This is why I believe that we can still find traces of old languages and cultures in modern languages and cultures. Hopefully the picture is worth thousand words.

The modern languages which are most interesting and which can give us the most information about the old European languages, are the languages spoken by populations which are genetic mix of old races. If these populations still show distinct geographical separation of these genetic subgroups, and if this genetic separation matches dialect separation, we have clear proof of genetic family language mixing, resulting in mixed dialects. These types of languages usually have multiple unrelated words for the same thing, each used within a particular dialect linked to a particular genetic subgroup within the population. Some of those words belong to the core language spoken by the dominant genetic family, but the others are obscure and have no roots in the dominant genetic family language. So what these kind of languages can give us is the translation of the words from multiple old languages into a dominant genetic family language. This can give us a key for unlocking the old genetic family languages of the minority genetic subgroups. If we compare these dialects with dialects related to the same genetic family groups from other parts of the world, and we find the overlap, it is most likely that we have found parts of the old genetic family language of the particular genetic family group.

One of such mixed languages is Serbian.

Genetic, archaeological, linguistic, ethnological and other data point at very important fact that in Serbian language and culture we have unbroken cultural, linguistic and genetic continuity through R1a population, lasting at least 12,000 years. This is why we can use Serbian language and culture to answer some of the oldest cultural and linguistic questions that are still unanswered. But Serbians are not all R1a. Serbians are a genetically mixed population. We have pretty much every old Y haplogroup present in Serbia in significant numbers. Most importantly we have huge I2a population which is probably indigenous to the Balkans, and which has also preserved their own culture and language and have added it to the mix which is today Serbian culture and Language. We also have large old R1b population in Eastern Serbia which has also added their culture and language to the Serbian mix.
If Serbs were pure R1a race, then Serbian language and culture would not have been so interesting. It is the fact that Serbs are such a mix of races, and that Serbian culture and language are such a mix of cultures and languages, which makes Serbian (Croatian, Bosnian) language and culture almost like a living cultural Rosetta stone. People in Serbia, preserved some of the oldest cultural and linguistic traits which have been lost in other parts of Eurasia populated by R1a, R1b and I2 people. And they provided us with mutual translations of these cultural and linguistic traits, through thousands of interlinked local cultures and dialects.
We have the same situation in Irish culture and language. It also hides some of the oldest I2a, R1a, R1b cultural and linguistic layers still existing in the world. This is why when we cross reference Irish and Serbian culture and language we come up with almost like a code which we can use to decipher things from these ancient cultures.

The principle is universal and can be applied to any language and culture.

I just need to add at the end, that I believe that genetic genealogy is important tool that we can use to help us understand the past. Full stop. There are no better languages and cultures and worse languages and cultures. There are no superior languages and cultures and inferior languages and cultures. Just different, old and new, related and unrelated languages and cultures.

Dlatego uważam, że wciąż możemy znaleźć ślady dawnych języków i kultur we współczesnych językach i kulturach. Mam nadzieję, że obraz jest wart tysiąca słów. Najbardziej interesujące języki nowożytne, które mogą dostarczyć nam najwięcej informacji o językach staroeuropejskich, to języki używane przez populacje będące mieszanką genetyczną starych ras. Jeśli te populacje nadal wykazują wyraźną separację geograficzną tych podgrup genetycznych i jeśli ta separacja genetyczna pasuje do separacji dialektów, mamy wyraźny dowód na mieszanie się języków w rodzinie genetycznej, co prowadzi do mieszanych dialektów. Te typy języków mają zwykle wiele niepowiązanych słów na to samo, z których każde jest używane w ramach określonego dialektu związanego z określoną podgrupą genetyczną w populacji. Niektóre z tych słów należą do rdzenia języka używanego przez dominującą rodzinę genetyczną, ale inne są niejasne i nie mają korzeni w dominującym języku rodziny genetycznej. Zatem to, co te rodzaje języków mogą nam dać, to tłumaczenie słów z wielu starych języków na dominujący genetyczny język rodzinny. To może dać nam klucz do odblokowania starych języków genetycznych rodzin mniejszościowych podgrup genetycznych. Jeśli porównamy te dialekty z dialektami związanymi z tymi samymi grupami rodzin genetycznych z innych części świata i stwierdzimy, że pokrywają się, to najprawdopodobniej znaleźliśmy części starego języka genetycznego określonej grupy rodzinnej. Jednym z takich mieszanych języków jest serbski. Dane genetyczne, archeologiczne, językowe, etnologiczne i inne wskazują na bardzo ważny fakt, że w języku i kulturze serbskiej mamy nieprzerwaną ciągłość kulturową, językową i genetyczną w populacji R1a, trwającą co najmniej 12 000 lat. Dlatego możemy użyć języka i kultury serbskiej, aby odpowiedzieć na niektóre z najstarszych kulturowych i językowych pytań, na które wciąż nie ma odpowiedzi. Ale nie wszyscy Serbowie są R1a. Serbowie to populacja mieszana genetycznie. Mamy prawie każdą starą haplogrupę Y obecną w Serbii w znaczących ilościach. Co najważniejsze, mamy ogromną populację I2a, prawdopodobnie rdzenną dla Bałkanów, która również zachowała swoją własną kulturę i język i dodała ją do mieszanki, jaką jest dzisiaj kultura i język serbski. Mamy również dużą starą populację R1b we wschodniej Serbii, która również dodała swoją kulturę i język do serbskiej mieszanki. Gdyby Serbowie byli czystą rasą R1a, to język i kultura serbska nie byłyby tak interesujące. Fakt, że Serbowie są taką mieszanką ras, a serbska kultura i język są taką mieszanką kultur i języków, co sprawia, że ​​język i kultura serbska (chorwacka, bośniacka) są prawie jak żywy kulturowy kamień z Rosetty. Mieszkańcy Serbii zachowali jedne z najstarszych cech kulturowych i językowych, które zostały utracone w innych częściach Eurazji zamieszkanych przez ludzi R1a, R1b i I2. Zapewnili nam wzajemne tłumaczenia tych cech kulturowych i językowych, poprzez tysiące powiązanych ze sobą lokalnych kultur i dialektów. Taką samą sytuację mamy w kulturze i języku irlandzkim. Ukrywa również niektóre z najstarszych warstw kulturowych i językowych I2a, R1a, R1b, które wciąż istnieją na świecie. Właśnie dlatego, gdy odnosimy się do kultury i języka irlandzkiego i serbskiego, wymyślamy prawie jak kod, którego możemy użyć do rozszyfrowania rzeczy z tych starożytnych kultur. Zasada jest uniwersalna i można ją zastosować w każdym języku i kulturze. Na koniec muszę tylko dodać, że uważam, że genealogia genetyczna jest ważnym narzędziem, którego możemy użyć, aby pomóc nam zrozumieć przeszłość. Kropka. Nie ma lepszych języków i kultur, gorszych języków i kultur. Nie ma wyższych języków i kultur, niższych języków i kultur. Po prostu inne, stare i nowe, pokrewne i niepowiązane języki i kultury.