Uragh Stone Circle, czyli Kamienny Krąg Łabędzia Uraka

Kamienny Krąg Uragh – jakże zaskakująco potrafią się wiązać różne fakty, kiedy znamy odpowiednie tło dziejowe. Tutaj wszak sięgali w czasach głębokiej starożytności swoim osadnictwem i wyprawami żeglarskimi Wenedowie (męskie DNA R1a1a). Nazwa tego miejsca nawiązuje bezpośrednio do starożytnego sumeryjskiego Ptaka Uraka/Uragkha.Co ciekawe Krąg znajduje się na Półwyspie Barania Głowa. Może to przypadek a może nie, skoro gdy chodzi o megalityczne budowle przeważnie okazuje się, że nie ma żadnego przypadku, a ich położenie, wszelkie kąty w pionie i poziomie pomiędzy kamieniami, ich ułożenie względem osi magnetycznych Ziem i geomantycznych a także astronomicznych gwiazdozbiorów i dat cyklu rocznego, jest przemyślane i zgodne z datami i parametrami gwiazdowymi niemalże do metra, stulecia w przeszłości i sekundy kątowej na nieboskłonie. Łabędź Urak miał odlecieć w Epoce Babilońskiej, kiedy to grzebano królującego od 4025 roku p.n.e. Skrzystego Tura/Byka/Dzika zabitego przez Zaratusztrę z początkiem kolejnej Epoki – Skrzystego Barana (2012,5 p.n.e. – 1. n.e.)

Ten reportaż o Kamiennym Kręgu Łabędzia Uraka w południowo-zachodniej Irlandii, poświęcam Pamięci Naszych Przodków, którzy tworzyli Wielkie Królestwo Północy.

źródło: https://roaringwaterjournal.com/tag/uragh-stone-circle/

The Uragh Stone Circle is a neolithic stone circle near Gleninchaquin Park, Tuosist, County Kerry, Ireland.

Situated near Lough Inchiquin, it consists of five megaliths. The largest stone is ten feet (3 m) high and the circle is eight feet (2.4 m) in diameter. There are two brilliant quartz stones at the south, as well as one off center within the ring.

Mizen, Barania Głowa, Beara, Iveragh i Dingle: to pięć półwyspów tworzących południowo-zachodnie wybrzeże wyspy Irlandii. Mieszkamy na Mizen i dlatego zawsze reklamujemy cechy tego miejsca, tak historyczne, przyrodnicze jak i krajobrazowe. Jednakże – aby być sprawiedliwym – inne półwyspy mają wiele do zaoferowania. Barania Głowa to tylko rzut kamieniem od nas – tuż nad wodami zatoki Dumnanus – więc nasze wizyty są częste.

…

W ostatnich dwóch tygodniach odbyliśmy dwie całodzienne wycieczki (z naszymi świętymi przyjaciółmi myśliwymi Amandą i Piotrem) w kontrastujących warunkach pogodowych i możemy powiedzieć, że krajobraz jest oszałamiający, niezależnie od pogody, a widoczna prehistoria jest namacalna. Odwiedziliśmy to miejsce wcześniej – jakiś czas temu.

Ciekaw jestem jak Irlandczycy tłumaczą sobie etymologicznie nazwę Beara, czy Zatoka Dumnanus?

Boar Figurine, Celtic (France), 1st-2nd century AD, Musée Condé

Boar – dzik, bear – niedźwiedź. Przypadkowa nazwa tej ziemi – Beara/Boara/Bearia/Boaria/Buria? Zarówno jedno jak i drugie wywodzi się od prastarej aryjskiej nazwy dzikiego leśnego zwierza – bor, borak. W języku polskim przetrwało to w odniesieniu do borsuka. Znamy też pewnego RAka – Nie-Boraka, a zarazem Niebo-Raka. Do tego samego źródłosłowu nawiązuje też miano BARAN.Może to wszystko dziwne przypadki tylko.

Jednak na pewno przypadkiem nie jest, że jeszcze wcześniejszą niż Tur/Byk/Krowa postacią występującą na Szczycie Gwieździstego panteonu, jako zwierzę symbolizujące Matkę Ziemię, był Dzik lub Niedźwiedź. To z kolei nawiązuje do Wielkiej Niedźwiedzicy i kręcącej się wokół Gwiazdy Polarnej Swastyki.

Jakiż to mógł być czas archaiczny?! Czy ktoś wie kiedy, poprzednio Niedźwiedzica kręciła się wokół Polaris? Czy to było Rok Platoński temu (ok. 26.000 lat). To zdumiewające gdzie ten trop prowadzi. Czyż nie wprost do Starej Cywilizacji Ziemi i jej przekazów z Góry Kara?! Czy nie do Anunakich i drobnej korekty genetycznej Człowieka ok. 30.000 lat temu.

więcej pięknych zdjęć u źródła, które polecam jako wysmakowaną fotograficznie stronę, poświęconą przyrodzie i krajobrazowi:

https://roaringwaterjournal.com/tag/uragh-stone-circle/

◊