O grzybach inaczej: Żółciak siarkowy

Paweł i Grzyby na YouTube

https://www.youtube.com/watch?v=UXlXWd4D0YU

https://www.youtube.com/watch?v=8maKEOfSDgo&t=67s

Gatunek kosmopolityczny, poza Antarktydą występujący na wszystkich kontynentach. Najliczniej notowany na półkuli północnej, zwłaszcza w Ameryce Północnej i w Europie^[7]. W Polsce gatunek pospolity^[3].

Owocniki jednoroczne, pojawiają się głównie w maju i czerwcu. Zazwyczaj występuje w parkach, na przydrożnych drzewach, w sadach i ogrodach. W lasach jest rzadszy. Występuje głównie na drzewach liściastych, na drzewach iglastych bardzo rzadko^[8]. Najczęściej atakuje dęby, brzozy, wierzby i drzewa owocowe^[5].

Groźny grzyb chorobotwórczy. Atakuje głównie drzewa liściaste, i to zarówno okazy osłabione, jak i te w pełni zdrowe. Najczęściej owocniki powstają na jeszcze żywym drzewie. Powoduje intensywną brunatną zgniliznę drewna, najpierw w twardzieli, później w bielu i często powstanie w drewnie dziupli. Opanowane przez niego drzewo ginie w ciągu kilku lat^[6].

Jadalne są tylko młode owocniki po odpowiednim przygotowaniu. Polega ono na płukaniu, obgotowaniu i odlaniu wody. Dopiero tak przygotowane grzyby można dalej przetwarzać (np. smażyć)^[6]. Surowe owocniki są trujące, starsze są niejadalne nawet po obróbce termicznej. Podejrzewa się, że żółciaki rosnące na cisach są trujące, nie zostało to jednak udowodnione^[9].

Suchy żółciak jest bardzo dobrym materiałem do krzesania ognia krzesiwem tradycyjnym, podobnie jak hubiak pospolity.