O B R A Z O W A N I E
ŁADU KOSMICZNEGO NA PODSTAWIE
Najstarszego alfabetu ludów Słowiańskich, w grafikach używanych do oddawania czci Bogu Najwyższemu mieszkającemu w Niebiosach Gwiaździstych.
O P I S W Y S T A W Y
Głagolica przy spełnianiu roli alfabetu służącego do zapisu mowy, jest składową systemu filozoficzno-religijnego Chrześcijaństwa Obrządku Słowiańskiego, w którym to szczególną cześć oddawano zjawiskom przyrodniczym zachodzącym tak na Ziemi jak i na Niebiosach. Brzmienie każdej z liter zharmonizowane jest z dźwiękiem płynącym w kierunku Ziemi z określonego pola Niebios, zawartego w konkretnym gwiazdozbiorze. Głagolica sama w sobie jest największym źródłem wiedzy, co stać się może wtedy, kiedy poznamy język, oraz symbole i znaki jakimi ją zapisano.
ZNACZENIE ETYMOLOGICZNE SŁOWA GŁAGOLICA
Głagoł, w języku słowiańskim to termin gramatyczny oznaczający czasownik, który to jest odmienną i samodzielną częścią mowy, służy do przedstawienia dziejących się czynności, czy zachodzących zjawisk, jak też określa istniejące, czy też zachodzące stany, tak ludzi jak i przyrody. Konkluzja wynikająca z analizy leksykalnej słowa ; głagoł-czasownik, to zestaw działań mającymi wpływ powstawanie istniejących stanów.
Analiza morfemiczna pozwala na wejście w „głębię” słowa, gdzie znajdziemy inne ukryte znaczenia zapisane w postaci morfemów, a jest ich trzy.
„gla” podstawa słowa „glas”, czyli „głos”
” gol” „gol” w j. słowiańskim oznacza goliznę nieba
„lica” „lico” zewnętrzny obraz
Konkluzja morfemiczna z kolei mówi, że głagolica jest „obrazem głosu płynącym z czystego Nieba.
Połączywszy wynik analizy leksykalnej i morfemicznej otrzymamy szerokie pojęcie o brzmieniu:
„Głagolica to odbicie działalności Stwórcy, odblask jego atrybutów jakie płyną do człowieka z przestrzeni Kosmosu, nazywanej Świadomą Przestrzenią Międzygwiezdną, Macierzą, czy też Polem Morfogenetycznym, gdzie Stwórcę postrzega się jako potencjał najwyższej woli, doskonałości i początku wszystkiego. Z takim rozumieniem głagolicy wkraczamy w zasięg największych tajemnic wszechświata.
Przypisanie 49 liter głagolicowych odpowiednim obiektom Nieba, gwiazdozbiorom, w pełni odpowiada brzmieniom jakie może wydać głośnia ludzka. Notacja muzyczna oparta jest również o 49 dźwięków, jak też teoria koloru, czyli nauka o barwach rozpoznaje 49 podstawowych kolorów. Tak więc każda z grafik emanuje jednym z 49 kolorów jak i jednym z 49 dźwięków, jakie płyną do nas z Niebios.
JĘZYK POLSKI
Stosowanie do zapisu języka polskiego alfabetu łacińskiego o 26 literach naturalnie wymusiło utworzenie dodatkowych, kombinowanych liter, aby móc mowę polską przedstawić graficznie. Dlatego też do zapisu języka polskiego stosujemy nie mniej niż 43 znaki literowe, co bardziej odpowiada zapisowi głagolicowemu, niż łacińskiemu.
DALEJ O GŁAGOLICY
Każda z liter głagolicowych posiada swoją grafikę, która z kolei zbudowana jest z jeszcze mniejszych elementów zwanych REZAMI. Owe rezy powiązane są w taki sposób, że nadają każdej z liter dodatkowe znaczenie.
Stąd nadano tym literom imiona takie jak: AZ, BUKI, VIEDI, GŁAGOŁ, DOBRO, BYT, ŻYWITE, DZELO, ZEMLA, i.t.d. Imiona(miony), te z kolei są podstawą do utworzenia obrazka dla litery. Obrazek jest krótkim utworem literackim mającym na celu wyjaśnienie ukrytego znaczenia poszczególnej litery, z tychże obrazków tworzono poematy akrofoniczne(psalmy, pieśni, czy hymny) sławiące i wielbiące Stwórcę w Niebiosach.
CYMATYKA
Jednym z fenomenów głagolicy jest fakt, że jej twórcy dokonali połączenia myślenia graficznego z myśleniem fonetycznym, czyli, że grafika odpowiada fonetyce. Tak więc kiedy zapisujemy literę, to automatycznie emanuje ona falą dźwiękową , z kolei jeżeli mamy ją odpowiednio zapisaną, to falą dźwiękową emanuje ona ciągle.
G R A F I K I
BUKÓW GŁAGOLICOWYCH
Według tradycji słowiańskiej, litery alfabetu głagolicowego są emanacją Boskich Mocy spływających na Ziemię przez symboliczne Bramy Niebios. Stąd też w kręgach Słowiańskich istniało przekonanie, że ów alfabet jest ŚWIĘTYM PISMEM, nośnikiem mocy bożej, zesłanym przez siły nadprzyrodzone. Według tej tradycji, posługiwanie się obiecadłem głagolicowym jest drogą harmonizacji z Niebiosami wypełniającymi społeczność ludzką DUCHEM czystości i szczerości. Duchem wypełniającym przestrzeń, nasze pole morfogenetyczne, intencjami powstałymi według ładu i porządku kosmicznego, oraz przeznaczenia.
Jest to droga powrotu do źródeł, do krainy szczęścia, do wypełnienia bezmiernej tęsknoty serca i nostalgii za utraconym światem.
Poznanie głagolicy od AZA do IŻICA prowadzi do puenty:
PISZCIE GŁAGOLICĄ CHOĆBY PATYKIEM NA PIASKU
BROJKA
Brojka, to nazwa przyjęta dla całej grafiki. Jest ona symbolicznym orężem, władztwa niosącego moc pozytywnego oddziaływania na otaczający nas świat.
Starosłowiańskie słowo „broić” znaczy władać czymś, lub władać nad czymś, jak też mieć coś w pieczy, ponieważ od słowa „broić” zbroja jaki i uzbroić czyli wyposażyć w oręż.
Rama grafiki jest ornamentem o nazwie meander oznaczającym osiągnięcie wieczności, czyli przedstawienie czasu w czasie, a także wiecznie odnawiającej się energii Kosmosu.
Owa rama to graficzne przedstawienie niebiańskiej wędrówki gwiazdozbioru Łabędzia, poświęconego Bogini Ładzie Dawczyni i Pani Życia, Pani przedistnienia i wędrówki dusz.
Wnętrze ramy wypełnione jest tłem przedstawiającym wzór złożony z białych kropek, umiejscowionych w czerwieni o nazwie POLKA, co symbolizuje niezliczoną ilość drobin mocy Bożej wypełniającej Wszechświat.
CZERTA
W punkcie centralnym znajduje się grafika litery głagolicowej , jej przesłanie opisane jest powyżej. Litera znajduje się w otoczeniu nimbu świętości złożonego z REZÓW, czyli najmniejszych znaków pojęciowych. Ponad każdą literą znajduje się TYTŁO, zwane TYTUŁEM, służącym do podkreślenia IMIENIA BOŻEGO, który jest wyznacznikiem Boskości. U góry po bokach znajdują się symbole, które są przesłaniem mądrości naszej historii. U dołu znajduje się łaciński odpowiednik poszczególnej litery, oraz jej głagolskie imię. Zaś wnętrze grafiki ogarnięte jest przez wspomnianą Bramę Niebios w kształcie DZIURKI OD KLUCZA, której to kształt przywodzi na myśl ręce złożone do modlitwy. Nasza CZERTA jest IMINIEM BOŻYM, mianem, mionem, znamieniem, czyli cząstką mocy Niebios płynącą ku Ziemi.
Poszczególne grafiki są symbolicznym przedstawieniem naszego wejrzenia w mechanikę nieba, czyli działanie Kosmosu, jak i życie całej natury ziemskiej. Stan doskonałości : Jako na górze tak i na dole, osiągniemy wtedy, kiedy będziemy czynić wszystko na Chwałę Niebios Gwiaździstych gdyż jest to dopiero Pełnia.
Stąd czas obrzędów, rytuałów i ofiar, jak też pracy i odpoczynku ułożony według kalendarza Niebios (astronomicznego) czyni Naród silnym, zwartym i czującym, a tym samym jest podstawą najwyższego dobra.
ZADANIE GŁAGOLICY
Grafiki głagolicowe są stałym przesłaniem medytacyjnym, spełniającymi rolę ciągłego zwracania się do Niebios, które możemy porównać do modlitwy czystej, szczerej, wzniosłej w intencjach uformowanej według ładu i porządku kosmicznego. Ładu Kosmosu, ładu przeznaczenia i drzemiącej w ukryciu tęsknoty za utraconym najwyższym dobrem i szczęściem człowieka.
Z drugiej strony są one delikatnym powiewem ze źródła sił kosmosu ,wszechmocy bożej , prastarym Duchem, zamierzonego i celowego rozwoju ludzkości. Są też one strumieniem światła boskości wypełniającym otaczającą nas przestrzeń, owym cieniem wszechobecności Bożej.
P S A L M Y
Psalmy, to literacki przekaz reguł i prawideł mechaniki nieba, czyli wszystkiego co dzieje się w kosmosie, zgodnie z wolą Stworzycielki, zgodnie z prawami Bożymi, które to są Prawdziwymi Siłami Przyrody.
Psalmy to także Rycerze Stworzyciela, których orężem są buki (litery) głagolicowe. Recytacja, czy też czytanie psalmów szczególnie w oryginalnym języku ich powstania, czyli w języku słowiańskim jest sprowadzaniem na Ziemię Obecności Niebios.
Dwa obrazy z psalmu 90 „O ochronie Bożej”
„Kto przebywa w pieczy Najwyższego i w cieniu Wszechmogącego mieszka”
i
„Okryje cię swymi piórami i schronisz się pod jego skrzydła”
ROTA
Głagolica to oręż przez który uzyskuje się życzliwą łaskawość każdej drobinki Niebios, stąd:
„TWIERDZĄ NAM BĘDZIE KAŻDY PRÓG”
A naszym wodzem, jest ów DUCH bo:
„DUCH BĘDZIE NAM HETMANIŁ”
Tadeusz Pruss Mroziński
TEN, KTÓRY WIE, ŻE JEGO PRZODKOWIE DOKONALI WSPANIAŁYCH CZYNÓW I WSPÓŁKSZTAŁTOWALI LUDZKĄ CYWILIZACJĘ, TEN BĘDZIE SIĘ STARAŁ DORÓWNAĆ SWOIM PRZODKOM I DOŁOŻY WSZELKICH WYSIŁKÓW, ABY W „ICH OCZACH” ZASŁUŻYĆ NA MIANO GODZIWEGO POLAKA I PRAWEGO POTOMKA.( Ireneusz Ćwirko)