Wyspa – miejsce mocy?

Wyspa Gilma, znajdująca się na jeziorze Dobskie. To bardzo tajemnicze miejsce, przede wszystkim ze względu na swoją przeszłość. Miejscowe legendy wskazują, że było to ważne miejsce kultu dla plemion pruskich.

Radiesteci twierdzą natomiast, że znajduje się tam czakram – miejsce o leczniczych właściwościach – którego promieniowanie jest równie silne, jak czakramu na Wawelu. Czy tak jest faktycznie? Tego nie wiadomo.

Wyspa jest również atrakcyjna ze względu na swoje walory historyczne.

Wyspa była już zasiedlona w okresie schyłku starożytności lub wczesnego średniowiecza, jak podaje Max Toeppen w Historii Mazur. Na Gilmie znajdowało się grodzisko należące najprawdopodobniej do plemienia Galindów. Pruskiej osadzie towarzyszył Święty Gaj, w których czczono pruskich bogów.

Dowodem na istnienie w tym miejscu grodziska, mogą świadczyć liczne znaleziska archeologiczne od urn po różnego rodzaju narzędzia – topory, groty strzał, lance, okucia i gwoździe. Według autora Historii Mazur najprawdopodobniej na wyspie znajdowała się Galindzka twierdza.

Podania głoszą, że na jej terenie bronili się ostatni Galindowie przed atakami Zakonu Krzyżackiego. Tutaj do końca trwał w swojej warowni – Yzegups, ostatni wódz tego pruskiego plemienia. Na wyspie znajdują się pozostałości XIII-wiecznego grodziska pruskiego.

Po podbiciu Prusów na tym terenie Krzyżacy wybudowali w XIV w. niewielki zameczek. Na samym dole góry można znaleźć szczątki murowanych, kamiennych schodów, które prowadzą aż do budowli.

Z ruin zamku powstała kapliczka

Podania głoszą również, że z kamieni, które znajdowały się w ruinach zamku na tej wyspie wybudowano w miejscowości Doba w 1844 r. kapliczkę rodu von Schenk zu Tautenberg.

Obecnie w głębi wyspy można odnaleźć jedynie ruiny tej kapliczki, która nazywana jest “świątynią dumania”. Na dole wzgórza znajdują się porośnięte mchem kamienne stopnie prowadzące wprost do ruin kaplicy.

Sama miejscowość Doba także ma bardzo ciekawą historię – została założona w 1496 roku, a jej pierwszym sołtysem był Polak – Jan Wojciech. Niedługo potem, w 1529 roku, wieś stała się własnością rodziny Schenk zu Tautenberg – wyjeżdżając z Doby w kierunku Giżycka znajdziemy odchodząca od szosy aleję lipową, która prowadzi do ruin kaplicy tego rodu. Rodzina Schenk zu Tautenberg zapisała się w historii Mazur jako ta, która w XIX wieku nie brała udziału w akcji germanizacyjnej i do miejscowych baronowie zwracali się po polsku, co odnotował historyk Wojciech Kętrzyński.

W Dobie oprócz mauzoleum i rozciągającego się wokół niego dawnego dworskiego parku znajduje się zabytkowy kościół z wyposażeniem z XVII w. oraz budynek szkoły zbudowany przed 1737 rokiem. Warto zwrócić uwagę także na budynek dawnej kuźni.