

1. zapylenie,
2. złe oświetlenie,
3. hałas,
4. zanieczyszczenia powietrza,
5. zimno lub gorąc,
6. silny stres, w tym z powodu zagrożeń z powodu wykonywanej pracy,
7. wibracje,
8. praca pod ziemią lub na wysokości,
9. wysokie skażenie bakteryjne otoczenia, jak praca przy nieczystościach,
10. dźwiganie ciężkich przedmiotów,

– posiadają uprawnienia ustawowe do podwyżki wynagrodzenia z tego tytułu.

§ 2. Przedsiębiorstwa zatrudniające osoby w uciążliwych warunkach pracy, uzyskują kwalifikację poziomu tych warunków przez nadzór państwowy BHP.

§ 3. Nadzór przestrzegania przepisów BHP, określa do jakiej kategorii ustawowej należy przypisać grupy pracowników.

§ 4. Pracodawcy zobowiązani są wypłacać pracownikom dodatek wynagrodzeniowy za szkodliwe warunki pracy, w odniesieniu do kategorii ustawowo związanej z warunkami pracy, według decyzji inspektoratu BHP.

§ 4.2. Wynagrodzenia te, określone są w ustawie procentowo do wynagrodzenia minimalnego, bez względu na wysokość wynagrodzenia umownego z pracownikiem.

§ 4.3. Dodatek wynagrodzeniowy, pracodawcy wypłacają bez wniosku czy wezwania, w kolejnym miesiacu od decyzji Inspektoratu BHP o kategorii dodatku.

 

Art. 31

Podatek liniowy od obrotu

§ 1. Podatek liniowy ryczałtowy, o jednakowym procentowo obciążeniu, zwany jest cenowym lub sprzedażnym i stosowany jest wyłącznie w cenach sprzedaży towarów i usług.

§ 1.2. Podatek nie uwzględnia poniesionych kosztów i jest pobierany od całej ceny usługi lub towaru sprzedażnego.

§ 1.3. Podatek obowiązuje w obrocie rynkowym na obszarze Konfederacji;

1. a) Firma – Klient,
2. b) Klient – Firma,
3. c) Firma – Firma,
4. d) Klient – Klient, jeśli cena usługi lub towaru wynika z nie zwolnionej od opodatkowania kwoty miesięcznego dochodu sprzedażnego.

Art. 32

Pomoc bytowa

(prawa i cele bytowe)

§ 1. Społeczeństwo Konfederacji, zobowiązuje się wobec wszystkich obywateli, w tym nie posiadających statusu suwerenów narodowych, do świadczenia solidarnościowej pomocy bytowej.

§ 2. Konfederacja i kraje skonfederowane, w uzupełnieniu osobistej odpowiedzialności i indywidualnej inicjatywy angażują się, aby:

1. każdy korzystał z bytowego (socjalnego) bezpieczeństwa;
2. każdy otrzymał niezbędną opiekę zdrowotną;
3. rodziny jako wspólnoty dorosłych i dzieci były chronione i wspierane;
4. zdolni do pracy mogli pokryć koszty życia i podstawy utrzymania z minimalnego wynagrodzenia z pracy dla samotnego obywatela;
5. poszukujący mieszkań dla siebie i swych rodzin mogli znaleźć odpowiednie mieszkanie na możliwych do udźwignięcia warunkach;
6. dzieci i młodzież, jak i osoby w wieku produkcyjnym, mogły zgodnie ze swoim zdolnościami kształcić się;
7. dzieci i młodzież były wspierane w ich rozwoju na ludzi samodzielnych i społecznie odpowiedzialnych oraz wspomagane w ich społecznej i kulturalnej integracji.

§ 3. Konfederacja i kraje angażują się, aby każdy obywatel został zabezpieczony przed ekonomicznymi skutkami; starości, inwalidztwa, choroby, wypadku, bezrobocia, macierzyństwa, samotności, osierocenia, owdowienia.

§ 3.2. Dążą one do realizacji celów bytowych w ramach ich konstytucyjnych kompetencji i pozostających do ich dyspozycji środków, które powinny być na te zadania wystarczające.

§ 3.3. Z celów bytowych nie mogą być wywodzone bezpośrednio roszczenia o świadczenia ze strony państwa.

§ 4. Konfederacja specjalną opieką otacza weteranów walk o niepodległość swoich krajów lub państwa, zwłaszcza inwalidów wojennych oraz wdowy i dzieci po nich, wyrównując ich sytuację bytową do poziomu godnego życia i zaspokojenia podstawowych potrzeb ludzkich w pierwszej kolejności.

§ 5. Kto popada w trudną sytuację i nie jest w stanie zatroszczyć się o siebie, ma prawo do pomocy i opieki oraz do środków, które są niezbędne do zapewnienia egzystencji godnej człowieka.

§ 6. Znajdujących się w niedostatku wspierają kraje w ich miejscu zamieszkania.

§ 6.2. Konfederacja określa wyjątki i kompetencje w tym zakresie.

§ 6.3. Konfederacja ma obowiązek świadczenia odpowiedniego wyrównania, jeśli kraje skonfederowane nie są do niego zdolne gospodarczo.

§ 7. Konfederacja przy wypełnianiu swych zadań głównych, uwzględnia potrzeby rodzin i wspiera środki podjęte dla ich ochrony w oparciu o przykonstytucyjną ustawę referendalną „o pomocy rodzinom”.

§ 7.2. Może ona wydawać przepisy o dodatkach rodzinnych i prowadzić konfederacyjną rodzinną kasę kompensacyjną.

Art. 33

Bezrobocie i prace publiczne, emigracja wojenna

§ 1.Konfederacja może w interesie całego kraju skonfederowanego, państwa lub ich znaczącej części organizować i prowadzić roboty publiczne lub wspomagać ich tworzenie poprzez uruchamianie grantów finansowych i konkursów publicznych na realizację zadań ważnych społecznie, w tym; gospodarczo, edukacyjnie, zdrowotnie, zadań publicznych.

§ 2. Konfederacja może wezwać przedsiębiorstwa do tworzenia rezerwowych miejsc pracy w przypadku wzrostu bezrobocia powyżej 5%.

§ 2.2. Zapewnia za to ulgi podatkowe w wysokości 1 – 4% od podatku cenowego, lub poprzez zwiększenie wydatków na rozwiązania infrastrukturalne i może do tego zobowiązać kraje stowarzyszone.

§ 3. Konfederacja może wspomagać zagrożone gospodarczo obszary państwa oraz wspierać ważne gałęzie gospodarki i zawody, jeżeli środki ochrony, których podjęcie wszczęły kraje, nie wystarczą do zapewnienia ich egzystencji.

§ 3.2. W razie konieczności może ona w tym przypadku odstąpić od zasady wolności gospodarczej i braku popytu na produkty i usługi danych zawodów, lecz wyłącznie za zgodą Zgromadzenia Parlamentu Konfederacji i po opinii Senatu.

§ 3.3. Kraje skonfederowane mają obowiązek zagwarantowania zatrudnienia w krajowych firmach prywatnych jak i uspołecznionych lub w administracji publicznej krajowej, co najmniej 70% pracowników – obywateli Konfederacji, posiadających obywatelstwo tych krajów, co pozostawia im możliwość zatrudniania w pozostałym 30% zakresie osób spoza Konfederacji z pierwszeństwem dla emigracji wojennej z krajów kandydujących do Konfederacji.

§ 3.4. Kraje skonfederowane mają obowiązek zapewnienia 70% miejsc w uczelniach wyższych na swoim obszarze, obywatelom tych krajów.

§ 3.5. W sytuacji stanu wojny w kraju kandydującym do Konfederacji, po wstępnym przyjęciu jego kandydatury, wszystkie kraje skonfederowane gwarantują poczynienie starań na rzecz udostępnienia 10% miejsc pracy dla emigracji z tych krajów oraz zapewnienia jej młodzieży edukacji w szkołach powszechnych w pełnym zakresie zaś na studiach wyższych do 10% na swoich uczelniach w bezpłatnym cyklu nauczania, oraz bez ograniczeń na uczelniach wyższych odpłatnych.

Art. 34

Dochody gwarantowane

§ 1. W Konfederacji obowiązuje zakaz udzielania gwarantowanego dochodu krajowego lub państwowego, niezależnego od pracy lub od wykorzystania dóbr narodowych, wypłacanego również niepracującym obywatelom, jako rozwiązania niszczącego etos pracy i wychowywanie społeczeństwa nie wiążącego wynagrodzenia z pracą.

§ 1.2. Konfederacja zastrzega sobie prawo do złamania zakazu, poprzez poddanie pod referendum projektu ustawy o dochodzie gwarantowanym dla obywateli bez względu na ich stan wieku i zdrowia, jeśli technologia; komputeryzacja, automatyzacja i inne technologie wyeliminują dużą część obywateli z cyklu technologiczno – produkcyjnego, pod warunkiem obowiązkowego włączenia obywateli z udzielanym dochodem gwarantowanym, w zadania intelektualno – badawcze, edukacyjne i naukowe, wynalazcze, pod rygorem nie udzielania dochodu gwarantowanego, w ktorym to celu Zgromadzenie Parlamentu Konfederacji opracuje i przedłoży pod referendum odpowiednią ustawę.

§ 2. Dochodem gwarantowanym nie jest dochód należny od wysokości wpływów z własności lub zysków (dywidend udziałowych) w majątku narodowym krajów skonfederowanych lub państwa.

§ 3. Dochodu gwarantowanego, nie stanowią renty dla osób chorych i emerytury powszechne.

Art. 35

Przepisy szczególne

§ 1. Działalnością gospodarczą w rozumieniu ustawy jest również świadczenie pomocy prawnej (obsługi prawnej) podmiotom gospodarczym w zakresie ich działalności gospodarczej przez spółki i spółdzielnie, w których uczestniczą adwokaci lub radcowie prawni.

§ 1.2. Przez pomoc prawną (obsługę prawną), o której mowa, rozumie się w szczególności; doradztwo, sporządzanie opinii, a także zastępstwo procesowe wykonywane przez adwokata lub radcę prawnego.

§ 2. W Konfederacji obowiązuje bezwzględna reprywatyzacja firm i majątku prywatnego, przejętego przez kraje bez należytego odszkodowania, w tym mieszkań i domów, z potrąceniem poniesionych nakładów krajowych bez rozliczania utraconych pożytków.

§ 2.2. Przepis niniejszy dotyczy również praw intelektualnych do; patentów, nazw firm i ich znaków graficznych.

§ 2.3. Na zwrot zajętej własności prywatnej, kraje skonfederowane mają trzy lata pod rygorem potrącania na przyszłe odszkodowania z należnych im wpływów podatkowych 10% przez państwo.

§ 2.4. Obiekty kulturowe, historyczne, mające swoich prywatnych lub narodowych spadkobierców, muszą zostać bezwzględnie do nich zwrócone pod warunkiem ich publicznego udostępniania muzealnego, w zakresie określonym ustawą.

§ 2.5. Obiekty mieszkalne i przemysłowe zajęte przez kraje skonfederowane w wyniku przesunięcia granic pod II wojnie światowej, nie podlegają zwrotom na rzecz obywateli narodów winnych;

1. wszczęcia drugiej wojny światowej,
2. współpracujących oficjalnie z III Rzeszą Niemiecką lub Rosją Sowiecką w zajmowaniu krajów lub ludobójstwie,
3. licznie reprezentujących siły represji wobec opozycji niepodległościowej.

§ 2.5.2. Wykluczenia z reprywatyzacji z tych przyczyn, określi uchwała WRHEK i ustawa przykonstytucyjna.

§ 3. W Konfederacji obowiązuje uspołecznienie służby zdrowia, poprzez wprowadzenie dzierżawy uspołecznionej krajowych (dawniej państwowych) placówek medycznych wszelkiego rodzaju i włączenie ich do sieci ogólnodostępnych usług medycznych.

§ 4. W Konfederacji obowiązuje zakaz wywozu pieniądza konfederacyjnego wewnętrznego, określonego dochodu lub jego zabezpieczania w bankach poza granicami Konfederacji, w tym zakaz jego przechowywania w bankach zagranicznych działających na obszarze Konfederacji w walucie konfederacyjnej.

§ 5. Konfederacja uruchamia konkursy i dotacje grantowe zaliczkowe dla podmiotów lub przedsiębiorców w nich wyłonionych w zgodzie z ustawa o wspieraniu obronności państwa, w celu rozwoju; edukacji obronno – technicznej, badań naukowo – obronnych, rozwoju przemysłu produkcji obronnej, rozwoju edukacji wojskowej w zakresie technik obrony strategicznej i taktycznej oraz eksperymentalnych.

 

Art. 36

Księgowość, rachunki i paragony, kasy fiskalne

§ 1. Wprowadza się powszechne zwolnienie z prowadzenia kas i rachunkowości, poza firmami koncesjonowanymi.

§ 2. Wprowadza się nakaz wystawiania rachunków lub paragonów bez żądania, z tytułu otrzymania wynagrodzenia, każdej Firmie lub sobie fizycznej która dokonuje zakupu towaru lub usługi, za pomocą kas fiskalnych lub odręcznie na formularzu ustawowym.

§ 3. Każda Firma lub osoba dokonująca usługi sprzedaży na zewnątrz, przyjmująca wynagrodzenie za sprzedaż towaru lub usługi, zobowiązana jest do natychmiastowego, nie później niż w ciągu 6-ciu godzin, wystawienia; rachunku, faktury lub paragonu – bez życzenia a także w przypadku odmowy jego pobrania przez wpłacającego, przekazanego na udostępniony przez niego kontakt mailowy.

§ 4. Wydana faktura lub rachunek nie wymaga podpisu strony otrzymującej.

§ 5. W przypadku odmowy pobrania rachunku, faktury lub paragonu, w przypadku Firmy lub osoby posługującej się kasą fiskalną, Firma wydająca; rachunek, fakturę lub paragon, zobowiązana jest najpóźniej do następnego dnia roboczego do godz. 16-tej zawiadomić o tym fakcie pisemnie, odpowiedni dla jej siedziby lub miejsca zamieszkania urząd skarbowy.

§ 6. Osoba lub Firma której odmówiono wydania z tytułu dokonanej wpłaty; rachunku, faktury lub paragonu, zobowiązana jest do zawiadomienia o tym fakcie urzędu skarbowego właściwego do jej miejsca zamieszkania.

§ 6.2. Która ze stron obrotu gospodarczego na czas określony w ustawie:

1. nie udzieli informacji do urzędu Skarbowego o nie wykonaniu przepisów wymaganych w w/w artykułach przez stronę przeciwną, w tym o; odmowie wydania; faktury, rachunku lub paragonu,
2. zgodzi się na przeprowadzenie transakcji sprzedażnej powyżej trzech minimalnych wynagrodzeń miesięcznych z unikaniem jej opodatkowania,
3. narusza ustawowe wymogi umowy o pracę,
4. obniża należną zapłatę i podatki na fakturze, rachunku lub paragonie,
5. podaje inne niż rzeczywiste dni i godzin pracy pracowników,
6. ukrywa transakcje sprzedaży towarów i usług podlegające opodatkowaniu,

– podlega karze ustawowej pieniężnej oraz wiezienia, w zależności od wielkości transakcji  czynu zabronionego.

§ 7. Osoby lub Firmy skazane za przestępstwa gospodarcze, podlegają dożywotnio obowiązkowi przyjmowania wszelkich wynagrodzeń lub zapłaty za usługi lub towar, wyłącznie za pomocą kart elektronicznych i kont bankowych lub kas fiskalnych, na rachunkach podlegających ścisłej kontroli urzędów skarbowych.

§ 8. Wprowadza się kontrolę i uprawnioną prowokację gospodarczą przez utajnionych agentów urzędów skarbowych, w celu wykrywania łamania przepisów podatkowo – gospodarczych i praw pracowniczych w Konfederacji i do nich zniechęcania.

§ 9. Księgowość przedsiębiorców i sprawozdawczość podatkowa przedsiębiorców i Firmy nie obowiązuje, poza przedsiębiorstwami i Firmami koncesjonowanymi.

§ 9.2. Niezobowiązani do prowadzenia księgowości przedsiębiorcy, mogą ją prowadzić dla potrzeb własnych lub dowodowych.

§ 9.3. Kraje stowarzyszone oraz Konfederacja, nie mają prawa do lustrowania księgowości do jakiej prowadzenia przedsiębiorcy/Firmy nie byli zobowiązani a prowadzą ja dla potrzeb własnych.

§ 10. Przedsiębiorcy/Firmy, zobowiązani są do zachowania; faktur, paragonów, rachunków za sprzedaż usług lub towarów, przez okres 1-go roku i poddawać je kontroli urzędu skarbowego na wezwanie.

§ 11. Kasy fiskalne zobowiązani są prowadzić Przedsiębiorcy/Firmy, przekraczający miesięczny przychód ustawowy, w kwocie powyżej trzech minimalnych wynagrodzeń w miesiącu przez okres ciągły 12-tu miesięcy.

§ 12. Przedsiębiorców poza jednostkami budżetowymi i koncesjonowanymi, nie obowiązuje inwentaryzacja posiadanego wyposażenia, towarów obrotowych (magazynu).