RudaWeb: DNA Hunów i medos

Wyniki badań węgierskich genetyków sprzed kilku dni stały się przyczynkiem do ciekawych spostrzeżeń na poboczu naszych słowiańskich dociekań. Dyskusję na tym blogu zapoczątkował komentator Tanator. Najwidoczniej szukał on w tych analizach wsparcia do swojego sceptycyzmu wobec przekazu Konstantyna Porfirogenety o Awarach. W rzeczywistości praca zespołu węgierskiego – Endre Neparáczki et al. „Y-chromosome haplogroups from Hun, Avar and conquering Hungarian period nomadic people of the Carpathian Basin” z 3 kwietnia br. – nie przybliża do rozwiązania zagadki Awarów na korzyść żadnego z poglądów skrajnych: to byli wyłącznie Turcy albo wyłącznie Słowianie.

Po pierwsze – opracowanie węgierskie z natury rzeczy nie może być reprezentatywne, bowiem nie uwzględnia potężnego błędu końcowych rezultatów poprzez nieodnotowanie fragmentaryczności danych z powodu ciałopalenia. Jest to generalne zastrzeżenie, które musimy przyjmować przy wnioskowaniu ze wszelkich analiz dotyczących badań kopalnego DNA dla Europy środkowej aż do 12 w. n.e.

Pobieżne wnioski z publikacji Neparáczkiego et al. są jednak ciekawe:

– w przypadku Hunów mamy europejską mieszankę genetyczną – ciekawe, że próbka Q1a2 odnaleziona wśród Hunów wbrew pozorom nie jest charakterystyczna dla Azji Wschodniej (tu typowa jest Q1a1), lecz występuję w Europie już od mezolitu, co odnotował na Łotwie w pracy z 2017 r. zespół Iaina Mathiesona, a więc mamy w przeanalizowanych próbkach jedynie DNA od tysięcy lat związane z Europą Środkowo-Wschodnią, bo ponadto R1a i R1b – wniosek > imperium Hunów stworzyli wyłącznie mieszkańcy Europy nie podlegającej Rzymianom, bez udziału środkowych czy wschodnich Azjatów, tym bardziej z Chin;

– Awarowie z wyraźnym śladem mongoloidalnym – ok. 25 proc., co uwiarygadnia teorie o stepowym pochodzeniu związanym z etnosami turkijskimi, z licznymi próbkami N1c/Tat (uralo-altajskie), ze szczególnym przykładem N1a1a2 w domniemanym grobie kagana – potwierdza udział obcego elementu w granicach 25 proc. w grupie populacji awarskiej praktykującej inhumację;

więcej  u źródła: http://rudaweb.pl/index.php/2019/04/08/dna-hunow-i-medos/